Η ταπείνωση
είναι βασική αρετή τού χριστιανού. Κάθε είδους εγωισμός, καύχηση και αλαζονεία
έρχονται σε αντίθεση με τήν διδασκαλία τού Ευαγγελίου και εμποδίζουν τήν
πνευματική ζωή τών πιστών. Όμως υπάρχει, κατά τόν απ. Παύλο, ένας λόγος καυχήσεως
για κάθε χριστιανό που τόν στηρίζει και τόν ωφελεί πνευματικά. Είναι ο Σταυρός
τού Χριστού.
Ο Απόστολος
γράφει ότι «εμοί μη γένοιτο καυχάσθαι, ει μη εν τώ Σταυρώ τού Κυρίου». Ο απ.
Παύλος απεύχεται, δεν διανοείται να καυχηθεί για κάτι άλλο, ως χριστιανός,
εκτός από τόν Σταυρό τού Κυρίου Ιησού Χριστού. Τι είναι αυτή η καύχηση στόν
Σταυρό τού Υιού τού Θεού; Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι ο Χριστός πήρε για μας μορφή
δούλου και υπέστη όσα υπέστη στόν Σταυρό για χάρη μας, που γίναμε δούλοι τής
αμαρτίας, εχθροί και αχάριστοι προς τόν Θεό. Όμως μας αγάπησε τόσο, ώστε δεν λυπήθηκε
τόν εαυτό του ως άνθρωπος και τόν παρέδωσε σε θάνατο σταυρικό για να μας λυτρώσει
από τήν δουλεία τής αμαρτίας.
Είναι,
λοιπόν, τό μέγεθος τής αγάπης τού Χριστού, που φάνηκε πάνω στόν Σταυρό, για το
οποίο καυχόμαστε, συγκλονιζόμαστε και δοξάζουμε τόν Θεό. Η καύχησή μας δεν έχει
σχέση με τόν κομπασμό και τόν εγωισμό, αλλά με τήν βαθιά ευγνωμοσύνη μας στό
πρόσωπο τού Χριστού, που έγινε για μας ένοχος θανάτου, «θανάτου δε σταυρού»,
ώστε να μας παραστήσει αθώους ενώπιον τού Πατρός τού «εν ουρανοίς».
Επειδή με
τόν Σταυρό φάνηκε «η υπερβολική αγάπη τού Δεσπότου Χριστού» σε μας τούς
ανθρώπους, για τόν λόγο αυτό δεν πρέπει καθόλου να ντρεπόμαστε να ομολογούμε
και να καυχώμαστε για τόν Σταυρό τού Ιησού. Είναι έλλειψη γνώσεως τού μυστηρίου
τού Σταυρού και ολιγοπιστία αν αποφεύγουμε από δειλία ή μικροκαρδία να
προβάλλουμε μέσα μας αλλά και έξω στόν κόσμο τό ευλογημένο ξύλο τού Σταυρού. Είναι
σαν να ακυρώνουμε τήν σωτηρία μας, σαν να μην υπολογίζουμε τήν υπερβάλλουσα
θυσία τού Θεανθρώπου για τήν σωτηρία τού κόσμου.
Η καύχηση,
η πίστη και η ομολογία τού Σταυρού δεν είναι μόνο έκφραση ευγνωμοσύνης για τήν
δωρεά τής αγάπης τού Θεού, αλλά και πύλη αναγεννήσεως τού ανθρώπου. Ο απ.
Παύλος χαρακτηρίζει τήν ζωή τού χριστιανού που πιστεύει, συμμετέχει, ζεί τό
μυστήριο τού Σταυρού ως «καινή κτίση». Τούτο σημαίνει ότι προγεύεται «την δόξα
και τήν αφθαρσία τής Αναστάσεως» τού Χριστού.
Μέσα στήν
χάρη τών μυστηρίων τού αγίου Βαπτίσματος και τής μεταλήψεως τού Σώματος και τού
Αίματος τού Χριστού, ο Χριστιανός συμμετέχει στό μυστήριο τής Σταυρικής θυσίας
τού Κυρίου και ταυτόχρονα γεύεται και τήν χαρά τής Αναστάσεως. Διότι μετά τόν
Σταυρό ακολούθησε η δόξα τής Αναστάσεως τού Θεανθρώπου. Ζεί ο πιστός «τόν εξ
Αναστάσεως βίο τού Ευαγγελίου» μας λέει ο Μ. Βασίλειος. Προγεύεται «τήν
εσομένην μετά τήν εκ νεκρών ανάστασιν τών πραγμάτων μεταβολήν· δηλαδή αναμένει
με παρρησία τήν κοινή ανάσταση τών εν Χριστώ κομηθέντων και τελειωθέντων αγίων
και δικαίων και τήν «αλλαγή» τών σωμάτων από φθαρτά σε άφθαρτα, από θνητά σε
αθάνατα. Είναι η καινούρια ζωή που έχει ετοιμάσει ο Κύριος Ιησούς σε όσους τόν
πίστεψαν, τόν ακολούθησαν και παρέμειναν πιστά μέλη τής Εκκλησίας Του.
Στήν εποχή
μας τό κέντρο βάρους τής προσοχής μας τό έχουμε οι περισσότεροι επικεντρώσει
στήν παρούσα ζωή, στήν ζωή που ζει ο καθένας πάνω στήν γή. Και είναι λογικό και
αποδεκτό να δίνουμε αξία στήν ζωή αυτή γιατί είναι η μόνη που μπορούμε να δούμε
με τα φυσικά μας μάτια. Και ο καθένας μας βάζει τούς στόχους του και έχει
λόγους να καυχιέται για τις επιτυχίες του και τήν εκπλήρωση τών προσδοκιών του.
Όμως η ζωή είναι απρόβλεπτη και βρισκόμαστε πολλές φορές σε απρόσμενες ανατροπές.
Άλλα να υπολογίζουμε και αλλού να καταλήγουμε, σε άλλα να ελπίζουμε και άλλα να
μας έρχονται. Και εύκολα χάνουμε τήν εμπιστοσύνη μας τόσο στόν εαυτό μας όσο
και στίς υποσχέσεις αυτής τής ζωής. Και ψάχνουμε να βρούμε τις αιτίες και
οδηγούμαστε σε μοιραία αδιέξοδα. Τήν αισιοδοξία τήν διαδέχεται η απογοήτευση ή
και η απελπισία.
Όμως,
εμείς οι χριστιανοί μπορούμε να ελπίζουμε χωρίς αμφιβολία στήν καινούρια ζωή
που εγκαινίασε ο Σταυρωθείς και Αναστάς Ιησούς, τήν καινή κτίση που ομολογεί
και ο απ. Παύλος. Τήν ζωή τής αθανασίας και αφθαρσίας, που δεν φαίνεται με τα
φυσικά μάτια αλλά με τά μάτια τής πίστεως.
Αρχιμ. Χ.Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου