Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Η ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

                Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει την μνήμη τών αγίων Πατέρων τής Α’ Οικουμενικής Συνόδου που εδραίωσαν τήν πίστη στό πρόσωπο τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και διακήρυξαν τό ομοούσιο τής θεότητός Του με τόν Θεό Πατέρα. Και όλος ο ορθόδοξος λαός στις λατρευτικές του συνάξεις ομολογεί τόν «ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν τόν Υιόν τού Θεού… φώς εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα ου ποιηθέντα, ομοούσιον τώ Πατρί». Αυτή είναι η ευπρέπεια τής Εκκλησίας, η προάσπιση τής αλήθειας και η ομολογία αυτής. Αυτό το γεγονός στολίζει, προβάλλει, λαμπρύνει τήν Εκκλησία. Διότι η Εκκλησία είναι η κιβωτός τής αλήθειας. Αλήθεια είναι ο Χριστός, τό καύχημα τών πιστών τής Εκκλησίας.
               
                Τήν μέριμνα για τήν πνευματική ευπρέπεια τής Εκκλησίας, τήν τήρηση τών δογματικών αληθειών, την διατήρηση τού εξ αποκαλύψεως Θεού χαρακτήρα της έχουν επωμισθεί οι πνευματικοί ποιμένες, οι επίσκοποι και κατ’ επέκταση οι ιερείς. Γι αυτό ο απ. Παύλος εφιστά τήν προσοχή στούς πρεσβυτέρους τής Εκκλησίας λέγοντας: «Προσέχετε εσάς και όλο το (λογικό) ποίμνιο που το Πνεύμα τό Άγιο σας τοποθέτησε επισκόπους, για να ποιμαίνετε τήν Εκκλησία τού Θεού, που τήν ένωσε μαζί Του με τό ίδιο Του τό αίμα».\
                Το χρέος αυτών που διακονούν τα μυστήρια τής Εκκλησίας και διαχειρίζονται τήν χάρη τού Θεού, με κύριο σκοπό τήν σωτηρία ψυχών, είναι μεγάλο. Πρώτον διότι το πνευματικό αξίωμα τό έλαβαν από τό Πανάγιο Πνεύμα μέσω τής χειροτονίας του. Και δεύτερον διότι ο στόχος είναι ο φωτισμός τών ανθρώπων στήν πίστη που αποκάλυψε ο Θεάνθρωπος Χριστός. Αποκάλυψη που σφράγισε με το αίμα Του στόν Σταυρό και βεβαίωσε με τήν λαμπροφόρο Ανάστασή Του.
                Δηλαδή, οι ποιμένες τής Εκκλησίας οφείλουν να διαθέτουν πνευματική εγρήγορση και να αισθάνονται τήν ιερή ευθύνη  τής αποστολής τους. Διότι η ποιμαντική διακονία δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά κρύβει παγίδες, έχει πολλές ανηφόρες και καλείται ο ποιμένας να βγάλει πολλούς ανθρώπους από τα αδιέξοδα τής αμαρτίας.

                Ο απ. Παύλος επισημαίνει τα δίχτυα παγίδες που στρώνει ο Σατανάς για να παγιδεύσει πιστούς και ποιμένες και να ματαιώσει τό έργο τής Εκκλησίας. Γράφει ο Απόστολος ότι θα παρουσιαστούν «λύκοι βαρείς»  και «εξ υμών αυτών… άνδρες λαλούντες διεστραμμένα». Θα εμφανίζονται πρόσωπα εκτός τού σώματος αλλά και εντός τού σώματος τής Εκκλησίας που θα διαστρέφουν τήν αλήθεια.
Α. Υπάρχουν πράγματι πνεύματα πλάνης και διδασκαλίες δαιμονίων που έχουν εντυπωσιακά εξωτε3ρικά περιτυλίγματα. Ένας φιλοσοφικός τρόπος προσφοράς τής πλάνης καλύπτει το δόλιο σκοπό της και ελκύει εκείνους που αγαπούν τήν «γνώση» και τόν διαλογισμό. Όμως η περί Θεού αλήθεια δεν αποκαλύπτεται «εν διδακτοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις», δηλαδή δεν διδάσκεται με λόγια ανθρώπινης σοφίας αλλά με λόγια που εμπνέει το Πνεύμα τό Άγιο. Ο Θεός είναι υπέρ λόγον αλήθεια, αδύνατο να γίνει κατανοητή χωρίς φώτιση Αγίου Πνεύματος. Καμιά φιλοσοφία, όσο και αν ασκεί γοητεία στην σκέψη, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τήν σοφία τού Θεού. Γι αυτό και η χριστιανική αλήθεια περί Θεού είναι αλήθεια εξ αποκαλύψεως.
Β. Υπάρχουν όμως και απλούστερες διδασκαλίες που χρησιμοποιούν τα γραπτά ιερά κείμενα, τα παρερμηνεύουν και παρασύρουν πολλούς αφελείς. Είναι οι αιρέσεις που ξεκινάνε από τήν εποχή τού Χριστού και διαιωνίζονται μέσα στην ιστορία τής Εκκλησίας. Είναι πολύ μεγάλη η ποικιλία τών αιρέσεων, γι αυτό και χρειάζεται μεγάλη προσοχή στήν διάκρισή τους και τόν εντοπισμό τους από τούς ποιμένες τής Εκκλησίας.
                Ο απ. Παύλος λέει «γρηγορείτε», να είμαστε δηλαδή σε συνεχή πνευματική εγρήγορση, και ό, τι παρουσιάζεται ως χριστιανικό να το συγκρίνουμε με τήν διδασκαλία τών αγίων Πατέρων τής Εκκλησίας, ώστε να βλέπουμε που βρίσκεται η πλάνη, που ελλοχεύουν οι παγίδες.
                Αυτήν τήν διδασκαλία οι Πατέρες τήν παρέλαβαν από τούς Αποστόλους και τήν διαφύλαξαν, με τήν φώτιση τού Θεού, ως κόρη οφθαλμού, μέσα στά ιερά δόγματα τής Εκκλησίας. Και συνεχώς στήν λειτουργική ζωή, είτε μέσα από ύμνους και τροπάρια, είτε μέσω τού ιερού κηρύγματος, προβάλλονται, ερμηνεύονται, επαναλαμβάνονται.

                Η ευπρέπεια τής αλήθειας που διακρίνει τήν μυστηριακή ζωή και τήν διδασκαλία τής Εκκλησίας πρέπει να καθρεφτίζεται και στούς πιστούς. Για να αναγνωρίζονται ως αληθινά μέλη τού σώματός της και όχι ως νόθα.
                Η αλήθεια πρέπει να είναι ξεκάθαρη, φωτεινή, ζώσα, γεμάτη χάρη και αγιασμό και να συνοδεύεται από τις αρετές που εμπνέει το Άγιο Πνεύμα. Να μη σκιάζεται από κρούσματα εκκοσμικεύσεως. Η ανοχή τού ψεύδους με τό πρόσχημα τής κατανοήσεως δεν φωτίζει την αλήθεια. Είναι αποτέλεσμα χλιαρής πίστεως και συγκαταθέσεως στήν πλάνη. Το ψέμα πρέπει να καταγγέλλεται και η αλήθεια να ομολογείται. Η ανοχή κατά τον Μέγα Βασίλειο είναι συνενοχή. Άλλο είναι να αντιλαμβάνεσαι τήν αδυναμία τού άλλου να δεχθεί τήν αλήθεια και άλλο είναι να συμμετέχεις με τήν ανοχή σου.
                Επίσης η ιδιοτέλεια και ο ατομισμός είναι χαρακτηριστικά που διακρίνουν τόν άνθρωπο τού κόσμου και όχι τής Εκκλησίας. Ο απ. Παύλος λέγει για τον εαυτό του ότι «αργυρίου ή χρυσίου ή ιματισμού ουδενός επεθύμησα». Δεν τόν παρέσυρε ο πλούτος τού κόσμου αλλά παρέμεινε λιτός και αυτάρκης για να διδάσκει με απρόσκοπτο τρόπο τήν αλήθεια τού Χριστού. Και πάντοτε έκανε τά πάντα για να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη. Δηλαδή, η αγάπη προς τόν πλησίον είναι βασική αρετή για κάθε ποιμένα αλλά και για κάθε χριστιανό, που θέλει να ορθοτομεί τόν λόγο τής αλήθειας.
                Η ευπρέπεια τής Εκκλησίας και τών πιστών είναι η διατήρηση τής αλήθειας ανόθευτης και αυθεντικής, όπως ο Χριστός τήν αποκάλυψε και οι Απόστολοι και Πατέρες τήν δίδαξαν. Ώστε μέσα από τήν λατρευτική ζωή τής Εκκλησίας να εκπέμπεται συνεχώς η μαρτυρία τού Ευαγγελίου ότι «κανείς ποτέ δεν είδε τόν Θεό. μόνο ο μονογενής Υιός, που είναι ενωμένος, ως Θεός με τόν Πατέρα, Εκείνος μας τόν έκανε γνωστό».

Αρχιμ. Χ.Ν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: