Τρίτη 30 Απριλίου 2013

ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ Εἰς τὴν Λειτουργίαν



Εκ ΤΟΥ ΚΑΤΑ Ματθαῖον.
Κεφ. 24: 36-51, 25: 1-46, 26: 1-2
Ε ἶπεν Ο Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς · Περι Της ἡμέρας ἐκείνης ΚΑΙ Της ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ Ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ Πατήρ μου μόνος. Ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ωσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ οὐκ ἔγνωσαν, ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς, καὶ ἦρεν ἅπαντας · οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου . Τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ · ὁ εἷς παραλαμβάνεται, καὶ ὁ εἷς ἀφίεται · δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μυλῶνι · μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται. Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται. Εκεῖνο δὲ γινώσκετε, ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν, καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. Διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι · ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε, ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ, τοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ? Μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως.Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν. Ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ · χρονίζει ὁ κύριός μου ἐλθεῖν, καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους, ἐσθίειν δὲ καὶ πίνειν μετὰ τῶν μεθυόντων, ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου, ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει , καὶ διχοτομήσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει · ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα Παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν, ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ Νυμφίου, πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ πέντε μωραί. Αἵτινες μωραὶ, λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν, οὐκ ἔλαβον μεθ ἑαυτῶν ἔλαιον · αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν, μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν. Χρονίζοντος δὲ τοῦ Νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον.Μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν · Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ. Τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ Παρθένοι ἐκεῖναι, καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας αὐτῶν. Αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις εἶπον · Δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται. Ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι, λέγουσαι · μήποτε οὐκ ἀρκέσει ἡμῖν καὶ ὑμῖν · πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας, καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖς. Ἀπερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι, ἦλθεν ὁ Νυμφίος, καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα. Ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ Παρθένοι λέγουσαι · Κύριε, Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν · Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς. Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν, ἐν ᾗ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. Ωσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους, καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. Πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν, εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα.Ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο, ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο. Ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν, ἀπελθὼν, ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ, καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ. Μετὰ δὲ χρόνον πολὺν, ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων, καὶ συναίρει μετ αὐτῶν λόγον. Καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν, προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα, λέγων · Κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας · ἴδε, ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ αὐτοῖς. Ἔφη δὲ αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ · Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω · εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν, εἶπε · Κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας · ἴδε, ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ αὐτοῖς. Ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ · Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω · εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς, εἶπε · Κύριε, ἔγνων σε, ὅτι σκληρὸς εἶ ἀνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας, καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας · καὶ φοβηθεὶς, ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ · ἴδε, ἔχεις τὸ σόν. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ, εἶπεν αὐτῷ · πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! Ἤδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα, καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! Ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ, ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ. Ἄρατε οὖν ἀπ αὐτοῦ τὸ τάλαντον, καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα. Τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται, καὶ περισσευθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος, καὶ ὃ ἔχει, ἀρθήσεται ἀπ αὐτοῦ · καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον · ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς, καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ, καὶ πάντες οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι μετ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ. Καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη · καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. Τότε ἐρεῖ ὁ Βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ · Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.Ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν · ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με · ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με · ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με · ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι, λέγοντες · Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα, καὶ ἐθρέψαμεν? Ἢ διψῶντα, καὶ ἐποτίσαμεν? Πότε δέ σε εἴδομεν ξένον, καὶ συνηγάγομεν? Ἢ γυμνὸν, καὶ περιεβάλομεν? Πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ, ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σέ? Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Βασιλεὺς, ἐρεῖ αὐτοῖς · Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων · Πορεύεσθε ἀπ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον, τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. Ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με · ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με · γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με · ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ, λέγοντες · Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον, ἢ γυμνὸν, ἢ ἀσθενῆ, ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι? Τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς, λέγων · Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον. Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ιησοῦς πάντας τοὺς λόγους τούτους, εἶπε τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ · Οἴδατε ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας τὸ Πάσχα γίνεται, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς τὸ σταυρωθῆναι.

ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ



 Εἰς τὸν Ὄρθρον
  Εκ ΤΟ ϋ ΚΑΤΑ Ματθαῖον.
Κεφ. 22: 15-46, 23: 1-39
Τ ῷ καιρ ῷ ἐκείνῳ, συμβούλιον ἔλαβον οἱ Φαρισαῖοι κατὰ τοῦ Ιησοῦ, ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ. Καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν Ηρῳδιανῶν, λέγοντες · Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ, καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός · οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων · εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ ? ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι, ἢ οὔ? Γνοὺς δὲ ὁ Ιησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν, εἶπε · Τί με πειράζετε, ὑποκριταί? ἐπιδείξατέ ​​μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. Οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον. Καὶ λέγει αὐτοῖς · Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη, καὶ ἡ ἐπιγραφή? Λέγουσιν αὐτῷ · Καίσαρος.Τότε λέγει αὐτοῖς · Ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος, Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.Καὶ ἀκούσαντες, ἐθαύμασαν · καὶ ἀφέντες αὐτὸν, ἀπῆλθον. Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν, λέγοντες · Διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν · Ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. Ἦσαν δὲ παρ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί · καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα, ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ · ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος, καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά · ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή · ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει, τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή? πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ιησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς · Πλανᾶσθε, μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς, μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ. Ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν, οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ ὡς Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι. Περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν, οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, λέγοντος · « Έ γώ εἰμι Ο θεος Αβραάμ, καὶ ὁ Θεὸς Ισαὰκ, καὶ ὁ Θεὸς Ιακώβ? » οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς, Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων . Καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι, ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσε τοὺς Σαδδουκαίους, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν, Νομικός, πειράζων αὐτὸν, καὶ λέγων · Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ? Ὁ δὲ Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ · « αγαπήσεις Κύριον ΤΟΝ Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. » Αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ · « α γαπήσεις ΤΟΝ πλησίον σου Ως σεαυτόν. » Ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων, ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ιησοῦς, λέγων · Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ? Τίνος υἱός ἐστι? Λέγουσιν αὐτῷ · Τοῦ Δαυΐδ. Λέγει αὐτοῖς · Πῶς οὖν Δαυΐδ ἐν Πνεύματι Κύριον αὐτὸν καλεῖ, λέγων, « Ε ἶπεν Ο Κύριος τῷ Κυρίῳ ΜΟΥ, κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου? » Εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι? Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι. Τότε ὁ Ιησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις, καὶ τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ, λέγων · Ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. Πάντα οὖν ὅσα ἂν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε · λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι. Δεσμεύουσι γὰρ φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά. Πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις · πλατύνουσι γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν, καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα τῶν ἱματίων αὐτῶν · φιλοῦσι τὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις, καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς, καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς, καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, Ῥαββὶ, Ῥαββί. Ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε Ῥαββί · εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός · πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. Καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς · εἷς γάρ ἐστιν ὁ Πατὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί · εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός. Ὁ δὲ μείζων ὑμῶν, ἔσται ὑμῶν διάκονος. Ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν, ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν, ὑψωθήσεται. Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι · διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα. Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων · ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν, ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν.Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ λέγοντες · Ὅς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν · ὃς δ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει. Μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς, ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν? Καὶ · Ὅς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν · ὃς δ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. Μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον? Ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, ὀμνύει ἐν αὐτῷ, καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ · Καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ, ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικοῦντι αὐτόν · καὶ ὁ ὁμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ, ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἠδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον, καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸ ἔλεον καὶ τὴν πίστιν · ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. Ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες! Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας. Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν. Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. Οὕτω καὶ ὑμεῖς, ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δὲ μεστοί ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν, καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, καὶ λέγετε · Εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν Προφητῶν. Ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς, ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς Προφήτας. Καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. Ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης? Διὰ τοῦτο, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας, καὶ σοφοὺς, καὶ γραμματεῖς, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε, καὶ ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν, καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν, ὅπως ἔλθῃ ἐφ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον, ἐκχυνόμενον ἐπὶ τῆς γῆς, ἀπὸ τοῦ αἵματος Αβελ τοῦ δικαίου, ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου.Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην. Ιερουσαλὴμ, Ιερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας, καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου, ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε? Ἰδοὺ, ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. Λέγω γὰρ ὑμῖν · οὐ μή με ἴδητε ἀπ ἄρτι, ἕως ἂν εἴπητε · « Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου » .


ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο Θεός προίκισε τον άνθρωπο με ανώτερα αισθήματα, όπως είναι το αίσθημα του ωραίου, το αίσθημα του δικαίου, το αίσθημα του αληθινού. Οι καρποί του Αγίου Πνεύματος είναι, όπως λέει η Γραφή, δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά πνευματική!

Γιατί ο Θεός προίκισε τον άνθρωπο με το αίσθημα του ωραίου; Το αίσθημα του δικαίου και το αίσθημα του αληθινού τον βοηθάνε να ζήσει με τους άλλους. Η πιο βασική ανάγκη, μετά το ψωμί , είναι η ανάγκη της συναναστροφής. Κανένας δεν μπορεί να ζήσει μόνος.

Ακόμα και σκληροτράχηλοι, πωρωμένοι εγκληματίες δεν αντέχουν την απομόνωση. Η πιο φριχτή ποινή, πιο αβάσταχτη κι απ΄ την ποινή του θανάτου είναι αυτή που επέβαλαν οι αντάρτες στο βουνό, η ποινή "της γενικής περιφρόνησης".

Έχουμε ανάγκη τους άλλους και τα περισσότερα, αν όλα τα πράγματα, έχουν την αξία που έχουν, χάρις στους άλλους. Σκέψου τι κουτό αίσθημα είναι αυτό της αυτονομίας και του εγωισμού. Πολλοί θέλουν να ζούν αυτόνομα ακόμα κι απ΄ το Θεό!

Το αίσθημα του ωραίου μας χάρισε ο Θεός, μόνο για την χαρά και για την αισθητική συγκίνηση; Μήπως το αίσθημα του ωραίου έχει κάποιο βαθύτερο μήνυμα και δεν είναι μόνο για την αισθητική;
http://moschoblog.blogspot.gr/2013/04/blog-post_30.html

Εκοιμήθη ο "Παππούς της Κρήτης", Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης († 30.4.13)


Δεν πρόλαβα να του κάνω αφιέρωμα όσο ζούσε στη γη (όλο το ανέβαλλα). Του κάνω τώρα, που πάει για ουρανό... Άλλη μια ολιγωρία, πρώτα πεθαίνει κάποιος και μετά τον θυμάμαι. Καλή αντάμωση, δέσποτα (αν και προσωπικά δεν είμαι άξιος να σ' ανταμώσω - βάλε κι εσύ ένα χεράκι).

Εκοιμήθη το πρωί της Μ. Τρίτης, 30.4.2013, ο Μητροπολίτης πρώην Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης σε ηλικία 102 ετών.

Ποιος ήταν ο σπουδαίος Ιεράρχης

Ο Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης γεννήθηκε στο Νεροχώρι Αποκορώνου Κρήτης στις 10 Νοεμβρίου 1911.
Σπούδασε στο Ιεροδιδασκαλείο Κρήτης και στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1937. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Θεολογία και στην Κοινωνιολογία στη Γαλλία, στα Πανεπιστήμια της Λιλ και του Παρισιού.

Εργάστηκε ως καθηγητής Θεολογίας σε σχολεία του Νομού Χανίων την περίοδο 1938 - 1945. Εκάρη Μοναχός στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων υπό του Επισκόπου Κυδωνίας και Αποκορώνου Αγαθαγγέλου. Το 1946 χειροτονήθηκε Διάκονος και κατόπιν Πρεσβύτερος από τον Κυδωνίας και Αποκορώνου Αγαθαγγέλου Ξηρουχάκη του δόθηκε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Χρημάτισε Υποδιευθυντής της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης επίσης προσέφερε τις υπηρεσίες του ως εφημέριος και Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου. Το Δεκέμβριο του 1957 η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης εξέλεξε δια κλήρου αυτόν Επίσκοπο της Ιεράς Επισκοπής Κισάμου και Σελίνου και χειροτονήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1957. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1962, με την ανύψωση των Επισκοπών της Εκκλησίας Κρήτης σε Μητροπόλεις προήχθη σε Μητροπολίτη. Χρημάτισε δύο φορές Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου.

Από αυτό το blog για τον π. Ειρηναίο.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1971 εξελέγη από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας[προσθέτω: "Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου [1974] θα δώσει την ευκαιρία στο Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Ειρηναίο να καταγγείλει την πολιτικοκοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα (Χούντα). Ο λόγος του εκφωνήθηκε στις 23-3-74 στο Βαυαρικό ραδιόφωνο και αναμεταδόθηκε τις επόμενες μέρες από τις ελληνικές εκπομπές των ξένων σταθμών" (από Εκκλησία & Χούντα)]. Επί Αρχιερατείας του αναγνωρίστηκε η Ορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας ως τρίτη επίσημη εκκλησία στη χώρα, οικοδομήθηκε ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός της Αγίας Τριάδος και το Μητροπολιτικό μέγαρο στη Βόννη, αλλά και πολλοί άλλοι Ιεροί Ναοί σε άλλα μεγάλα κέντρα της Γερμανίας. 

Συνήθιζε να ομιλεί κάθε Σάββατο από το γερμανικό Ραδιόφωνο στους εκεί Έλληνες και άρχισε να εκδίδει το μηνιαίο περιοδικό μέ τίτλο «Ορθόδοξος Μετανάστης». Παραιτήθηκε το 1980. Στις 26 Ιανουαρίου 1981 ο Μητροπολίτης Ειρηναίος τη φροντίδι και επιμονή Κλήρου και Λαού των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου επανήλθε εκ νέου στη Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου. Στις 24 Αυγούστου του 2005 υπέβαλε την παραίτησή του για λόγους υγείας στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης η οποία και έγινε αποδεκτή. Οραματίστηκε και ίδρυσε την Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης.

Επί Αρχιερατείας του και με τη συνεργασία άλλων κοινωνικών παραγόντων δημιουργήθηκε η μεγάλη ναυτιλιακή εταιρεία Α.Ν.Ε.Κ. (Ανώνυμη Ναυτιλιακή Εταιρεία Κρήτης), η ΕΤ.ΑΝ.ΑΠ. (Εταιρεία Αναπτύξεως Αποκορώνου), η Εταιρεία Αναπτύξεως Σελίνου, η Α.Ν.Ε.Ν. (Ανώνυμη Ναυτιλιακή Εταιρεία Νότου). Είναι ισόβιος Πρόεδρος του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Βενιζέλος». Έχει τιμηθεί με το ανώτατο παράσημο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Το έτος 2008 ιδρύθηκε το Σωματείο με την επωνυμία «ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ». Από τον Οκτώβριο του 2009 στις κτιριακές εγκαταστάσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου στεγάζεται το μουσείο "Ειρηναίος Γαλανάκης", τα εγκαίνια τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά την επίσκεψή του στην Κίσαμο την Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2009. Σε μια εκδήλωση προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη είπε χαρακτηριστικά «εσύ όχι Μίκης, ουρανομήκης είσαι».

Επί της Αρχιερατείας του και δι’ ενεργειών του ιδρύθηκαν και οικοδομήθηκαν:

Τα μαθητικά Οικοτροφεία (σε Καστέλλι, Κάντανο, Παλαιόχωρα, Κολυμπάρι, Βουκολιές κ.λ.π.)
Οι Τεχνικές Σχολές Καστελλίου (οι Σχολές του σημερινού ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ Κισάμου)
Η Οικοκυρική Σχολή
Ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Καστελλίου
Το Αννουσάκειο Γηροκομείο – Θεραπευτήριο (Καστέλλι)
Η Σχολή Κωφαλάλων (Καστέλλι)
Τα Πνευματικά Κέντρα Κισάμου (Tων ενοριακών Ιερών Ναών Αγίου Σπυρίδωνος και Ευαγγελισμού Θεοτόκου και Σπηλιάς)
Από εδώ
Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης
Σχολή Αγγειοπλαστικής
Σχολές Βυζαντινής Μουσικής και ορθόδοξης Αγιογραφίας
Ιδρυμα Αγίας Σοφίας Αποκορώνου
Ιδρυμα Κισαμικών Μελετών
Φυσικο-λαογραφικό καί Ιστορικό Μουσείο Ομαλού
Σχολή Ξυλογλυπτικής
Το Tυροκομείο Σκάφης Σελίνου
Το Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης (Κολυμπάρι)
Το ΚΕΤΕΧ Ταυρωνίτη
Ανακαινίσθηκαν επίσης οι Ιερές Μονές Ζωοδόχου Πηγής Παρθενώνος και Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσκαλιτίσσης Κισάμου.

Συνέγραψε τα εξής βιβλία:

Ο Διδάσκαλος της Θρησκείας. Αθήναι, 1949
Ο Ποιητής των ωραίων ψυχών. Αθήναι, 1950, 1964
Πορείες κι αλήθειες για τον αγαπημένο μου Χριστό. Αθήναι, 1954
Αθάνατα λόγια. Χανιά, 1954
Μια ιδιαίτερη αποστολή. Στην χριστιανή γυναίκα της εποχής μας. Χανιά, 1956
Θρησκεία και Ζωή. Χανιά, 1957
Γυναικείαι προσωπικότητες της Βίβλου. Χανιά, 1958
Προς ένα χριστιανικό γάμο. Χανιά, 1960
Η πολιτική ευθύνη του Χριστιανού. Καστέλλι, 1963
Από το Μοναστήρι της Χρυσοσκαλίτισσας. Το μήνυμα της Παναγίας στο σύγχρονο κόσμο. Καστέλλι, 1964
Το προσκύνημα του Γκιώνα. Καστέλλι, 1966
Το νόημα της ζωής. Καστέλλι, 1966
Ο Χριστός σημάδεψε τη Κρήτη. Αθήναι, 1969
Εκκλησία και σύγχρονος κόσμος. Αθήναι, 1971
Η αποστολή της Ελληνικής Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο. Βόννη, (Γερμανία), 1973
Στρατευομένη Εκκλησία. Βόννη, 1975
Από εδώ πέρασαν οι Έλληνες. Βόννη, 1978
Συνεργασία και Αλληλεγγύη απόδημου και ντόπιου Ελληνισμού. Βόννη, 1979
Επανάσταση των συνειδήσεων. Αθήναι, 1984
Ομιλία στα αποκαλυπτήρια μνημείου του εθνομάρτυρα επισκόπου Κισάμου & Σελίνου Μελχισεδέκ Δεσποτάκη (1821). Κίσαμος, 1984
Η χειραφέτηση της γυναίκας στην Ελληνορθόδοξη παράδοση. Χανιά, 1986
Μαρτυρία Ειρήνης. Καστέλλι, 1987
Μηνύματα ευθύνης και αφύπνισης. Χανιά, 1988
Το Τάξιμό μου. Χανιά, 1990
Από τις Εορτές της Εκκλησίας μας. Χανιά 1999

Το βιογραφικό του μακαριστού Ιεράρχη προέρχεται από την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια 

Η σορός του π. Ειρηναίου τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο μητροποιτικό ναό στο Καστέλι Κισάμου (Χανίων). Η παρούσα φωτο είναι από το νοσοκομείο φυσικά.

ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ, "ΠΑΠΠΟΥ", ΟΠΩΣ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΑΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ!!! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΤΙΣΕ ΜΟΛΙΣ 25 ΕΥΡΩ‼! (ΒΙΝΤΕΟ)


elladara


 

Σχόλιο
Γιατί κάτι μου λέει πως χωρίς υπουργεία, υπουργούς κλπ ειδικούς 
τα πάμε καλύτερα; 

Η ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ



15
Η δύναμη της πίστης φαίνεται ότι μπορεί να νικήσει ακόμα και την κατάθλιψη! Νέα έρευνα έδειξε ότι οι άνθρωποι που πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη ανταποκρίνονται καλύτερα στην ψυχολογική ή ψυχιατρική θεραπεία.

Γιατροί του Νοσοκομείου «McLean» στο Μπέλμοντ της Μασαχουσέτης παρακολούθησαν για ένα χρόνο 159 ασθενείς, οι οποίοι συμμετείχαν σε ειδικό πρόγραμμα συμπεριφορικής θεραπείας που είχε οργανώσει το νοσοκομείο. Στόχος της έρευνας από την αρχή ήταν να ερευνήσουν τη σχέση ανάμεσα στα επίπεδα πίστης ενός ασθενούς απέναντι στον Θεό, τις προσδοκίες του από τη θεραπεία και τα πραγματικά αποτελέσματά της.

Οι γιατροί κατέγραψαν τα επίπεδα κατάθλιψης, ευεξίας, ακόμα και αυτοτραυματισμού των ασθενών στην αρχή και στο τέλος του θεραπευτικού προγράμματος. Από τη σύγκριση που έκαναν στο τέλος διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που είχαν «καθόλου» ή μόνο «ελάχιστη» πίστη στον Θεό ήταν δύο φορές πιο πιθανόν να μην ανταποκριθούν στη θεραπεία, σε σύγκριση με τους ασθενείς που είχαν υψηλότερα επίπεδα πίστης. Επίσης πάνω από το 30% των ασθενών που υποστήριξαν ότι δεν είχαν κάποια συγκεκριμένη χριστιανική πίστη εμφάνισε τα ίδια οφέλη σε επίπεδο θεραπείας, αν η πίστη τους σε μια ανώτερη δύναμη γενικά ήταν σε επίπεδα από μεσαία μέχρι υψηλά.

«Η δουλειά μας δείχνει ότι οι άνθρωποι με μέτρια ώς υψηλή πίστη σε μια ανώτερη δύναμη πάνε σημαντικά καλύτερα ύστερα από βραχυπρόθεσμη ψυχιατρική θεραπεία, σε σύγκριση με τους ασθενείς που δεν έχουν πίστη, ανεξάρτητα από τη θρησκεία που ασπάζονται» αναφέρεται χαρακτηριστικά στη δημοσίευση της έρευνας στην ιατρική επιθεώρηση «Journal of Affective Disorder». Οπως εξηγεί ο δρ Ντέιβιντ Ρόσμαριν, γιατρός του νοσοκομείου «McLean» και εκπαιδευτής στο Τμήμα Ψυχιατρικής του Harvard Medical, η πίστη δεν συνδέεται μόνο με τη βελτίωση της διάθεσης αλλά και με τη μείωση των επιπέδων κατάθλιψης και της τάσης αυτοτραυματισμού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι προηγούμενες έρευνες έχουν αναδείξει τη δύναμη της προσευχής και στη σωματική υγεία. Ερευνα που έγινε στο Γενικό Νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο παρακολούθησε την επίδραση της προσευχής σε 393 ασθενείς με καρδιολογικά προβλήματα. Οσοι προσεύχονταν αποδείχθηκε ότι είχαν λιγότερες επιπλοκές και χρειάζονταν λιγότερα φάρμακα.
πηγη

Ο Δήμος Θηβαίων απαντά στην δυσφήμηση τών αγροτικών προϊόντων.

                                                                                                                                          







ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
            ΔΗΜΟΣ ΘΗΒΑΙΩΝ                                                
                     Γραφείο Τύπου

             

Θήβα 30/ 4/2013

Ταχ. Δ/νση: Κύπρου 3                                                                                        
Ταχ.Κώδικας: 32 200
Τηλ: 2262 -3-50607
Fax:     2262-0- 27628
Site: www.thiva.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΗΜΟΣ ΘΗΒΑΙΩΝ:
Τέλος πια στη συκοφαντική δυσφήμιση των αγροτικών μας προϊόντων!


Παρά τις επανειλημμένες αναλύσεις και έρευνες από πιστοποιημένους φορείς, μεταξύ των οποίων το ΥΠΑΑΤ και ο ΕΦΕΤ, που έχει δημοσιεύσει ο Δήμος Θηβαίων και οι οποίες αποδεικνύουν ότι τα αγροτικά προϊόντα της Θήβας είναι ΑΡΙΣΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ, δυστυχώς η προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας συνεχίζεται.   

Τις τελευταίες μέρες ο Δήμος Θηβαίων παρακολουθεί με λύπη αλλά και οργή, να αναπαράγεται από διάφορα ΜΜΕ και Blog,  ανυπόγραφο άρθρο με τίτλο «Όχι στα λαχανικά Θηβών και Οινοφύτων: Σκοτώνουν!»

Στο άρθρο αυτό διαστρεβλώνονται τα αποτελέσματα της επιδημιολογικής μελέτης που πραγματοποίησε η καθηγήτρια κα Αθηνά Λινού στην περιοχή των Οινοφύτων Βοιωτίας ΟΧΙ ΣΤΗ ΘΗΒΑ, ενώ έρχεται και πάλι στο φως η  μελέτη της μελετητικής ομάδας :Χ. Κιρκίλης, Γ.Πασσιάς, Σ.Μηνιάδου - Μειμάρογλου, Ν.Θωμαϊδης και Γ.Ζαμπετάκης του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Αθήνας, που παρουσιάστηκε το 2010 στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» στη Μυτιλήνη.

Φυσικά, ούτε λόγος για την μελέτη του Αναπληρωτή Καθηγητή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μιμίδη Θεολόγου, ο οποίος διερεύνησε την  επιβάρυνση των  αγροτικών προϊόντων από τοξικούς ρύπους στην περιοχή του Δήμου Θηβαίων και η οποία μελέτη έδειξε ότι : Tα τρία λαχανικά πατάτα, κρεμμύδι και καρότο, τα οποία διακινούνται από τον Καποδιστριακό Δήμο Θηβαίων προς τις λαϊκές αγορές και τα καταστήματα πώλησης τροφίμων είναι εντός των ορίων των βιβλιογραφικών μας πηγών για ασφαλή βρώση. (Η μελέτη παρουσιάστηκε το Μάιο του 2011)

Ούτε λόγος βέβαια και για την επίσημη έγγραφη δήλωση (στις 26 Ιανουαρίου 2012) του τότε Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Γιάννη Δριβελέγκα για την ασφάλεια των αγροτικών προϊόντων του Νομού Βοιωτίας, στην οποία ο Υφυπουργός ανέφερε χαρακτηριστικά : «Δειγματοληψίες και αναλύσεις σε πατάτες, κρεμμύδια και καρότα, που πραγματοποιήθηκαν τόσο από υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ όσο και από τον ΕΦΕΤ, για διερεύνηση πιθανής μόλυνσης των προϊόντων αυτών από εξασθενές χρώμιο και βαρέα μέταλλα στην περιοχή της Βοιωτίας,  αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας, κατέδειξαν ότι τα αγροτικά προϊόντα του Νομού Βοιωτίας είναι ασφαλή.
Οι έλεγχοι επιβεβαίωσαν  ότι πέραν της απουσίας βαρέων μετάλλων, δεν υπάρχει εξασθενές χρώμιο σε κανένα αγροτικό προϊόν που παράγεται στη χώρα μας».

Ούτε λόγος επίσης για την έκθεση του  Ε.Φ.Ε.Τ από τον Επίσημο Έλεγχο της Ασφάλειας και Ποιότητας των Τροφίμων, που δημοσιεύθηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 2012, και η οποία αναφέρει ότι τα αποτελέσματα του ελέγχου βαρέων μετάλλων σε τρόφιμα φυτικής παραγωγής (καρότα, πατάτες και κρεμμύδια) της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας έδειξαν :

-Tην απουσία εξασθενούς χρωμίου από τα τρόφιμα.
-Την ασφάλεια των προϊόντων για τους καταναλωτές.

ΓΙΑΤΙ λοιπόν έρχεται και πάλι στη δημοσιότητα η μελέτη που παρουσιάστηκε στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» στην Μυτιλήνη στις 29 Σεπτεμβρίου του 2010;

ΓΙΑΤΙ δεν αναφέρεται στις μελέτες του Δήμου Θηβαίων και σκόπιμα αγνοούνται πρόσφατες (2012) αναλύσεις, έρευνες και δηλώσεις από πιστοποιημένους φορείς;

ΠΟΙΟΣ  θέλει να βάλει ταφόπλακα στην αγροτική περιοχή του Δήμου Θηβαίων και ποιούς εξυπηρετεί η καταδίκη των παραγωγών, που εξαιτίας αυτών των ανυπόστατων και διαστρεβλωμένων άρθρων, αδυνατούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους;

ΠΟΙΟΥΣ εξυπηρετεί αυτή η λασπολογία που προκαλεί φόβο στους καταναλωτές;

Ο Δήμος Θηβαίων και οι παραγωγοί της περιοχής διαψεύδουμε αυτά τα συκοφαντικά δημοσιεύματα και απαιτούμε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να  μεριμνήσει για την ΑΜΕΣΗ αποκατάσταση της αλήθειας, καθώς κάποιοι επιχειρούν να πλήξουν τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, τόσο στην εσωτερική αγορά όσο και στις διεθνείς αγορές. 


«Εἰρήνην τὴν ἐµὴν δίδωµι ὑµῖν»



FrLev Gillet (1893-1980)

 Λυτρωτὴς δίνει τὴν εἰρήνη του στούς µαθητὲς του τή στιγµή πού πρόκειται νά µπῆ στήν περιοχή τοῦ Πάθους του. χοντας µπροστὰ του τὴν τροµακτικὴ δύνη τοῦ Σταυροῦ καὶτὸν µεσο θάνατο µιλάει γιά τὴν εἰρήνη του καὶ µεταγγίζει τὴν εἰρήνη του. φο  ησος, σ’ αὐτὴν κριβς τή στιγµή παραµένει  κύριος τῆς εἰρήνης δύναµή της δέν θὰγκαταλείψη τὸ µαθητή στίς µικρότερες θύελλες πού θ’ ντιµετωπίση. «γ δὲ λέγω µ ντιστναι τῷ πονηρῷ» (Ματθ. 5, 39). Λόγος σκανδαλώδης καὶ πολὺ παράξενος στά µάτια τῶννθρώπων — τῶν νθρώπων γενικὰ κι χι µόνο τῶν πίστωνΤὸ ριστερ µάγουλο πού πρέπει νά στρέψωµε σ’ αὐτόν πού µς ρράπισε τὸ δεξιό. Τὸ µάτιο πού πρέπει ν’ φήσουµε σ’αὐτόν πού µς πῆρε καὶ τὸ χιτώνα. Τὰ δύο µίλια πού πρέπει νά περιπατήσουµε µ’ κενον πού µς γγάρεψε να µίλι εὐλογία πού πρέπει νά δώσουµε στόν λλο πού µςκαταράσθηκε.

Τ ποδοχ βρίσκουν οἱ ντολς αὐτὲς µεταξὺ κείνων πού θὰ πρεπε πρῶτοι νά τὶς δεχθοῦν καί νά τὶς καταλάβουν;  δς τῆς γάπης τοῦ χθρο, τόσο στό πεδίο τῆςδιεθνοῦςσο καὶ στό πίπεδο τῆς προσωπικῆς ζωῆςχει ραγε παρκς ξερευνηθ; «Οὐκ οἴδατε ποίου πνεύµατος στε...» (Λουκ. 9, 55).

Εαγγελικ «µή-ντίσταση».  κλογ δέν γκειται στό νά διαλέξουµε µεταξὺ τοῦ νά πολεµήσουµε καὶ νά µν πολεµήσουµελλ µεταξὺ τοῦ νά πολεµήσουµε καὶ τοῦ νάποφέρουµε καὶ διὰ τοῦ πόνου νά νικήσουµεΟ µάχες δηµιουργοῦν τὶς φαινοµενικὲς νίκες, ποὺ δέν εἶναι παρὰ αὐταπάτη καὶ µαταιότηςφόσον ψίστη πραγµατικότηςεἶναι  ησος πόνος τοῦ µ ντισταµένου ναγγέλλει καὶ τονίζει αὐτὴν τὴν πέρτατη πραγµατικότητα τοῦ ησο. Τέτοια εἶναι  πραγµατικὴ νίκη. «κανόν στι» (Λουκ. 22, 38), λέει ησοςταν οἱ µαθηταὶ του τοῦ παρουσιάζουν δύο µάχαιρες.

Ο µαθηταὶ δέν εἶχαν καταλάβει τὸ νόηµα κείνης τῆς λλης φράσεως: « µ χων (βαλάντιον) πωλησάτω τὸ µάτιον αὐτοῦ καὶ γορασάτω µάχαιραν» (Λουκ. 22, 36).  ησοςεἶχε θελήσει νά πῆπάρχουν ποχές πού πρέπει νά θυσιάσουµε κόµη κι αὐτό πού φαίνεται τελείως ναγκαοΓιά νά µπορέσουµε τσι νά συγκεντρώσουµε τὴν παγρύπνησή µας στίςφόδους τοῦ κακοῦΜὰ τόσο  πίθεσησο καὶ  περάσπιση νήκουν στόν κόσµο τοῦ πνεύµατος.

 ησος προχωρεῖ µπροστὰ πρὸς συνάντηση τῆς σπείρας πού ρχόταν νά τὸν συλλάβη «µετὰ φανῶν καὶ λαµπάδων καὶ πλων» (ωαν. 18, 3). Προχωρεῖ λεύθερααὐθόρµηταπρὸς τὸ Πάθος του.

 ησος θεραπεύει τὸ δοῦλο τοῦ ποίου  Πέτρος εἶχε ποκόψει τὸ να αὐτίχι µόνο δέν θέλει νά τὸν περασπισθον οἱ µαθηταὶ του χρησιµοποιώντας βία — «ἐᾶτε ωςτούτου» (Λουκ. 22, 51) λέει — λλά καὶ θεραπεύει τὸ κακό πού εἶχε προκαλέσει  µάχαιρα τοῦ Πέτρου. Εἶναι τὸ µόνο θαῦµα πού νήργησε  ησος κατὰ τή διάρκεια τοῦ Πάθους του.

 µή ντίστασητῆς ποίας  ησος δίνει τὸ παράδειγµαδέν εἶναι ποδοχ τοῦ κακοῦ  καθαρή παθητικότηςΕἶναι θετικὴ ντίδρασηπάντηση τὴν ποία γάπηαὐτὴ  γάπη πού νσαρκώνει  ησοςντιθέτει τίς πιθέσεις τῶν κακῶνς µεσο ποτέλεσµα φαίνεται  νίκη τοῦ κακοῦΜὰ στή µακρὰ συνέχεια  δύναµη τῆςγάπης εἶναι  πιὸ σχυρή.  νάσταση κολούθησε τὸ Πάθος.  µή-ντιστάση τῶν µαρτύρων καµψε καὶ σαγήνευσε τοὺς διῶκτεςΤὸ αἷµα πού χύθηκε ξασφάλισε τή διάδοση τοῦΕὐαγγελίουΕἰρηνιστικὴ κινήση δύναµη καὶ γεµάτη οριστίαχι! Φλόγα πού καίει καὶ νικᾶἘὰν  ησος στή Γεσθηµανῆ εἶχε ζητήσει π τὸν Πατέρα τή βοήθεια δώδεκα λεγεώνωνγγέλωνδέν θὰ πρχε οὔτε Πάσχα οὔτε Πεντηκοστή.


(πό τό βιβλίο: «ησος», κδ. «Δόμος», Μετάφραση Δηµητρίου Τρακατέλληρχιεπισκόπου µερικς)