Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΝΕΑΝΙΣΚΟΣ


                Ο πλούσιος νέος τής σημερινής Ευαγγελικής περικοπής αποκάλεσε τον Κύριο «αγαθό διδάσκαλο», επειδή τόν έβλεπε μόνο ως έναν ενάρετο και σοφό Εβραίο ραβίνο. Θέλοντας ο Κύριος να διορθώσει τήν ταπεινή γνώμη που είχε ο νέος γι αυτόν, τόν διέκοψε λέγοντάς του ότι ο μόνος αληθινά αγαθός είναι ο Θεός. Με τόν λόγο του αυτόν έλκυε τόν νέο στήν επίγνωση τής θεϊκής του ιδιότητας, διότι πολλές φορές ο Κύριος αποκάλεσε τόν εαυτό του όχι απλώς αγαθό, αλλά φώς τού κόσμου, αλήθεια, ζωή και πηγή τής ζωής, άρτο που κατέβηκε από τόν ουρανό και προσφέρει τήν ζωή στούς ανθρώπους και τελείως καθαρό από τήν αμαρτία.

                Στήν συνέχεια ο νέος ρώτησε τόν Κύριο πώς πρέπει να ζεί, για να κληρονομήσει τήν αιώνια ζωή. Ο Ιησούς τού θύμισε τις εντολές τής Αγίας Γραφής, φανερώνοντας ότι δεν είναι αντίθετος με τήν Παλαιά Διαθήκη. Οι εντολές τής Παλαιάς Διαθήκης ισχύουν και στήν Καινή Διαθήκη ως προς τό πνευματικό περιεχόμενό τους. Τότε ο νέος με τήν απάντηση που έδωσε στόν Κύριο αποκάλυψε ότι αισθανόταν μέσα του πως κάτι ακόμη έλειπε, για να έχει τήν ασφαλή ελπίδα και βεβαίωση ότι θα κερδίσει τήν αιώνια ζωή. Καταλάβαινε ότι μόνη η γενική τήρηση τών εντολών δεν φέρνει τήν ανάπαυση στόν άνθρωπο. Έχει ανάγκη και τήν προσωπική πληροφορία από τόν Θεό, για να πορεύεται σωστά στήν ζωή του. Αυτό ακριβώς έδειχνε τήν ωριμότητα τού νέου και τό ειλικρινές και άδολο ενδιαφέρον του για τήν σωτηρία του. Γι αυτό ο Χριστός, όπως μαρτυρεί ο ευαγγελιστής Μάρκος, τόν συμπάθησε, και τού φανέρωσε ποιο είναι τό θέλημα τού Θεού γι αυτόν.

                Για τόν πλούσιο νέο τό θέλημα τού Θεού ήταν να πουλήσει όλα τα υπάρχοντά του, να τά διαμοιράσει στούς πτωχούς και να ακολουθήσει τόν Ιησού Χριστό. Από πολλούς άλλους ο Κύριος δεν ζήτησε αυτό. Ούτε από τόν Νικόδημο τόν φαρισαίο, ούτε από τόν Ιωσήφ τόν από Αριμαθαίας, που ήταν επίσημο πρόσωπο, ούτε από τόν δαιμονισμένο που θεράπευσε στά Γέργεσα, ούτε επίσης από αρκετούς άλλους που οι ίδιοι τού είχαν ζητήσει να γίνουν μαθητές του και να τόν ακολουθούν όπου πηγαίνει. Ο πλούσιος νέος είχε εκλεκτή ψυχή και πολλές προϋποθέσεις, για να αναδειχθεί μαθητής και απόστολος Κυρίου. Γι αυτό και τόν τίμησε εξαίρετα ο Κύριος καλώντας τον να εγκαταλείψει τα πλούτη του.

                Δυστυχώς όμως η καρδιά τού νέου ήταν περισσότερο δοσμένη στά πλούτη, παρά στόν λόγο τού Κυρίου που απευθυνόταν προσωπικά προς αυτόν. Δεν εφάρμοζε αυτό που διδάσκει ο Δαβίδ: «Πλούτος εάν ρέει, μη προστίθεσθε καρδίαν». Γι αυτό περίλυπος απομακρύνθηκε από τόν Κύριο και από τήν προσωπική του σωτηρία.

                Ελεεινολογώντας ο Κύριος τόν νέο και τούς ομοίους του είπε ότι είναι αδύνατον οι πλούσιοι να εισέλθουν στήν Βασιλεία τού Θεού. και πρόσθεσε ότι πιο εύκολο είναι να περάσει καμήλα από τήν τρύπα μιάς βελόνας, παρά πλούσιος στην Βασιλεία τών Ουρανών. Με τόν λόγο του αυτόν δεν αναφερόταν σε όλους γενικά τούς πλουσίους, διότι και ο Αβραάμ και ο Ιώβ και άλλοι άγιοι άνθρωποι ήταν πλούσιοι. Αναφερόταν σε κάθε άνθρωπο που ο πλούτος τής καρδιάς του βρίσκεται σε ό, τι δήποτε τό επίγειο και όχι στό θέλημα τού Θεού. Κάθε πάθος, πρόσωπο, πράγμα, συνήθεια, σκέψη ή ιδέα, το οποίο κερδίζει τήν καρδιά τού ανθρώπου, ώστε για χάρη του αυτός να απομακρύνεται από τό θέλημα και τόν λόγο τού Θεού, λογίζεται ως «πλούτος» που τόν εμποδίζει να εισέλθει στήν Βασιλεία τού Θεού.

                Επειδή όλοι οι άνθρωποι τυραννούνται περισσότερο ή λιγότερο από ένα ή και πολλά πάθη και αμαρτωλές συνήθειες, οι απόστολοι δικαιολογημένα απόρησαν αν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να σωθεί. Τότε ο Κύριος απάντησε ότι αυτό τό πράγμα, δηλαδή η επίτευξη τής σωτηρίας, είναι αδύνατο για τούς ανθρώπους, όμως είναι δυνατό στόν Θεό, διότι στον Θεό όλα είναι δυνατά. Σε άλλη περίπτωση παρότρυνε τούς μαθητές του να παραμένουν ενωμένοι μαζί του, διότι χωρίς αυτόν δεν μπορούν να κάνουν τίποτε. Επομένως είναι αδύνατο στόν άνθρωπο, όσο ενάρετος και αν είναι, να σωθεί μόνος του. Τήν σωτηρία του ο άνθρωπος τήν λαμβάνει δωρεάν, όταν πιστεύει στόν Ιησού Χριστό, τόν Θεό και Δημιουργό τών απάντων, όταν βαπτίζεται στό όνομά του, κοινωνά τό σώμα και τό αίμα του και τηρεί τις εντολές του.

                Έχοντας υπόψη τά παραπάνω, ας μην αρκούμαστε σε μια ξερή τήρηση τών εντολών. Μιμούμενοι τόν πλούσιο νεανίσκο, οφείλουμε να επιζητούμε τό θέλημα τού Θεού στήν προσωπική μας ζωής, προσέχοντας στά λόγια τής Γραφής και τών Αγίων, μελετώντας τίς επιταγές τής συνειδήσεώς μας, προσευχόμενοι και συμβουλευόμενοι τακτικά τόν πνευματικό μας πατέρα. Αποφεύγοντας όμως τό κακό παράδειγμα τού νεανίσκου, ας προκρίνουμε πάντοτε τό θέλημα τού Θεού, ώστε να αναδειχθούμε τέλειοι ενώπιόν του και να τόν ακολουθήσουμε στήν αιώνια Βασιλεία του.
Αρχιμ. Π.Κ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: