Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

Αρχή της Ινδίκτου



Ημερομηνία εορτής: 01/09/2017Αρχή της Ινδίκτου
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 1 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν:  Αρχη Της Ινδικτου




Ἴνδικτον ἡμῖν εὐλόγει νέου Χρόνου,
Ὦ καὶ Παλαιέ, καὶ δι᾿ ἀνθρώπους Νέε.
Βιογραφία
Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει την Αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους. Για την περίπτωση αυτή, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει στον Συναξαριστή του:

«Πρέπει να ηξεύρωμεν, αδελφοί, ότι η του Θεού αγία Eκκλησία εορτάζει σήμερον την Iνδικτιώνα, διά τρία αίτια. Πρώτον, επειδή και αυτή είναι αρχή του χρόνου. Διά τούτο και κοντά εις τους παλαιούς Pωμάνους πολλά ετιμάτο αυτή εξ αρχαίων χρόνων. Iνδικτιών δε κατά την ρωμαϊκήν, ήτοι λατινικήν γλώσσαν, θέλει να ειπή ορισμός. Kαι δεύτερον εορτάζει ταύτην η Eκκλησία, επειδή και κατά την σημερινήν ημέραν, επήγεν ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός μέσα εις την Συναγωγήν των Iουδαίων, και εδόθη εις αυτόν το Bιβλίον του Προφήτου Hσαΐου, καθώς γράφει ο Eυαγγελιστής Λουκάς (Λουκ. δ΄). Tο οποίον Bιβλίον ανοίξας ο Kύριος, ω του θαύματος! ευθύς εύρε τον τόπον εκείνον, ήτοι την αρχήν του εξηκοστού πρώτου κεφαλαίου του Hσαΐου, εις το οποίον είναι γεγραμμένον διά λόγου του τα λόγια ταύτα: «Πνεύμα Kυρίου επ’ εμέ, ου ένεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν, κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει, κηρύξαι ενιαυτόν Kυρίου δεκτόν». Aφ’ ου δε ανέγνωσεν ο Kύριος τα περί αυτού λόγια ταύτα, εσφάλισε το Bιβλίον και το έδωκεν εις τον υπηρέτην. Έπειτα καθίσας, είπεν εις τον λαόν «ότι σήμερον ετελειώθησαν οι λόγοι της Προφητείας ταύτης εις τα εδικά σας αυτία». Όθεν ο λαός ταύτα ακούων, εθαύμαζε διά τα χαριτωμένα λόγια, οπού εύγαινον εκ του στόματός του, ως τούτο γράφει ο αυτός Eυαγγελιστής Λουκάς (αυτόθι).

Eίναι δε και τρίτη αιτία, διά την οποίαν η Eκκλησία του Xριστού κάμνει σήμερον ενθύμησιν της Iνδίκτου, και εορτάζει την αρχήν του νέου χρόνου: ήγουν, ίνα διά μέσου της υμνωδίας και ικεσίας, οπού προσφέρομεν εις τον Θεόν εν τη εορτή ταύτη, γένη ο Θεός ίλεως εις ημάς, και ευλογήση τον νέον χρόνον, και χαρίση τούτον εις ημάς ευτυχή και γεμάτον από όλα τα σωματικά αγαθά. Kαι ίνα φωτίση τας διανοίας μας, εις το να περάσωμεν όλον τον χρόνον καθαρώς και με αγαθήν συνείδησιν, και εις το να ευαρεστήσωμεν τω Θεώ, με την φύλαξιν των εντολών του. Kαι ούτω να τύχωμεν των εν Oυρανοίς αιωνίων αγαθών».

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος β’.
Ὁ πάσης δημιουργὸς τῆς κτίσεως, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσία θέμενος, εὐλόγησον τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου Κύριε, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τοὺς Βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, καὶ σῶσον ἡμᾶς.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ὁ ἀρρήτῳ σύμπαντα, δημιουργήσας σοφίᾳ, καὶ καιροὺς ὁ θέμενος, ἐν τῇ αὐτοῦ ἐξουσίᾳ, δώρησαι, τῷ φιλοχρίστῳ λαῷ σου νίκας· ἔτους δέ, τάς τε εἰσόδους καὶ τάς ἐξόδους, εὐλογήσαις κατευθύνων, ἡμῶν τὰ ἔργα πρὸς θεῖόν σου θέλημα.
(Ποιηθὲν τῶ 1813 ἔτει ὑπὸ τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Κωνσταντινοπόλεως, Κυρίλλου ς´).

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ὁ καιροὺς καρποφόρους καὶ ὑετούς, οὐρανόθεν παρέχων τοῖς ἐπὶ γῆς, καὶ νῦν προσδεχόμενος, τὰς αἰτήσεις τῶν δούλων σου, ἀπὸ πάσης λύτρωσαι, ἀνάγκης τὴν πόλιν σου, οἱ οἰκτιρμοὶ καὶ γάρ σου, εἰς πάντα τὰ ἔργα σου. Ὅθεν τὰς εἰσόδους, εὐλογῶν καὶ ἐξόδους, τὰ ἔργα κατεύθυνον ἐφ᾿ ἡμᾶς τῶν χειρῶν ἡμῶν, καὶ πταισμάτων τὴν ἄφεσιν, δώρησαι ἡμῖν ὁ Θεός· σὺ γὰρ ἐξ οὐκ ὄντων τὰ σύμπαντα, ὡς δυνατὸς εἰς τὸ εἶναι παρήγαγες.

Μεγαλυνάριον
Ἄναρχε τρσήλιε Βασιλεῦ, ὁ καιρῶν καὶ χρόνων, τὰς ἑλίξεις περισκοπῶν, εὐλόγησον τὸν κύκλον, τῆς νέας περιόδου, τὰς ἀγαθάς σου δόσεις πᾶσι δωρούμενος. 




Οπτικοακουστικό Υλικό
media
Ακούστε το απολυτίκιο!




Αγιογραφίες / Φωτογραφίες
Αρχή της Ινδίκτου
Αρχή της Ινδίκτου

Αρχή της Ινδίκτου
Αρχή της Ινδίκτου

Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως


Ημερομηνία εορτής: 01/09/2017Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 1 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Οσιος Μελετιος Ο Νεος Που Ασκητευσε Στο Ορος Της Μυουπολεως (1035 - 1105)




Σαυτὸν καθάρας, Μελέτιε τρισμάκαρ,
ὤφθης δοχεῖον Πνεύματος τοῦ Ἁγίου.



Νόμους μελετῶν, Μελέτιος Κυρίου,
Πέφυκε δένδρον, ἀρετῶν καρποφόρων.
Ἑξέπτη Μελέτιος, ἐν εἰσοδίοις Λυκάβαντος.
Βιογραφία
Ο Όσιος Μελέτιος γεννήθηκε κατά το έτος 1035 μ.Χ. στο χωριό Μουταλάσκη της Καππαδοκίας. Οι γονείς του ήταν πολύ ενάρετοι και ονομάζονταν Ιωάννης και Σοφία. Φυσικά, σύμφωνα με τα Ιερά πιστεύω τους μεγάλωσαν και το παιδί τους τον Μελέτιο.

Έφυγε από το πατρικό του σπίτι έχοντας μοναχικό πόθο και πορεύθηκε για την Κωνσταντινούπολη, αργότερα στη Θεσσαλονίκη και έπειτα στην Θήβα στη Μονή του Αγ. Γεωργίου (σημ. Ενορ. Ναός). Στη συνέχεια τον συναντάμε στην Μονή Σαγματά και αργότερα στον Κιθαιρώνα όπου ανεγείρει Ιερά Μονή.

Ο Όσιος Μελέτιος αφού έλαμψε δια της πνευματικής του ασκήσεως, απεβίωσε ειρηνικά το 1105 μ.Χ. σε ηλικία εβδομήντα ετών.

Η Τιμία Του Κάρα βρίσκεται στην ομώνυμη Ι. Μονή στον Κιθαιρώνα.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ΄.
Ὡς ἔνσαρκος Ἄγγελος, καὶ ὑπηρέτης Χριστοῦ, ὡς ἔνθεος ἄνθρωπος καὶ ἀσκητῶν καλλονή, Μελέτιε Ὅσιε, χάριτας θεοδότους, ἐκομίσω διώκειν, πνεύματα πονηρίας, καὶ νοσοῦντας ἰᾶσθαι, δι’ ὅ καὶ ἡ σεπτή σου σορὸς βρύει ἰάματα.

Κοντάκιον
Ἦχος γ΄. Ἠ Παρθένος σήμερον.
Ἐξ ἐῴας ἔνδοξε, πρὸς τὴν ἑσπέραν φοιτήσας, ὥσπερ ἄλλος ἥλιος, τῶν ἀρετῶν τὰς ἀκτῖνας, ἥπλωσας, καὶ συνηγάγω πρὸς τὴν σὴν θάλψιν, ἅπαντας, τοὺς ἐν ψύχει παθῶν χειμαζομένους, ὅθεν νῦν σε συνελθόντες, ἀνευφημοῦμεν, Μελέτιε Ὅσιε.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ΄. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Συνελθόντες τὰ πλήθη τῶν μοναστῶν, τῆς ἡμῶν ξυναυλίας τὸν ἀρχηγόν, ὑμνήσωμεν σήμερον, ἱεροῖς μελωδήμασι. Τὸ τῶν Ἁγίων κλέος, τὸν νοῦν τὸν οὐράνιον, τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τὸ ἅγιον τέμενος τὸν ἀσκήσει λάμψαντα, λαμπρότατον ἥλιον καὶ τὸ ζοφῶδες νέφον τῆς πλάνης ἐλάσαντα. Οὗ καὶ τῶν λειψάνων, τὴν σορὸν προσκυνοῦντες, καὶ κατασπαζόμενοι, ὁμοφρόνως βοήσωμεν· Θεοφόρε Μελέτιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Τῇ μελέτῃ καλῶς ἐμμελετῶν τοῦ κτίσαντος, ὡς αὐτοῦ μαθητὴς ἐκγυμνασθεὶς μακάριε, δωρεῶν ἀύλων Πνεύματος κατηξιώθης· ὅθεν εἵλκυσας πολλοὺς πρὸς τὴν σὴν μίμησιν, καταλιπόντας βίου τὸν τάραχον, καὶ ἀσκητικὴν ἀνθελομένους ζωήν· ὦν παιδοτρίβης ὑπῆρξας θεῖος, καὶ πρακτικὸς ὑφηγητής, εἰ πολὺ μέρος αὐξήσας, οἱ καὶ πίστει κροτοῦσι τὴν σὴν μνήμην γηθοσύνως, ἀνευφημοῦντες Μελέτιε Ὅσιε.

Μεγαλυνάριον
Δεῦτε νῦν τιμήσωμεν οἱ πιστοί, ἀσκητῶν τὸ κλέος, μοναζόντων τὴν καλλονήν, τὸν ὑπὲρ Κυρίου, θανόντα ἐν ἀσκήσει, συζῶντα δ’ ἐν Ἀγγέλοις, Χριστοῦ Μελέτιον.




Διάφορα Αρχεία
Παρακλητικός Κανόνας στον Όσιο Μελέτιο




Αγιογραφίες / Φωτογραφίες
Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως
Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως

Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως
Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως

Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως
Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως

Άγιος Αγγελής ο Νεομάρτυρας που μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη


Ημερομηνία εορτής: 01/09/2017
Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστεμαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 1 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Αγγελης Ο Νεομαρτυρας Που Μαρτυρησε Στην Κωνσταντινουπολη (; - 1680)



Άνθρωπος ην μεν, Aγγελής κατ’ ουσίαν,
Tμηθείς δε ώφθη, Άγγελος συν Aγγέλοις.
Βιογραφία
Ο Άγιος Αγγελής ήταν χρυσοχόος στο επάγγελμα. Κάποτε διασκέδαζε στην Κωνσταντινούπολη με γνώριμους εξωμότες χριστιανούς. Και χάριν αστείου, φόρεσε στο κεφάλι του τούρκικο σαρίκι. Οι Τούρκοι, θεώρησαν αυτή την ενέργεια του σαν άρνηση της χριστιανικής θρησκείας και αποδοχή του μουσουλμανισμού. Γι' αυτό και τον πίεζαν να εξισλαμιστεί. Ο μάρτυρας απέκρουσε με αποστροφή τις δελεαστικές προτάσεις των Τούρκων και δέχτηκε για την αγάπη του Χριστού το μαρτύριο, χωρίς να υπολογίσει τη γυναίκα του και τα έξι παιδιά του. Είπε μάλιστα στον Βεζίρη· «Ό,τι θέλεις κάμε, δέρνε, κόβε, σφάζε, κάψε με στη φωτιά, ρίξε με στα θηρία, πνίξε με στη θάλασσα, και ό,τι μπορείς κάμε σ' αυτό το πήλινο σώμα μου, εγώ τον Χριστό μου δεν αρνούμαι, εγώ την πίστη μου δεν αλλάζω, εγώ Τούρκος δεν γίνομαι». Έτσι στις 1 Σεπτεμβρίου 1680 μ.Χ. μπροστά στο παλάτι, κοντά στην Αγία Σοφία, τον αποκεφάλισαν και δέχτηκε το στεφάνι του μαρτυρίου. Το λείψανο του αγοράστηκε από τους χριστιανούς, αντί 300 γροσιών, που το ενταφίασαν στο Μοναστήρι της νήσου Πρώτης.

Αλβανία: Νεομάρτυρες και Ομολογητές Ιερείς υπό το αθεϊστικό καθεστώς. Μαρτυρικές μορφές της Ιερωσύνης στη Βόρειο Ήπειρο που έζησαν τον διωγμό του Χότζα

Μαρτυρικές μορφές της Ιερωσύνης στη Βόρειο Ήπειρο που έζησαν τον διωγμό του Χότζα
Οι περισσότεροι δεν ευτύχησαν να ξανακούσουν τον ήχο της καμπάνας
(αφιέρωμα της εφημερίδας ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ το 2006)
Οι σεβάσμιες ιερατικές μορφές από το χώρο της Βορείου Ηπείρου, που θα παρουσιάσουμε εν συντομία παρακάτω, έζησαν τoν διωγμό της Ορθόδοξης πίστης από το αθεϊστικό καθεστώς του Χότζα. Πέθαναν πονεμένες, κυρτωμένες και λευκασμένες από τα μαρτύρια, χωρίς να προδώσουν «τα ιερά και τα όσια». Τις σκεπτόμαστε και κυλάει από το μέτωπό μας αιμάτινος ιδρώτας.
Κάποιοι απ’ αυτούς τους ιερείς, λίγοι, πρόλαβαν και χάρηκαν την ανάσταση της Εκκλησίας της Αλβανίας με τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο. Και ξαναλειτούργησαν ύστερα από μισό περίπου αιώνα! Η χάρη του Θεού τους έδωσε αυτή την μεγάλη τιμή. Τι και αν δεν είχαν ούτε καλυμμαύχι, ούτε ράσο, ούτε άμφια. Εκείνο που τους έδινε αξία και έκανε ευπρόσδεκτη την προσφορά τους στο θείο Θυσιαστήριο ήταν οι αρετές που τους συνόδευαν. Και κυρίως η υπομονή και η σταθερή προσκόλληση στην Εκκλησία του Χριστού. Έκλεισαν τα μάτια τους, μονολογώντας: «Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν».
Οι περισσότεροι, όμως, αποσχηματισμένοι κληρικοί δεν ευτύχησαν να ξανακούσουν τον γλυκό ήχο της καμπάνας. Έσβησαν μαραμένοι σαν το κερί που λιώνει, μετά από μια μακροχρόνια και εξαντλητική ταλαιπωρία. Ή ταξίδεψαν στον άλλο κόσμο καταπληγωμένοι από τα μαχαίρια και τα ξίφη των αρνητών της πίστης.
π. Κων/νος Βόσδος 
Γεννήθηκε το 1902 στην Κοσοβίτσα. Ο πατέρας του ήταν ιερέας και έτσι ανατράφηκε σε θρησκευτικό περιβάλλον, που του καλλιέργησε την αγάπη του για το Χριστό. Τελείωσε το σχολαρχείο στην Ελλάδα και μετά το θάνατο του πατέρα του χειροτονήθηκε, το 1942, ιερέας. Υπηρέτησε με ζήλο στα χωριά Κοσοβίτσα, Σωφράτικα, Σελειό και Κλεισάρι. Η Μητρόπολη Αργυροκάστρου, αναγνωρίζοντας και επαινώντας το έργο του, του απένειμε τον τίτλο του Σταυροφόρου και τον όρισε ηγούμενο της μονής Αγίας Τριάδας Πέπελης, την οποία αναστήλωσε. Ο αγώνας και η αγωνία του για τη διατήρηση της ορθόδοξης πίστης, έστρεψε το αθεϊστικό καθεστώς εναντίον του. Κατηγορήθηκε, φυλακίστηκε στα Τίρανα για δέκα έξι μήνες και βασανίστηκε απάνθρωπα. Καταδικάστηκε σε θάνατο ως προδότης της Αλβανίας και εκτελέστηκε στις 30-9-1964 σε άγνωστο μέχρι σήμερα τόπο.
π. Mιχάλης Γκίγκας 
Γεννήθηκε το 1900 στο Ζερβάτι. Μορφώθηκε εκκλησιαστικά από το δάσκαλο θείο του και το 1935 χειροτονήθηκε ιερέας. Βασανίστηκε πολλές φορές, καθώς θεωρούνταν ύποπτος. Κοιμήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1978.
π. Στέφανος Γκούλιος 
Γεννήθηκε στο Λάμποβο του Σταυρού. Το 1950 χειροτονήθηκε ιερέας.Υπηρέτησε στο χωριό του μέχρι το 1967, οπότε αποσχηματίστηκε. Από τότε και ως την ημέρα του θανάτου του έμεινε εσώκλειστος στο σπίτι του.
π. Θεόδωρος Γούλης 
Γεννήθηκε το 1885 στη Σωτήρα και τελείωσε το σχολαρχείο. Όταν ενηλικιώθηκε χειροτονήθηκε ιερέας και διακόνησε σε πολλά χωριά, όπως Καλογορατζή, Γλύνα, Γράψη, Σωτήρα και Κοσοβίτσα. Στις 28 Οκτωβρίου του 1947 συνελήφθη για αντικαθεστωτική δράση και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλακή. Αφού τον περιέφεραν σε διάφορα στρατόπεδα, όπου βασανιζόμενος απάνθρωπα βίωσε στο πετσί του τον πόνο και τη φρίκη, τον έκλεισαν στις σκληρές φυλακές του Μπουρέλι, που έχουν χαρακτηρισθεί «μαρτυρικό φέρετρο». Εκεί άφησε την τελευταία πνοή του και τον έθαψαν σε άγνωστο μέχρι τώρα σημείο.
π. Κων/νος Δημητρίου Δέδης (Ντέντης) 
Γεννήθηκε στο Καλέζ Αργυροκάστρου, όπου τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Χειροτονήθηκε ιερέας το 1950 και υπηρέτησε σε χωριά της περιοχής Λιντζουριάς (Νόκοβο, Μίνγκουλη, Δοξάτι, Κεστοράτι κ. ά.).
Μέχρι την ημέρα του θανάτου του, στις 18 Σεπτεμβρίου 1972, δεν πρόδωσε την Ορθοδοξία και την αποστολή του και με θάρρος και σθένος διακόνησε το ποίμνιό του. Τελούσε κρυφά τα μυστήρια και πέθανε με την πίστη και την ελπίδα ότι μια ημέρα θα ξανανοίξουν οι εκκλησίες. Όπως κι έγινε.
π. Γεώργιος Ζάρος 
Γεννήθηκε το 1920 στο χωριό Βουλιαράτες. Τελείωσε το γυμνάσιο Δελβίνου με αλληλογραφία. Εργάσθηκε ως δάσκαλος στο χωριό Βοδίνο, αλλά απολύθηκε για ιδεολογικούς λόγους. Το 1952 χειροτονήθηκε διάκονος και τον επόμενο χρόνο πρεσβύτερος. Υπηρέτησε στα χωριά Σωτήρα (1953-1960), Επισκοπή και Γλύνα (1960-1967). Αφού αποσχηματίστηκε το 1967 δούλεψε στα αρδευτικά έργα του Δροπολίτικου κάμπου. Έκανε, αμέσως μόλις έπεσε το τυραννικό καθεστώς, θεία λειτουργία στην Αλβανία.
Το ημερολόγιο έδειχνε 25-12-1990, ημέρα των Χριστουγέννων, και στο ναό του Αγίου Αθανασίου Βουλιαρατίου ακούσθηκε το «Χριστός γεννάται· δοξάσατε». Koιμήθηκε τον Αύγουστο του 2006.
π. Νικόλαος Καρκασίνας 
Γεννήθηκε το 1900 στο Βαγγαλάτι των Αγ. Σαράντα. Αφού σπούδασε στο ιεροδιδασκαλείο Βελλά, διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό του. Για 17 χρόνια ήταν δάσκαλος και ιεροψάλτης και βοηθούσε τον ιερέα του χωριού του π. Ζήση Τσάκα. Ακολούθως χειροτονήθηκε ιερέας από τον Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Παντελεήμονα Κοτόκο. Υπηρέτησε στο ναό Αγ. Τριάδας Τσιφλικιού και ως αρχιερατικός επίτροπος Δελβίνου μέχρι το 1967. Ο αποσχηματισμός του, του προκάλεσε μεγάλη θλίψη και στενοχώρια, με συνέπεια να κοιμηθεί ένα έτος μετά.
Ο ιερέας Νικόδημος Καρκασίνας (εγγονός του παπα-Νικόλα), που τότε ήταν 9 ετών, διηγήθηκε την πίκρα του παππού του για το κλείσιμο των εκκλησιών, όπως σαν παιδί την αντιλήφθηκε: «… Ήμουν στο Δέλβινο μαζί με τον πατέρα μου. Το μεσημέρι ο παππούς έλαβε ένα τηλεγράφημα από τον Μητροπολίτη Αργυροκάστρου και ήταν πολύ ανήσυχος. Η γιαγιά (παπαδιά) και ο πατέρας μου τον ρωτούσαν τι του συνέβαινε. Το ίδιο βράδυ κράτησε στο γραφείο του τον πατέρα μου. Του αποκάλυψε ότι την επομένη θα είχαν σύναξη όλοι οι ιερείς της περιφερείας του, θα ερχόταν ο Δεσπότης να εφαρμόσει μια εντολή του Χότζα για το κλείσιμο των εκκλησιών».
π. Σταύρος Κυριαζάτης  
Εφημεριος Λαζάτι – ¨Αγ.Σαράντα Β. ¨Ηπείρου
Εγεννήθη ο 1895 στο χωριό Λαζάτι Αγίων Σαράντα. Από μικρός αγάπησε την εκκλησία και την διακονούσε κοντά στον ιερέα του χωριού. Το 1937, μεστωμένος πια, ζήτησε να την υπηρέτηση ως ιερεύς. Τον χειροτόνησε ο επίσκοπος Αργυροκάστρου Παντελεήμων Κοτόκος. Έκανε στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο της Ι. Μητροπόλεως Γηρομερίου Φιλιατών και Φωτικής ( Θεσπρωτίας ) με δάσκαλο τον Θεόδωρο Παπανίκα. Υπηρέτησε τα χωριά Λειβαδιά, Καλτσάτι και άλλα της περιοχής. Τελείωσε το εξατάξιο δημοτικό σχολείο στο Λαζάτι. Τότε είχε πολλά παιδιά.
Στη συνέχεια μέχρι το 1967, κάπου 32 χρόνια, υπηρετούσε όλα τα χωριά της περιοχής. Δεν πληρωνόταν με χρήματα αλλά ο, τι του έδινε ο κόσμος.
Μετά την κήρυξη του νόμου αθεΐας από το καθεστώς Χότζα ο δεσπότης Δαμιανός Κοκονέσης, πρώην παρτιζάνος αξιωματικός και μέλος του Κομμουνιστικού κόμματος Αλβανίας, παντρεμένος, με παιδιά που σήμερα ζουν στο Αργυρόκαστρο , συγκάλεσε σύναξη των ιερέων. Τους διέταξε να αποσχηματιστούν. Τους πήρε τα ράσα και τους έστειλε στα χωριά τους. Όταν ήλθε στο χωριό  του ο π. Σταύρος Κυριαζάτης χωρίς τα ράσα ήταν «σαν να του έγινε η κηδεία του» από το κλάμα και την πικρία του.
Δεν τον γνωρίσαμε,διηγείται σήμερα ο υιός του π. Γρηγόριος Κυριαζάτης. Μαζεύτηκαν όλοι οι συγγενείς .
-Γνωρίζω για τον Δαμιανό Κοκονέση τι επίσκοπος ήταν (είπα στον παπά – Γρηγόρη).
–  Ναι, Δεσπότης πού κυκλοφορούσε με το πιστόλι παπά Λευτέρη.
– Ναι, ναι… ήταν από το Πόγραδετς.
-Η οικογένειά του ακόμη σήμερα βρίσκεται στο Αργυρόκαστρο και είναι πολύ καλά.
– Έζησε πολλά χρόνια ο πατέρας μου και έζησε τρείς εποχές.
Μετά το 1990 ξαναλειτούργησε στο χωριό του. Πέρασε πολλά  βάσανα αμολόγητα  παπα-Λευτέρη. Τι να πρωτοθυμηθούμε;
– Υπηρέτησε φυλακή ο πατεράς σας , παπα- Γρηγόρη;
– Όχι, ήταν ήδη 72 χρονών γέρος το 1967. Η οικογένειά του υπέφερε πολλά , τόσο τα παιδιά του όσο και τα εγγόνια του. Έχω γιό μεγάλο 50 και χρονών παπα- Λευτέρη, τον Κώστα. Μπήκε 11 χρόνια φυλακή γιατί είχε στίγμα από τον παππού του πού ήταν παπάς και ο άλλος ο παππούς του , από την γυναίκα μου, ήταν εθνικιστής και ήταν αντάρτης στο Ζέρβα. Μετά την επικράτηση του κομμουνισμού στην Αλβανία εκείνος δραπέτευσε στην Ελλάδα. Εγώ ως πατέρας του Κώστα και επειδή ήμουνα υιός του παπα Στάυρου με δικάσαν πέντε χρόνια εξορία με την θυγατέρα μου …στο Τομόρ Βερατίου όπου εργάστηκα καταναγκαστικά έργα μαζί της. Τραβήξαμε πολλά. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τους εξευτελισμούς, τις ειρωνείες , τις διαπομπεύσεις, τις ανακρίσεις, τους ξυλοδαρμούς , τί … τι…
-Θέλω ένα γεγονός για τον μακαριστό πατέρα σας παπα- Γρηγόρη.Αν έκανε μυστήρια, ιεροπραξίες γενικά.
– Ναι, έκανε. Έκανε κρυφά σε πολύ δικούς μας ανθρώπους με κάθε προφύλαξι. Όχι φυσικά σε εκκλησίες αλλά σε σπίτια. Τον Ι. Ναό Αγίας Παρασκευής τον είχαν αποθήκη και ως το τέλος του 1991 πού τον παραλάβαμε ήταν ερείπιο.
Άν και το 1991 είχε βαθιά γεράματα, ήδη 95 χρονών, έβαλε τα θεμέλια καινούργιου Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής με την βοήθεια της μητέρας  Εκκλησίας της Ελλάδος. Βοήθησε συγκεκριμένα η Ι. Μητρόπολις Ν. Σμύρνης.
–  Πατέρα Γρηγόριε ιερουργούσε κρύφα ο πατέρας σας;
– Ναι, αλλά κρυβόταν από όλους και από εμένα για να μην μας μπλέξει. Έκανε πολλά σε δικούς του ανθρώπους ( συνέχεια ομιλίας στην κασέτα) πού είχε την εμπιστοσύνη και θρήσκευαν. Ξέρεις ότι και οι δικοί μας δεν θρήσκευαν όλοι.
-Δεν τον πρόδωσαν αλήθεια γιατί έκανε ιεροπραξίες τον μακαρίτη παπά-Σταύρο?
–  Δεν πρέπει να πω τέτοια πράγματα (καταλαβαίνουμε, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται).
– Δεν θα πούμε ονόματα.
-Θα ήθελα να με ρωτήσετε ο, τι άλλο. Που να θυμηθώ και εγώ τόσα που περάσαμε. Και για μένα να σου είπω αλλά δεν αξίζει.
-Εσείς που είστε παιδιά του παπά- Σταύρου δεν είχατε επιπτώσεις, κυρώσεις από το καθεστώς Χότζα;
–  Εγώ είμαι μοναχογιός και τρείς αδελφές ακόμη. Όχι μόνο σε εμάς αλλά και στα εγγόνια του υπήρχαν επιπτώσεις.Ο γιός μου, όταν έγινε 22 χρονών ηλικία ζητούσε ναρθεί στην Ελλάδα να ιδή τον παππού του τον άλλον που σας είπα ότι ήταν παλαίμαχος στην αντίστασι με τον Ε.Δ.Ε.Σ. Συνελήφθηκε και δικάστηκε 11 χρόνια φυλακή και τα έκανε μέσα όλα εξ ολοκλήρου. Τώρα βρίσκεται αυτού στην Αθήνα με την οικογένεια του.
–  Ο μακαρίτης ο παπά- Σταύρος δεν πήγε καθόλου φυλακή;
– Ω! Την εποχή εκείνη που επιβλήθηκε αθεϊα (το 1968) γελοιοποιήθηκε σε όλα τα χρονιά.
–  Γιατί; Με ποια δικαιολογία;
– Μια Πασχαλιά, μεγάλη εβδομάδα ήταν. Μάζεψαν δύο χωριά που ήταν εδώ κοντά σε λαϊκή συνέλευση και τους διάβασαν ένα κατηγορητήριο. Του λένε: εδώ Σταύρο κτύπησες την καμπάνα αλλιώς για να θυμίσεις στους συντρόφους την παλιά συνήθεια ναρθούν στην εκκλησία. Θέλεις να μας καταστρέψεις το λαό και την πρόοδο . Σου δώσαμε την ευκαιρία επειδή είχες μεγάλη ηλικία (ήταν 72) ετών να μην πας φυλακή (επειδή ήταν παπάς και μόνο αυτό εννοούν). Σήμερα εσύ είσαι αχάριστος στο κόμμα.
–  Μα τι έκανε;
Ο παπά Σταύρος την Μεγάλη Παρασκευή.
– Του είχαν αναθέσει  να κτυπάει την καμπάνα το πρωϊ να πηγαίνουν στην δουλειά οι άνθρωποι. Το βράδυ έκανε πάλι το ίδιο. (Ήθελαν να τον γελοιοποιούν. Εκείνος προτίμησε να κτυπάει την καμπάνα αρκεί να την ακούν οι άνθρωποι άσχετα που την χρησιμοποιούσε διαφορετικά το κόμμα).
Την Μεγάλη Παρασκευή δεν βάσταξε τέτοια ημέρα ο παπά-Σταύρος  και χτύπησε πένθιμα την καμπάνα υπενθυμίζοντας  την σταυρωμένη Παρασκευή. Αυτό ήταν όλο και τον γελοιοποίησαν σε δύο χωριά και του επέβαλαν κατ’ οίκον περιορισμό, φυλακίστηκε στο ίδιο του το σπίτι και απαγορευόταν να του μιλούν οι άλλοι.
–        Εσύ υπέφερες παπά Γρηγόρη;
Τα παιδιά και τα εγγόνια του παπά – Σταύρου στη φυλακή
– Έ! Και εγώ πήγα φυλακή 5 χρόνια στο Τομόρι στην κεντρική Αλβανία μαζί με την κόρη μου την μεγάλη.
– Γιατί παπά – Γρηγόρη; με ποια κατηγορία
-Απλώς επειδή ήμουν Έλληνας, γιός του παπά-Σταύρου και είχα πεθερό που διέφυγε στην Ελλάδα έψαχναν αιτία.
-Έκανα ένα γαμπρό στην κόρη μου. Δίκασαν το γαμπρό μου ότι είχε ελληνικά αισθήματα και τον έστειλαν  στην φυλακή. Εγώ επειδή προστάτεψα και συμπαραστάθηκα στην κόρη μου δικάστηκα μαζί με την κόρη μου  πέντε χρόνια στο Τομόρι σε κολχόζ στις αγροτικές φυλακές. Την υπηρέτησα στην εξορία όλη με το κορίτσι μου πέντε χρόνια.
– Σήμερα είναι παντρεμένη.
– Ναι έχει τέσσερα παιδιά και τώρα είναι στην Αθήνα
– Εσύ ήσουνα παντρεμένος όταν πήγες φυλακή;
– Ναι το 1975-1980 πήγα φυλακή ήμουνα μεγάλος στην ηλικία.
–  Τα παιδιά τα άλλα που ήταν;
– Ήταν πίσω μόνα τους με την μητέρα μόνον.
-Για τον μακαρίτη τον παπά-Σταύρο θυμάσαι άλλα γεγονότα έτσι με την καμπάνα. Τι έγιναν οι ιερατικές του στολές; Τα ιερά του βιβλία τι έγιναν;
-Ήρθε μια επιτροπή από το κόμμα. Του λένε «δείξε μας που έχεις τα εκκλησιαστικά βιβλία και τα εκκλησιαστικά ρούχα σου;» Τι να έκανε ξέρεις πόσο δύσκολα ήταν. Τους έδειξε το σεντούκι που ήταν μέσα όλα. Εκείνοι μόλις τα είδαν τα άρπαξαν και πήγαν έξω από την εκκλησία και τα έκαψαν όλα. Εκείνος κάθισε σε μία άκρη και οδυρόταν, έκλαιγε απαρηγόρητα. Το θυμάμαι σαν τώρα.. Του έμεινε κάπου αλλού είχε ένα ιερατικό, ένα σταυρό αγιασμού αυτά του είχαν μείνει αυτά έχω εγώ σήμερα κειμήλια.
– Μέσα σ’ αυτήν την επιτροπή είχε Έλληνες Βορειοηπειρώτες;
– Όλοι ήταν  Έλληνες Δυστυχώς αυτοί ήταν χειρότεροι από τους άλλους.
– Σήμερα αυτοί που είναι; Τα παιδιά τους που είναι, τι λένε;
-Ω! Είναι καλύτερα από τ’ εμάς αυτοινοί. Αυτού στην Αθήνα το παίζουν πατριώτες.
– Δυστυχώς εμείς δεν γνωρίσουμε τι ήταν ο ένας και τι ο άλλος και έτσι….
– Πιο καλύτερα ας τους κρίνει ο Θεός και αυτούς και εμάς.
–  Ο πατέρας σας ήξερα καλά τα αλβανικά;
-Όχι, όχι, δεν καταλάβαινε τα αλβανικά αυτός. Τότε εδώ είχαν σχολεία δεν μιλούσαν καθόλου εδώ στα χωριά αλβανικά.
-Πάτερ Γρηγόριε, να σας διαβάσω λίγο ποιους ιερείς βρήκα σε όλη την επικράτεια της Αλβανίας που επέζησαν του καθεστώτος του Χότζα.
-Να σας δώσω, πάτερ Ελευθέριε, το τηλέφωνον της Ι. Μητροπόλεως Αργυροκάστρου μήπως βρεις και άλλους.Επίσης το τηλέφωνον της Ι. Μητροπόλεως Βερατίου, Αυλώνος και Κανίνις και μήπως έχει και εκεί. Εκεί νομίζω υπάρχει ένας παπά – Βαγγέλης.
–  Σας ευχαριστώ, πατέρα Γρηγόριε, για όλα. Κάνουμε ένα ευλαβικό μνημόσυνο, εγώ σαν ένας απλός χριστιανός  και εσείς ως υιός, σήμερα στον πατέρα Σταύρο Κυριαζάτη που τόσα πολλά υπέφερε από το κομμουνιστικό καθεστώς της Αλβανίας από το 1945-1990.
π. Δημήτριος Λέκκας 
Γεννήθηκε στο Κούδεσι από ιερατική οικογένεια. Και ο παππούς του Λεωνίδας και ο πατέρας του Αριστείδης ήταν ιερείς. Η οικογένειά του έχαιρε του σεβασμού και της εκτιμήσεως όλων των κατοίκων της περιοχής της Χιμάρας.
Τελείωσε το σχολείο στην Πάτρα και σε ηλικία 30 ετών χειροτονήθηκε ιερέας από το Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Παντελεήμονα Κοτόκο. Ο Θεός επέτρεψε να μαρτυρήσει στην χαραυγή του αθεϊστικού καθεστώτος, που επεδίωξε την εξόντωση των ιερέων, δασκάλων και διανοουμένων, καθώς φοβόταν ότι θα υπέσκαπταν τά θεμέλιά του.
Τον Απρίλιο του 1944 ο παπα-Δημήτρης λειτουργούσε στο ναό του χωριού του. Ξαφνικά εισέβαλαν μέσα τέσσερεις παρτιζάνοι και τον άρπαξαν ντυμένο με τα άμφια. Η σύζυγός του, τα ανήλικα τέκνα του και οι πιστοί που παρακολουθούσαν τη θεία λειτουργία, ανησύχησαν έντονα. Μετά από λίγες ώρες τουφεκίστηκε με την κατηγορία του κατασκόπου και εχθρού του λαού σ’ ένα βαθύ λάκκο τουχωριού του. Οι συγγενείς του πήραν το πτώμα του και το έθαψαν χωρίς νεκρώσιμη ακολουθία.
Η οικογένειά του κυνηγήθηκε έως την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος.

«Ἐδῶ καὶ χρόνια ἡ Ἐκκλησία δανείζεται, ἐντελῶς ἀμελέτητα, τὰ κουρέλια τῆς Δύσης»

Άρθρο του Καθηγούμενου της Ι.Μ. Δοχειαρίου Γέροντα Γρηγόριου: «Ἐδῶ καὶ χρόνια ἡ Ἐκκλησία δανείζεται, ἐντελῶς ἀμελέτητα, τὰ κουρέλια τῆς Δύσης»

Δημοσίευση: 28 Αυγούστου 2017

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΩΔΙΚΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Ἀνήσυχος ὑπὲρ τὸ δέον, ζητῶ σὰν τὸ πιὸ ἀναγκαῖο πρᾶγμα στὴν ἐποχή μας νὰ κωδικοποιηθοῦν, ὄχι μόνον τῆς κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ἀλλὰ καὶ τῶν προκατόχων τους τὰ γκρεμίσματα καὶ οἱ καταστροφές, καὶ κυρίως αὐτὲς ποὺ σὰν ξαφνιάσματα πραγματοποιήθηκαν τὰ τελευταῖα χρόνια καὶ στὸν πολιτικὸ κόσμο καὶ στὸν ἐκκλησιαστικό. Ἴσως πολλοὶ σκεφθοῦν ὅτι ἐβράδυνα. Ἡ βραδύτητα ὅμως αὐτὴ θὰ μᾶς δώση καλύτερη εἰκόνα γιὰ τὰ ὅσα διεπράχθησαν σ᾽ αὐτὴν τὴν γωνιὰ τοῦ κόσμου.

Δὲν εἶναι ἡ Ἑλλάδα ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ κράτη, ἀλλὰ πάντοτε ὑπῆρξε τὸ μοναδικὸ κράτος τῆς ὑψηλῆς φιλοσοφίας καὶ τοῦ ἀληθινοῦ πολιτισμοῦ. Δὲν θριάμβευσε ποτὲ ἡ Ἑλλάδα στὸν τεχνικὸ πολιτισμό, ἀλλὰ στὸν πνευματικό. Ἂν τὴν χαρακτηρίσουμε γωνιὰ τοῦ κόσμου, δὲν θὰ εἶναι ἄστοχο, γιατὶ σ᾽ αὐτὴν προσέκρουσαν ὅλοι οἱ πολιτισμοὶ τῆς γῆς. Ὅλοι οἱ διψασμένοι θέλησαν νὰ ξεδιψάσουν ἀπὸ τὶς πηγές της καὶ ὅλοι οἱ πεινασμένοι νὰ χορτάσουν ἀπὸ τὰ ἐδέσματα ποὺ μαγείρεψαν οἱ αἰῶνες σ᾽ αὐτὸ τὸ κακκάβι τὸ ἐκλεκτό, ποὺ λέγεται Ἑλλάδα. Δὲν εἶναι, ὅπως εἶπε ἕνας ὑπουργός, «ἕνα κράτος», ἀλλὰ «τὸ κράτος».



Αὐθαδίασαν οἱ μυσεροὶ καὶ κακόμοιροι, γιατὶ δὲν ἄντεχαν στοὺς ὤμους τους τέτοιες βαρειὲς κληρονομιές. Καὶ ἀπεφάσισαν νὰ σκορπίσουν τὴν οὐσία τῶν προγόνων τους καὶ νὰ κάνουν τὴν Ἑλλάδα ἕνα κράτος σὰν τὰ ἄλλα κράτη, ποὺ δὲν ἔδωσαν στὸν κόσμο παρὰ μόνον βαρβαρότητες καὶ σκοτασμούς. Τὸ μπουχαρὶ τῆς Ἑλλάδος δὲν ἔβρασε μόνον νερό, ἀλλὰ μαγείρεψε καὶ ἐδέσματα γιὰ ὑψηλὰ καὶ μεγάλα καὶ πεπλατυσμένα στόματα καὶ καρδιὲς καὶ μυαλά. Σταματᾶτε, κοράκια, νὰ πετᾶτε μπροστὰ στὸν ἥλιο. Ἡ Ἑλλάδα πάντα θὰ εἶναι τὸ φῶς τοῦ κόσμου καὶ ὁ λύχνος ἐπὶ τῆς λυχνίας καὶ θὰ φέγγη σ᾽ ὅλη τὴν οἰκουμένη. Σταματᾶτε νὰ τσακίζετε καὶ νὰ γκρεμοτσακίζετε τὸ ὕφος καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἑλλάδος. Δὲν εἴμαστε ἀπόγονοι Ἀγαρηνῶν, οὔτε μισαλλόδοξων Εὐρωπαίων, ποὺ ἕνα πρωὶ ἀγουροξύπνησαν καὶ εἶδαν τοὺς ἑαυτούς τους ψηλὰ στεκούμενους. Εἴμαστε λαός, ποὺ οἱ ρίζες μας εἶναι καλὰ στὴν γῆ βαλμένες. Κόψε, σφάξε, ρήμαξε, ἀπολίτιστε λαέ. Ἡ Ἑλλάδα καὶ ἀπὸ τὸ πιὸ μικρὸ ριζίδιο θὰ ἀνεμίση φυτὰ καὶ δένδρα κατάκαρπα.

Σταμάτα, Μοροζίνη, ποὺ ὁ λαὸς σὲ ξέρει ΣΥΡΙΖΑ, νὰ βομβαρδίζης τὴν Ἀκρόπολη τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τῆς Ἑλλάδος. Ὅσες κανονιὲς καὶ νὰ ρίξης, αὐτὴ ἡ ἁγία Ἀκρόπολη δὲν θὰ πέση. Θὰ ἔχη καὶ σκεπὴ καὶ κίονες καὶ προπύλαια καὶ Καρυάτιδες, μὲ ὀμορφιὲς καὶ δόξες καλλιτεχνῶν. Ὁ ἥλιος θὰ λάμπη στὴν Ἀκρόπολη. Στὰ δικά σας ὅμως μπουντρούμια δὲν θὰ φέξη ποτέ.

Κακοί οἰκονόμοι, ποὺ ὀνομάζεστε κρατοῦντες, φύκια νὰ φυτρώσουν στὸν τάφο σας. Ἀφῆστε τὴν Ἑλλάδα. Μὴ πνίγετε τὰ ἀπηχήματα τῶν αἰώνων. Μὴ περιμένετε ἀπὸ τὸν ξεπεσμένο τουρισμὸ νὰ ἐπιζήσετε. Οἱ πατέρες μας, τρώγοντας ψωμὶ καὶ κρεμμύδι καὶ ἐλιὰ πικρή, μεγαλούργησαν καὶ στερέωσαν αὐτὸ τὸ μικρὸ κράτος. Τὸ καταλάβατε ὅτι σᾶς κρατᾶν οἱ ἐχθροὶ τῆς Ἑλλάδος στὴν κυβέρνηση, γιὰ νὰ ἀποτελειώσετε τὴν Ἑλλάδα ποὺ δὲν πεθαίνει ποτέ; Σὰν σκιάχτρα σᾶς βλέπουμε. Τὸ μόνο ποὺ κάνετε εἶναι νὰ βάζετε φόρους καὶ νὰ πίνετε τὸ αἷμα καὶ τὸν ἱδρῶτα τοῦ ἐργαζομένου. Ἐπιτέλους, θαφτῆτε σὲ γῆ ἄνικμη καὶ ἄνυδρη.

Γῆ ἑλληνική, πῶς ἀντέχεις καὶ δὲν ἀνοίγεις ρήγματα νὰ τοὺς καταπιῆς; Συνεχῶς αὐτὴ ἡ ἀπορία βγαίνει μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μου.



Κύριε, ἐξολόθρευσον αὐτοὺς μέχρις ἑβδόμης γενεᾶς καὶ μνημόσυνο ποτὲ νὰ μὴ γίνη στὴν γῆ γιὰ σᾶς ποὺ ποδοπατήσατε τὰ πάντα.

Μίλησα καὶ γιὰ μιὰ ἐκκλησιαστικὴ κωδικογράφηση. Ἔχουμε καὶ ἐδῶ νὰ θρηνήσουμε καὶ νὰ κλάψουμε τὶς νέες δογματικὲς δοξασίες καὶ τὴν λεγόμενη μεταπατερικὴ θεολογία. Μὰ πόσο εὔστοχα τὴν ὠνόμασαν μετα-πατερική, ἀφοῦ πραγματικὰ δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὴν πατερικὴ θεολογία. Ποιοί εἶναι οἱ «νέοι πατέρες» στὴν Ἐκκλησία; Οἱ καλοφορεμένες καὶ καλοφαγωμένες καὶ καλοποτισμένες κάργες, ποὺ δὲν παξιμάδιασαν ποτές τους, ἀλλὰ ἔφαγαν πάντοτε φρέσκο ψωμί, ὄχι ἀπὸ τοὺς φούρνους τῆς ἐρήμου, ἀλλὰ τοῦ κόσμου; Γι᾽ αὐτὸ ἔχουνε νὰ καταθέσουνε θεολογία, τὴν ὁποία δυστυχῶς, ὅταν τὴν διαβάζης, ἀντὶ νὰ εὐρύνεται ὁ νοῦς σου, σκοτίζεται, καὶ ἀντὶ νὰ πλαταίνη ἡ καρδιά, σφίγγεται σὰν κεῖνον ποὺ βρέθηκε ἄξαφνα στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καὶ βλέπει κάτω τὴν ἄβυσσο. Μέχρι τώρα τῶν ἁγίων Πατέρων τὴν διδασκαλία ἀναπλάθαμε καὶ προσπαθούσαμε μὲ πολλὴ συστολὴ νὰ τὴν δώσουμε στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ νὰ τὴν κατανοήση. Ποιό βιβλίο γράφεται σήμερα, χωρὶς παραπομπὲς ἀπὸ τὴν ἄπιστη καὶ ὀρθολογιστικὴ καὶ σχολαστικὴ Δύση; Ἀφοῦ, ἂν δὲν ξέρης ξένη γλῶσσα, δὲν μπορεῖς νὰ γίνης καθηγητὴς Πανεπιστημίου. Ἀνακατέψαμε τὰ οὐράνια πράγματα μὲ τὰ δυτικὰ εὑρήματα τοῦ σκοτισμένου μυαλοῦ καὶ τῆς ἄκαρπης καρδιᾶς, καὶ ἡ ἐνασχόλησή μας εἶναι: «Εἶναι τὸ Εὐαγγέλιο αὐτὸ τοῦ Λουκᾶ ἢ δὲν εἶναι; Εἶναι αὐτὸ τὸ σύγγραμα ἡ διδασκαλία αὐτοῦ τοῦ πατέρα ἢ δὲν εἶναι;» Καὶ ἔτσι, τὸ ρίξαμε στὴν ἔρευνα, ἡ ὁποία ποτὲ δὲν ἔφεξε στὸν κόσμο. Ὁ κόσμος χαλάει κι ἐμεῖς ψάχνουμε νὰ βροῦμε ποιὰ ἦταν ἡ νῆσος ποὺ τσακίστηκε τὸ καράβι ποὺ μετέφερε τὸν ἀπόστολο Παῦλο στὴν Ρώμη!

Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ κόσμος δὲν καταφεύγει πιὰ σ᾽ αὐτούς. Ψάχνει πηγοῦλες σὲ κάποιες γωνιές, ποὺ ὑπάρχουν ἀκόμη Γεροντάδες. Ἀλλὰ στὴν ὑπερβολική τους δίψα καὶ πείνα τοὺς ἀνέβασαν πιὸ ψηλὰ ἀπ᾽ ὅ,τι εἶναι στὴν πραγματικότητα καὶ βγῆκαν ζημιωμένοι καὶ τὰ γεροντάκια καὶ τὰ παλληκαράκια. Κι ἔτσι, τριγυρίζουν μέσα στὸν κόσμο καὶ παίζουν τὴν τυφλόμυγα. Ξέχασαν καὶ οἱ Γεροντάδες αὐτοὶ ὅτι εἶναι ἄνθρωποι, ξέχασαν καὶ οἱ ἄνθρωποι ὅτι ἀνθρώπους πλησίασαν καὶ μάλιστα τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ὁ μέγας Ἀντώνιος εἶπε: «Οἱ χειρότεροι μοναχοὶ τῆς ἐποχῆς μας θὰ εἶναι οἱ καλύτεροι στοὺς ἐσχάτους χρόνους». Κουραστήκαμε νὰ ἀκοῦμε γιὰ προορατικούς, γιὰ θαυματουργούς, γιὰ ἁγίους. Ρώτησα τὸν γερο-Γρηγόρη τῆς Σκήτης τοῦ Ξενοφῶντος:

– Ἦταν ἅγιος ὁ Σιλουανός;

– Καλὸς μοναχός, δὲν θὰ τὸν πῶ ὅμως ἅγιο.

Ὁ καθένας σήμερα ἀνύψωσε τόσο πολὺ τὸν γνώριμό του Γέροντα, ποὺ θὰ πῶ: «Βάρκα γυαλό, γιατὶ κινδυνεύεις. Ἴσα νερό, ἴσα βάρκα». Ποιὸς θὰ μπορέση νὰ γλυτώση τὸν κόσμο ἀπὸ αὐτὴν τὴν σύγχυση δὲν γνωρίζω. Κτίσαμε ἕνα πύργο τῆς Βαβέλ, μέσα στὸν ὁποῖο δὲν ἀκούγεται ἡ γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας, γι᾽ αὐτὸ δὲν μποροῦμε νὰ συνεννοηθοῦμε. Ἄλλος βαράει κύμβαλο κι ἄλλος τουμπάκι. Ἂς ἐπικαλεστοῦμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ ἔρθη καὶ σὲ μᾶς καὶ σ᾽ αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν ὅτι εἶναι σήμερα οἱ κρατοῦντες στὴν Ἐκκλησία.

Ἐμεῖς ζητοῦμε ἀνθρώπους ποὺ νὰ ἐρευνοῦνε μέσα τους τὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἀπὸ αὐτοὺς ἔχουμε ἔλλειψη καὶ ἀνάγκη. Ἐδῶ καὶ χρόνια ἡ Ἐκκλησία δανείζεται, ἐντελῶς ἀμελέτητα, τὰ κουρέλια τῆς Δύσης, γιὰ νὰ ὑφάνη τὸν ἄρραφο χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ. Μὲ τὴν θεολογία ποὺ μᾶς ἔδωσε ἡ Δύση οὔτε κουρελοῦδες δὲν μποροῦμε νὰ ὑφάνουμε. Καὶ οἱ «ἅγιοί» της, ὅσο καὶ μεγάλοι νὰ φαίνωνται στὸ στερέωμα τοῦ δυτικοῦ κόσμου, δὲν ἔχουνε πληρότητα. Τοὺς λείπει ἡ χάρις. Δὲν μποροῦν νὰ μιλήσουν στὶς καρδιές μας. Κάτι πᾶμε νὰ θαυμάσουμε ἀπὸ τὰ κατορθώματά τους καί, ὅσο προσπαθοῦμε νὰ ἐντρυφήσουμε στοὺς βίους τους, χανόμαστε· οὔτε παλαμάκια σωτηρίας δὲν μποροῦμε νὰ παίξουμε. Ἔχουμε πολλὴ ἀνάγκη νὰ κρατήσουμε τὴν πατρῴα γῆ καὶ τὸ πατροπαράδοτον σέβας. Ἂς δώση ὁ Θεὸς νὰ μείνουμε Ἕλληνες καὶ ὀρθόδοξοι καὶ δὲν μᾶς χρειάζονται οὔτε οἱ ὄνοι τῆς Ἀνατολῆς, οὔτε οἱ ἡμίονοι τῆς Εὐρώπης.

Βάστα, Ἐκκλησία, τὰ γκέμια. Μὴ φοβᾶσαι· θὰ ματώσουν τὰ χέρια σου, ἀλλὰ καλὸ θὰ κάνης. Μὴν ἀφήνης νὰ ἀνεμίζουνε τὰ βότανα τὰ δηλητηριώδη τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς Δύσης. Θέσε φραγμὸ και ἀνέγειρε ληνό, γιὰ νὰ πιοῦμε τὸν ἄκρατο οἶνο ποὺ μᾶς ἄφησαν οἰ εὐλογημένοι πρόγονοί μας.

Σὲ εὔθετο χρόνο θὰ παραδώσουμε τὴν κωδικοποίηση τῶν κακῶν ποὺ μᾶς βρῆκαν ἀπὸ τοὺς ἄπιστους κρατοῦντες καὶ τοὺς βαρυϋπνοῦντες ποιμένες, οἱ ὁποῖοι στολίζονται, γιὰ νὰ φαίνωνται οἱ νυμφαγωγοὶ τοῦ κόσμου μὲ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ δὲν τὸ πετυχαίνουν.

Ὁ Θεός, ποὺ σίγουρα ἀγαπᾶ καὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Ἐκκλησία του, ἂς θέση τέρμα στὸ κακό. Καὶ σταματᾶτε, χριστιανοί μου, νὰ ἀναμασᾶτε τὴν κοσμογονία τοῦ Ἀντιχρίστου. Φτῦστε την, ὅπως φτύσατε τὸν διάβολο καὶ τὴν πομπή του στὸ βάπτισμα. Τώρα ἔτσι πὼς τὰ κάνατε εἶναι σὰν ἐκεῖνο ποὺ ἄκουσα νὰ λέη ἕνας παπᾶς σὲ μιὰ βάπτιση: «Φύτα, νονά, τὸ παιδί», ἀντὶ νὰ φτύνη τὸν διάβολο. Καὶ τὸ παιδὶ δὲν ἤξερε ποῦ νὰ κρύψη τὸ πρόσωπό του ἀπὸ τὰ φτυσίδια τῆς νονᾶς. (Καλὰ εἶναι τὰ ταχύρρυθμα σχολεῖα, ἀλλὰ στὴν Ἐκκλησία βρέθηκε νὰ ἐφαρμοστοῦνε;)

Γρηγόριος ὁ Ἀρχιπελαγίτης
πηγη

Επιτροπή Παιδείας της ΠΕΘ: «Δημοσίευση ερευνητικών δεδομένων επί του διαλόγου της Επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Υπουργείο Παιδείας για το μάθημα των Θρησκευτικών»

 Επιτροπή Παιδείας της ΠΕΘ:  «Δημοσίευση ερευνητικών δεδομένων επί του διαλόγου  της Επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Υπουργείο Παιδείας  για το μάθημα των Θρησκευτικών»
Επιτροπή Παιδείας της ΠΕΘ:
«Δημοσίευση ερευνητικών δεδομένων επί του διαλόγου
της Επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Υπουργείο Παιδείας
για το μάθημα των Θρησκευτικών»

Αθήνα, 30 Αυγούστου 2017
Αριθμ. Πρωτ.  75
Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ)
Προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και άπαντες τους Ιεράρχες της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
Μακαριώτατε,
Σεβαστοί μας Αρχιερείς
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΕΘ δημοσιοποιείκείμενα με τίτλο «Δημοσίευση ερευνητικών δεδομένων επί του διαλόγου της Επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας & Θρησκευμάτων για το Μάθημα των Θρησκευτικών» που συνέταξε  η Επιτροπής Παιδείας της ΠΕΘ, την οποία και ευχαριστεί θερμά για την όλη συμβολή της στον αγώνα που διεξάγεται για τη διατήρηση του ορθόδοξου χαρακτήρα της φυσιογνωμίας του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Με σεβασμό ασπαζόμαστε τη δεξιά Σας.
Για το ΔΣ της ΠΕΘ
                  Ο Πρόεδρος                                              Ο Γενικός Γραμματέας
                           Κωνσταντίνος Σπαλιώρας                               Παναγιώτης Τσαγκάρης
              Δρ Θεολογίας                                               Mr Θεολογίας
***
Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ)
Επιτροπή Παιδείας
Θέμα: «Δημοσίευση ερευνητικών δεδομένων επί του διαλόγου της Επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας & Θρησκευμάτων για το μάθημα των Θρησκευτικών»
Η Επιτροπή Παιδείας της ΠΕΘ, προέβη σε επιστημονική διερεύνηση των θέσεων που κατατεθήκαν από τους Αρχιερείς που μετείχαν στον διάλογο της Εκκλησίας με την Πολιτεία για το μάθημα των Θρησκευτικών, στην Έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, την 27η Ιουνίου 2017.
Επισημαίνεται ότι οι θέσεις της ΠΕΘ για το νέο Πρόγραμμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, συνοπτικά, είναι οι ακόλουθες:
1. Εξαρχής και διαρκώς εκφράζεται η διαφωνία της ΠΕΘ για τη δομή, τον χαρακτήρα, το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό του νέου Προγράμματος, διότι το Πρόγραμμα αυτό, αποδεδειγμένα με επιστημονικά κριτήρια, αλλοιώνει τη συγκρότηση της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών, μέσω της διαστρέβλωσης της Ορθοδόξου διδασκαλίας, οδηγώντας τους σε θρησκευτική σύγχυση.
2. Με δεδομένο τα προαναφερθέντα, η δομή του νέου Προγράμματος του μαθήματος των Θρησκευτικών δεν δύναται να υποστεί βελτιώσεις, αλλά απαιτείται η εκ μηδενικής βάσεως σύνταξη Προγράμματος για το μάθημα.
3. Στη σύνταξη του Προγράμματος για το μάθημα πρέπει να συμμετάσχουν όλοι οι σχετικοί με το μάθημα των Θρησκευτικών φορείς και να διασφαλισθεί ο ορθόδοξος προσανατολισμός του μαθήματος.  
Η Επιτροπή Παιδείας της ΠΕΘ καταθέτει σε δημόσιο διάλογο  όσα, με επιστημονικά κριτήρια, εξάγονται από τις επίσημα διατυπωθείσες θέσεις των Αρχιερέων - μελών της Επιτροπής, της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στον διάλογο με τους εκπροσώπους του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας & Θρησκευμάτων, ώστε να αποτελέσουν ουσιαστική βάση περαιτέρω συζήτησης. Κύρια πρόθεση είναι η αποσαφήνιση όλων των σχετικών δεδομένων του διενεργηθέντος διαλόγου, καθότι διαπιστώθηκε ότι κατά τον διάλογο δεν τηρήθηκε η αρχή της «μηδενικής βάσεως». Αντ΄ αυτής προκύπτει αλλαγή στάσης προς την κατεύθυνση αναποτελεσματικών ενεργειών της Επιτροπής, όπως τεκμαίρεται από τις διαφορετικές τοποθετήσεις στις εκ των υστέρων αναφορές των Αρχιερέων - μελών της Επιτροπής, οι οποίες διατυπώθηκαν κατά την Έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 27η Ιουνίου 2017.
Τα μέλη της Επιτροπής Παιδείας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων είναι στη διάθεση κάθε επίσημου φορέα για οποιαδήποτε σχετική συζήτηση επί των όσων εξαγομένων δημοσιεύει. Οι δημοσιεύσεις των κειμένων θα γίνονται με τακτό εξελικτικό τρόπο, προκειμένου να υπάρχει για κάθε ενδιαφερόμενο ο απαιτούμενος χρόνος για μελέτη και περαιτέρω έρευνα του περιεχομένου κάθε δημοσίευσης.
Με τιμή
Τα μέλη της Επιτροπής Παιδείας της Παιδείας της ΠΕΘ που διεξήγαγαν την έρευνα
  • Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
  • Ιωάννης Κουρεμπελές, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
  • Σταύρος Καλαντζάκης, Ομ. Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
  • Μαρία Ράντζου, Επίκουρη Καθηγήτρια Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
  • Ιωάννης Φύκαρης, Επίκουρος Καθηγητής Σχολής Επιστημών Αγωγής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
  • Ευάγγελος Πονηρός, Διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ, Μ.Φ.Σχολικός σύμβουλος Θεολόγων Πειραιώς, Δ΄ Αθηνών, Κυκλάδων
  • Ιωάννης Αγγελόπουλος, Διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ, Δντής Γεν. Λυκείου
  • Δημήτριος Βογιατζής, ΔιδάκτωρΘεολογίας ΕΚΠΑ, καθηγητής Θεολόγος
  • ΓιολάνταΣίσκου, Διδάκτωρ Θεολογίας ΑΠΘ, καθηγήτρια Θεολόγος
  • Βασιλική Ματιάκη, Υποψήφια Διδάκτωρ Θεολογίας ΑΠΘ
*** 
ΚΕΙΜΕΝΟ 1ο
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
«Το ζήτημα των αναφορών περί μηδενικής βάσης
για το μάθημα των Θρησκευτικών»
Το φλέγον ζήτημα της δομής και του προσανατολισμού του μαθήματος των Θρησκευτικών οδήγησε σε συναντήσεις διαλόγου εκπροσώπων της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, με εκπροσώπους του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων. Από τη συζήτηση αυτή προέκυψαν ουσιαστικά τρία επίσημα κείμενα:
1) Το κείμενο τοποθέτησης του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ως εναρκτήρια εισήγηση στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 27η Ιουνίου 2017.
2) Η Έκθεση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Αιγίνης και Σπετσών, ως Προεδρεύοντος της σχετικής Επιτροπής, η οποία παρουσιάστηκε εκτενώς στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 27η Ιουνίου 2017.
3) Το κείμενο παρέμβασης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, ως μέλους της εξ Αρχιερέων Επιτροπής, στην προαναφερθείσα Σύνοδο, με το οποίο ο Σεβασμιώτατος αποτίμησε το έργο της Επιτροπής.
Από τη συστηματική επιστημονική διερεύνηση των τριών προαναφερθέντων κειμένων, με την εφαρμογή της επιστημονικής μεθόδου της «Ανάλυσης Περιεχομένου», η οποία εντάσσεται στις ερμηνευτικού χαρακτήρα ποιοτικές μεθόδους έρευνας των κοινωνικών επιστημών και αποτελεί μία εκ των ασφαλέστερων επιστημονικών ερευνητικών μεθόδων προσέγγισης και ανάλυσης γραπτών κειμένων, ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ότι μεταξύ των τριών κειμένων υπάρχουν ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, οι οποίες δημιουργούν σοβαρά ερωτήματα και προβληματισμό και, οπωσδήποτε, χρήζουν περαιτέρω μελέτης, όσον αφορά τόσο την αιτιολογία τους όσο και τη στοχοθετική τους κατεύθυνση και προοπτική.
Ειδικότερα και συνοπτικώς από τα ερευνητικώς εξαγόμενα διαπιστώνεται ότι:
-           Δεν επιβεβαιώνεται ότι ο διάλογος της Εκκλησίας με το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων πραγματοποιήθηκε από «μηδενική βάση», αλλά ότι τα δεδομένα ήταν «τετελεσμένα».
-           Δεν τεκμαίρεται η συναπόφαση Εκκλησίας και Υπουργείου για θέματα που αφορούν  το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών ως δεδομένο, αλλά ουσιαστικά μόνο κατά παραχώρηση.
-           Οι «Φάκελοι Μαθητή» τυπώθηκαν και θα διανεμηθούν στους μαθητές για το μάθημα των Θρησκευτικών, χωρίς να ληφθεί υπόψη από το Υπουργείο το αίτημα της Εκκλησίας της Ελλάδος να συζητηθούν σε διάλογο, παρά τις περί αντιθέτου αναφορές των επίσημων κειμένων.
-           Υπάρχει γενικευμένη αντίφαση ως προς τον προσανατολισμό του μαθήματος. Συγκεκριμένα στα κείμενα, σε άλλα σημεία γίνεται λόγος ότι το Πρόγραμμα του μαθήματος των Θρησκευτικών έχει «Ορθόδοξο χαρακτήρα» και αλλού ότι «κατήντησε νὰ εἶναι οὐδετερόθρησκο, δηλαδὴ μὲ σαθρὴ ταυτότητα».
Αναλυτικότερα:
Στο κείμενό του ο Μακαριώτατος αναφέρει ότι: «Η συζήτησις άρχισε από μηδενική βάση. Τί άλλο συμβαίνει μετά την «κατάργηση» των Φ.Ε.Κ. Β΄ 2906 και Β΄ 2920 της 13ης Σεπτεμβρίου 2016 του τ. Υπουργού κ. Φίλη και ισχύ των Φ.Ε.Κ. Β΄ 2104 και Β΄ 2105 της 19ης Ιουνίου 2017 του νυν Υπουργού κ. Γαβρόγλου» (www.romfea.gr, προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 28-6-2017).
Κύρια επισήμανση επί αυτής της αναφοράς είναι ότι με την αλλαγή των ΦΕΚ επί της ουσίας δεν έχει αλλάξει τίποτε! (Δελτία Τύπου της ΠΕΘ 26-6-2017). Σε άλλο κείμενο εισήγησής του στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον Μάρτιο του 2017, ο Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης Ύδρας αναφέρει πως εφαρμόστηκε, από την εξ Αρχιερέων Επιτροπή, η απόφαση της Ιεραρχίας να γίνει διάλογος για το νέο Πρόγραμμα «από μηδενική βάση», διευκρινίζοντας ότι σύμφωνα με αυτό που αποφασίστηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017 -κατά τη συνάντηση της Επιτροπής με τον Υπουργό Παιδείας και τους άλλους εκπροσώπους του Υπουργείου- η βάση του διαλόγου δεν ήταν αυτό που ζήτησε η Σύνοδος, αλλά το νέο Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η Επιτροπή φαίνεται να αλλάζει τη γραμμή και την απόφαση της Συνόδου και μάλλον αποφασίζει όχι τη μηδενική  βάση αλλά ως βάση το νέο Πρόγραμμα του μαθήματος των Θρησκευτικών (Περιοδικό Εκκλησία: Επίσημον Δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος, τεύχος 3, Μάρτιος 2017, σελ. 187-197).
Πέραν της ανωτέρω ερμηνευτικής επισήμανσης υπάρχει και αντίφαση με το αντίστοιχο κείμενο Εισήγησης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, ο οποίος σε κανένα σημείο του κειμένου του δεν κάνει λόγο για διάλογο από μηδενική βάση, παρά αναφέρει ότι: «Πρέπει ἐδῶ ἐξ ἀρχῆς να δεχθοῦμε ὅτι διάλογος, μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας για τήν διδακτέα ὕλη τῶν θρησκευτικῶν στην ἐκπαίδευση ἔγινε γιά πρώτη φορά» (www.romfea.gr, προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 28-6-2017).
Είναι σαφές ότι άλλο εννοείται με την έκφραση «διάλογος Εκκλησίας Πολιτείας από μηδενική βάση» και άλλο ερμηνεύεται με τη φράση «διάλογος Εκκλησίας και Πολιτείας για πρώτη φορά».
Επί του ιδίου θέματος στο κείμενό του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής αναφέρει ότι στην Επιτροπή της Εκκλησίας για τον διάλογο υπήρχε: «Ἡ αἴσθηση ὅτι ἐνῶ μιλούσαμε γιὰ συζήτηση ἀπὸ μηδενικὴ βάση, στὴν οὐσία ὑπῆρχε τετελεσμένο, μιᾶς καὶ τὸ νέο ΠΣ εἶχε κατοχυρωθεῖ μὲ σχετικὸ ΦΕΚ (ὑπ' ἀριθ. 143575/Δ2 ΥΑ 13.09.2016) καὶ ἦταν πολὺ δύσκολο νὰ δεχθεῖ τὸ Ὑπουργεῖο νὰ καταργηθεῖ καὶ μαζί του νὰ ἀκυρωθεῖ μιὰ πολυετὴς προσπάθεια ἀλλαγῆς τοῦ ΜτΘ. Τὸ μόνο ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει ἦταν νὰ βελτιωθεῖ» (https://www.imml.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1859:epitr-gia-thriskeytika&catid=151:arthra&Itemid=143).
Και η αναφορά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής επιτείνει έτι περαιτέρω την αντίφαση, ενδυναμώνοντας το ερώτημα: Τι ισχύει τελικά;