Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Δώσε μου ένα ταρακούνημα!..



Μητροπολίτου Νικοπόλεως κ. Μελετίου
Έπεσα κάτω, στα γόνατα, και άκουσα μια φωνή που μου έλεγε: Σαούλ, Σαούλ, γιατί έχεις στραφεί εναντίον μου; Απάντησα: Ποιος είσαι, Κύριε; Μου είπε: Είμαι ο Ιησούς Χριστός ο Ναζωραίος• Αυτός που έχεις ταχθεί εναντίον Του. Του είπα τότε: - Και τι πρέπει να κάνω τώρα, Κύριε; (Πραξ. 22,7 -10).
Κύριε Ιησού, τότε ο Σαούλ σε έκαμε και έχασες για λίγο την υπομονή Σου. Και του έδωκες ένα ταρακούνημα, τέτοιο που δεν μπόρεσε ποτέ να το ξεχάσει. Βέβαια, και ο Σαούλ, δενεξαναγκάστηκε να Σε ακολουθήσει! Θα μπορούσε, αν το είχε θελήσει, να συνεχίσει να σου λέει το ΟΧΙ του. Αλλά μετά από εκείνο το ταρακούνημα, που του έκαμες, χρειάστηκε να το σκεφθεί καλά! Και το σκέφτηκε!
Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Σαούλ Σου ήταν πολύ χρήσιμος• για το κήρυγμα• για το Ευαγγέλιο Σου. Και γι’ αυτό, στην περίπτωση του, άφησες τα «γλυκά λόγια» στην άκρη! Και τον ταρακούνησες, με τον τρόπο τον δικό Σου.
Κύριε Ιησού Χριστέ, εγώ δεν είμαι ούτε τόσο μεγάλος, ούτε τόσο φλογερός, σαν τον Σαούλ. Εγώ είμαι ένας από τους κλασσικούς εκείνους τύπους, που δεν είναι• ούτε ζεστοί, ούτε κρύοι. Και, φυσικά δεν Σου αρέσουν καθόλου. Και για να το ειπώ σκέτα και ωμά, είμαι και εγώ ένας από εκείνους, που βλέποντας τους, κάνεις εμετό (Αποκαλ. 3,16)!


Δώσε και σε μένα ένα ταρακούνημα γερό!
Κάμε με, να βγω,
Από την κρυψώνα μου που μυρίζει μούχλα!
Από τις κλειστές εκείνες ομαδούλες, που τους φτάνει μια πίστη καραμέλα!...
Από μια πίστη, με συνήθειες αργόστροφες• και από τελετές χωρίς νόημα και περιεχόμενο•
Από λόγια μεγάλα, που δεν λένε τίποτε!


Κύριε Ιησού Χριστέ, δώσε και σε μένα ένα ταρακούνημα γερό!
Κάμε με να βγω και εγώ στους δρόμους• να κηρύττω το Ευαγγέλιο Σου.


Πηγή: Μητροπολίτου Μελετίου Νικοπόλεως, Περιοδικό Λυχνία Νικοπόλεως, Τεύχος Νοέμβριος 2005

Δεν υπάρχουν σχόλια: