Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Ακούω τους δημόσιους υπάλληλους που κλαίγονται και παραλύουν ολόκληρη την χώρα.




Μερικά σκόρπια σχόλια και απορίες:
* είναι άλλης κατηγορίας πολίτες οι ιδιωτικοί υπάλληλοι από τους δημοσίους; Δηλαδή παλεύει η κυβέρνηση επί τόσα... χρόνια να σώσει τις θέσεις των δημοσίων υπαλλήλων και να μην απολυθεί κανένας όταν μόνο μέσα στο 2011 έχουμε 500.000 απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα; Να ξέρουμε αν ευλογούμε τον κοινωνικό ρατσισμό και το δικαίωμα στην εργασία και την ασφάλεια θέλουμε να τα έχουν οι λίγοι.

* Συνδικαλιστές στις μικρομεσαίες...επιχειρήσεις δεν υπάρχουν. Αν κάποιοι αποφασίσουν να απεργήσουν, η απόλυση ή η πίεση από τον εργοδότη που θα οδηγήσει σε παραίτηση κάνοντας σου τη ζωή δύσκολη, είναι αν όχι ντεφάκτο, συνηθισμένο φαινόμενο.

* Οι δημόσιοι υπάλληλοι βγήκαν στους δρόμους μόλις άγγιξαν τους δικούς τους μισθούς και τα συμφέροντα. Τόσα χρόνια που γίνεται σφαγή στον ιδιωτικό τομέα και οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι προτιμούσαν την ζεστούλα του γραφείου τους αντί να βγουν να κάνουν ελέγχους στην αγορά, τώρα είναι που κατηγορούν τις υπόλοιπες ομάδες γιατί δεν τους στηρίζουν και γιατί δεν συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις τους.

Οι ίδιοι μάλιστα που κατηγορούν τους επιχειρηματίες ως κλέφτες που δεν κόβουν αποδείξεις, έχουν στηρίξει τα εκατοντάδες δυσβάσταχτα χαράτσια καθιστώντας τους επιχειρηματίες αγελάδες προς άρμεγμα, αρκεί να πληρώνονται οι εξασφαλισμένοι εφ όρου ζωής μισθοί τους.

* Όποιος έχει πάρε δώσε με πολεοδομίες, τελωνειακούς, εφορίες και πολλές άλλες δημόσιες υπηρεσίες, γνωρίζει πως υπάρχει τεράστιο ποσοστό διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας. Από τους προϊστάμενους μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο. Όπως και όσοι έχουν συγγενείς, φίλους και γνωστούς στο δημόσιο γνωρίζουμε εδώ και χρόνια πόσο και πως δουλεύουν.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

πηγή

Σχόλιο
Σωστά όλα, μόνο που σήμερα υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι που διώκονται, εκβιάζονται, πιέζονται να συμμετάσχουν στην διαφθορά και αρνούνται. Εγώ δεν είδα ιδιωτικό υπάλληλο να πιέζεται τόσο.  Το θέμα είναι ο κομματισμός που δεν τον αγγίζει κανείς. Ένας μόνιμος υφυπουργός εσωτερικών με κλήρωση από τους κρατικούς υπαλλήλους θα έλυνε μιά για πάντα το πρόβλημα.

1 σχόλιο:

Dimitris D είπε...

Η πραγματικότητα είναι χειρότερη.
Τα προβλήματα που έχουν προκαλέσει στην κοινωνία οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ξεπερνάνε την φαντασία.
Παραδείγματα:
α) κόβουν τις κολόνες τις πολυκατοικίας για να μεγαλώσει η καφετέρια, με αποτέλεσμα το γκρέμισα της πολυκατοικίας. Άρα πρέπει να πάρεις άδεια από την πολεοδομία.
β) σφάζονται για την καλύτερη θέση στο πεζοδρόμιο για να πουλάνε κεριά το Πάσχα. Αποτέλεσμα άδεια για πώληση κεριών από το δήμο.

Υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις όπου ο δήμος και το κράτος αναγκάστηκαν να φτιάξουν άδειες και γραφειοκρατία εξαιτίας του ιδιωτικού τομέα.

ΥΓ: Οι μειώσεις μισθών στους ΔΥ είναι 50% σε 2 χρόνια.