Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

εικόνες και πραγματικότητες

εικονομάχοι2
Η Κυριακή της Ορθοδοξίας αναφέρεται γενικότερα στους αγώνες της Εκκλησίας εναντίον των αιρέσεων, αλλά πιο συγκεκριμένα στη νίκη της εναντίον της εικονομαχίας. Που σημαίνει ότι οι εικονομάχοι ήθελαν να καταργήσουν τις εικόνες και οι ορθόδοξοι αγωνίστηκαν για τη διατήρησή τους. Όμως….
Την ίδια εποχή πολλές ζωντανές εικόνες του Θεού-οι «ελάχιστοι» αδελφοί του Χριστού- δεινοπαθούσαν απ’ την καταπίεση και την καταλήστευση των εξίσου ή δυσεβών «εικονομάχων» της κρατικής και της οικονομικής ολιγαρχίας. Κι όμως γι’ αυτούς η Εκκλησία δεν επέδειξε το ανάλογο ενδιαφέρον…
Πραγματικότητα, η οποία, δυστυχώς, επαναλαμβάνονται και στις μέρες μας. Αφού και σήμερα κάποιοι μαφιόζοι του σιωνισμού και του ναζισμού ζητούν να αφαιρεθούν οι εικόνες και οι σταυροί απ’ τα σχολεία, τα δικαστήρια, κλπ. Και επικαλούνται, υποκριτικότατα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τη στιγμή που αυτοί οι ίδιοι ποδοπατούν κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος των ζωντανών εικόνων του Θεού, προκαλώντας πολέμους και σκηνοθετώντας χρεοκοπίες σε βάρος των κρατών και των λαών. Με σκοπό και αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή τους…
Πάνω σ’ αυτή τη βάση κινείται και το σχετικό με την Κυριακή της Ορθοδοξίας κήρυγμα του οποίου η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι:
Και όπως πάντα σας διαβιβάζω την ηλεκτρονική διεύθυνση του συνόλου των «απαγορευμένων» απ’ τον Σ/το Μητροπολίτη Αιτ/νίας κηρυγμάτων:
Ευχαριστώ για την ακρόαση
παπα-Ηλίας
e mail: yfantis.lias@gmail.com

Φοβερές Καταγγελίες: Ελευθερώνουν ακόμα και άτομα με ποινικό μητρώο με ταρίφα από 1800 ευρώπηγη

Του Μαρίνου Γκασιάμη 

Το «λάδι» συνεχίζει να «ρέει» σύμφωνα με καταγγελίες που φτάνουν στο Koutipandoras.gr. και μάλιστα σε ευαίσθητες υπηρεσίες.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτές, διάφοροι υπηρεσιακοί παράγοντες στην υποδιεύθυνση αλλοδαπών Αττικής και στο τμήμα απελάσεων αφήνουν ελεύθερους έναντι αδρής αμοιβής, αλλοδαπούς που έχουν σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και βεβαρημένο ποινικό μητρώο.

Η «ταρίφα» είναι από 1800 έως 2000 ευρώ.

Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλθηκαν στο koutipandoras.gr, αλλοδαποί που δραστηριοποιούνται στο κέντρο της Αθήνας, λαμβάνουν το ποσό αυτό και δίνοντάς τα 1200 σε δημόσιους λειτουργούς στις διευθύνσεις που χειρίζονται θέματα απελάσεων και κρατώντας τα υπόλοιπα 600 – 800 ευρώ για τους ίδιους, κατορθώνουν συγκεκριμένα άτομα που δεν διαθέτουν ούτε τα σχετικά ταξιδιωτικά έγγραφα αλλά και ούτε αναφορά μόνιμης κατοικίας ώστε να μπορεί να τους εντοπίσει η αστυνομία, να αφήνονται ελεύθερα.
 
Ο χειρισμός δε αυτών των υποθέσεων όπως μας καταγγέλθηκε είναι στην διακριτική ευχέρεια συγκεκριμένων αξιωματικών.

Οι καταγγέλλοντες μας ανέφεραν δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις Αφγανών υπηκόων, 54 και 28 ετών αντίστοιχα, που από τα μέσα Ιανουαρίου έως και τα μέσα Φεβρουαρίου παρά το ότι η αίτηση απελευθέρωσής τους είχε απορριφθεί, αφέθηκαν «ως εκ θαύματος» ελεύθεροι. Σύμφωνα με την ίδια καταγγελία ο 28χρονος έχει και ποινικό μητρώο.

Μας καταγγέλθηκε ακόμα πως για «ξεκάρφωμα» αφήνονται ελεύθερα άτομα και χωρίς την παραπάνω διαδικασία ενώ όπως μας τονίστηκε στην ίδια καταγγελία το «συνήθειο» αυτό είναι κοινό μυστικό στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ».
Σε κάθε περίπτωση επειδή οι καταγγέλλοντες είναι ευυπόληπτοι πολίτες θα πρέπει η καταγγελία αυτή να διερευνηθεί από τις αρμόδιες Αρχές…
 
πηγή koutipandoras
Σχόλιο
Αν αληθεύει....

Πρωτοφανής επίθεση κατά Ελλήνων φοιτητών στη Λευκωσία

Πρωτοφανής επίθεση κατά Ελλήνων φοιτητών στη Λευκωσία
Ένα απίστευτο περιστατικό συνέβη τα ξημερώματα στην Κύπρο.
Έλληνες φοιτητές έπεσαν θύματα πρωτοφανούς επίθεσης από Κυπρίους σε μπαρ που βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο της Λευκωσίας, με αποτέλεσμα πολλοί να μεταφερθούν σοβαρά τραυματισμένοι σε νοσοκομεία και οι υπόλοιποι να είναι σε κατάσταση σοκ.
Πιο συγκεκριμένα τα ξημερώματα της Παρασκευής σε μπαρ της Λεωφόρου Λήδρας, όπου διοργανώνονται συχνά φοιτητικές βραδιές, βρίσκονταν πολλοί Έλληνες φοιτητές, που σπουδάζουν στη Μεγαλόννησο.
Σύμφωνα με το Filathlos.gr, περίπου στις 4.30 με 4.45 το πρωί εμφανίστηκαν περίπου 50 Κύπριοι, που αποβιβάστηκαν από δύο Βαν και έλεγαν ότι είναι οπαδοί της Ομόνοιας.
Μπούκαραν στον μπαρ οπλισμένοι με σιδηρολοστούς, λοστάρια, σιδηρογροθιές, γκλομπ και άλλα αντικείμενα, έκλεισαν τις πόρτες, υποχρέωσαν τους υπεύθυνους να κλείσουν τη μουσική και άρχισαν να φωνάζουν "Έλληνες, καλαμαράδες, σκύψτε..."
Εν συνεχεία επιτέθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα κατά των Ελλήνων φοιτητών, με αποτέλεσμα περισσότεροι από 20 να μεταφερθούν στα νοσοκομεία με τραύματα στα χέρια, στα πόδια και στα κεφάλια τους, ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονταν σε κατάσταση σοκ.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ειδοποιήθηκαν οι γονείς των Ελλήνων φοιτητών και ταξίδευσαν άρον-άρον για την Κύπρο, ενώ έκπληκτοι οι αυτόπτες μάρτυρες έλεγαν πως τέτοιο μένος δεν θα υπήρχε ούτε εναντίον Τούρκων!
Σύμφωνα με πληροφορίες, πάντως, και κατά το παρελθόν υπήρξαν διάφορα ανάλογα επεισόδια, αλλά τα πράγματα δεν είχαν φτάσει σε τόσο ακραίο σημείο.

Να γίνει ποινικό αδίκημα η πολιτική απάτη και η εξαπάτηση των ψηφοφόρων


kalenteridis-300x225Του Σάββα Καλεντερίδη
Τελικά η πολιτική απάτη στην Ελλάδα αποδεικνύεται ότι είναι μια ανίατη ασθένεια, με γενεσιουργό αιτία τον ίδιο τον καταστατικό χάρτη της χώρας, το Σύνταγμα της Ελλάδος.
Πέραν του ότι το ίδιο το σύνταγμα περιέχει απαράδεκτες και άκρως αντιδημοκρατικές προβλέψεις, όπως η παράβαση της αρχής της ισονομίας, αφού μερικοί πολίτες -πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές- είναι περισσότερο «ίσοι» από όλους τους άλλους, αλλά και δεν διασφαλίζει την ισότητα της ψήφου*, δεν έχει καμία πρόβλεψη για την πολιτική απάτη, με αποτέλεσμα οι πολιτικοί και τα κόμματα να διαγωνίζονται το ένα το άλλο στην πολιτική απάτη και την ψευτιά, με καταστροφικά αποτελέσματα για την πατρίδα.
Για να μην πάμε πιο πίσω, να ξαναθυμίσουμε στους αναγνώστες μας το «λεφτά υπάρχουν» του ΓΑΠ, που κατέληξε στην…..υποδούλωση της χώρας μας στο μνημόνιο και την Τρόικα, τα Ζάππεια των θαυματοποιών του Σαμαρά, που κατέληξαν στην αποδοχή του πρώτου και την υπογραφή του δεύτερου μνημονίου και τώρα το «θα σκίσουμε το μνημόνιο» και το «εμείς θα παίζουμε τον ζουρνά και θα χορεύουν οι αγορές», που κατέληξε στην αποδοχή του μνημονίου και τη δημιουργία «κατάλληλων» συνθηκών για την υπογραφή και τρίτου μνημονίου. Φυσικά κανείς δεν έχει υποστεί ποινικές συνέπειες για τη ζημιά που έχει προκαλέσει ή προκαλεί στην πατρίδα με τις πράξεις του.
Και όλα αυτά γίνονται γιατί το σύνταγμα, που έγινε ακριβώς για να διατηρεί και να προστατεύει ένα απολύτως διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, αντί να προβλέπει ρητά τον συνεχή έλεγχο και την λογοδοσία των πολιτικών για όσα έλεγαν πριν τις εκλογές και για τα όσα πράττουν αμέσως μετά, αντί να προβλέπει βαριές ποινές για τα πολιτικά εγκλήματα και τις απάτες, εξαπατώντας τους Έλληνες πολίτες, εγκλήματα και απάτες που στην κυριολεξία καταστρέφουν τη χώρα, τους προστατεύει με έναν απολύτως διαβολικό τρόπο, ενθαρρύνοντας στην ουσία τους επόμενους για να διαπράξουν την επόμενη και μάλιστα μεγαλύτερη απάτη εις βάρος των πολιτών και της πατρίδας.
Άλλη μια απόδειξη της… συμβολής του Συντάγματος στην καταστροφική πορεία της χώρας είναι η δυνατότητα που δίνει σε οπορτουνιστές και απατεώνες πολιτικούς να χρησιμοποιούν διατάξεις του που σχετίζονται με την εκλογή του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, για να νομιμοποιούν σχέδια που εξ αντικειμένου επιφέρουν την καταστροφή της πατρίδας.
Δεν χρειάζεται καν να γίνουμε άγγελοι κακών. Η κατάσταση της χώρας είχε ήδη επιδεινωθεί στη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου και κατά τα φαινόμενα -αλλά και σύμφωνα με δηλώσεις των κυβερνώντων- χειροτερεύει, τουλάχιστον σε δημοσιονομικό επίπεδο.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση έχει ήδη αποστεί από το προεκλογικό της πρόγραμμα, δεν εφαρμόζει τις ρητές δεσμεύσεις με βάση τις οποίες υφάρπαξε την ψήφο των πολιτών και δεν υπάρχει πρόβλεψη στο σύνταγμα να σταματήσει τον κατήφορο και την καταστροφή.
Με άλλα λόγια, η χώρα τα τελευταία χρόνια οδεύει στην καταστροφή, χωρίς να υπάρχει δίχτυ ασφαλείας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι δίχτυ ασφαλείας αποτελεί η αντιπολίτευση, η οποία εξ αποστολής ελέγχει την εξουσία. Όμως είναι τόσο διάτρητο το σύνταγμα, που από δίχτυ ασφαλείας μετατρέπει την αντιπολίτευση σε επιταχυντή της καταστροφή και λαιμητόμο για το έθνος.
Δεν χρειάζονται άλλες αποδείξεις. Η Ελλάδα έχει καταστραφεί επειδή έχει ένα απαράδεκτο σύνταγμα, το οποίο λειτουργεί ως θερμοκοιτίδα κατασκευής πολιτικών απατεώνων και εγκληματιών, με αποτέλεσμα η χώρα να κρέμεται από τις αποφάσεις ενός πρωθυπουργού που εκβιάζεται από τους δανειστές, για να καλυφθούν οι ανομίες συγγενικού του προσώπου και οδηγεί τη χώρα στο μνημόνιο, ενός άλλου πρωθυπουργού που αντί να καθαρίσει εν ριπή οφθαλμού τη λίστα Λαγκάρντ, αποκτώντας έτσι ηθικό πλεονέκτημα, παίρνει ως βασικό του σύμβουλο άτομο που συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με 5,5 εκατ. ευρώ, και τέλος, ενός πρωθυπουργού που αναθέτει κρίσιμα καθήκοντα σε ένα προφανώς συμπλεγματικό και ανισόρροπο άτομο, που οδηγεί τη χώρα σε οικονομική καταστροφή η οποία στην κυριολεξία θα μοιάζει με πυρηνικό όλεθρο αν συνετελεστεί.
Και το σοβαρότερο όλων είναι ότι δεν υπάρχει δίχτυ ασφαλείας, έναν ρόλο που στις κανονικές και όχι στις ψευτοδημοκρατίες πρέπει και μπορεί να παίξει μόνο ο λαός, οι πολίτες.
Εν κατακλείδι, η πατρίδα μας οδεύει στην πλήρη καταστροφή και είναι σχεδόν αδύνατον να σωθεί κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες.
Πρέπει επιτέλους να το καταλάβουν οι πολίτες ότι μέσω των εκλογικών διαδικασιών που γίνονται με αυτό το σύνταγμα και τους σχετικούς νόμους, πολύ απλά νομιμοποιούν και δίνουν άλλοθι σε εκείνους που οδηγούν στην καταστροφή τη χώρα. Απόδειξη είναι το γεγονός ότι το μόνο όπλο που είχαμε στα χέρια μας να αποδοκιμάσουμε και να ανατρέψουμε αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα, το λευκό ψηφοδέλτιο, μας το ακύρωσε με νόμο ο κ. Παυλόπουλος, ο οποίος μάλλον «επιβραβεύτηκε» γι’ αυτό από το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα καταστροφής της πατρίδας, με την εκλογή του στο ύπατο αξίωμα.
Έρχεται η ώρα των πολιτών.
infognomon/ Εφημερίδα “δημοκρατία”

"Δεν είμαστε Γερμανοί!" Η Ελληνική απάντηση στην Γερμανική εκστρατεία δυσφήμισης για το εγκλήμα στο "Lorelei" (4 - 6 Νοεμβρίου 1902)


Η Αθήνα το 1900
γράφει ο Φιλίστωρ
Η Ελλάδα το 1902 βρισκόταν σε δεινή οικονομική, ηθική και κοινωνική κατάσταση. Λίγα χρόνια πριν, το 1897 είχε υποστεί μια ταπεινωτική στρατιωτική ήττα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, που ίσως δεν είχε εδαφικό αντίκτυπο πλην μικρών αλλαγών στην μεθοριακή γραμμή, αλλά είχε ως επίπτωση την επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου υπό την αιγίδα της Γερμανίας. Ο Δ.Ο.Ε. είχε ως αποστολή την απευθείας είσπραξη των προσόδων του Ελληνικού κράτους προς ικανοποίηση των πιστωτών της Χώρας που είχαν μείνει ξεκρέμαστοι μετά την χρεοκοπία του 1896. Οι πρόσοδοι αυτοί προέρχονταν από τα κρατικά μονοπώλια (φωταέριο, οινόπνευμα κτλ) και από τα έσοδα των τελωνείων. Αναμφίβολα ο οικονομικός αντίκτυπος ήταν μεγάλος για την χώρα, καθώς το δημόσιο  κατάφερνε να πληρώνει τους υπαλλήλους του, όμως δεν είχε χρήματα για δημόσια έργα και για τις ένοπλες δυνάμεις που αποτελούσαν την μόνη ελπίδα της Ελλάδας να "μεγαλώσει" προς Βορρά και να καταστεί βιώσιμη.
Οι οικονομικές επιπτώσεις στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν μικρές καθώς εκείνη την εποχή λίγοι φορολογούμενοι είχαν οικονομική σχέση εξάρτησης με το δημόσιο και δεν υπήρχαν συνταξιούχοι. Το πλήγμα όμως ήταν κυρίως ηθικό, καθώς οι Έλληνες ένιωθαν ταπεινωμένοι και εξευτελισμένοι στα μάτια της Διεθνούς κοινότητας. Τον Νοέμβριο του 1901 είχαν γίνει τα αιματηρά γεγονότα των "Ευαγγελικών" που επέφεραν την πτώση της κυβέρνησης Θεοτόκη, ενώ η μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια για την οικονομική δυσπραγία και τους πολλούς φόρους είχε φέρει προ των πυλών της εξουσία τον Θεόδωρο Δεληγιάννη.

Μέσα σε αυτό το καταθλιπτικό κλίμα συνέβη το συνταρακτικό έγκλημα του "Λωρελάυ". Τον Οκτώβριο του 1902, η Γερμανική θαλαμηγός Λωρελάυ που ανήκε στην Γερμανική πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης, κατέπλευσε στον Πειραιά για να επισκευαστεί από τα ναυπηγεία Βασιλειάδη. Όλα τα κιβώτια που υπήρχαν στο πλοίο μεταφέρθηκαν και αποθηκεύτηκαν στα ναυπηγεία, εκτός ενός κιβωτίου που έμεινε στο πλοίο όπου είχε τοποθετηθεί μόνιμη φρουρά από ένα υπαξιωματικό κι έναν ναύτη. Το πρωινό της 3ης Νοεμβρίου 1902, ένας αξιωματικός του πλοίου ανήλθε για να κάνει τον προβλεπόμενο έλεγχο, όταν διαπίστωσε ότι το κιβώτιο είχε κλαπεί, ενώ είχαν εξαφανιστεί ο υπαξιωματικός Μπρίτσκι και ο ναύτης Κόλλερ. Η αίθουσα που βρισκόταν το κιβώτιο αλλά και οι χώροι γύρω από αυτήν ήταν γεμάτοι από λίμνες αίματος, ενώ επίσης ύποπτο ήταν ότι έλειπε και η βάρκα του πλοίου, ενώ το σκοινί που ήταν δεμένη είχε στάλες από αίμα πάνω του.

Αλέξανδρος Ζαΐμης
Το νέο θορύβησε την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό Αλέξανδρο Ζαΐμηπου ευλόγως φοβόταν τυχόν διεθνείς επιπλοκές. Η Ελληνική κοινή γνώμη αναστατώθηκε καθώς τα αιματηρά εγκλήματα ήταν πολύ σπάνια εκείνα τα χρόνια (ακόμη και οι ληστές σπανίως σκότωναν), ενώ ελλόχευε ο κίνδυνος η δολοφονία Ευρωπαίων και η κλοπή διπλωματικών εγγράφων να δυσφυμούσε την Χώρα διεθνώς, όπως είχε γίνει στην περίπτωση της δολοφονίας των Άγγλων περιηγητών στο Δήλεσι τρεις δεκαετίες πριν. Αμέσως οι Ελληνικές Αρχές ξεκίνησαν έρευνες με επικεφαλής τον αστυνόμο Μήτσα και τον Λιμενάρχη Ανδριόπουλο που ανέλαβαν την εξιχνίαση του εγκλήματος. Η πρώτη εύλογη σκέψη του Ανδριόπουλου ήταν να ψάξει τον βυθό της περιοχής που άραζε το πλοίο θεωρώντας ότι θα βρίσκονταν - πιθανότατα - τα θύματα. Ρώσοι δύτες έψαξαν αυθημερόν την περιοχή και  λίγες ώρες μετά ανέσυραν το άψυχο σώμα του Μπρίτσκι, αλλά δεν βρέθηκε πουθενά το πτώμα του Κόλλερ. Η άποψη του κυβερνήτη του πλοίου φον Ρόϋτερ και της Γερμανικής πρεσβείας ήταν ότι η ληστεία του πλοίου έγινε από Έλληνες που δολοφόνησαν τους δύο Γερμανούς αποκομίζοντας το κιβώτιο. Από Ελληνικής πλευράς, τις έρευνες ανέλαβε ο διευθυντής της αστυνομίας Γενίσερλης, που κατά την άποψη των περισσοτέρων, ήταν ο εξυπνότερος και εμπειρότερος εγκληματολόγος που διέθετε η Ελλάδα τότε.

Ιωάννης Γενίσερλης
Μετά από έρευνα στο τόπο του εγκλήματος ο Γενίσερλης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Γερμανοί έκαναν λάθος στις εκτιμήσεις τους. Θεωρούσε πολύ δύσκολο Έλληνες να πλησιάσουν το πλοίο χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, ενώ επίσης δύσκολο θα τους ήταν να βρουν τον προσανατολισμό τους καθώς δεν γνώριζαν τους χώρους του πλοίου. Επίσης ήταν ακατανόητο γιατί διέφυγαν με την βάρκα του πλοίου αφού θα είχαν πλησιάσει από την στεριά με την δική τους. Η πιθανότερη εκδοχή των αρχών ήταν ότι το έγκλημα το είχαν διαπράξει Γερμανοί ναύτες του πληρώματος που γνώριζαν τα θύματα, γνώριζαν πως να κινηθούν και που βρισκόταν το κιβώτιο.
Οι Γερμανοί όμως επέμεναν καθώς θεωρούσαν απίθανο Γερμανοί ναύτες να σκότωναν για ένα κιβώτιο που γνώριζαν ότι περιείχε μόνο έγγραφα και ο Γερμανό πρέσβης τηλεγράφησε στην κυβέρνηση του ότι οι δολοφόνοι ήταν Έλληνες ζητώντας την άδεια να τους επικηρύξει. Το νέο των δολοφονιών έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση στην Γερμανική κοινή γνώμη, ενώ ο Γερμανικός Τύπος φιλοξενούσε ανθελληνικά δημοσιεύματα χαρακτηρίζοντας τους Έλληνες ως έθνος ληστών και δολοφόνων. Την διεθνή κατακραυγή κατά της Ελλάδας υποδαύλιζαν οι ξένοι ανταποκριτές εφημερίδων που βρίσκονταν στην Αθήνα και οι οποίοι υιοθετούσαν πλήρως το σκεπτικό του Γερμανού κυβερνήτη. Ήταν τόσο σίγουροι οι Γερμανοί για την ενοχή των Ελλήνων ώστε να επικηρύξουν τους Έλληνες εγκληματίες έναντι 1000ων μάρκων. Η επικήρυξη έθιξε τους Έλληνες καθώς θεωρήθηκε ότι οι Γερμανοί θεωρούσαν ότι οι Ελληνικές αρχές δεν μπορούσαν να εξιχνιάσουν το έγκλημα και είχαν ανάγκη της οικονομικής αρωγής των Γερμανών.  

Το πολεμικό πλοίο "Lorelei"
Οι Ελληνικές εφημερίδες προσπάθησαν να υπερασπιστούν τις Ελληνικές θέσεις περί αθωότητας των Ελλήνων, όμως το ηθικό της Ελληνικής κοινωνίας είχε τρωθεί από το αποτρόπαιο έγκλημα και στους δρόμους, στην αγορά και στα καφενεία της Αθήνας το κλίμα ήταν βαρύ και όλοι ήταν ιδιαίτερα κατηφείς. Όσο απίστευτο και αν ακούγεται σήμερα, υπήρχε μια πάνδημος αγωνία να αποδειχθεί ότι οι εγκληματίες δεν ήταν Έλληνες, που έφτανε τα όρια της ομαδικής υστερίας. Η λύση του δράματος όμως ήρθε εντελώς απρόσμενα το απόγευμα της 5ης Νοεμβρίου από τον νεαρό εύζωνα Δημήτριο Σαούτη που υπηρετούσε στο αστυνομικό τμήμα της Καλλιθέας. Ο Σαούτης είχε δει σκίτσα του Γερμανού ναύτη Κόλλερ που αναζητούσε εναγωνίως η αστυνομία. Ένα απόγευμα που γύριζε σπίτι του με το τρένο, είδε έναν άνδρα με ξενικά χαρακτηριστικά και ναυτική περιβολή να περπατάει στον δρόμο. Ο Σαούτης πίστεψε ότι ίσως ήταν ο Κόλλερ και κατεβαίνοντας αμέσως στην επόμενη στάση κατάφερε να τον συλλάβει και να ειδοποιήσει τις αρχές.
Στις ανακρίσεις που ακολούθησαν ο Κόλλερ δεν άργησε να παραδεχθεί την ενοχή του: αυτός είχε αιφνιδιάσει τον Μπρίτσκι και τον είχε σκοτώσει πισώπλατα ρίχνοντας το άψυχο σώμα του στην θάλασσα. Αμέσως μετακίνησε με δυσκολία το κιβώτιο στην βάρκα πιστεύοντας ότι περιείχε κάτι πολύτιμο καθώς δεν γνώριζε γράμματα για να διαβάσει την επιγραφή απέξω ότι περιείχε έγγραφα. Τελικώς απέτυχε να ανοίξει το κιβώτιο και το εγκατέλειψε. Αυτό που έκανε εντύπωση στους Έλληνες αστυνομικούς ήταν η απάθεια του Κόλλερ και η ευκολία με την οποία περιέγραφε το φρικαλέο έγκλημα του. Από τον συνδυασμό των καταθέσεων του Κόλλερ και των υπολοίπων ναυτών, ανακαλύφθηκε ότι ο Μπρίτσκι είχε γίνει υπαίτιος να τιμωρηθεί ο Κόλλερ και αυτό είχε εξοργίσει τον δολοφόνο και είχε διευκολύνει την τελική του απόφαση.

Οδός Αθηνάς 1900
Το νέο της ενοχής του Πρώσου ναύτη λύτρωσε κυριολεκτικά τους Έλληνες οι οποίοι πανηγύρισαν με μια ειλικρινή χαρά αποθεώνοντας τον εύζωνα Σαούτη του οποίου σκίτσα κοσμούσαν τα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων. Το απόγευμα της 5ης Οκτωβρίου, όμιλοι πολιτών συγκεντρώνονταν σε κάθε γωνιά της πόλης και συζητούσαν το μεγάλο νέο με χαρά και ανακούφιση δοξάζοντας τον Θεό. Ο Κόλλερ κρατήθηκε μέχρι τις 01.00 την νύχτα στο αστυνομικό τμήμα της οδού Ακαδημίας δεχόμενος ερωτήσεις και τότε αποφασίστηκε η μεταφορά του στον Πειραιά για να αποφευχθεί η επαφή του με τον κόσμο. Ενώ όμως γινόταν η μεταφορά του από τέσσερις αστυνομικούς, χιλιάδες Αθηναίοι κύκλωσαν τους πέντε άνδρες και τον εισαγγελέα Λυκουρέζο που συνόδευε την πομπή, ζητωκραυγάζοντας υπέρ της Ελλάδας και της αστυνομίας, ενώ δύο ήταν τα μυριόστομα συνθήματα:
-Δεν είμαστε Γερμανοί!
-Κάτω οι υβριστές μας!

Το αποκορύφωμα του λαϊκού ξεσπάσματος έγινε στον Πειραιά όπου είχε μαζευτεί χιλιάδες κόσμου. Υποδέχτηκαν τον δολοφόνο με γιουχαΐσματα φωνάζοντας τα ίδια συνθήματα υπέρ της Ελλάδας και κατά των υβριστών της. Το πάθος του κόσμου ήταν τέτοιο, που αν ο Κόλλερ έπεφτε στα χέρια του, ασφαλώς θα τον κομμάτιαζε. Τον δολοφόνο περικύκλωσαν 50 αστυνομικοί για να τον γλιτώσουν από το μαινόμενο πλήθος που βρισκόταν σε ομαδική παράκρουση. Άλλοι φώναζαν, άλλοι έβριζαν, άλλοι χόρευαν, ενώ στα γεγονότα πρωτοστατούσαν και γυναίκες κόντρα στα αυστηρά ήθη της εποχής. Ακόμη και στους τοίχους τοιχοκολούνταν αφίσες που έγραφαν "δεν είμαστε Γερμανοί!". Ο Γενίσερλης παρουσιάστηκε και στον Γεώργιο Α΄ για να του αναγγείλει επισήμως την σύλληψη και την ομολογία του Πρώσου ναύτη για να λάβει τα συγχαρητήρια του Βασιλιά για την εξιχνίαση του εγκλήματος από τις Ελληνικές αρχές, ενώ δήλωσε ευτυχής που τελικώς δεν συμμετείχαν Έλληνες στο έγκλημα.
Όλες οι Ελληνικές εφημερίδες της 6ης Νοεμβρίου βγήκαν με διθυραμβικά σχόλια για τις Ελληνικές Αρχές δείχνοντας "αβροφροσύνη" προς τους Γερμανούς δημοσιογράφους, παρατηρώντας ότι δεν επιτρέπεται η εθνικότητα του εγκληματία να σπιλώνει ένα ολόκληρο έθνος. Η όπως έγραφε μια Ελληνική εφημερίδα:
''Υπήρξε ημέρα αποδείξασα και διατρανώσασα, οτι η μικρά μας πατρίς δεν έχει βδελυρούς κακούργους, δυναμένους και διανοηθώσιν έγκλημα ώς το πλημμυρίσαν με αίμα το πολεμικόν σκάφος της ξένης δυνάμεως, αποδείξασα ακόμη, ότι η Ελληνική δικαιοσύνη δεν έχει ανάγκη της επικουρίας των γερμανικών μάρκων του φον Ρόιτερ, των αυθαδώς δωρούμενων εις εκείνων, όστις θα επιδείκνυε τον εγκληματία''.

Ο Σαούτης λατρεύτηκε σαν ήρωας (πολλές εφημερίδες έγραφαν ότι ήταν πολύ εξυπνότερος από τον έμπειρο Γερμανό πλοίαρχο, ενώ χαρακτήριζαν ως συμπαθείς ηλιθίους συλλήβδην τους Γερμανούς αξιωματικούς του πλοίου), ενώ αρνήθηκε να παραλάβει την αμοιβή χιλίων μάρκων που του πρόσφερε η γερμανική πρεσβεία. Τα μακροσκελή χρονικά της σύλληψης που δημοσιεύονταν περιέγραφαν με απίστευτη λεπτομέρεια τις ενέργειες του νεαρού Σαούτη, πως εντόπισε τον καταζητούμενο και με πόση ευγένεια του φέρθηκε αρχικά καθώς δεν ήταν σίγουρος αν ήταν ο ύποπτος. Ο Γερμανός πρέσβης βαρώνος Πλεσσάν προσπάθησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις δηλώνοντας πως τα φυλλάδια των επικηρύξεων δεν είχαν τυπωθεί με την άδεια της Γερμανικής πρεσβείας, ενώ ο πλοίαρχος φον Ρόϋτερ που ήταν και ο πλέον εριστικός εναντίον των Ελλήνων, με δηλώσεις του διαμαρτυρήθηκε ότι είχαν παραποιηθεί από τις εφημερίδες όσα είχε πει και σε καμία περίπτωση δεν είχε προσβάλλει τους Έλληνες.
Πηγές
Εφημερίδες ΣΚΡΙΠ, ΕΜΠΡΟΣ και ΑΘΗΝΑΙ, φύλλα 4, 5, 6 Νοεμβρίου 1902
http://hellenichistory4you.blogspot.gr/2014/06/blog-post_11.html
http://www.navypedia.org/ships/germany/ger_conc_lorelei.htm
istorikathemata.com

Ο Αρχηγός των Δροσουλιτών

Η ιστορία δεν του έδωσε την θέση που θα έπρεπε ίσως γιατί δεν ζήτησε τίποτε από την πατρίδα του αντίθετα με «οσιομάρτυρες καπεταναίους» που έγιναν στρατηγοί σε περίοδο αδελφοκτόνων πολέμων. Αυτός τα έδωσε όλα. Περιουσία και ζωή. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η στρατηγική του απόφαση την συγκεκριμένη στιγμή ήταν λάθος, γιατί μεσολάβησαν πολλά μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών.
Φαίνεται ότι ήταν γραπτό να φθάσει στην τελική μάχη αφού μία άλλη σωστή απόφαση μέσω διπλωματίας που επιχείρησε για να στρέψει τους τοπικούς άρχοντες του Λιβάνου εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κάνοντας αντιπερισπασμό δεν ευδοκίμησε. Για την συγκεκριμένη ιστορική προσωπικότητα σημασία είχε η πίστη στα δίκαια και στην γενναιότητα τόσο του ιδίου όσο και των ανδρών του. Δεν συγκρότησε σώμα πολεμιστών από πλιάτσικο και λαφυραγωγίες αλλά από την προσωπική του περιουσία βοηθώντας και σε άλλες επιχειρήσεις του Αγώνα. Η θυσία του δεν συγκίνησε την «επίσημη» ελληνική ιστορία. Όμως στην καρδιά του λαού είναι ο Αρχηγός των Δροσουλιτών.
Το ξεκίνημα
Γεννήθηκε στο Δελβινάκι της Ηπείρου το 1775. Σπούδασε στην Ιταλία και ασχολήθηκε αμέσως μετά στην τοπική καπνοβιομηχανία της Τεργέστης όπου και απέκτησε μεγάλη περιουσία ως επιχειρηματίας. Το αρχικό του όνομα ήταν Μιχάλης Νταλιάνης, όμως επειδή ταξίδεψε Αγίους Τόπους και βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό, «βαπτίστηκε Χατζής» κατά την ελληνική τότε παράδοση. Πριν φθάσει στην υπέρτατη θυσία συμμετείχε σε επιδρομές κατά του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και μετέπειτα στην Στερεά Ελλάδα στο πλευρό του Καραϊσκάκη στην Μάχη του Φαλήρου. Προς το τέλος του 1827 δέχεται πρόσκληση από εκπρόσωπο των επαναστατημένων Κρητών να μεταβεί στην Κρήτη και να αναλάβει την ηγεσία της Επανάστασης εκεί. Ο Νταλιάνης με εκστρατευτικό σώμα 100 ιππέων και περίπου 500 πεζών μεταβαίνει στο νησί στις αρχές του Γενάρη του 1828, με υπαρχηγό τον Μακεδόνα, Βασίλειο Αθανασίου. Στο μεταξύ ο Αλβανός πασάς της Κυδωνίας, Μουσταφά, που είχε διορισθεί από τον Μωχάμετ Αλή γενικός διοικητής της Κρήτης συγκεντρώνει τις δυνάμεις του και ετοιμάζεται να συγκρουσθεί μαζί τους. Όταν πληροφορείται ότι ο Χατζημιχάλης μετακινήθηκε στα Σφακιά αποστέλλει αγγελιοφόρους στους Σφακιανούς απειλώντας τους να παραμείνουν αμέτοχοι. Στις 8 Μαΐου μικρό τμήμα πεζών και ιππικού υπό τους Χατζημιχάλη, Μανουσογιαννάκη και Δεληγιαννάκη κτυπούν αιφνιδιαστικά σώμα Τούρκων που πήγαινε να ενωθεί με το κύριο σώμα του Μουσταφά. Στην συνέχεια ο Χατζημιχάλης οχυρώνεται στο Φραγκοκάστελο.
Η μάχη
Στις 17 Μαΐου ο Μουσταφά επικεφαλής στρατού 8.000 φτάνει στο Φραγκοκάστελο. Τις πρώτες ώρες η μάχη ήταν αμφίρροπη παρόλη την αριθμητική υπεροχή των οθωμανικών δυνάμεων. Τελικά ύστερα από λυσσαλέο και άνισσο αγώνα οι αμυνόμενοι πραγματοποίησαν έξοδο από το κάστρο. Η διαφωνία του Νταλιάνη με τους Σφακιανούς για την επιλογή του στρατηγικού σημείου, και οι απειλές του Μουσταφά, ίσως τους έκανε ακόμα και κατά την διάρκεια της πολιορκίας να μην προστρέξουν σε βοήθεια. Μπορεί ακόμα και να «κάκιωσαν» από την απάντηση του Νταλιάνη: «Λοιπόν φυλάγετέ τους από τα όρη σας για να μην φύγουν και άφετε ημάς εδώ κάτω και κυττάζετε να μας βλέπετε πως πολεμούμε ημείς». Αποτέλεσμα της ηρωικής εξόδου που επιχείρησαν ήταν να βρουν τον θάνατο σχεδόν όλοι οι υπερασπιστές του Φραγκοκάστελου, μαζί με τον Χατζημιχάλη Νταλιάνη και τον υπασπιστή του Κυριακούλη Αργυροκαστρίτη.
Ο Νταλιάνης πολέμησε ηρωικά. Την κρίσιμη στιγμή, το σπαθί του έσπασε και το άλογό του σκοτώθηκε. Έτσι, οι εχθροί του βρήκαν την ευκαιρία να τον κατακρεουργήσουν. Το κεφάλι του το έφεραν ως τρόπαιο στον Μουσταφά, αλλά αυτός αντί να τους επαινέσει τους επέπληξε, γιατί δεν δεν τον έφεραν μπροστά του ζωντανό. Ο Αλβανός Μουσταφά θεωρούσε τον Ηπειρώτη Νταλιάνη συμπατριώτη του. Ο Μουσταφά Πασάς, αναγνωρίζοντας τον ηρωισμό του, τίμησε τον νεκρό Νταλιάνη. Συγκέντρωσε τα υπάρχοντά του, ανάμεσά τους και ένα αντίτυπο της Καινής Διαθήκης και τα απέστειλε στην οικογένειά του.
Έρχονται με τη δροσιά
Από τότε κατά το τέλος του Μάη, μέχρι τις αρχές Ιουνίου, λίγα λεπτά πριν από την Ανατολή του ήλιου, που η πρωινή δροσιά και η ομίχλη δεν έχουν ακόμα διαλυθεί και υπάρχει στην ατμόσφαιρα απόλυτη νηνεμία, παρουσιάζεται στη θέση Θυμέ Κάμπος πάνω από την ερειπωμένη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους, να κινείται προς τη θάλασσα, ένα περίεργο φαινόμενο. Στρατιά ολόκληρη από ανθρώπινες σκιές με αστραφτερές πανοπλίες (στρατιωτών , πεζών και ιππέων) να προελαύνουν προς την θάλασσα, πάνω από το Φραγκοκάστελλο. Λέγεται ότι είναι ο Χατζημιχάλης με τους καβαλάρηδες του, που πολεμούν πάλι τους Τούρκους. Τους μαχητές ο λαός ονομάζει «Δροσουλίτες», γιατί μόνο με τη δροσιά της αυγής κάνουν την εμφάνισή τους. Μετά από πολλά χρόνια το 1890 ένα απόσπασμα Τούρκων και αργότερα πάλι Γερμανών που βρισκόταν εκεί, ξεσηκώθηκε όταν είδε τους Δροσουλίτες, γιατί νόμισε ότι είναι αντάρτες ή ότι είχε γίνει απόβαση και τους έριξε με το πολυβόλο. Ειδοποίησαν μάλιστα και το αρχηγείο Χανίων, το οποίο και έστειλε 3 ανώτερους αξιωματικούς. Έκαναν ανακρίσεις και όταν διαπίστωσαν ότι πράγματι πρόκειται για ένα σπάνιο φαινόμενο, σιωπήσανε. Το φαινόμενο προσπάθησαν να το ερμηνεύσουν και επιστημονικά όμως καμία απάντηση δε μπορεί να είναι πειστική. Ίσως γιατί η αλήθεια δεν εξηγείται παρά διαιωνίζεται στους αιώνες μέσα από την απλότητα: 
«…Μ΄ ακόμη και το σήμερο, στις δεκαφτά του Μάη
ούλο τ΄ ασκέρι φαίνεται με τον Χατζημιχάλη.
Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγο
ντ΄ οι μπουρμπάδες. 

Φωνές και αλογοπεταλιές στου Καστελλιού τσι μπάντες.
Ούλ΄ οι γι-αλαφρόστρατοι, θωρούν τσι και τρομάζουν,
μα κείνοι -Θεός σχωρέσει των- κανένα δεν πειράζουν.
Άραγες κι είντα θέλουσι κι είντα μασέ θυμίζουν;
Αυτούς που σφάχτηκαν εκειά και τα βουνά ραΐζουν»


stontoixo.com

Λυσσασμένη τουρκική αντίδραση μετά την «σφαλιάρα» με το Explora με ρεκόρ παραβιάσεων και σφοδρές αερομαχίες


AEROMAXIA4_1
ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΦΝΣ ΕΠΙΔΙΩΞΑΝ «ΘΕΡΜΟ « ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ…

Πρωτοφανής ήταν η τουρκική αντίδραση μετά τη «σφαλιάρα» από την άκαρπη αποστολή του ιταλικού ερευνητικού σκάφους OGS Explora εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας η οποία ακυρώθηκε εν τοις πράγμασι από την ελληνική αντίδραση.

Έτσι σήμερα η τουρκική Αεροπορία με μαχητικά αεροσκάφη και αεροσκάφος ΑΦΝΣ επιχείρησε να διατρήσει πρακτικά τον Εθνικό Εναέριο Χώρο (ΕΕΧ) σε μια προσπάθεια να δείξει ότι είναι αυτή που ελέγχει το Αιγαίο, αλλά εις μάτην αφού τα μαχητικά της ΠΑ τα οποία βρίσκονταν σε καθήκοντα readiness αναχαίτισαν όλα τα ίχνη.
Επίσης υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις που τα τουρκικά μαχητικά εγκλωβίστηκαν από τα αντίστοιχα ελληνικά σε βολές παραμέτρων πυραύλων μακρού βεληνεκούς AIM-120C. Eπίσης τα τουρκικά μαχητικά προσπάθησαν να ανταποδώσουν σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις με αντίστοιχη χρήση των δικών τους ραντάρ…
Έτσι εκτός από τις υπερπτήσεις που πραγματοποιήθηκαν πάνω από τις νήσους ν. Μακρονήσι, ν. Ανθρωποφάγοι και ν. Αγαθονήσι τα 6 τουρκικά μαχητικά F-16 και το ένα CN-235 πραγματοποίησαν αριθμό ρεκόρ 41 παραβιάσεων του ΕΕΧ και 2 παραβιάσεων του FIR Αθηνών. Η τουρκική δραστηριότητα εκδηλώθηκε πρακτικά σε όλο το Αιγαίο, από βορρά, στο κεντρικό Αιγαίο και στο νοτιοανατολικό Αιγαίο.
Μια σημαντική διαφορά στο «ποιοτικό» σκέλος των παραβιάσεων ήταν ότι οι τούρκοι πιλότοι ήταν ιδιαίτερα προκλητικοί στη συμπεριφορά τους καθώς με την εμφάνιση των ελληνικών μαχητικών ξεκινούσαν ελιγμούς εγκλωβισμού των ελληνικών αεροσκαφών, κάτι που έγινε αμέσως αντιληπτή από το ΕΚΑΕ (Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων).
Υπενθυμίζεται πως το ιταλικό ερευνητικό σκάφος OGS Explora, το οποίο θα πόντιζε καλώδιο οπτικών ινών, όντας εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νότια της Κρήτης, με κατεύθυνση το Μαρμαρά στις τουρκικές ακτές και έχοντας ζητήσει άδεια για διέλευση επικράτειά μας από την Τουρκία πρακτικά ανέκρουσε πρύμνα ύστερα από την ελληνική προειδοποίηση.
H Ελλάδα προειδοποίησε ότι «θα αντιδράσει» αν συνέχιζε την πορεία του χωρίς να ανακαλέσει το αίτημα που είχε υποβάλλει στην Τουρκία για να του δώσει άδεια να περάσει μέσα από την … ελληνική επικράτεια.
Το ιταλικό σκάφος «πείστηκε» από την ελληνική αντίδραση, ακινητοποιήθηκε περίπου 60 μίλια νοτιοανατολικά της Ιεράπετρας και ενώ βρισκόταν κοντά του η τουρκική φρεγάτα TCG Gelibolu (F 493) προκειμένου να το προστατέψει από τυχόν ελληνική αντίδραση και στη συνέχεια αναγκάστηκε να επιστρέψει
defencenet.gr

Η μέρα που η Ελλάδα διέγραψε το χρέος της Γερμανίας-Κανένα «οικονομικό θαύμα» χωρίς διαγραφή χρέους

Κανένα «οικονομικό θαύμα» χωρίς διαγραφή χρέουςΤο χρέος της χώρας είναι υπέρογκο. Ο λόγος όχι για την Ελλάδα, αλλά για τη Γερμανία. Πριν από 60 χρόνια υπογράφηκε στο Λονδίνο η συμφωνία για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους. Με την υπογραφή της συμφωνίας για την διαγραφή του γερμανικού χρέους στο Λονδίνο στις 27 Φεβρουαρίου του 1953 η γερμανική μεταπολεμική οικονομία έθετε τα θεμέλια του μετέπειτα «οικονομικού θαύματος», πιστεύει η Γερμανίδα ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ- Γιασίνσκι από το Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης:
«Η συμφωνία του Λονδίνου έπαιξε σημαντικό ρόλο στο λεγόμενο οικονομικό θαύμα της Γερμανίας. Μπορεί μάλιστα να υποστηριχθεί ότι χωρίς τη διαγραφή του χρέους δεν θα υπήρχε οικονομικό θαύμα».

Ο Γερμανός ειδικός σε ζητήματα χρέους Γιούργκεν Κάιζερ, μέλος του συνδέσμου erlassjahr.de για τη μείωση του χρέους των υπό ανάπτυξη χωρών, δηλώνει στην DW ότι για χρόνια οι Γερμανοί απωθούσαν το γεγονός ότι η χώρα τους μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν υπερχρεωμένη, όπως σήμερα η Ελλάδα ή κάποιες υπό ανάπτυξη χώρες:
«Μαθαίναμε τότε ότι το οικονομικό θαύμα οφειλόταν στην εργατικότητα του λαού μας και στους Αμερικανούς, οι οποίοι μας βοήθησαν με χρήματα και για αυτό εμείς τους στηρίζουμε όπου μπορούμε. Αυτά γνώριζα για τη περίοδο αυτή. Δυστυχώς ένα κομμάτι της ιστορίας μας αγνοήθηκε επιμελώς».
H Γερμανία δεν ήθελε λιτότητα και αποπληρωμή
Περίπου 70 χώρες είχαν απαιτήσεις έναντι της Γερμανίας τόσο από την προπολεμική, όσο και από την μεταπολεμική περίοδο. Το συνολικό χρέος της Γερμανίας ανέρχονταν γύρω στα 30 δισ. μάρκα. Ας σημειωθεί ότι το γερμανικό χρέος το 1953 αντιστοιχούσε μόλις στο 23% του ΑΕΠ. Ακόμα και για τις υπό ανάπτυξη χώρες ισχύει σήμερα ότι βρίσκονται σε κίνδυνο μόνο όταν το χρέος τους ξεπερνά το 40% του ΑΕΠ. Σήμερα το ελληνικό χρέος βρίσκεται στο 160% και μόνο οι πολύ αισιόδοξοι ευελπιστούν ότι θα μειωθεί στο 120%.
Για την Γερμανία του 1953 όμως η λιτότητα και η επιστροφή των δανείων δεν αποτελούσε επιλογή. Το αντίθετο! Η γερμανική οικονομία χρειαζόταν «φρέσκο» χρήμα για την ανοικοδόμηση της χώρας και την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης. Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις οι πιστώτριες χώρες συμφώνησαν στη διαγραφή σχεδόν του 50% του χρέους, ενώ για το υπόλοιπο προέβλεψαν τη μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωσή του.
Η Ελλάδα συμφώνησε στη διαγραφή του γερμανικού χρέους
Παράλληλα η συμφωνία δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να γίνει η Γερμανία εξαγωγική δύναμη. Διότι η Γερμανία ήταν υποχρεωμένη να εξυπηρετεί το χρέος της, μόνο αν κέρδιζε χρήματα από τις εξαγωγές. «Οι δανειστές της είχαν λοιπόν συμφέρον να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα», λέει ο Γιούργκεν Κάιζερ. Κατά την άποψή του μια παρόμοια ρύθμιση θα μπορούσε να βοηθήσει και την Ελλάδα, η οποία όπως υπενθυμίζει ο Γερμανός ειδικός, λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης δαπανούσε δισεκατομμύρια για γερμανικά τανκς.
«Αν εφαρμόσουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα τότε οι Γερμανοί θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μόνο αν επιτρέψουν ένα πλεόνασμα στο ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Και οι Έλληνες θα εξάγουν προϊόντα και θα φιλοξενούν στα ξενοδοχεία τους Γερμανούς τουρίστες μέχρι που να ξεπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τεθωρακισμένα».
Η ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ-Γιασίνσκι τονίζει ότι δεν είναι εύκολη η σύγκριση της μεταπολεμικής Γερμανίας με τη σημερινή Ελλάδα. Παρόλα αυτά οι Γερμανοί, λέει, δεν θα έπρεπε να ξεχνούν στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα ότι κάποτε και η Γερμανία ήταν υπερχρεωμένη και χρειάζονταν βοήθεια. Πόσο μάλλον που τότε στο Λονδίνο η Ελλάδα ανήκε στους δανειστές και αποδέχθηκε και εκείνη τη διαγραφή του χρέους της τότε Δυτικής Γερμανίας.
Deutsche Welle
sansimera.gr

Η μέρα που η Ελλάδα διέγραψε το χρέος της Γερμανίας



Χωρίς διαγραφή χρέους κανένα "οικονομικό θαύμα" δήλωναν κάποτε οι Γερμανοί - 60 χρόνια μετά, τα πράγματα έχουν αντιστραφεί
Το χρέος της χώρας είναι μεγάλο. Η εμπιστοσύνη των δανειστών έχει κλονιστεί. Ο λόγος όχι για την Ελλάδα, αλλά για τη… Γερμανία. Πριν από 60 χρόνια υπογράφηκε στο Λονδίνο η συμφωνία για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους.
Καλά διαβάσατε. Σαν σήμερα, η Ελλάδα (και μαζί της, άλλα 69 κράτη) "ξελάσπωνε" τη Γερμανία.
Με την υπογραφή της συμφωνίας για την διαγραφή του γερμανικού χρέους στο Λονδίνο στις 27 Φεβρουαρίου του 1953 η γερμανική μεταπολεμική οικονομία έθετε τα θεμέλια του μετέπειτα "οικονομικού θαύματος", πιστεύει η Γερμανίδα ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ - Γιασίνσκι από το Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης:
"Η συμφωνία του Λονδίνου έπαιξε σημαντικό ρόλο στο λεγόμενο οικονομικό θαύμα της Γερμανίας. Μπορεί μάλιστα να υποστηριχθεί ότι χωρίς τη διαγραφή του χρέους δεν θα υπήρχε οικονομικό θαύμα".
Ο Γερμανός ειδικός σε ζητήματα χρέους Γιούργκεν Κάιζερ, μέλος του συνδέσμου erlassjahr.de για τη μείωση του χρέους των υπό ανάπτυξη χωρών, δηλώνει στην DW ότι για χρόνια οι Γερμανοί απωθούσαν το γεγονός ότι η χώρα τους μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν υπερχρεωμένη, όπως σήμερα η Ελλάδα ή κάποιες υπό ανάπτυξη χώρες:
"Μαθαίναμε τότε ότι το οικονομικό θαύμα οφειλόταν στην εργατικότητα του λαού μας και στους Αμερικανούς, οι οποίοι μας βοήθησαν με χρήματα και για αυτό εμείς τους στηρίζουμε όπου μπορούμε. Αυτά γνώριζα για τη περίοδο αυτή. Δυστυχώς ένα κομμάτι της ιστορίας μας αγνοήθηκε επιμελώς".
H Γερμανία δεν ήθελε λιτότητα και αποπληρωμή
Περίπου 70 χώρες είχαν απαιτήσεις έναντι της Γερμανίας τόσο από την προπολεμική, όσο και από την μεταπολεμική περίοδο. Το συνολικό χρέος της Γερμανίας ανέρχονταν γύρω στα 30 δισ. μάρκα. Ας σημειωθεί ότι το γερμανικό χρέος το 1953 αντιστοιχούσε μόλις στο 23% του ΑΕΠ.
Ακόμα και για τις υπό ανάπτυξη χώρες ισχύει σήμερα ότι βρίσκονται σε κίνδυνο μόνο όταν το χρέος τους ξεπερνά το 40% του ΑΕΠ. Σήμερα το ελληνικό χρέος βρίσκεται στο 160% και μόνο οι πολύ αισιόδοξοι ευελπιστούν ότι θα μειωθεί στο 120%.
Για την Γερμανία του 1953 όμως η λιτότητα και η επιστροφή των δανείων δεν αποτελούσε επιλογή. Το αντίθετο! Η γερμανική οικονομία χρειαζόταν "φρέσκο" χρήμα για την ανοικοδόμηση της χώρας και την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης. Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις οι πιστώτριες χώρες συμφώνησαν στη διαγραφή σχεδόν του 50% του χρέους, ενώ για το υπόλοιπο προέβλεψαν τη μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωσή του.
Η Ελλάδα συμφώνησε στη διαγραφή του γερμανικού χρέους
Παράλληλα η συμφωνία δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να γίνει η Γερμανία εξαγωγική δύναμη. Διότι η Γερμανία ήταν υποχρεωμένη να εξυπηρετεί το χρέος της, μόνο αν κέρδιζε χρήματα από τις εξαγωγές. "Οι δανειστές της είχαν λοιπόν συμφέρον να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα", λέει ο Γιούργκεν Κάιζερ.
Κατά την άποψή του, μια παρόμοια ρύθμιση θα μπορούσε να βοηθήσει και την Ελλάδα, η οποία όπως υπενθυμίζει ο Γερμανός ειδικός, λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης δαπανούσε δισεκατομμύρια για γερμανικά τανκς.
"Αν εφαρμόσουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα τότε οι Γερμανοί θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μόνο αν επιτρέψουν ένα πλεόνασμα στο ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Και οι Έλληνες θα εξάγουν προϊόντα και θα φιλοξενούν στα ξενοδοχεία τους Γερμανούς τουρίστες μέχρι που να ξεπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τεθωρακισμένα".
Η ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ-Γιασίνσκι τονίζει ότι δεν είναι εύκολη η σύγκριση της μεταπολεμικής Γερμανίας με τη σημερινή Ελλάδα.
Παρόλα αυτά, οι Γερμανοί, λέει, δεν θα έπρεπε να ξεχνούν στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα ότι κάποτε και η Γερμανία ήταν υπερχρεωμένη και χρειάζονταν βοήθεια. Πόσο μάλλον που τότε στο Λονδίνο η Ελλάδα ανήκε στους δανειστές και αποδέχθηκε και εκείνη τη διαγραφή του χρέους της τότε Δυτικής Γερμανίας.

Δριμύ κατηγορώ του Πειραιώς Σεραφείμ κατά των οικουμενιστών στην εγκύκλιο για την Κυριακή της Ορθοδοξίας

Δριμύ κατηγορώ του Πειραιώς Σεραφείμ κατά των οικουμενιστών στην εγκύκλιο για την Κυριακή της Ορθοδοξίας
"Oi Οικουμενιστές πρέπει να κατηγορούνται, επειδή αφήνουν τα πρόβατα να γίνονται βορά στα στόματα των λύκων των βαρέων, των ποικίλων αιρετικών".στην εγκύκλιό του για την Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ. Μιλάει για το Συνοδικό και εξηγεί επίσης ποιος είναι ο ποιμαντικός σκοπός και στόχος της εκφωνήσεως των αναθεμάτων.
Ακολουθεί ολόκληρη η εγκύκλιος: 
Τέκνα μου αγαπητά και περιπόθητα,
Όντως «ημέρα χαρμόσυνος και ευφροσύνης ανάπλεως» ανέτειλε σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας. Η χαρά ημών των Ορθοδόξων συνίσταται στο γεγονός ότι σήμερα η Ορθόδοξος Εκκλησία μας απέφυγε τον κίνδυνο του εξανατολισμού, δηλ. των αιρέσεων από την Ανατολή, από ιουδαικές και ισλαμικές επιρροές. Είναι γνωστό ότι η αίρεση της εικονομαχίας είχε τις ρίζες της στον Ισλαμισμό και τον Ιουδαισμό, οι οποίες είναι ανεικονικές θρησκείες, δεν έχουν εικόνες. Οι εικονομάχοι προσπάθησαν να περάσουν το μένος τους εναντίον των αγίων εικόνων μέσα στην πίστη μας, την αγία Ορθοδοξία. Όμως, οι άγιοι Πατέρες μας, αγωνιζόμενοι εναντίον των χριστιανοκατηγόρων εικονομάχων, το απέτρεψαν αυτό και έτσι αποφεύχθηκε ο εξανατολισμός της Ορθοδοξίας, δηλ. το να μας παρασύρει η Ανατολή, οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι.
Η χαρά ημών των Ορθοδόξων δικαιολογείται, επίσης, και από το γεγονός ότι σήμερα επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι το ψεύδος δεν επεκράτησε και δεν πρόκειται να κυριαρχήσει οριστικά επί της αληθείας των δογμάτων της πίστεως, έστω και αν ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί ακόμη την Ορθόδοξη Εκκλησία επί μακρό χρονικό διάστημα, όπως συνέβη παλαιά, τον 8ο και 9ο αιώ., με την αίρεση της εικονομαχίας, και όπως συμβαίνει και σήμερα, τον 20ο και 21ο αιώ., με την παναίρεση του συγκρητιστικού διαχριστιανικού και διαχριστιανικού οικουμενισμού. Η φαιδρότης των αληθεστάτων δογμάτων της πίστεως πάντοτε φανερώνεται, με συνέπεια η Ορθόδοξος Εκκλησία του Χριστού να αστράπτει και να λάμπει μέσα στο φως της Αληθείας.
Ο σκοπός της καθιερώσεως της εορτής της Κυριακής της Ορθοδοξίας από τους τότε ομολογητές επισκόπους και μοναχούς, όπως μας λέει το Συναξάρι της εορτής1, ήταν το να ανακηρυχθούν ονομαστικά και να επαινεθούν οι ευσεβείς και ορθόδοξοι, ενώ αντιθέτως οι ασεβείς και κακόδοξοι να κατακριθούν και να αναθεματιστούν ονομαστικά, όχι βεβαίως από κακία, εμπάθεια και μίσος εναντίον των αιρετικών, αλλά από παιδαγωγική και ποιμαντική φροντίδα και αγάπη, ώστε οι μεν αιρετικοί, ελεγχόμενοι, να μετανοήσουν και να αποκηρύξουν την πλάνη τους, να προφυλαχθούν δε κυρίως οι υπόλοιποι πιστοί από το να ακολουθήσουν την πλάνη. Οι άγιοι Πατέρες μας είχαν πραγματική και ειλικρινή αγάπη, και όχι την ψευδοειρήνη και την ψευδοαγάπη των οικουμενιστών, που ενοχλούνται από τα αναθέματα και παρουσιάζονται έτσι δήθεν «καλύτεροι» από τους Αγίους Αποστόλους και τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι από αγάπη ελέγχουν και παιδαγωγούν2.
Αυτήν την ανακήρυξη και τον έπαινο των ευσεβών και Ορθοδόξων από τη μια, και την κατάκριση μαζί με τον αναθεματισμό των ασεβών, των κακοδόξων και των αιρετικών από την άλλη, τον βλέπουμε πολύ παραστατικά στο εξαίσιο κείμενο ομολογίας της Ορθοδόξου πίστεως, που λέγεται «Συνοδικόν της Αγίας και Οικουμενικής Ζ΄ Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας», αποσπάσματα του οποίου διαβάζονται κατά τη διάρκεια της λιτανεύσεως των αγίων και ιερών εικόνων, σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Τι είναι, όμως, το Συνοδικόν της Ορθοδοξίας;
Λέγοντας Συνοδικό1 εννοούμε την απόφαση μιάς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και κυρίως Οικουμενικής Συνόδου, στην οποία περιλαμβάνονται, εκτός από τους κανόνες της εκκλησιαστικής ζωής, και οι θεολογικές αλήθειες, που καθορίζουν τα όρια της πίστεως, τα δόγματα δηλ. της Εκκλησίας του Χριστού, και καταδικάζουν τις αιρέσεις, τόσο ως προς τη στρεβλή διδασκαλία τους, όσο και ως προς τα ονόματα των αιρετικών, οι οποίοι συνταράσσουν την Εκκλησία με την παρανόηση και διαστρέβλωση του περιεχομένου της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παραδόσεως, αλλά και γενικότερα της ζωής της Εκκλησίας.
Το Συνοδικό της Ορθοδοξίας περιέχεται στο λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας μας, που ονομάζεται Τριώδιο2. Στο κυριότερο μέρος του περιλαμβάνει τις αποφάσεις της ενδημούσης εν Κων/λει Συνόδου του 843, η οποία αναστήλωσε τις ιερές εικόνες και στηρίχθηκε στην Ζ΄ εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδο του 787. Περιέχει, επίσης, και αποφάσεις των τοπικών Συνόδων, μετά την Σύνοδο του 843, κατά πασών εν γένει των αιρέσεων, αλλά ιδιαίτερα κατά της εικονομαχίας3.
Πιθανός συντάκτης της αρχικής μορφής του είναι ο Πατριάρχης Μεθόδιος. Πρώτη φορά αναγνώσθηκε κατά την παννυχίδα και την οριστική αναστήλωση, τιμητική προσκύνηση και λιτάνευση των ιερών εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα, γεγονός που συνέπεσε τότε με την Α΄ Κυριακή των Νηστειών (11-3-843), η οποία γι’αυτό ονομάσθηκε Κυριακή της Ορθοδοξίας1.
Οι μετέπειτα συμπληρώσεις και προσθήκες στο Συνοδικό της Ορθοδοξίας έχουν γίνει σε διάφορα στάδια της ιστορίας, σύμφωνα με την πορεία του αγώνα της Εκκλησίας κατά των αιρέσεων, οι οποίες παρουσιάστηκαν μετά την εικονομαχία μέχρι και το κίνημα του Ησυχασμού στα τέλη του 14ου αιώ.
Στο Προοίμιο του Συνοδικού γίνεται λόγος για χειμώνα, ο οποίος ενέσκηψε στην Εκκλησία, με τον οποίο εννοείται σαφώς η αίρεση της εικονομαχίας, η οποία αναφέρεται και ως «κάκωσις». Επιπλέον, αναφέρονται τα ονόματα μεγάλων Πατριαρχών, οι οποίοι στάθηκαν πρόμαχοι της αληθείας και στη συνέχεια διακηρύττεται από την Εκκλησία μας η αγιότητά τους : «Γερμανού, Ταρασίου, Νικηφόρου, Μεθοδίου…, Ιγνατίου, Φωτίου, Στεφάνου, Αντωνίου και Νικολάου». Παράλληλα, αναφέρονται και ονόματα άλλων αρχιερέων, ιερομονάχων και μοναχών, όπως των οσίων Θεοδώρου του Στουδίτου και Συμεών του Στυλίτου, οι οποίοι αγωνίσθηκαν όλοι μαζί και αναδείχθηκαν ομολογητές της Πίστεως, συντελώντας στο να συγληθεί η Ζ΄ Αγία και Οικουμενική Σύνοδος από την αυτοκράτειρα Ειρήνη, η οποία μνημονεύεται στο τέλος του Συνοδικού μαζί με όλους τους ορθοδόξους Βασιλείς, οι οποίοι υπερμάχησαν για την τιμή των ιερών εικόνων, όπου παρέχεται μάλιστα η πληροφορία ότι έλαβε και το μοναχικό σχήμα.
Ιδιαιτέρως μνημονεύονται στο Συνοδικό οι βασιλείς εκείνοι, όπως και οι Επίσκοποι, που συνετέλεσαν στην αποκάλυψη της αληθείας της Εκκλησίας, όχι μόνο κατά την περίοδο της εικονομαχίας, αλλά και κατά την περίοδο των λεγομένων Ησυχαστικών ερίδων, μεταξύ των οποίων πρωτεύουσα θέση κατέχει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσ/κης, ο θεατής του ακτίστου Φωτός και κήρυξ της ακτίστου Θείας Χάριτος.
Στο Συνοδικό περιέχονται και ονόματα διαφόρων αιρεσιαρχών, που είχαν προηγηθεί της εικονομαχίας, και όλων των άλλων μεταγενεστέρων αιρέσεων : «Αρείω τω πρώτω θεομάχω και αρχηγώ των αιρέσεων…, Νεστορίω τω θεηλάτω…, Διοσκόρω Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Σεβήρω τω δυσσεβεί…, όλοις τοις Ευτυχιανισταίς και Μονοθελίταις και Ιακωβίταις και Αρτζιβουρίταις και απλώς πάσιν αιρετικοίς, Ανάθεμα».
Αυτή η αναφορά όλων των ανωτέρω ονομάτων, όπως και των αιρέσων, που φαινομενικά δεν έχουν άμεση σχέση με την εικονομαχία, δεν γίνεται τυχαία. Η ιστορία της Εκκλησίας αντιμετωπίζεται συνολικά και όχι αποσπασματικά. Κάθε νέα αίρεση αποτελεί στην πραγματικότητα μία διαφορετική έκφραση και έκφανση της μιάς και μοναδικής αιρέσεως και λανθασμένης διδασκαλίας, δηλ. της μη ορθής κατανοήσεως του γεγονότος της ενανθρωπήσεως του Υιού του Θεού. Η ιστορία της Εκκλησίας μας πείθει ότι όλες οι αιρέσεις έχουν ως αρχή τους την αίρεση της αρνήσεως της ενανθρωπήσεως του Θεού και αποτελούν συνέπειά της. Γι’αυτό το Συνοδικό οριοθετεί με σαφήνεια την Αλήθεια από το ψεύδος, την Πίστη από την απιστία και την Θεολογία από την ανθρώπινη φιλοσοφία.
Ως προς την θεολογία των ιερών εικόνων, το Συνοδικό διακηρύσσει ότι η τιμή τους αποτελεί συνέχεια και συνέπεια της ενσαρκώσεως του Λόγου του Θεού, αλλά και τιμή στο ίδιο το γεγονός της ενσαρκώσεως. Αντίθετα, η άρνηση τιμής στις ιερές εικόνες συνεπάγεται στην πραγματικότητα άρνηση της σωτηρίας.
Το Συνοδικό, όμως, ενώ αφορμάται από την υπεράσπιση των ιερών εικόνων, προχωρά και στην επαναδιατύπωση της θεολογίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας περί του μυστηρίου της Αγίας Τριάδος, περί της ενώσεως των δύο φύσεων στον Χριστό, περί της Θείας Ευχαριστίας, περί των ιερών Μυστηρίων, περί της Θείας Λατρείας γενικότερα και περί της Αναστάσεως, τα οποία προσπάθησαν να στρεβλώσουν οι διάφοροι αιρετικοί, οι οποίοι και κατονομάζονται.
Τέλος, διατυπώνει με σαφήνεια στα «κατά Βαρλαάμ και Ακινδύνου κεφάλαια» την θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας περί των ακτίστων Θείων ενεργειών, στις οποίες μετέχει ο άνθρωπος και τις οποίες διακρίνει από την άκτιστη Θεία ουσία, την οποία ονομάζει και θεωρεί «άληπτον και αμέθεκτον», ενώ κάνει λόγο και για το Θείο Φως της Μεταμορφώσεως, ονομάζοντάς το «άκτιστον και φυσικήν χάριν και έλλαμψιν και ενέργειαν, εξ αυτής της θείας ουσίας αχωρίστως αεί προιούσαν».
Τα μηνύματα του Συνοδικού εκφέρονται με αναφωνήσεις του κλήρου και του λαού, όπως είναι οι μακαρισμοί των ευσεβών Βασιλέων, Πατριαρχών, κληρικών και λαικών ονομαστικά, με την αναφώνηση «αιωνία η μνήμη», αλλά και ο αναθεματισμός των απ'αιώνος αιρετικών, με την αναφώνηση «ανάθεμα».
Τι είναι, όμως, το ανάθεμα;
Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει ότι ανάθεμα λέγεται εκείνο, που χωρίζεται από τον Θεό και την Εκκλησία των Χριστιανών, και αφιερώνεται στον διάβολο. Κανένας δεν τολμά να συναναστραφεί και να συγκοινωνήσει με εκείνον τον άνθρωπο, που έχει χωρισθεί από τον Θεό και την Εκκλησία και έχει γίνει ανάθεμα στον διάβολο, αλλά όλοι οι πιστοί χωρίζονται απ’αυτόν1. Το ανάθεμα παντελώς χωρίζει και αποκόπτει τον άνθρωπο από τον Χριστό.
Ο άγιος Ταράσιος, Πατριάρχης Κων/λεως, στον απολογητικό της Ζ΄ αγίας και Οικουμενικής Συνόδου αναφέρει : «Δεινόν είναι το ανάθεμα, επειδή μακράν του Θεού ποιεί τον άνθρωπον και από την βασιλείαν των ουρανών εκδιώκει και πέμπει αυτόν εις το σκότος το εξώτερον»2. 
Ο Απ. Παύλος λέει : «ει τις ου φιλεί τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, είτω ανάθεμα»1. Όλοι όσοι πολιτεύονται έξω από την αποστολική διδασκαλία και παράδοση του θείου Παύλου, η οποία βεβαίως είναι η διδασκαλία και η παράδοση του ιδίου του Χριστού, δεν αγαπούν εν αληθεία τον Κύριο. Όσοι δεν αγαπούν εν αληθεία τον Κύριο, αυτοί είναι ανάθεμα, δηλ. χωρισμένοι από τον Κύριο2.
Ο όρος ανάθεμα αναφέρεται από τον Απ. Παύλο και στην προς Γαλάτας επιστολή εναντίον εκείνων, που ευαγγελίζονται έξω από τα παραδεδομένα : «αλλά και αν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζεται υμίν παρ’ο ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω»3.
Τα αναθέματα στην Εκκλησία δεν αποτελούν εκφράσεις οργής ή κατάρας ή ύβρεως, αλλά πανηγυρικές διακηρύξεις ότι οι αναθεματισμένοι δεν ανήκουν στο Σώμα της Εκκλησίας και ο λαός του Θεού καλείται να επιτείνει την προσοχή του σ' αυτό και να μην συμφύρεται με τους αναθεματιζομένους, για να μην απολέσει την υγιαίνουσα διδασκαλία, χωρίς την οποία δεν υφίσταται σωτηρία. Επομένως, τα αναθέματα αποτελούν, ειδικότερα στην σημερινή εποχή της ομογενοποιήσεως και του συγκρητισμού, έξοχο αμυντικό μηχανισμό και παιδαγωγικό τρόπο για την διασφάλιση της Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας και αληθείας…»4. Τα αναθέματα αποτελούν ποιμαντικό μέτρο αγάπης και διασφάλιση της Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας και αληθείας.
Οι άγιοι Πατέρες, όταν στις Συνόδους αναθεμάτιζαν τους αιρετικούς, δεν το έκαμαν από μίσος προς αυτούς, αλλά με πόνο ψυχής απέκοπταν αυτούς, «ως ανιάτως νοσήσαντας», από το Σώμα της Εκκλησίας, όπως ακριβώς ο χειρούργος αποκόπτει το σεσηπός και νεκρό μέλος του σώματος, για να μην μεταδοθεί η σήψη και στο υπόλοιπο σώμα. Επομένως, ανάθεμα έχουμε κυρίως όταν υπάρχει αίρεση. Ο αναθεματισμός είναι ο αποχωρισμός, η αποκοπή με δυσμενείς εκφράσεις από το κοινό Σώμα της Εκκλησίας. Γιατί, η αίρεση ίναι η διάσπαση αυτής της Θεανθρωπίνης κοινωνίας μέσα στο κοινό Σώμα της Εκκλησίας και γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο καταδικάζεται και αναθεματίζεται από τις Οικουμενικές Συνόδους.
Πολλές φορές, όταν λέγονται αυτά τα πράγματα, αλλά και όταν διαβάζονται – αν διαβάζονται – τα αναθέματα την Κυριακή της Ορθοδοξίας, οι πιο αυθόρμητοι σοκάρονται και λένε : «Ε, τώρα, που ζούμε; Στον Μεσαίωνα; Μιλάμε για αναθεματισμούς και αφορισμούς; Αυτά δεν είναι πράγματα, που αρμόζουν στην Εκκλησία». Δυστυχώς, αυτή η νοοτροπία έχει επηρεάσει πολλούς. Νομίζουν δηλ. ότι η Εκκλησία είναι συνεχώς και μόνο αγάπη. Αυτοί, όμως, οι άνθρωποι είναι άγευστοι. Δεν έχουν καταλάβει τι είναι Ορθοδοξία και δεν έχουν κατανοήσει ότι αυτό το Σώμα είναι αγαπητικό. Αν δεν υπάρχει αυτή η αγάπη του Θεού, η οποία «εκκέχυται εν ταίς καρδίαις ημών»1, τότε η έλλειψη αγάπης σημαίνει την αποστασιοποίηση. Γιατί, όταν κάποιος αγαπά πολύ κάτι, έρχεται σε αγαπητική σχέση μ’αυτό.
Όταν, όμως, αποστασιοποιείται, όχι μόνο περιστασιακώς, αλλά και θεσμικώς, τότε η Εκκλησία του βεβαιώνει, μ’ένα θεσμικό τρόπο, αυτό, που έχει πάθει. Η Εκκλησία, λοιπόν, όταν λέει σε κάποιον «ανάθεμα», ουσιαστικά του πιστοποιεί, του δίνει την ληξιαρχική πράξη, την πιστοποίηση αυτού του γεγονότος, που έχει υποστεί. Αυτό, όμως, σήμερα δεν γίνεται κατανοητό, επειδή δεν βιώνεται και επειδή δεν υπάρχει η προϋπόθεση της καθαρότητος, την οποία οι πολλοί υστερούνται. Η Εκκλησία είναι μια ζωντανή πραγματικότητα. Όταν ο πιστός έχει καθαρότητα, τότε έχει σχέση με την Εκκλησία, νιώθει την αγάπη του Θεού και την εκφράζει.
 Εξ αιτίας αυτής της ελλείψεως βιωματικής εμπειρίας φθάνουμε σήμερα στο σημείο να λέγεται ότι «τα αναθέματα και οι αφορισμοί δεν ισχύουν σήμερα. Θα τ’αλλάξουμε. Ζούμε σε άλλη εποχή». Ο άνθρωπος, όμως, παραμένει πάντα ο ίδιος. Ο Χριστός μία φορά εκπλήρωσε το μέγα της ευσεβείας μυστήριο για όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών. «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας»1. Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό ότι, όταν παραβιάζεται η αγαπητική σχέση, τότε υπάρχει ο αφορισμός, με τον οποίο η Εκκλησία επικυρώνει την προϋπάρχουσα κατάσταση.
Ολ’ αυτά, τα οποία σήμερα ηχούν φονταμενταλιστικά, για τους πιστούς μέσα στην Εκκλησία είναι σημεία, τα οποία συμπυκνώνουν την αγάπη, οριοθετούν και σημειώνουν ότι η αγαπητική σχέση μέσα στα πλαίσια της Εκκλησίας δεν είναι κάτι το δευτερεύον ή το τριτεύον, αλλά είναι το ουσιώδες συστατικό της. Αυτά τα πράγματα τα εξέφρασε η Εκκλησία με τον ίδιο δυναμισμό, όταν θέλησε να εκφράσσει την ακοινωνησία, με την οποία δίνει την ληξιαρχική πράξη ότι κάποιος έχει πεθάνει από πλευράς αγαπητικής. Αυτό το Σώμα, μέσα στο οποίο ανήκουμε είναι μυστηριακό μεν, αγαπητικό δε. Αν δεν υπάρχει αυτή η αγαπητική σχέση και αυτός ο αγαπητικός πόθος, που να εκφράζεται και στην πράξη, τότε διαψεύδεται.
Το Συνοδικό της Ορθοδοξίας, όταν γράφτηκε για πρώτη φορά το 843 από τους αγίους πατέρες της Ζ΄ αγίας και Οικουμενικής Συνόδου, μετά το τέλος της δευτέρας φάσεως της εικονομαχίας, περιελάμβανε αναθέματα για όλους τους αιρετικούς, από τον Άρειο μέχρι και τους εικονομάχους. Από τον 9ο αιώ. κι έπειτα, επειδή έκαναν την εμφάνισή τους κι άλλες αιρέσεις, ιδίως η αιρετική παρασυναγωγή του Παπισμού, η Εκκλησία απεφάσισε τον 14ο αιώ. να εμπλουτίσει το Συνοδικό της Ορθοδοξίας με νέα αναθέματα, οπότε προστέθηκαν τα «Κεφάλαια κατά Βαρλαάμ και ‘Ακινδύνου», με τα οποία αναθεματίζεται, στα πρόσωπα του Βαρλαάμ Καλαβρού και του Γρηγορίου Ακινδύνου, η αίρεση του Παπισμού. Από την παραπάνω τακτική διαπιστώνουμε ότι το Συνοδικό της Όρθοδοξίας είναι αναπροσαρμοζόμενο και ότι η προσθήκη καινούργιων αναθεμάτων ήταν και είναι συνήθης τακτική της Εκκλησίας. Επομένως, είναι ανεπίτρεπτο να κατηγορούν κάποιοι τους αγίους Πατέρες ότι δήθεν είναι πάνω από την Εκκλησία και δεν κάνουν υπακοή, διότι προσέθεσαν νέα αναθέματα.
Άλλωστε, το ίδιο το Συνοδικό της Ορθοδοξίας αναφέρει σε ένα σημείο του˙«όλοις τοις αιρετικοίς ανάθεμα»1, ανάθεμα σε όλους τους αιρετικούς, και στους παλαιούς και τους νέους, τους συγχρόνους, σ΄αυτούς που υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν μέχρι συντελείας αιώνων.
Η ανωτέρω τακτική δεν αποτελεί ούτε πρωτοτυπία, ούτε καινοτομία, ούτε πρόταξη υπεράνω Συνόδων και Εκκλησίας, αλλά απλώς ταπεινή ακολουθία της συνήθους εκκλησιαστικής τακτικής, και τήρηση της τάξεως του λειτουργικού βιβλίου του Τριωδίου, η οποία και βεβαίως ισχύει μέχρι και σήμερα. Ο ποιμαντικός σκοπός και στόχος της εκφωνήσεως των αναθεμάτων είναι διφυής, διττός : Από τη μια η μετάνοια των αναθεματισμένων, και από την άλλη η προφύλαξη του ποιμνίου του από τις αιρέσεις, παλαιές και νέες, οι οποίες στερρούν την σωτηρία από τους ανθρώπους. Έτσι, δεν πρέπει να σπεύσουν να εκτοξεύσουν μομφές και κατηγορίες οι Οικουμενιστές, που, με την Χάριν του Θεού και κατά το ανθρώπινο δυνατό, επιδεικνύεται επαγρύπνηση και ανύστακτο ενδιαφέρον για το ποίμνιο και δεν αφήνονται οι λύκοι να καταφάνε και να κατασπαράξουν τα πρόβατα.
Αντιθέτως, οι Οικουμενιστές πρέπει να κατηγορούνται, επειδή αφήνουν τα πρόβατα να γίνονται βορά στα στόματα των λύκων των βαρέων1, των ποικίλων αιρετικών. Η ποιμαντική και παιδαγωγική ορθότητα των μέτρων της Εκκλησίας φαίνεται και εκ του γεγονότος ότι οι Οικουμενιστές δεν αντέχουν την δύναμη των αναθεμάτων, δεν αντέχουν, ελεγχόμενοι, την αντιαιρετική και επικριτική διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, δεν αντέχουν καν την έννοια της αιρέσεως. Γι'αυτό κατήργησαν την ανάγνωση των αναθεμάτων συνοδικώς από το 2005. Γι'αυτό παραμερίζουν με την μεταπατερική, νεοπατερική, συναφειακή και μετακανονική αίρεση τους Αγίους Πατέρες, που καταγγέλλουν ονομαστικά και αποκαλύπτουν τους αιρετικούς. Γι'αυτό κατήργησαν την έννοια της αιρέσεως, δεχόμενοι ως «ισότιμες, ισάξιες και αδελφές εκκλησίες» τις σύγχρονες μεγάλες αιρετικές παρασυναγωγές του Παπισμού και του Προτεσταντισμού, αλλά και την παλαιά, αρχαία αίρεση του Μονοφυσιτισμού2.
Τέκνα μου αγαπητά και περιπόθητα,
Το Συνοδικό της Ορθοδοξίας είναι ένα κείμενο, το οποίο διατυπώνει και εκφράζει την καθολική πίστη και το δόγμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Περιέχει δηλ. την διδαχή της για το ίδιο το περιεχόμενο της ζωής της.Το δόγμα διασώζει την ζωή της Εκκλησίας, πληροφορεί τον κόσμο γι'αυτή τη ζωή, ενώ παράλληλα καταγράφει και την ιστορική μαρτυρία και συνείδηση αυτής της ζωής. Γι’αυτό και η Ορθόδοξος Εκκλησία μας ενέταξε το Συνοδικό στην λατρεία της σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας, ώστε να διαβάζεται σε στάση προσοχής και προσευχής ως ιερό δογματικό κείμενο. Αμήν.
Έτη πολλά και εύδρομος η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή!
Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς Σεραφείμ
1Τριώδιον, ἐκδ. «Φῶς Χ.Ε.Ε.Ν.», Ἀθήνα 2010, σ. 618.
2ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, «Στόν Πειραιά γιορτάσθηκε αὐθεντικά ἡ Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας», Θεοδρομία ΙΔ1 (Ἰανουάριος-Μάρτιος 2012) 3-4.
3 Σχ. βλ. ΑΡΧΙΜ. ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ, Τό Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, Ὁμιλία στόν Κατανυκτικό Ἑσπερινό στήν Φλώρινα τήν Κυριακή 9-3-2014 (Α΄ Νηστειῶν).
4Τριώδιον Κατανυκτικόν, ἐκδ. Φῶς ΧΕΕΝ, Ἀθήνα 2001, σσ. 618-635.
5Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Μτφρ. Ἠ.Γ.ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, ἐπιμέλεια-σχόλια ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΡΑΚΙΔΗΣ, ἐκδ. Ἁρμός, Ἀθήνα 2006, σ. 11.
6ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ, Πηγές Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, ἐκδ. Ἀρμός, Ἀθήνα 19982, σ. 118.
7ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, σσ. 396-398.
8Β΄ Τόμος Συνοδικῶν, σ. 724.
9Α΄ Κορ. 16, 22.
10ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Ἑρμηνεία εἰς τάς ΙΔ΄ ἐπιστολάς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τ. Α΄, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσ/κη 1989, σ. 697.
11Γαλ. 1, 8. Ἔνθ'ἀνωτ., τ. Β΄, Θεσ/κη 1990, σσ. 248-249.
12Σχ. βλ. ἡμέτερον κείμενον μέ θέμα «Διευκρινήσεις γιά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας», 14-3-2012, http://www.impantokratoros.gr/64EFF01C.el.aspx
13Ρωμ. 5, 5.
14Εβρ. 13, 8.
15Τριώδιον, ἐκδ. «Φῶς Χ.Ε.Ε.Ν.», Ἀθήνα 2010, σ. 628.
16 Πράξ. 20, 29.
17 ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, ἔνθ'ἀνωτ., σ. 5.

«Εγκεφαλικά» μοίρασε και πάλι ο Ψινάκης στο Δημοτικό Συμβούλιο


Ποιος είστε κύριε Ψινάκη, εσείς, που ..."τολμάτε" να σηκώσετε το χαλί και να αποκαλύψετε τη μπόχα και την δυσωδία που κρυβόταν από κάτω, επί 16 χρόνια;



Γράφει η Πόπη Σουφλή


Έξι μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως Δημάρχου Μαραθώνα, ο Ηλίας Ψινάκης, έφερε και επίσημα την δεύτερη βόμβα, στο Δημοτικό Συμβούλιο της 27ηςΦεβρουαρίου 2015, μοιράζοντας εγκεφαλικά στην προηγούμενη δημοτική αρχή.


Η πρώτη αφορούσε τα πλαστά πτυχία και τις προσλήψεις δημοτικών υπαλλήλων…

Η δεύτερη, το… νεκροταφείο… το αμαρτωλό κοιμητήριο, όπου γίνονταν σημεία και τέρατα, επί δημαρχίας Ιορδάνη Λουίζου στη Νέα Μάκρη.


Υπενθυμίζοντας την προεκλογική και μετεκλογική του δέσμευση να υπάρξει διαύγεια και κάθαρση, ο Ηλίας Ψινάκης, μεταξύ άλλων, ανέφερε:


«Θέλω να σας ενημερώσω, ότι ο κ. Ρακιντζής και ειδικά οι Επιθεωρητές του, 
δούλεψαν πάρα πολύ σκληρά και πάρα πολύ γρήγορα, για να μας δώσουν αυτό το πόρισμα και ν’ αρχίσουμε να βγάζουμε άκρη. Γιατί επιτέλους, σ΄ αυτόν τον Δήμο, πρέπει να μπει μια τάξη.

Δυστυχώς το πόρισμα, επιβεβαιώνει τις υποψίες μας και τις καταγγελίες που έχουν γίνει…

Συγκεκριμένα, βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση, να σας ενημερώσω, ότι το πόρισμα εντοπίζει βαρύτατες ευθύνες Αιρετών και Δημοτικών υπαλλήλων.


Γι αυτό τον λόγο, ο κ. Ρακιντζής, διέταξε την παραπομπή του πορίσματος:

Α. Στην Εισαγγελία Αθηνών, για να ασκήσει ποινικές διώξεις σε όλους τους εμπλεκόμενους,

Β. Στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, για να ασκήσει διώξεις κατά των Αιρετών που εμπλέκονται και

Γ. Στον Δήμο, για να γίνει πειθαρχικός έλεγχος των Δημοτικών Υπαλλήλων που εμπλέκονται», τόνισε ο Ηλίας Ψινάκης και αρκούσε να δεις κάποια πρόσωπα της μείζονος αντιπολίτευσης, για να αντιληφθείς πως… τα πράγματα δυσκολεύουν για κάποιους απ’ αυτούς, που άσκησαν διοίκηση στα χρόνια της μεγάλης… «δόξας» του προηγούμενου «άρχοντα»…


Αλλά κι αυτός ο νυν Δήμαρχος… λίγο έλεος δεν έχει για τους πολιτικούς του αντιπάλους…

Πως τα πετάει τα εγκεφαλικά, ο άνθρωπος, δεξιά κι αριστερά;

Δεν τους λυπάται τους δύστυχους;


Ξέρετε τι είναι, κύριε Ψινάκη, να νομίζετε πως μπορείτε να κυβερνάτε σαν … αυτοκράτορας… σαν… Πάπας.. να νομίζετε πως μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε, και να έρχεται ένας Ψινάκης και να σου βγάζει τα .. άπλυτα, τα βρώμικα, τα λεριασμένα, στη φόρα;


Ποιος είστε κύριε Ψινάκη, εσείς, που..  "τολμάτε" να σηκώσετε το χαλί και να αποκαλύψετε τη μπόχα και την δυσωδία που κρυβόταν από κάτω, επί 16 χρόνια;


Ποιος είστε εσείς, που..  "τολμάτε" να επιβεβαιώνετε αυτά που όλα αυτά τα χρόνια, αποκάλυπτε η εφημερίδα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, αλλά κανείς δεν τόλμησε να τα βάλει με τον… αυτοκράτορα; 

Αλλά και όσοι τόλμησαν να το κάνουν, αντιμετώπισαν μια «περίεργη Δικαιοσύνη», που ενώ στα Πρωτοβάθμια Δικαστήρια καταδικαζόταν ο πρώην «μονάρχης», στα Δευτεροβάθμια Δικαστήρια… όλο και κάτι γινόταν, αναβολές επί αναβολών στις δίκες, (μήπως για να… πετύχει το «μελιτζανάκι»… και ο νοών νοείτω…)  και έφευγε με ένα διαβολικό χαμόγελο για την…. Αθωότητά του…!!!!!!!!!!!!!!!!!


«Ανελέητα», ο Ηλίας Ψινάκης, συνέχισε να μοιράζει εγκεφαλικά στην μείζονα αντιπολίτευση, στην χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.


«Αν σε όλα αυτά, προσθέσετε και τα πορίσματα που ετοιμάζονται από

1.       την Εισαγγελέα Διαφθοράς κυρία Ράϊκου,

2.       το Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας και

3.       από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, από τον κ. Σφακιανάκη, καταλαβαίνετε, ότι ο Δήμος, βρίσκεται στο μικροσκόπιο σχεδόν όλων των Ελεγκτικών Μηχανισμών της χώρας.


Η θετική πλευρά είναι, ότι αυτό, θα μας βοηθήσει να κάνουμε μια καινούργια αρχή και να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το όραμά μας.


Υπάρχει όμως και μια πολύ αρνητική παράμετρος, που μας κάνει να ντρεπόμαστε, γιατί για τα επόμενα 2-3 χρόνια, αρκετοί Αιρετοί και λιγότεροι Δημοτικοί υπάλληλοι, θα παρελάσουν από τις αίθουσες των δικαστηρίων, πράγμα που είναι πολύ κακό, για την εικόνα για την εικόνα του Δήμου», τόνισε με έμφαση ο Δήμαρχος Μαραθώνα, Ηλίας Ψινάκης…


Μια διόρθωση στο σημείο αυτό,  και μια επισήμανση, για τον Δήμαρχο: «Η αρνητική παράμετρος, κύριε Δήμαρχε θα είναι, αν παρ’ όλο που θα υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία ενοχής, «κάποιοι» είτε αθωωθούν, είτε θα «πέσουν στα μαλακά».


Έχουν δει τόσα πράγματα τα μάτια μου, με την …. «αδέκαστη δικαιοσύνη», τόσα ατράνταχτα στοιχεία, σε δίκη με κατηγορούμενο τον τέως δήμαρχο, που ενώ θα έπρεπε  να καταδικαστεί, να αθωώνεται, που αν δεν δω μια αντίστοιχη περίπτωση σαν του Παπαγεωργόπουλου στην Θεσσαλονίκη, να μπαίνει στην στενή… δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη.

ΜΑ ΚΑΜΙΑ, σου λέω…



Κλείνοντας  ως προς το θέμα των σκανδάλων της προηγούμενης δημοτικής αρχής, ο Δήμαρχος Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης, έκανε μια ακόμα ανακοίνωση.



«Δυστυχώς, κλείνοντας, έχω και πάλι δυσάρεστα να σας ενημερώσω, που ευτυχώς για τον δήμο μας, δεν πήρε μεγάλη δημοσιότητα.


Συγκεκριμένα, με πρόσφατη απόφαση του Πλημμελειοδικείου Αθηνών, καταδικάστηκε ο πρώην Δήμαρχος κ. Λοΐζος και ακόμα 3 Δημοτικοί Σύμβουλοι, συγκεκριμένα οι κ.κ. Γεωργατζής, Σπανός και Τζιβελέκης, σε 7μηνη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο 300 ευρώ ο καθένας, για παρανομίες, σε σχέση με την εκτέλεση των καθηκόντων τους..


Το δυσάρεστο είναι, ότι έχουμε πολλές καταγγελίες για αντίστοιχα θέματα, που είμαστε υποχρεωμένο να ερευνήσουμε.

Είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε, για να επανέλθει η τάξη και να μπορούμε να κάνουμε μια καινούργια αρχή για τον Δήμο μας».


Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να επισημανθούν δυο στοιχεία:

1.       Αφενός μεν η πρωτόδικη απόφαση, στην ουσία δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, αν μια υπόθεση δεν τελεσιδικήσει και δεν γνωρίζω προσωπικά, αν μια δικαστική απόφαση εντέλλεται κάποιος να την ανακοινώσει πριν τελεσιδικήσει, ή στην περίπτωση της ενημέρωσης του κοινού, προηγείται το δημόσιο συμφέρον και η ενημέρωση, του κώδικα πολιτικής δικονομίας, και


2.       Πλην του Λουίζου, οι υπόλοιποι καταδικασθέντες πρωτοδίκως, δεν είναι αιρετοί, αλλά δημοτικοί υπάλληλοι.


Είναι δεδομένο, ότι για τα επόμενα χρόνια, ο δήμος Μαραθώνα, θα ταλανίζεται από δικαστήρια και αποκαλύψεις σκανδάλων των προηγούμενων δημοτικών αρχών..


Το ερώτημα που τίθεται είναι: 
ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΝΕΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΚΑΝΔΑΛΑ, Ή ΟΠΩΣ ΕΙΘΙΣΘΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΤΩΝ… «ΜΕΓΑΛΩΝ ΨΑΡΙΩΝ»;




Υ.Γ. Πριν κλείσω αυτό το ρεπορτάζ, θα ήθελα και δημόσια να ενημερώσω τον Δήμαρχο, πως τελείωσε η εξάμηνη περίοδος χάριτος που είχα δώσει σ’ αυτόν και την Δημοτική του αρχή, με δεδομένο τον διαλυμένο Δήμο που παρέλαβαν.


Δημόσια τον καλώ να χρησιμοποιήσει τα ατράνταχτα στοιχεία που διαθέτω για σκάνδαλα μεγατόνων και να διαθέσει έναν συνεργάτη του, ώστε να φωτοτυπήσει το πολύτιμο υλικό εκάστου σκανδάλου και μαζί με τις εφημερίδες μου, να τα στείλει στον Εισαγγελέα.


Δεν προτίθεμαι να ξοδέψω ούτε ένα σεντ, για το τεράστιο υλικό που υπάρχει στο αρχείο μου (τα πρωτότυπα είναι ασφαλισμένα και εξασφαλισμένα, από… κακόβολες ενέργειες).


Η Δημοτική Αρχή, κατά την προσωπική μου άποψη, και βάσει των προεκλογικών και μετεκλογικών της δεσμεύσεων, θα πρεπει να εκμεταλλευθει και να χρησιμοποιήσει αυτό το πολύτιμο υλικό, αφενός μεν γιατί έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει δημόσια ότι έχουν εξαφανιστεί έγγραφα από πολλές υποθέσεις στο Δήμο και αφετέρου γιατί επίσης δημόσια έχει δηλώσει ότι θέλει την διαφάνεια και την τιμωρία των ενόχων.
http://attikanea.blogspot.gr/2015/02/blog-post_193.html