Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ


                Με τήν παραβολή τών κακών γεωργών ο Κύριος μιλάει προφητικά και υπαινίσσεται πολλές μεγάλες αλήθειες. Καταρχήν φανερώνει τήν μεγάλη πρόνοια και φροντίδα που επέδειξε ο Θεός στόν λαό τού Ισραήλ από τά αρχαία χρόνια. Επίσης επισημαίνει τήν φονική διάθεση τών Ισραηλιτών, τήν οποία ανέκαθεν εκδήλωναν προς τούς προφήτες και τούς δικαίους. Παρόλα αυτά όμως τονίζει ο Κύριος ότι ο Θεός έδειξε πολλή μακροθυμία προς εκείνους και δεν παρέλειψε τίποτε από αυτά που χρειάζονταν, για να παιδαγωγηθεί ο λαός του στήν σωτηρία. Μολονότι σαν κακοί γεωργοί οι Ισραηλίτες θανάτωναν τούς προφήτες, ο Κύριος δεν τούς αποστράφηκε, αλλά έστειλε και τόν Υιό του για να φέρει τήν σωτηρία. Επομένως, ο ίδιος και ο μοναδικός αληθινός Θεός είναι αυτός που ενεργεί και τήν Παλαιά και στήν Καινή Διαθήκη.

                Επίσης, με τήν παραβολή προφητεύει τήν σταύρωσή του και ότι αυτή θα φέρει μεγάλες και σπουδαίες αλλαγές. Ο παλαιός λαός τού Ισραήλ θα υποστεί τήν εσχάτη τών ποινών για τό έγκλημα τής σταύρωσης και θα εγκαταλείψει τόν Θεό, τόν οποίο λάτρευε από αιώνες. Η Βασιλεία τού Θεού θα δοθεί σε άλλο έθνος, δηλαδή στήν Εκκλησία, στήν οποία ανήκουν άνθρωποι από όλα τα έθνη, οι οποίοι πιστεύουν στόν Ιησού Χριστό και τηρούν τίς εντολές του. Αυτοί πλέον θα αποτελούν τόν λαό τού Θεού, τόν Ισραήλ, για τόν οποίο οι προφήτες είχαν διατυπώσει μέγα πλήθος προφητειών, και τού οποίου ο ακρογωνιαίος λίθος είναι ο Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι ο θεμέλιος λίθος που, όπως είχε προφητεύει ο προπάτοράς μας Δαβίδ, αποδοκιμάσθηκε από τούς οικοδόμους, δηλαδή τούς άρχοντες τού παλαιού Ισραήλ.

                Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η παραβολή, θα πρέπει να γνωρίζουμε που και πότε ειπώθηκε από τόν Κύριο. Ανατρέχοντας στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο διαπιστώνουμε ότι λέχθηκε σε μια συζήτηση που είχε ο Ιησούς με τούς αρχιερείς και πρεσβυτέρους τού Ισραηλιτικού λαού. Η συζήτηση αυτή έγινε, όταν πλέον ο Κύριος είχε έλθει για τελευταία φορά στά Ιεροσόλυμα και πλησίαζε η ένδοξη ανύψωσή του στό τίμιο ξύλο τού σταυρού. Τήν ώρα που ο Ιησούς δίδασκε τόν λαό μέσα στόν ναό του Σολομώντα, τόν πλησίασαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι και με έμμεσο τρόπο αμφισβήτησαν τήν εξουσία του να ενεργεί και να μιλάει ως Μεσσίας. Αποκρινόμενος ο Κύριος τούς θύμισε τήν μαρτυρία που έδωσε ο Τίμιος Πρόδρομος γι αυτόν  και τούς φανέρωσε ότι από πνευματικής απόψεως αυτοί βρίσκονταν σε χειρότερη θέση από τους τελώνες και τις πόρνες, επειδή δεν πίστευσαν στό κήρυγμα τού Προδρόμου. Με αυτόν τόν λόγο έδειξε ότι όποιος σφάλει στό δόγμα βρίσκεται στήν ίδια μοίρα με τούς πλέον αμαρτωλούς και ανήθικους ανθρώπους, έστω και αν ζεί μια ηθικότατη κατά τα άλλα ζωή.

                Αφού λοιπόν πρώτα φανέρωσε στούς άρχοντες τών Ιουδαίων ότι είναι ασεβείς, επειδή δεν τόν παραδέχθηκαν ως Μεσσία, με τήν παραβολή τών κακών γεωργών τούς θυμίζει ότι από τά αρχαία χρόνια ο λαός τους ασεβούσε προς τόν Θεό. Έτσι αφαιρεί τό καύχημά τους ότι ήταν τέκνα τού Αβραάμ και τούς καταδεικνύει ότι δεν είναι απόγονοι τού Αβραάμ, αλλά αυτών που κατεδίωκαν τούς δικαίους. Ταυτόχρονα τούς προφητεύει τό μεγάλο έγκλημα που μέλλουν να επιτελέσουν, δηλαδή τήν θανάτωση τού Υιού τού Θεού. μάλιστα με τήν φράση «έξω τού αμπελώνος» περιγράφει με ακρίβεια και τόν τόπο στόν οποίο θα γίνει τό έγκλημα, δηλαδή τόν Γολγοθά, ο οποίος βρισκόταν έξω από τα Ιεροσόλυμα. Μολονότι τόση πρόνοια και μακροθυμία επέδειξε ο Θεός προς αυτούς από αιώνες, καθόλου δεν διορθώθηκαν, αλλά αποδείχθηκαν χειρότεροι και από τούς άρπαγες και τις αμαρτωλές γυναίκες και σε λίγο, λόγω τής σταυρώσεως τού Υιού τού Θεού, θα ερχόταν η έκπτωσή τούς από τήν βασιλεία τού Θεού.

                Με όλα αυτά τούς δίνει αφορμή να διορθωθούν. Ακούγοντας τα φοβερά αυτά λόγια του, θα μπορούσαν να ταπεινωθούν και να μετανοήσουν, όπως παλιά οι Νινευίτες. Να γίνουν δεκτικοί τής θείας χάριτος και να μην διαπράξουν τό ανοσιούργημα τής θεοκτονίας. Όμως, όπως γνωρίζουμε, όχι μόνο δεν μαλάκωσε λίγο η πωρωμένη καρδιά τους, αλλά σκληρύνθηκε ακόμη περισσότερο. Γέμισαν από θυμό και, αν μπορούσαν, θα θανάτωναν τόν Ιησού εκείνη τήν ώρα. Έτσι, πραγματοποιήθηκε σ’ αυτούς το προφητικό λόγιο: «ιατρεύσαμεν τήν Βαβυλώνα και ουκ ιάθη».

                Ο παλαιός Ισραήλ αποτελεί τύπο τής ζωής κάθε ανθρώπου, και μάλιστα τών πιστών. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην απολαμβάνει τήν θεϊκή πρόνοια, προκειμένου να μετανοήσει και να σωθεί. Και μόνο το ότι συνεχίζουμε να ζούμε πάνω στήν γή, αποτελεί απόδειξη ότι ο Θεός περιμένει τήν μετάνοιά μας. Σε αυτούς που βρίσκονται στήν πλάνη, ο Θεός μιλάει κυρίως με δύο βιβλία του γραμμένα σε όλες τις γλώσσες: τήν συνείδηση και το βιβλίο τής κτίσεως. Προσέχοντας αυτά, μπορούν να οδηγηθούν στήν γνώση τού αληθινού Θεού και να κατευθυνθούν προς τήν οδό τών εντολών του. στούς πιστούς μιλάει με τις Γραφές, τα αναρίθμητα βιβλία τών αγίων, τα θαύματα και τήν θεία χάρη. Επίσης, όπως τούς άρχοντες τών Ιουδαίων, δεν παραλείπει ο Θεός να απειλήσει και μας με τήν αιώνια κόλαση, για να μη πάμε ποτέ στήν κόλαση. Ας μη φανούμε λοιπόν πιο σκληρόκαρδοι και πιο αμετανόητοι από τούς άρχοντες τών Ιουδαίων. Ας μη σταυρώνουμε τόν Κύριο με τις αμαρτίες μας, για να μην αποβληθούμε, όπως εκείνοι, από τήν Βασιλεία τού Θεού. Ας στηρίξουμε όλη τήν ζωή μας στό θεμέλιο λίθο τού Κυρίου, για να μείνουμε στούς αιώνες τών αιώνων στόν οίκο τού Θεού και Πατρός μας. Αμήν.
Αρχιμ. Π.Κ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: