2. Μην τοποθετούμε το συμφέρον του καθενός μας να προηγείται του κοινού συμφέροντος (όπως κάνουν μέσα στα κόμματα ως τώρα), που αυτό ακριβώς μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε, στα πρόθυρα της καταστροφής. Αν έχουμε το κοινό εθνικό συμφέρον μας πρώτο, θα έχουμε τότε όφελος και ο καθένας από εμάς μέσα στο εθνικό σύνολο.
3. Μην ξεχνάμε καθόλου τι έκαναν οι παρατάξεις που κυβέρνησαν ως τώρα σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης, με αποκορύφωμα τα τραγικά για την χώρα μας γεγονότα των τελευταίων χρόνων της εισόδου στο ευρώ, που είχαν κατάληξη τα διαδοχικά μνημόνια και τον άμεσο κίνδυνο πτώχευσης της. Προηγούνται λοιπόν στο βάρος των ευθυνών οι δύο γερασμένες παρατάξεις που μεγάλωσαν τρεφόμενες από τους κόπους του λαού, και ακολουθεί η νέα που κυβέρνησε τελευταία.
4. Για τα υπόλοιπα κόμματα, αν και δεν έχουν κυβερνήσει ως τώρα, μπορεί να κάνει ο καθένας τις προβλέψεις του για το τι θέλουν και τι θα μπορούσαν να κάνουν, όχι βάση των όσων υπόσχονται στα λόγια, αλλά μαθαίνοντας την προέλευσή και τα κίνητρά τους, ποιοι τα εκπροσωπούν και τα αποτελούν, που ακριβώς τοποθετούνται ανάμεσα στα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα (στο πολιτικό φάσμα).
5. Αφού συζητήσουμε και ακούσουμε και τις γνώμες έμπιστων και σεβαστών μας ανθρώπων στο περιβάλλον που ζούμε, παίρνουμε υπεύθυνα ο καθένας την απόφασή του, έχοντας να επιλέξουμε, όχι το υποψήφιο κόμμα που θα ωφελήσει περισσότερο το τόπο, αλλά εκείνον που θα τον βλάψει λιγότερο, γιατί οι ως τώρα κυβερνήσεις αποδείξαν ότι το κακό, που μπορούν να κάνουν, κάνει να φαίνεται μηδαμινό το καλό, που μπορούν κάνουν. Επομένως μέχρι να κυβερνήσει κάποιος που θα αλλάξει αυτό το κατεστημένο, αν θέλουμε να μην ψηφίζουμε άστοχα, θα πρέπει να ψηφίζουμε με αυτό το κριτήριο. Αντί να ψάχνουμε δηλαδή τον άξιον ηγέτη και καλόν ποιμένα που γίνεται θυσία για τον λαό του, χωρίς να τον προδίδει ή να τον εγκαταλείπει στο έλεος τον λύκων, μη έχοντας άλλη επιλογή ψάχνουμε τον λύκο που δαγκώνει λιγότερο.
6. Για την απόφασή μας χρειάζεται να το σκεφτούμε πρώτα, ο καθένας από την πλευρά του σωστά και υπεύθυνα. Αυτό όμως δεν αρκεί. Η προσευχή και η μετάνοια μας, ο καθένας ξεχωριστά, και όλοι μαζί, δεν είναι και στην άσκηση του πολιτικού μας δικαιώματος κάτι άσχετο, γιατί και εμείς ευθυνόμαστε, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, για τις αδικίες που διαρπάχθηκαν εις βάρος της πατρίδας μας, είτε γιατί φανήκαμε και εμείς κάποιες φορές ιδιοτελείς στις διάφορες υποθέσεις μας, είτε λόγω ότι σταθήκαμε αδιάφοροι και αμελήσαμε το καθήκον και χρέος μας, είτε επειδή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αμαρτήσαμε βαριά, και έτσι συμβάλλαμε στην διάδοση του κακού και στην επέκταση της γενικής κρίσης. Αυτή είναι η μόνη οδός που θα μπορούσε να μας οδηγήσει στην χαρά της εμφάνισης ενός ικανού ηγέτη, στην οποία ελπίζουμε, που δεν κοιτάει να κατασπαράξει ή παραδίδει σε άλλους να κατασπαράξουν την πατρίδα μας, αλλά πραγματικά νοιάζεται και γίνεται θυσία για αυτήν.
7. Τέλος, ας ευχηθούμε με εμπιστοσύνη στο Θεό να μας φωτίσει στην επιλογή μας να είναι η καλύτερη δυνατή για το καλό του ποιμνίου Του που παραμένει στην αληθινή πίστη και τούτου του ποτισμένου με αίματα ηρώων και αγίων τόπου, που φέρει το όνομα Ελλάδα.
Bασίλειος Ευσταθίου