Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Κυριακή Προ των Φώτων, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μάρκ. α, 1-8

Ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ· ὡς γέγραπται ἐν τοῖς Προφήταις· «᾿Ιδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν Ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου. Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ· ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ». Ἐγένετο ᾿Ιωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ ᾿Ιουδαία χώρα καὶ οἱ ῾Ιεροσολυμῖται· καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ, ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. Ἦν δὲ ὁ ᾿Ιωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου, καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον. Καὶ ἐκήρυσσε λέγων· ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. Ἐγὼ μὲν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι· αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ. 
Νεοελληνική απόδοση
Αρχή του χαρμόσυνου μηνύματος για τον Ιησού Χριστό, τον Υιο του Θεού. Στα βιβλία των προφητών είναι γραμμένο: Στέλνω τον αγγελιαφόρο μου πριν από σένα, για να προετοιμάσει το δρόμο σου! Μια φωνή βροντοφωνάζει στην έρημο: ετοιμάστε το δρόμο για τον Κύριο, ισιώστε τα μονοπάτια να περάσει. Σύμφωνα μ’ αυτά, παρουσιάστηκε ο Ιωάννης, ο οποίος βάπτιζε στην έρη­μο και κήρυττε να μετανοήσουν οι άνθρωποι και να βαπτιστούν, για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους. Πήγαιναν σ’ αυτόν όλοι οι κάτοικοι της Ιουδαίας κι οι Ιεροσολυμίτες, κι όλους τους βάπτιζε στον ποταμό Ιορδάνη, καθώς ομολογούσαν τις αμαρτίες τους. Ο Ιωάννης φορούσε ρούχα από τρίχες καμήλας και δερμάτινη ζώνη στη μέση του, έτρωγε ακρίδες, και μέλι από αγριομέλισσες. Στο κήρυγμά του τόνιζε: «Έρχεται ύστερα από μένα αυτός που είναι πιο ισχυρός και που εγώ δεν είμαι άξιος να σκύψω και να λύσω το λουρί από τα υποδήματά του. Εγώ σας βάπτισα με νερό, εκείνος όμως θα σας βαπτίσει με Άγιο Πνεύμα».
Σχολιασμός
Κυριακή προ των Φώτων η σημερινή και το Ευαγγελικό ανάγνωσμα αποτελεί την αρχή του Ευαγγελίου του Ευαγγελιστή Μάρκου. Μέσα από αυτό γίνεται αναφορά στην αρχή του χαρμόσυνου μηνύματος για τον Ιησού Χριστό, το οποίο αναγγέλλει ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Μας παρουσιάζει τον ερχομό του Ιωάννη ο οποίος έχει ως στόχο να προετοιμάσει το δρόμο από τον οποίο θα περάσει ο Ιησούς Χριστός. Γίνεται ακόμη αναφορά στον τρόπο που προετοιμάζει το δρόμο αλλά και στον τρόπο με τον οποίο ζούσε.
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ. Ήταν ο τελευταίος από τους προφήτες και ο μεγαλύτερος των προφητών. Ζούσε στην έρημο με άσκηση και μεγάλη εγκράτεια. Φορούσε ένα ρούχο φτιαγμένο από τρίχες καμήλας και στη μέση του είχε μια δερμάτινη ζώνη. Τρεφόταν από ακρίδες και άγριο μέλι από αγριομέλισσες. Η ακρίδες είναι: είτε η ακρίδες διαφόρων άγριων χόρτων που βλαστούνε στην περιοχή, ή τα γνωστά έντομα τα οποία χρησιμοποιούν και οι Βεδουίνοι που ζουν στην περιοχή μέχρι σήμερα, τα οποία ξηραίνουν και μετά τα τρώνε. Σαν κύριο έργο του Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος είχε την προετοιμασία των ανθρώπων έτσι ώστε να είναι έτοιμοι για να δεχθούν τον Μεσσία.
Η αναμονή του Μεσσία την εποχή εκείνη ήταν κάτι το αναμενόμενο. Η φθορά και η ανηθικότητα κυριαρχούσε στην ζωή των ανθρώπων. Η εμφάνιση του Ιωάννου και το κήρυγμα του, που ήταν κήρυγμα μετανοίας, αποτελούσε δείχτη προς τον οποίο θα στρέφονταν οι άνθρωποι ώστε να προετοιμαστούν για τον ερχομό του Μεσσία ο οποίος θα έφερνε μια πραγματικά νέα εποχή για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Οι συνοπτικοί Ευαγγελιστές όταν μας μιλούν για τον Ιωάννη μας υπενθυμίζουν το σχετικό χωρίο από τον προφήτη Μαλαχία «ούτος εστί περί ου γέγραπται˙ ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελον μου προ προσώπου σου, ος κατασκευάσει την οδόν σου εμπροσθέν σου» (Μαλαχ. γ΄, 1). Αυτό γίνεται έτσι ώστε να φανερωθεί η εκ Θεού αποστολή του Ιωάννη, για να ετοιμάσει την οδό του Κυρίου. Ο ίδιος ο Ιωάννης διακηρύσσει ότι έρχεται ύστερα από μένα αυτός που είναι πιο ισχυρός και εγώ δεν είμαι άξιος να σκύψω και να λύσω το λουρί από τα υποδήματα του. Εγώ σας βάφτισα με νερό, εκείνος όμως θα σας βαφτίσει με Άγιο Πνεύμα. Την μεγαλύτερη μαρτυρία για τον Ιωάννη μας την δίνει ο ίδιος ο Χριστός ο οποίος μας λέγει: «αμήν λέγω υμίν, ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου του Βαπτιστού », δηλαδή σας βεβαιώνω πως μάνα δε γέννησε ως τώρα άνθρωπο πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το Βαπτιστή. (Ματ. 11,11).
Η εμφάνιση και το κήρυγμα του Προδρόμου ήταν μια πρόσκληση προς την ανθρωπότητα για μετάνοια. Καλούσε τους ανθρώπους να καθαρίσουν τις ψυχές τους από την κακία και την αμαρτία. Είχε γίνει οδοδείχτης που προετοίμαζε τους ανθρώπους, δείχνοντας τους το δρόμο προς τον Ιησού Χριστό. Δεν προσπαθούσε κηρύσσοντας με διάφορα καλά λόγια να ικανοποιήσει τις διάφορες τάξεις ανθρώπων που ερχόντουσαν να τον ακούσουν. Κήρυττε και έλεγχε με αυστηρά λόγια τους πάντες που παρέβαιναν το Νόμο του Θεού χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Φτάνει στο σημείο να ελέγχει και τον ίδιο τον Ηρώδη ο οποίος είχε παράνομο δεσμό με τη γυναίκα του αδελφού του. Ελέγχει με τόση αυστηρότητα, μήπως και καταφέρει να τους ξυπνήσει μέσα από το λήθαργο της αμαρτίας που είχαν περιέλθει.
Η υπόδειξη αυτή του Προδρόμου προς τον αληθινό Μεσσία τον Ιησού Χριστό αποτελεί και για μας σήμερα ένα επίκαιρο μήνυμα. Η απομάκρυνση του στόχου της ζωής μας από τον Χριστό και ο προσανατολισμός του σε οικονομικές και κοινωνικές επιτυχίες μας έχουν οδηγήσει σε τραγικές απογοητεύσεις και αδιέξοδα που είναι σε όλους μας ορατά. Η αρχή του νέου έτους πριν δύο μέρες, ας αποτελέσει την αρχή την οποία θα βάλει ο καθένας μας στη ζωή του έτσι ώστε να στραφούμε προς τον Χριστό τον οποίο μας υπέδειξε ο Πρόδρομος και αποτελεί τον αληθινό Σωτήρα μας. Αμήν.
http://www.imconstantias.org.cy/30001/

Κυριακή Προ των Φώτων, Αποστ. Ανάγνωσμα: Β΄ Τιμ. δ΄ 5-8

Τέκνον Τιμόθεε, νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον. Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε. Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.
Νεοελληνική απόδοση
Παιδί μου, Τιμόθεε, να είσαι άγρυπνος για να τα’ αντιμετωπίσεις όλα. Να κακοπαθήσεις, να εργαστείς για τη διάδοση του Ευαγγελίου, να εκπληρώσεις το καθήκον σου στην υπηρεσία του Θεού. Εγώ πια ήρθε η ώρα να χύσω το αίμα μου σπονδή στο Θεό, έφτασε ο καιρός να φύγω από τον κόσμο. Αγωνίστηκα τον ωραίο αγώνα, έτρεξα το δρόμο ως το τέλος, φύλαξα την πίστη. Τώρα πια με περιμένει το στεφάνι της δικαιοσύνης, που μ’ αυτό θα με ανταμείψει ο Κύριος εκείνη την ημέρα ο δίκαιος κριτής. Κι όχι μόνο εμένα, αλλά κι όλους εκείνους που περιμένουν με αγάπη τον ερχομό του. 
Σχολιασμός
Η σημερινή Κυριακή, παρότι ακολουθεί μετά τη μεγάλη εορτή της κατά σάρκαν οικονομίας του Κυρίου και ονομάζεται Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν, εντούτοις λόγω της ιδιαίτεροτητας που παρουσιάζει κάποιες χρονιές η διάταξη της Εκκλησίας όταν οι εορτές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων συμπέσουν Σαββάτο ή Κυριακή ή Δευτέρα, σήμερα διαβάζονται τα αναγνώσματα της Κυριακής Προ των Φώτων.
Το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας, προέρχεται από την Β΄ Ποιμαντική Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τον Μαθητή του Τιμόθεο. Η επιλογή της συγκεκριμένη περικοπής γίνεται εξαιτίας του ότι συνδέεται άμεσα με την εορτή των Θεοφανείων, αφού στο τέλος της αναφέρεται στην επιφάνεια του Χριστού.
Ο Απόστολος Παύλος γνωρίζει πως βρίσκεται κοντά στο μαρτυρικό του τέλος, καθώς είναι αιχμάλωτος στη Ρώμη κατά τη διάρκεια του διωγμού που έχει ξεκινήσει ο αυτοκράτορας Νέρωνας εναντίον των χριστιανών. Γι’ αυτό και απευθυνόμενος στον μαθητή του Τιμόθεο δίνει πατρικές συμβουλές για τα στοιχεία που απαιτείται να έχει ένας ποιμένας. Τον προτρέπει να έχει πνευματική εγρήγορση επαγρυπνώντας συνεχώς για τους ανθρώπους που του ενεπιστεύθηκε ο Θεός στην ποιμαντική του ευθύνη. Να έχει πνεύμα κακοπαθείας καταβάλλοντας μεγάλους αγώνες, κόπους και θυσίες έτσι ώστε, να καταφέρει να διαδώσει το ευαγγέλιο χωρίς να πτοείται από τα μεγάλα αναπόφευκτα παθήματα που θα συναντήσει στην προσπάθεια του αυτή. Τον προτρέπει επίσης να φανεί άξιος φέροντας σε πέρας το έργο που του έχει ανατεθεί με την εγκατάσταση του ως επισκόπου από τον ίδιο τον απόστολο Παύλο στην Έφεσο. 
Ο ίδιος, καταλήγει με την αναγνώριση πως, οδεύει πλέον προς την ολοκλήρωση της Αποστολικής του διακονίας, το μαρτυρικό τέλος είναι κοντά, γι’ αυτό αναμένει, με λαχτάρα, το στεφάνι της δικαιοσύνης από τον δίκαιο Κριτή Ιησού, ένα στεφάνι που δεν αφορά μόνον σ’ εκείνον, αλλά και σε όλους όσοι αγάπησαν τον Χριστό και έζησαν στον κόσμο την ζωή του Χριστού. 
Τελειώνοντας υπενθυμίζει σε όλους ότι, όποιος διαφυλάξει αυτά θα ανταμειφθεί με το αμαράντινο στεφάνι της δικαιοσύνης από τον δικαιοκρίτη Κύριο. Η αναφορά που γίνεται στην επιφανεία του Κυρίου, πρωτίστως έχει να κάνει με την Δευτέρα Παρουσία του, κατά την οποία θα έλθει για να κρίνει τον κόσμο. Εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί οφείλουμε να μείνουμε αταλάντευτα προσηλωμένοι στην προσμονή της επιφανείας του Κυρίου. Δεν πρέπει να ξεφεύγουμε από αυτό τον στόχο αναζητώντας την ευτυχία στα διάφορα σχήματα του κόσμου, τα οποία είναι υποταγμένα στη φθορά και την αμαρτία. Ο κύριος στόχος στη ζωή μας πρέπει να παραμένει η απόκτηση της βασιλείας του Θεού. Η Βάπτιση του Κυρίου στον Ιορδάνη ποταμό από τον Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη, που θα γιορτάσουμε σε λίγες μέρες, μας φανερώνει την Αγία Τριάδα. Αυτό, ας αποτελέσει και για εμάς την απαρχή του καλού αγώνα στη ζωή μας καθώς από αύριο εισερχόμαστε σε ένα ακόμη καινούργιο χρόνο έτσι ώστε να αναμένουμε με εμπιστοσύνη και ελπίδα την τελική επιφανεία του Κυρίου. Αμήν.
http://www.imconstantias.org.cy/30002/

ΘΥΣΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;





Ας γίνουμε μιμητές τών χαρισμάτων τού Χριστού


Μετά την Χριστού Γέννησιν


Ημερομηνία εορτής: 31/12/2017Μετά την Χριστού Γέννησιν
Τύπος εορτής: Ειδικός υπολογισμός.
Εορτάζεται στις 26 Δεκεμβρίου αν είναι Κυριακή ή την πρώτη Κυριακή μετά τις 26 Δεκεμβρίου. Όταν δεν υπάρχει Κυριακή εντός αυτής της περιόδου, μεταφέρουμε τον εορτασμό στις 26 Δεκεμβρίου.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Ιωσηφ Ο Μνηστηρας Της Παρθενου, Προφητης Δαβιδ , Αγιος Ιακωβος Ο Αποστολος Και Αδελφοθεος Πρωτος Επισκοπος Ιεροσολυμων (; - 62)



Eις τον Iωσήφ.
Τιμῶ Ἰωσὴφ Μνήστορα τῆς Παρθένου,
Ὡς ἐκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.

Eις τον Iάκωβον.
Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ' ἀδελφὸς Κυρίου,
Τοῦ πάντα τεκτήναντος ἐν λόγῳ Μάκαρ.

Eις τον Δαβίδ.
Ἐγὼ τὶ φήσω, μαρτυροῦντος Κυρίου,
Τὸν Δαυῒδ εὗρον, ὡς ἐμαυτοῦ καρδίαν;
Βιογραφία
Στις 26 Δεκεμβρίου ή την πρώτη Κυριακή μετά τις 26 Δεκεμβρίου τιμούμε τη μνήμη των Αγίων Ιωσήφ του Μνηστήρα της Παρθένου Παναγίας, του Δαβίδ του Προφήτη και βασιλιά και του Ιακώβου του Αδελφοθέου (βλέπε και 23 Οκτωβρίου), δηλαδή, το κατά κόσμον γένος και οικογένεια του Χριστού. Όταν δεν υπάρχει Κυριακή εντός αυτής της περιόδου, μεταφέρουμε τον εορτασμό στις 26 Δεκεμβρίου.

Συνήθως αυτή την Κυριακή, τελείται η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, που είναι μια από τις αρχαιότερες Θείες Λειτουργίες.

Να υπενθημήσουμε εδώ ότι ο Ιωσήφ είχε από τον προηγούμενο γάμο του τέσσερις γιούς, τον Iάκωβο, τον Iωσή, τον Iούδα και τον Σίμωνα (ή Συμεών) και τρεις κόρες την Eσθήρ, την Mάρθα, και την Σαλώμη που ήταν μητέρα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Εὐφροσύνης σήμερον, Δαυῒδ πληροῦται ὁ θεῖος, Ἰωσήφ τε αἴνεσιν, σὺν Ἰακώβῳ προσφέρει· στέφος γὰρ τῇ συγγενείᾳ Χριστοῦ λαβόντες, χαίρουσι, καὶ τὸν ἀφράστως ἐν γῇ τεχθέντᾳ, ἀνυμνοῦσι καὶ βοῶσιν· Οἰκτίρμον σῷζε τοὺς σὲ γεραίροντας.

Κάθισμα
Ἦχος α'. Χορὸς Ἀγγελικὸς.
Πατρὸς ὡς ἀληθῶς, οὐρανίου θεράπων, ἐγένου Ἰωσήφ, καὶ Πατὴρ τοῦ ἀνάρχου, Υἱοῦ σὺ νενόμισαι, τοῦ σαρκὶ νηπιάσαντος· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζομεν, ἐν εὐφροσύνῃ καρδίας, πιστῶς ἀνυμνοῦντές σε.

Ὁ Οἶκος
Ἀπορρήτῳ βουλῇ, τίκτεται σαρκὶ ὁ ἄσαρκος, περιγράφεται νῦν σώματι, ὁ ἀπερίγραπτος, καὶ σῴζει ἀτρέπτως τὰς ἄμφω οὐσίας, ἀρχὴν λαμβάνει ὁ φύσει ἄναρχος, καὶ μόνος ὑπέρχρονος, ὁρᾶται βρέφος, ὁ ὑπερτέλειος, φέρεται χερσίν, ὁ φέρων τὰ σύμπαντα. Διὸ τοὺς τούτου συγγενείᾳ σεμνυνομένους, ὡς Θεὸς στέφει τῷ ἑαυτοῦ τοκετῷ, οὓς δοξάζοντες πίστει, ἀσιγήτως ἐκβοῶμεν· Οἰκτίρμον σῷζε τοὺς σὲ γεραίροντας.

Μεγαλυνάριον
Μνήστωρ τῆς Παρθένου ὁ Ἰωσήφ, καὶ φύλαξ ἐδείχθη, Θεοπάτωρ δὲ ὁ Δαβίδ, Ἰάκωβος ὁ ὁμαίμων, τοῦ Λόγου ὠνομάσθη· διὸ καὶ τῇ γεννήσει τούτου συγχαίρουσι.




Αγιογραφίες / Φωτογραφίες
Άγιος Ιωσήφ ο μνήστωρ - Λυδία Γουριώτη© (http://lydiagourioti-iconography.blogspot.com)
Άγιος Ιωσήφ ο μνήστωρ - Λυδία Γουριώτη© (http://lydiagourioti-iconography.blogspot.com)

Άγιος Ιωσήφ ο μνήστωρ
Άγιος Ιωσήφ ο μνήστωρ

Προφήτης Δαβίδ
Προφήτης Δαβίδ

Προφήτης Δαβίδ
Προφήτης Δαβίδ

Προφήτης Δαβίδ - Ι. Ν. Οσίων Παρθενίου και Ευμενίου των εν Κουδουμά, δια χειρός Παναγιώτη Μόσχου (2006 μ.Χ.)
Προφήτης Δαβίδ - Ι. Ν. Οσίων Παρθενίου και Ευμενίου των εν Κουδουμά, δια χειρός Παναγιώτη Μόσχου (2006 μ.Χ.)

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος
Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος
Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος
Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος
Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

Απόδοση της εορτής των Χριστουγέννων


Ημερομηνία εορτής: 31/12/2017
Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστεμαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 31 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν:  Αποδοση Της Εορτης Των Χριστουγεννων

Βιογραφία
Βλέπε 25 Δεκεμβρίου.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Αὐτόμελον. Ποίημα Ῥωμανοὺ τοῦ Μελῳδοῦ.
Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι· Μάγοι δὲ, μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι· δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.


ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ
ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩΜΟΤΕΣ
ΑΡΕΣΤΟΙ ΣΤΟΥΣ « ΦΙΛΟΥΣ » ΜΑΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
29.12.17
ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ
ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΙΘΥΝΟΝΤΕΣ
1.Τὰ ἀδέλφια μας, οἱ ὁμογενεῖς μας ὅπου γῆς, θηριομαχοῦν συνεχῶς καὶ ἀκαταπαύστως εἰς τὶς φιλοξενούμενες χῶρες, ὅπου τρώγουν τὸ ἁλμυρόν - πικρὸν ψωμὶ τῆς ξενιτιᾶς στὶς νέες πατρίδες τους, ὅπως παραδείγματος χάριν οἱ Παμμακεδονικὲς Ὀργανώσεις μὲ τὸν πανάξιον ἀγωνιστὴ Ὕπατο Πρόεδρο τῶν Παμμακεδονικῶν Ὀργανώσεων κύριο Στυλιανὸ Κυριμλῆ.
2.Ἀντίθετα οἱ ἰθύνοντες τῆς Μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος γράφουν εἰς τὰ παλαιά τους ὑποδήματα τοὺς εὐλαβεῖς, ταπεινοὺς καὶ Ἑλληνόψυχους τῆς Ἑλλάδος μας καὶ προτίθενται νὰ παραδώσουν καὶ εἰς τοὺς Σκοπιανοὺς τὸ ὄνομα « Μακεδονία » μὲ σύνθετο προσδιορισμό, προδίδοντες τὰ « πρωτοτόκια » ἔναντι « πινακίου φακῆς » ἢ  ἔστω χωρὶς ἀπολύτως κανένα ἀντάλλαγμα  ! ! ! . . .
3.Αὐτὰ εἶναι τὰ χάλια μας μὲ τὸ δόγμα τοῦ αὐτοπροσδιορισθέντος μεγάλου Ἐθνάρχου, ποὺ διατυμπάνιζε: « Ἀνήκουμε εἰς τὴν Δύση » καὶ δὲν ὁμολογοῦσε καθαρὰ ὅτι ἦτο μέγας μασόνος καὶ πειθήνιο ὄργανο τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων.
4.Ἔκτοτε, ἀκουλούθησαν, δυστυχῶς, αὐτὸ τὸ δόγμα καὶ ἄλλοι ἰθύνοντες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν λάβει ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία μας χριστιανικὰ ὀνόματα, γιὰ νὰ μὴ τοὺς ἔκαναν οἱ Γερμαναράδες σαπούνια.
5.Αὐτοὶ οἱ « μασκαράδες », καμουφλαρισμένοι μὲ τὰ χριστιανικὰ ὀνόματα καὶ πειθήνια ὄργανα τῶν σκοτεινῶν καταχθονίων δυνάμεων πασχίζουν παντοιοτρόπως νὰ καταγκρεμίσουν τὶς αἰώνιες ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἀξίες τῆς φυλῆς μας, ποὺ εἶναι τὸ ὄμαιμον, τὸ ὁμότροπον, τὸ ὁμόγλωσσον καὶ τὸ ὁμόθρησκο. Χάριν αὐτῶν τῶν ἀξιῶν διατηρηθήκαμε ἀνὰ τὶς χιλιετίες, ἀκόμη καὶ ὑπὸ βαρύτατη καὶ ἀνυπόφορη σκλαβιά, ἀλώβητοι.
ΤΟ « ΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟ » ΚΑΙ
Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΠΕΡΙ ΑΛΛΩΝ ΤΥΡΒΑΖΟΥΝ
1.Ὅμως τὰ τελευταῖα 52 χρόνια ἔχουν ὅλες οἱ ἀντιχριστιανικὲς ὀργανώσεις πιεσθῆ νὰ συμπράττουν σὲ κάθε τί τὸ ἀπάνθρωπο, τὸ ἀντικοινωνικό, φασιστικὸν καὶ ἀντίχριστο νομοσχέδιο, ποὺ ἔρχεται εἰς τὸ « Κυνοβούλιο » νὰ ψηφισθῇ καὶ τὰ ὑπερψηφίζουν, αὐτονομαζόμενοι εἴτε σοσιαλιστὲς (καὶ πρέπει νὰ ἀντικατασταθῇ ἡ ὀρθογραφία ἀντὶ τοῦ γιώτα μὲ ἦτα), εἴτε ἐθνικόφρονες ποὺ οὐσιαστικὰ εἶναι ἐθνοκάπηλοι
2.Καὶ ἂν μία φορὰ φταῖνε αὐτὲς οἱ ἀντίχριστες, ἀπάνθρωπες πολιτικὲς δυνάμεις, φταίουν ἄπειρες φορὲς ἡ Πνευματικὴ καὶ Θρησκευτικὴ Ἡγεσία, ποὺ τοὺς κολακεύουν καὶ « θωπεύουν », ἐφαρμόζοντες τὴν γνωστὴ λαϊκὴ ρήση: « Θὰ σὲ λέω μάστρο - Γιῶργο , θὰ μὲ λὲς μάστρο - Κώστα, θὰ ἀγαπιόμαστε οἱ δύο  μας νὰ μᾶς ἀγαπάει ὁ κόσμος ὅλος ».
3.Πρὸς τοῦτο δυστυχῶς εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ἐπαναλάβουμε ὅτι:
Α. Οἱ περισσότεροί τῆς Πνευματικῆς ἐξουσίας πασχίζουν νὰ ἀναρριχῶνται, ὄχι διὰ τῆς ἀξιοκρατίας, ἀλλὰ μέσῳ τῆς ἀναξιοκρατίας καὶ φαυλοκρατίας.
Β. Οἱ ἑκάστοτε ἰθύνοντες τῆς θρησκευτικῆς ἡγεσίας δὲν ἔχουν σθένος καὶ ἡρωισμὸ νὰ χρησιμοποιοῦν τὴν γλώσσαν:
Ι. Τοῦ Ἰωάννου Προδρόμου: « οὐκ .... πρεσβεύειν, βιώνειν, νομοθετεῖν, ἐφαρμόζειν καὶ ἐπιβάλλειν ἀντιχριστιανικούς, ἀπάνθρωπους καὶ ἀντεθνικοὺς νόμους ..»
ΙΙ. Τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος καταφέρθηκε ἐναντίον τῆς κραταιᾶς αὐτοκράτειρας Εὐδοξίας, γιὰ νὰ προστατεύσῃτ ὴν περιουσία μιᾶς φτωχῆς χήρας, γιὰ νὰ δύναται νὰ καλλιεργῇ ἔστω καὶ ἐλάχιστα ὀπωροκηπευτικά, γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν τὰ ὀρφανὰ τέκνα της.
Καὶ ὁ πράγματι εἰς τὴν γλώσσα Ἰωάννης Χρυσορρήμων διεκήρυττε τὸ γνωστό : « πάλι ἡ Ἡρωδιὰς ζητεῖ , τὴν κεφαλὴ τοῦ Ἰωάννου ἐπὶ πίνακι » καὶ ὑπέστη καὶ αὐτὸς πάνδεινα μαρτύρια, παραδίδων τὸ πνεῦμα του ἀπὸ τὴν πλήρη ἐξάντληση εἰς τὴν ὁδὸ πρὸς Κουκουσόν.

Η ΕΞΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ
1.Δυστυχῶς σήμερον δὲν ἀναδεικνύονται ἡρωικὰ ἀναστήματα, ὅπως ὁ Πρόδρομος, ὁ Χρυσόστομος καὶ λοιποί.
2. Ὁ τελευταῖος ποὺ ἀνεδείχθη, ὁ εἰς πάντα διαπρέψας, ἰδανικὸς ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστίνος, τὸν ὁποῖο ἐδίωκον, ὄχι μόνον βασιλεῖς, δικτάτορες, κυβερνῶντες καὶ ἄλλα πειθήνια ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων τῆς Διοικητικῆς καὶ Δικαστικῆς ἐξουσίας, ἀλλὰ κυρίως τῆς Θρησκευτικῆς , οἱ ὁποῖοι τὸν κατεδίωκον ἀπηνῶς καὶ γιὰ νὰ τὸν ξεφορτωθοῦν ἀπὸ τὴν Ἀττική, ὅπου διαμένει ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, τὸν ἔστειλαν εἰς τὴν οὐσιαστικὰ Σκοπιανοκρατούμενη περιοχὴ Πρεσπῶν, Ἐορδαίας, Φλωρίνης καὶ λοιπὲς κωμοπόλεις καὶ χωρία.
3.Βέβαια ἄφησε στὴν Ἀττικὴ ὅλες τὶς ἀντίχριστες, ἀντεθνικές, ἀντικοινωνικὲς καὶ ἀπάνθρωπες δυνάμεις ἐλεύθερες καὶ ἀπὸ «Πατριάρχης» ποὺ ἦταν στὶς καρδιὲς τῶν εὐλαβῶν καὶ Ἑλληνόψυχων Ἑλλήνων, ἔγινε ὁ στοργικὸς πατέρας ὅλων των ἀδαῶν ἀφελληνισθέντων ἀπὸ τὴν σλάβικη προπαγάνδα.
4.Μάλιστα δὲ καὶ τοὺς ἐκσλαβισθέντες δυστυχισμένους ΡΟΜΑ, τοὺς ἐκατήχησε καὶ τοὺς ἔκανε πρότυπα καθαριότητος, τάξεως, πειθαρχίας, ἡσυχίας, εὐλάβειας καὶ ἑλληνόψυχους, παρόλον ποὺ ἡ δικτατορία καὶ ὅλοι οἱ «χαραμοφάηδες» ἰθύνοντες, τὸν ἐμπόδιζαν καὶ τὸν κατεδίωκον. Ὁ ἰδανικὸς ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, Αὐγουστίνος μετέτρεψε καὶ τὶς ἀγέλες τῶν ΡΟΜΑ σὲ πρότυπα πολιτισμένων, ἐνῶῷ ἀκόμη καὶ σήμερον δεκάδες Ἀρχιερεῖς, Ἀρχιμανδρίτες καὶ Ἱερεῖς δὲν ἐνδιαφέρθηκαν νὰ ἐκπολιτίσουν τοὺς δυστυχισμένους ΡΟΜΑ.
Ἀπαγόρευε δέ, σὲ ὅλους τους εὐλαβεῖς, ταπεινοὺς καὶ ἑλληνόψυχους νὰ ἀποκαλοῦν τοὺς πειθαρχημένους ΡΟΜΑ  μὲ τὰ γνωστὰ ρατσιστικὰ ὀνόματα, ὅπως παραδείγματος χάριν:
« τσιγγάνοι », « γύφτοι », « τουρκόγυφτοι » καὶ τὰ τοιαῦτα καὶ ἐπέβαλε νὰ προσφωνοῦνται ὡς «Νεοφώτιστοι».
5. Ἀκόμη καὶ σήμερον ὑπάρχουν κληρικοὶ πολιτικάντηδες, «θεατρίνοι», « ψευτοδιπλωμάτες »  καὶ « φασιστόμουτρα » τῶν διαφόρων ὑπηρεσιῶν, ἰδιαιτέρως δὲ τρισάθλιοι σκοταδιστὲς δημοσιογράφοι, οἱ ὁποῖοι συνεχίζουν νὰ τὸν δυσφημοῦν καὶ νὰ ἀμαυρώνουν τὸ ὄνομά του.
6.Ἐνθυμούμεθα ὅτι στὸν στρατὸ οἱ διὰ ἀνδραγαθημάτων  ἀναδειχθέντες στρατηγοί, καὶ ὄχι διὰ τοῦ σιωνισμοῦ καὶ τῆς μασονίας, Βασίλειος Βασίλαρος καὶ Παναγιώτης Μπενηψάλτης, μᾶς ἔλεγαν στὶς μονάδες ποὺ ὑπηρετούσαμε: «Πρῶτα νὰ πλένουμε τὸ στόμα μας μὲ aquaforte καὶ μετὰ  νὰ πιάνουμε στὸ στόμα μας τὸν ἑλληνόψυχο Αὐγουστίνο Καντιώτη».
7.Τότε ὅμως δὲν ἦταν σοσιαληστὲς στὴν νομοθετικὴ ἐξουσία νὰ νομοθετεοῦν κατάργηση τῶν ποδιῶν στὶς μαθήτριες καὶ τότε ὑπῆρχε ἅμιλλα διὰ νὰ πρωτεύουν στὰ γράμματα καὶ τὶς ἐπιστῆμες. Ἠγωνίζοντο καὶ οἱ μαθήτριες νὰ γίνουν πρωταθλήτριες τοῦ πνεύματος καὶ ὄχι νὰ ψάχνουν ποιὸς θὰ τοὺς δώσει πανάκριβα ἐσώρουχα καὶ ἐξώρουχα  καὶ νὰ ἐνδύονται καὶ συμπεριφέρονται σὰν μανεκέν.
8.Τότε οἱ στρατηγοὶ δὲν εἶχαν καλλίγραμμες ὑπασπίστριες, γιὰ νὰ ἐφαρμόζονται τά :
α. « ἐκ τοῦ ὁρᾶν ἔρχεται τὸ ἐρᾶν » ( ἐκ τοῦ βλέπειν, φουντώνει ὁ ἄλλος μὲ τὸν ἀκατάσχετο ἔρωτα ).
Καὶ ἀφήνουν οἱ δυστυχισμένοι στρατηγοὶ τὶς γυναῖκες τους, τὰ παιδιά τους καὶ ξεμυαλίζονται μὲ τὶς ὑπασπίστριες:
« τὸ γὰρ πολύ τοῦ ἔρωτος γεννᾶ παραφροσύνη».
Ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι πού, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἔχουν δύναμη ἀντιστάσεως:
« Μπορεῖ ἐξωτερικὰ νὰ φαίνεσαι κούκλα, μήπως ὅμως ἐσωτερικὰ εἶσαι πανούκλα ;;; ».
« Μακριὰ ἀπὸ ἐμένα».
Καὶ αὐτοὶ οἱ στρατηγοὶ ποὺ ἔχουν δυνάμεις ἀντιστάσεως, ἔχουν δυνάμεις νὰ ἀγωνισθοῦν γιὰ τὴν πατρίδα, ἐφαρμόζοντες τοῦ Σωκράτους:
«μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἀπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ᾽ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι»

Η ΠΙΚΡΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ
1.Ὡς γνωστὸν ἡ τρίτη  εἰς τὴν τάξη, ἡ κα Ἄννα Ψαρούδα- Μπενάκη, Πρόεδρος τῆς Βουλῆς, ἔλεγε τό «δόγμα» τῶν σιωνιστῶν εἰς τὸν Κάρολο Παπούλια κατὰ τὴν ἀνάθεση τῶν καθηκόντων του στὶς 12.3.2005 : «...Ἀναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, τὴν Προεδρίαν τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας διὰ μίαν πενταετίαν, ὅπου θὰ σημειωθοῦν σημαντικὰ γεγονότα καὶ ἐξελίξεις : Ἡ εὐρωπαϊκὴ ἑνοποίησις θὰ προωθηθῇ μὲ τὴν ψήφισιν ἐνδεχομένως καὶ τῆς Συνταγματικῆς Συνθήκης, τὰ ἐθνικὰ σύνορα καὶ ἕν μέρος τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας θὰ περιορισθοῦν χάριν τῆς εἰρήνης, καὶ τῆς εὐημερίας καὶ τῆς ἀσφαλείας εἰς τὴν διηυρυμένην Εὐρώπην, τὰ δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ πολίτη θὰ ὑποστοῦν μεταβολές, καθὼς θὰ ἠμποροῦν νὰ προστατεύωνται, ἀλλὰ ἴσως καὶ νὰ παραβιάζωνται ἀπὸ ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες πέραν τῶν γνωστῶν καὶ καθιερωμένων καὶ πάντως ἡ Δημοκρατία θὰ συναντήσῃ προκλήσεις καὶ θὰ δοκιμασθῇ ἀπὸ ἐνδεχόμενες νέες μορφές διακυβερνήσεως. Ἡ χώρα μας ἐξ ἄλλου θὰ ἔχῃ νὰ ἀντιμετωπίσῃ σοβαρὰ διλήμματα εἰς πολλοὺς τομεῖς...».
2. Καὶ ὅλες αὐτὲς οἱ ἀλήθειες, ποὺ μᾶς εἶπε ὡς «προφήτης» ἡ κα Ἄννα Ψαρούδα- Μπενάκη, πλησιάζουν νὰ ὁλοκληρωθοῦν ἀπὸ τοὺς ἐξωμότας κυβερνήσαντας.
3. Μιὰ φορὰ καὶ ἕναν καιρὸ εἴχαμε καὶ κάποιους Φιλέλληνες, πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπευθύνοντο οἱ Ἕλληνες τῆς Διασπορᾶς μὲ τὴν γνωστὴ ρήση:
« Φιλέλληνες, σώσατε τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ! »
4. Ἐὰν οἱ Ἕλληνες πολιτικοὶ δὲν ἦσαν πειθήνια ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων καὶ εἶχαν ἴχνος εὐσυνειδησίας, χαρακτῆρος, θὰ ἐκαλοῦσαν τοὺς Ἕλληνες σὲ δημοψηφίσματα, ὄχι μόνο γιὰ τὰ ἐθνικά μας θέματα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ κοινωνικά, τὰ ἀνθρωπιστικὰ  καὶ ὅλα τα ἀνθρώπινα δικαιώματα.
5. Ὄχι νὰ συνέρχωνται « δέρματα » κοινῶς τομάρια, εἰς τὸ Ἐθνικὸ Κοινοβούλιο καὶ νὰ τὸ καταντοῦν « Κυνοβούλιο », ἀλλὰ πρέπει νὰ ἐπιβάλλουν δημοψηφίσματα γιὰ τὰ σπουδαιότατα θέματα ὡς παραδείγματος χάριν:
i.Ἐκτρώσεις
ii. Οἰκογενειακὸ Δίκαιο
iii. Αὐτόματα διαζύγια
iv.Ἀργίες Κυριακῶν καὶ ἑορτῶν,
v. Ἀντιρατσιστικοὺς νόμους, ποὺ καθίσταται « φίμωτρο » καὶ «φόβος καὶ τρόμος» γιὰ αὐτοὺς ποὺ φέρνουν ἀντιρρήσεις στὶς διάφορες καταστάσεις καὶ νομοθετήματα.
vi. Τὶς νομιμοποιήσεις τῶν ἀνωμάλων καὶ τῶν γάμων τῶν Σοδομιτῶν
vii. Τὶς υἱοθεσίες ποὺ θέλουν νὰ κάνουν οἱ « γονεῖς »
viii. Οἱ δεκαπεντάρηδες νὰ ἀποφασίζουν γιὰ τὴν ἀλλαγὴ φύλλου, γιὰ νὰ μὴν πᾶνε στὸ στρατό.
6. Εἴμεθα ἀπολύτως βέβαιοι ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ δημοψηφίσματα, ἐὰν ἒγένοντο ἐπὶ ἴσοις ὄροις, δηλαδὴ σὲ ἐφημερίδες, τηλεοράσεις, περιοδικὰ σὲ ὧρες αἰχμῆς καὶ ὄχι νὰ ἐλάμβανε μέρος μόνο οἱ σοσιαληστές, οἱ ἐθνοκάπηλοι καὶ ὅλος ὁ συφερτὸς τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων, τότε ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ θὰ ἀπεφαίνετο τελείως διαφορετικὰκαὶ οἱ Ἐθνοπατέρες δὲν θὰ ἐγένοντο  ἐξωμότες καὶ προδότες τῆς πατρίδας των καὶ τῆς καταγωγῆς των.
ΑΝΑΓΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ
Μιὰ καὶ οἱ πολιτικάντηδες κατήντησαν ἐξωμότες, ἄς ξυπνήσουμε ἐμεῖς οἱ λεγόμενοι εὐλαβεῖς, ταπεινοὶ καὶ ἑλληνόψυχοι καὶ ἄς ἀπαιτήσουμε ἀπὸ τοὺς ἐξωμότας, γιὰ ὅλα ποὺ ἔχουν ψηφισθῆ καὶ ψηφίζονται, νὰ γίνονται ἐλεύθερα καὶ ἐπὶ ἴσοις ὄροις δημοψηφίσματα, διότι ὅπως στρώνουμε κοιμόμεθα καὶ ὅ,τι σπέρνουμε θερίζουμε.
Διαφορετικὰ θὰ πηγαίνουμε ἀπὸ τὸ κακὸ  στὸ χειρότερο καὶ θὰ καταντήσουμε :
« Ζήτω ποὺ καήκαμε ».


Μακάρι ὁ Θεὸς νὰ κάνει κανένα θαῦμα, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ πραγματοποιήσουμε τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, τὸ ὁποῖο θὰ ἐνθαρρύνει , θὰ ἀναζωογονήσει τὸ κατατρωθὲν ψυχικὸ σθένος τῶν Ἑλλήνων, γιὰ νὰ γλιτώσουμε ἀπὸ τὸ βάραθρο τῆς ἀβύσσου, πὸυ μᾶς ὁδήγησαν οἱ ἐξωμότες ἰθύνοντες.
Μόνον τότε τὸ ἀθάνατο Ἑλληνικὸ πνεῦμα, ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ αἰώνια Ἑλληνικὴ γλώσσα θὰ συμβάλλουν νὰ  ἐπαναευαγγελιστοῦμε καὶ νὰ ἐπαναευαγγελίσουμε.
ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ 2018
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ  τ. 210-3254321

Επιμορφωτικά Σεμινάρια στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς

Επιμορφωτικά σεμινάρια στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς για το 2018

Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά το «Ενορία εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Πειραιώς, οργανώνουν έναν νέο κύκλο Επιμορφωτικών Σεμιναρίων.

Πρόκειται για 4 Επιμορφωτικά Σεμινάρια.
• ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ 6.00-8.00 μ.μ. «Θέματα Πειραϊκής Ιστορίας». Γνωριμία με την ιστορία του τόπου μας. Με την φιλόλογο, ιστορικό, πρ. Δ/ντρια Δ/σης Δ.Ε. Πειραιά και κα ΑΡΧΟΝΤΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ και τον ιστορικό ερευνητή, συγγραφέα, πρόεδρο της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά κ. ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΙΛΕΣΗ.

• ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ 6.00-8.00 μ.μ. «Σπουδή στην Αρχαία Τραγωδία». Σεμινάριο θεατρικής παιδείας. Με τον Ηθοποιό, Σκηνοθέτη κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΝΤΟΔΗΜΟ.

• ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ 6.00-8.00 μ.μ. «Απλά μαθήματα δογματικής». Σεμινάριο εκκλησιαστικής κατήχησης. Με τον Αρχιμανδρίτη ΔΑΝΙΗΛ ΨΩΙΝΟ, Θεολόγο.

 ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ 6.00-8.00 μ.μ. «Σπουδή στον Ακάθιστο Ύμνο». Σεμινάριο εκκλησιαστικής γλωσσομάθειας. Με τον Πρεσβύτερο ΕΛΙΣΣΑΙΟ ΚΥΝΟΥΣΗ, Φιλόλογο, Θεολόγο.

Τα Σεμινάρια θα ξεκινήσουν την Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018, θα ολοκληρωθούν στις 15 Μαρτίου 2018 και θα πραγματοποιούνται στην αίθουσα Συνεδρίων του Πνευματικού Κέντρου Ευαγγελιστρίας Πειραιώς (Ευαγγελιστρίας & Βούλγαρη, 3ος όροφος – όπισθεν Ιερού Ναού.

Η συμμετοχή στα Σεμινάρια είναι δωρεάν.
Μετά την ολοκλήρωση του Σεμιναρίου, οι συμμετέχοντες, που θα έχουν παρακολουθήσει το 80% των μαθημάτων θα λάβουν Βεβαίωση Συμμετοχής.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ – ΕΓΓΡΑΦΕΣ:
Πνευματικό Κέντρο Ευαγγελιστρίας (όπισθεν του ῾Ι. Ναού)
Τηλ.: 210 4125619 Fax: 210 4178947
Δήλωση συμμετοχής ηλεκτρονικά: http://synodoiporia.us11.list-manage.com/track/click?u=7d416ab9bdf90ff50e53d5087&id=45d5476497&e=153853b9d9

Χριστουγεννα, το μέγα μυστήριον της ελπίδος

Το υπέρτατο θαύμα όλων των αιώνων και των γενεών:  Το μυστήριο της ελπίδος, της πίστεως και της αγάπης.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015
Ευλογητός ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, γιατί Εκείνος μας καταξίωσε να ψάλλουμε και πάλι τα χαρμόσυνα αυτά άσματα των Αγίων πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και να γιορτάσουμε το υπέρτατο θαύμα, το ανεξερεύνητο μυστήριο όλων των αιώνων και των γενεών: το αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός, την «εν χρόνω Γέννηση του Θεού, από την Παναγία, που είναι στο προαιώνιο σχέδιο του Θεού, κατά την ανθρώπινη φύση, στο κόσμο.
Αυτό το γεγονός της δόξης του Θεού, της ειρήνης του κόσμου, της χαράς και αγαλλιάσεως των πιστών του Ουρανίου Πατέρα, της αναστάσεως, της αναδημιουργίας και σωτηρίας του γένους μας, για να συνεορτάσουμε, μια ακόμη φορά στη ζωή μας, μας προσκαλεί ο ‘Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, που είχε φθάσει στην θέωση και μιλάει εμπειρικά,  μας παρακινεί πατρικώς και μας προτρέπει, με στοργή και αγάπη: Να δοξολογήσουμε τον ερχόμενον Σωτήρα του κόσμου. Να Τον απαντήσουμε.  Να υψωθούμε εκεί που μας ύψωσε με τη Γέννησή Του.
Ας αναλύσουμε, λοιπόν, τα αποσπάσματα του αγίου Γρηγορίου.
«Χριστός γεννιέται, δοξάσατε.»  Αυτή είναι η πρώτη στροφή του ‘Υμνου της Γεννήσεως.  Μας λέει, να δοξολογήσουμε τον Χριστό Τον γεννηθέντα, εν βηθλεέμ, με τους προπάτορες, με τους αγγέλους, με τους ποιμένες, με τους μάγους, με όλους τους πιστούς των αιώνων.
Γιατί να δοξολογήσουμε τον θεόν;  Γιατί, απαντούν από το βάθος των αιώνων οι Πατριάρχες και οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, οι Απόστολοι του Κυρίου, οι πατέρες και οι Διδάσκαλοι, οι Υμνωδοί και οι ‘Αγιοι της Καινής Διαθήκης.  Γιατί, «Παιδίον εγεννήθη ημίν, Υιός, και εδόθη ημίν». (Ησαίου, 9. 6).
Γιατί, το μέγα μυστήριον, «το αποκεκρυμμένον από των αιώνων εν τω Θεώ» (Εφες. 3. 9): Το μυστήριον της ελπίδος, της πίστεως και της αγάπης, το ξένον και παράδοξον,  «ο ετέραις γενεαίς ούκ εγνωρίσθη, τοις υιοίς των ανθρώπων, νυν απεκαλύφθη» ( Εφες. 3.5).
Γιατί, Εκείνος ο Οποίος υπήρχε «πριν Αβραάμ γενέσθαι». ( Ιωάννου, 8. 85), «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου», (Γαλ. 4. 4) «μετέσχε σαρκός και αίματος παραπλησίως προς ημάς». (Εβραίους, 2. 14).
Γιατί, «ο ασώματος, ο άφθαρτος και άυλος του θεού λόγος παραγίνεται εις την ημετέραν χώραν». (Μέγας Αθανάσιος).
Γιατί , ο Παντοδύναμος Υιός του Θεού, ως νήπιον εγεννήθη, εν Βηθλεέμ, «εκ πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου». (Ματθ. 1.20).
«Ο Χριστός από τον  ουρανό συναντήστε Τον!»
Μετά την πρώτη πρόσκληση, ακολουθεί η δεύτερη και γίνεται πανανθρώπινο σύνθημα, χαρμόσυνος παραγγελία, ν’αφίσουμε κάθε κοσμική μέριμνα και να απαντήσουμε, να δεχθούμε, να υποδεχθούμε και ν’ ακολουθήσουμε τον Ερχόμενον εξ ουρανών προσωπικόν μας Σωτήρα.
Πως να τον δεχθούμε;  Πως να γιορτάσουμε την Γέννησή Του και πως να Τον ακολουθήσουμε;
‘Οχι, μας απαντάει το Πνεύμα του Θεού διά του Ευαγγελίου, όχι, μας επεξηγούν οι Πατέρες και οι Διδάσκαλοι της Εκκλησίας, όχι με αμαρτωλές ψυχές και ακάθαρτες καρδιές.  ‘Οχι με ανιέρους εορτασμούς.  «οχι με εξωτερική τυπική θρησκευτικότητα, ούτε φαινομένη ευλάβεια.  ‘Οχι μόνο με γραπτές ή προφορικές ευχές.  «Οχι μόνο με πλούσια τραπέζια, ή δεξιώσεις που ευφραίνουν προσωρινώς, αλλά εορτασμό της Γεννήσεως και υπάντηση του Σωτήρος μας, με ψυχή φωτισμένη από το Φως του Ευαγγελίου Του, με καρδιά λουσμένη στο λουτρό της Θείας αγάπης, διά της μετανοίας και εξομολογήσεως, με συνείδηση αγαθή, με ζωή καθαρή και αγία.
Εμπρός μας, με τα μάτια της ψυχής βλέπουμε  την Παρθένα Μαρία και τον Ιωσήφ να γίνωνται υπηρέτες του Μυστηρίου, «διά ν’ ανοίξουν αι πύλαι του Ουρανού». (Γεν. 28. 17).  Προς το σπήλαιον και τη φάτνη παρακολουθούμε τους Ποιμένες της Βηθλεέμ να πορεύωνται, για να κλίνουν τα γόνατα, να προσκυνήσουν και να λατρεύσουν τον Υιόν του Θεού.  Προς την ίδια φάτνη τους μάγους να κατευθύνονται, για να προσφέρουν τα δώρα της ευγνωμοσύνης και της λατρείας τους.
Εκατομμύρια, πλήθη αναριθμήτων πιστών, παντός γένους υπό τον Ουρανόν, σοφούς επιστήμονες, ισχυρούς άρχοντες, διακεκριμένους καλλιτέχνες, μουσουργούς και υμνογράφους, ψυχές αμέτρητες βλέπουμε να δέχωνται, ν’ ακολουθούν, να προσκυνούν και να λατρεύουν τον Σωτήρα του κόσμου.  Με καθαρές ψυχές, με αδόλους καρδιές, αφωσιωμένοι στην προσωπικότητά Του, στον νόμο Του, στην Εκκλησία Του και εμείς, ας Τον δεχθούμε, ας Τον ακολουθήσουμε.
«Ο Χριστός επάνω στη γη υψωθείτε!»  Σύνθημα, τρίτον, προς όλους τους κατοίκους της Γης, προς πάσα ψυχή και καρδιά είναι τα λόγια του αγίου Πατρός.
Ίσως, ουδέποτε άλλοτε είχε τόση σημασία και σπουδαιότητα η πρόσκληση αυτή, όση έχει αυτές τις μέρες, απευθυνόμενη προς όλους τους κατοίκους της Γης.
Ναι, γιατί, «ενώ το φως ανέτειλε στο κόσμο» (Ιωάν. 3. 19), «ενώ η Χάρις και η αλήθεια, δια Ιησού Χριστού εγένετο», (Ιωάν. 1 17), εμείς οι άνθρωποι αποκηρύξαμε την αλήθεια, περιφρονήσαμε την Χάρη, απομακρυθήκαμε από το φως και βρεθήκαμε και επιμένουμε στο σκοτάδι.
Τα έργα μας είναι αμαρτωλά και πονηρά.  Ζούμε και συμπνιγόμαστε σε ένα πλήθος κακιών.  Δουλεύουμε στα πάθη της ψυχής και του σώματος.  Στενάζουμε στις θλίψεις.  Εφθάσαμε στο αδιέξοδο του ασώτου του Τελώνου, του Ζακχαίου, της πόρνης, του Πέτρου και του ληστού, χωρίς συναίσθηση, χωρίς ντοπή, χωρίς φόβο, χωρίς μετάνοια και επιστροφή στο Χριστό και στην Εκκλησία Του.
Ο άνθρωπος έχει πετύχει επιστημονική πρόοδο, κυριαρχία και κατακτήσεις πάνω στη Γη και πέρα από αυτή, αλλά εξ αιτίας της ηθικής και πνευματικής φθοράς, της ψυχικής του κατάπτωσης έχει βρεθεί σε τρομακτικό αδιέξοδο.  Σε κινδύνους και καταστάσεις αφεύκτου αφανισμού γιά τις αμαρτίες του.
Για αυτά, τους παρόντες καιρούς, το σύνθημα αυτό, «Ο Χριστός επάνω στη γη υψωθείτε», αποτελεί τη μόνη ελπίδα, την αποκλειστική ασφάλεια, για όσους επιθυμούν να σωθούν.
Λοιπόν, τα συνθήματα του Αγίου Γρηγορίου, με τα φετεινά Χριστούγεννα είναι: Να ελευθερωθούμε από τις κακίες και τα πάθη μας.  Να γίνουμε εν Χριστώ οι πρίν και νυν εσκοτισμένοι, «υιοί φωτός και υιοί ημέρας». (Α. Θες. 5.5).  Ν’ αναδειχθούμε άνθρωποι αρετής και πίστεως, «τέκνα Θεού αμώμητα». (Φιλιπ. 2.15), «εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ». (Μαρκ. 8.38).
Να αγιάσωμεν «και να παραστήσωμεν τα σώματα ημών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τω Θεώ», (Ρωμ. 12.1).
«Ο Χριστός γεννιέται, δοξάσατε……»,  «ενα τέτοιο άγιο εορτασμό, ας θεμελιώσουμε με τα σημερινά Χριστούγεννα και τότε αναμφιβόλως ο Ιησούς Χριστός θα συγκαταβεί και θα ανακληθεί στον ψυχικό σταύλο μας, και θα αναδείξει στον καθένα μας και στην στενάζουσα Γη, το δικό Του βασίλειο.  Βασίλειο χαράς, ειρήνης και πνευματικής αγαλλίασης.
Δωρήματα ουράνια, τα οποία με όλη μου τη ψυχή εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους και το νέον έτος 2016 και όσα άλλα μας χαρίσει, καιρούς και χρόνους, ο Ιησούς Χριστός, να είναι χριστιανικά και πνευματικώς καρποφόρα.
Νικόλαος Λ. Μωραΐτης. Ph.D.
Καλιφόρνια

«Με την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού άναψε στην γη ένα πνευματικό και άϋλο πυρ»

Αγαπητοί αδελφοί!
Η γέννηση του Υιού και Λόγου του Θεού ως ανθρώπου, δηλαδή η ενανθρώπησή Του, δεν είναι απλώς ένα γεγονός που προξένησε μεγάλη χαρά σε όλους, αλλά είναι ένα γεγονός που δημιούργησε μια νέα κατάσταση στον κόσμο, όχι με τα όπλα και την βία, αλλά με την Θεότητά Του. Έτσι, η ανθρωπότητα χωρίσθηκε σε προ Χριστού και μετά Χριστόν, όχι μόνον χρονικά, αλλά και πνευματικά.
Ο Ίδιος ο Χριστός προς το τέλος της επίγειας δράσεώς Του, λίγο πριν τα Πάθη, τον Σταυρό και την Ανάστασή Του, προσδιόρισε το έργο Του και την αποστολή Του. Είπε στους ακροατές Του: «Πυρ ήλθον βαλείν επί την γην, και τί θέλω ει ήδη ανήφθη;» (Λουκ. ιβ,’ 49). Δηλαδή, εγώ, λέγει ο Χριστός, ήλθα να βάλω φωτιά στην γη, και τί άλλο περισσότερο θέλω, αφού αύτη η φωτιά έχει ανάψει;
Ο λόγος αυτός προσδιορίζεται και από εκείνο που γράφει ο Απόστολος Παύλος: «Και γαρ ο Θεός ημών πυρ καταναλίσκον» (Εβρ. ιβ,’ 29), δηλαδή ο Θεός μας είναι φωτιά που κατακαίει.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας, που ερμηνεύουν αυτό το καταπληκτικό χωρίο, δίνουν πολλές ερμηνευτικές εξηγήσεις, που είναι όλες σημαντικές. Επιλέγω για την παρούσα περίπτωση ένα χωρίο του ιερού Χρυσοστόμου, που λέγει στους ακροατές του ότι αυτό το πυρ που έφερε ο Χριστός στην γη «διανέστησε ψυχάς και εθέρμανε», και το ίδιο το πυρ είναι «καταβελημένον και καιόμενον εν ταις υμετέραις ψυχαίς». Αυτό πραγματο­ποιήθηκε πρώτα στους Μαθητές Του, οι οποίοι θερμάνθηκαν από τον Χριστό και Τον ακολούθησαν, και αργότερα έλαβαν και το πυρ του Αγίου Πνεύματος, κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, και άναψαν ως λαμπάδες φωτίζοντας όλο τον κόσμο. Αυτό το πυρ θερμαίνει και φωτίζει τις καρδιές όλων όσοι Τον αγάπησαν διά μέσου των αιώνων, Τον ακολουθούν και θυσιάζονται γι’ Αυτόν.
Ο Μέγας Αθανάσιος, ερμηνεύοντας τον λόγο αυτόν του Χριστού γράφει ότι ενώ ήμασταν απεψυγμένοι από την αμαρτία, ο Σωτήρ αναζωπύρησε την ψυχή μας σε προθυμία παντός αγαθού, με την μέθεξη του Αγίου Πνεύματος που είναι νοητό πυρ και έτσι όσοι αξιωθήκαμε της θείας Χάριτος γίναμε ζωντανοί ως προς το πνεύμα.
Επεκτείνοντας αυτόν τον λόγο μπορούμε να πούμε ότι ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του δεν ήλθε απλώς να φέρη κάποια άλλη θρησκεία που να λειτουργή παράλληλα με τις υπάρχουσες τότε θρησκείες, ή τις θρησκείες που θα εμφανίζονταν στην συνέχεια, αλλά ήλθε να ανατρέψη τα πάντα, όχι μόνον να φωτίση τους ανθρώπους, αλλά και να κατακαύση το παλαιό, το σάπιο, το μολυσμένο.
Ξέρουμε ότι το φως έχει δύο ιδιότητες, η πρώτη είναι η φωτιστική, η δεύτερη είναι η καυστική ιδιότητα. Δηλαδή, φωτίζει αυτό που επιδέχεται φωτισμό και καίει αυτό που δεν αντέχει στο φως, δηλαδή το χορτάρι, την καλάμη, το παλαιό, το σάπιο. Έτσι, ο Χριστός ήλθε να καύση την γη από τα είδωλα, τις φιλοσοφίες, τα άδικα κοινωνικά συστήματα και να φωτίση τον κόσμο, να προσφερη την αλήθεια, την δικαιοσύνη, την αγάπη. Ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του δεν συντήρησε απλώς το παλαιό, αλλά δημιούργησε κάτι καινούργιο, δεν έκανε κάποια άλλη θρησκεία, αλλά έκανε τον κόσμο Εκκλησία. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ θρησκείας και Εκκλησίας.
Αυτές τις ημέρες με το απολυτίκιο των Χριστουγέννων ανυμνούμε τον Χριστό ως «ήλιο της δικαιοσύνης». Αυτήν την έννοια χρησιμοποίησε ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής για να πη ότι ο Θεός είναι ήλιος της δικαιοσύνης σκορπώντας σε όλους τις ακτίνες της αγιότητάς Του. Η κάθε ψυχή του ανθρώπου γίνεται κατά την γνώμη «ή κηρός (κερί) ως φιλόθεος» «ή πηλός ως φιλόϋλος». Και στην συνέχεια εξηγεί ότι όπως ο πηλός σύμφωνα με την φύση του ξηραίνεται από τον ήλιο, και το κερί κατά την φύση του μαλακώνει, έτσι συμβαίνει σε κάθε ψυχή. Όταν η ψυχή κάποιου αγαπά την ύλη και τον κόσμο, τότε ως πηλός, ακούγοντας τις νουθεσίες του Θεού και αντιδρώντας με το φρόνημα, σκληραίνεται και καταστρέφεται. Όταν, όμως, αγαπά τον Θεό, τότε σαν κερί που είναι μαλακώνει και με την εισδοχή των σημείων και των τύπων γίνεται πνευματικό κατοικητήριο τού Θεού.
Ο Χριστός είναι πυρ που φωτίζει τους ανθρώπους και τους καίει, ανάλογα με την εσωτερική τους κατάσταση, ανάλογα με την γνώμη τους, γιατί ο Θεός δεν καταστρέφει το γνωμικό θέλημα των ανθρώπων, μπορεί όμως το γνωμικό θέλημα με την διάθεση του ανθρώπου και την ενέργεια του Θεού να γίνη φυσικό θέλημα και να στρέφεται προς τον Θεό.
Με αυτήν την έννοια πρέπει να δούμε και τον λόγο του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του Βαπτιστού του Χριστού, ο οποίος λέγει: «Εγώ σας βαπτίζω με νερό και το βάπτισμά μου είναι βάπτισμα μετανοίας. Αυτός όμως (ο Χριστός) που έρχεται ύστερα από εμένα είναι πιο ισχυρός, και δεν είμαι άξιος ούτε τα υποδήματά του να κρατήσω. Αυτός θα σας βαπτίση με Άγιο Πνεύμα και πυρ» (Ματθ. γ΄11).
Εμείς οι Χριστιανοί είμαστε βαπτισμένοι και με νερό και με πυρ, και με το βάπτισμα του ύδατος και με το βάπτισμα του Πνεύματος, όπως διδά­σκει ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι με την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού άναψε στην γη ένα πνευματικό και άϋλο πυρ. Ο Χριστός είναι το φως, ο ήλιος, το πυρ, που φωτίζει τους ανθρώπους και τους καίει. Φωτίζει αυτούς που Τον αγαπούν και καίει αυτούς που δεν έχουν τις ορθές προϋποθέσεις να Τον δουν. Άλλοι αγαπούν τον Θεό και θυσιάζονται γι’ Αυτόν, και άλλοι τον μισούν και καταστρέφονται, καίγονται.
Πρέπει να συμμετέχουμε στην μέθεξη της φωτιστικής ιδιότητας του ηλίου της δικαιοσύνης, η καρδιά μας να φλεχθή από αγάπη γι’ Αυτόν, να είμαστε πνευματικές λαμπάδες, που θα ανάψουμε από το πυρ της θεότητος και στην συνέχεια να φωτίζουμε τα σκότη που υπάρχουν γύρω μας.
Εύχομαι ο Χριστός να θερμάνη την καρδιά μας με το Φως Του. Χρόνια πολλά.
Με θερμές πατρικές ευχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ