Χριστός Ανέστη, αδελφοί! Το παμπεριεκτικό δόγμα της Αναστάσεως του Χριστού μηνύεται σήμερα σε κάθε λειτουργική στιγμή της πασχαλινής πανδαισίας. Η σοφία των Πατέρων μας επέλεξε την αρχή του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων να αναγινώσκεται «επ’ εκκλησίαις» κατά την θεία Λειτουργία της «πανεόρτου ταύτης και σωτηρίου νυκτός». Βεβαίως τούτο συμβαίνει όχι τυχαία, καθώς στις λίγες αυτές, μα τόσο μεστές γραμμές, ο ευαγγελιστής Λουκάς, συγγραφέας του βιβλίου των Πράξεων, οροθετεί την πασχάλια μέχρι την αγία Πεντηκοστή περίοδο, την κατ΄ εξοχήν αναστάσιμη στον λειτουργικό χρόνο και την λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Από την επόμενη Κυριακή του Αντίπασχα εγκαινιάζεται η Ανάσταση τού Χριστού, αρχίζει δηλαδή να ανακυκλώνεται ο εβδομαδιαίος κύκλος εορτασμού της ως βάσης και κέντρου ολόκληρης της λατρείας, και συνάμα διαζωγραφίζεται ο τρόπος βίωσης του χρόνου της ζωής που για τον χριστιανό δεν μπορεί παρά να ταυτίζεται με την λειτουργική ζωή της Εκκλησίας.
Το κάθε δόγμα, ως αυθεντική αλήθεια στην πίστη της Εκκλησίας μας, δεν έχει διατυπωθεί ασφαλώς για να εξυπηρετεί την επιστήμη της Θεολογίας ή να εμπλουτίζει το αντικείμενο της δογματικής σε επίπεδο ακαδημαϊκό. Το κάθε δόγμα, και μάλιστα κατ’ εξοχήν το δόγμα της Αναστάσεως, έχει υιοθετηθεί συνοδικώς, διότι έχει υπαρκτικές και οντολογικές συνέπειες στην ζωή των πιστών ανθρώπων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αρχαίοι και καινοφανείς αιρετικοί, μηδενιστές, άθρησκοι, αγνωστικιστές, αυτό που πολέμησαν και πολεμούν λυσσωδώς και μανιωδώς αμφισβήτησαν αυτό που χλεύασαν και αρνήθηκαν είναι το δόγμα της Αναστάσεως, διότι γνώριζαν καλά αυτό που ο Παύλος σημειώνει: «εί ο Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστις ημών».
Διότι, αν εξέλιπε η προοπτική της συναναστάσεως των πάντων που η Ανάσταση του Χριστού ευαγγελίζεται, εάν δεν είχε συντριβεί ο θάνατος και δεν είχε καταργηθεί το κράτος του θανάτου, τί θα ήταν άραγε η ζωή μας; Μια απέραντη κοιλάδα κλαυθμώνος, θλίψεων, στεναγμών, με ελάχιστες στιγμές χαράς και ατέλειωτες περιόδους δοκιμασίας. Ο κόσμος ανέκαθεν επιθυμούσε και επιθυμεί να επιβάλει στην ζωή των ανθρώπων το δικό του κριτήριο. Το φτωχό κριτήριο του παρόντος χρόνου που τόσο εύκολα γίνεται παρελθόν. Ο αναστάς Χριστός «κρείττόν τι περί ημών προβλεψάμενος» απλώνει το χέρι στον άνθρωπο που πιστεύει και το βοηθεί να περάσει στην αντίπερα όχθη, εκεί όπου ευρίσκεται η χαρά της κοινωνίας των προσώπων στην ανέσπερη ημέρα της Βασιλείας του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος. τον προτρέπει να πιστέψει ότι αυτή η Βασιλεία «εντός ημών εστι» και έτσι να προχωρεί στα σκοτάδια αυτής της ζωής φωταγωγούμενος από το ιλαρό φώς της Αναστάσεως.
«Ουχ υμών εστι γνώναι χρόνους ή καιρούς, ούς ο Πατήρ έθετο εν τη ιδία εξουσία» ήταν η απάντηση που ο Χριστός έδωσε στους αγίους Αποστόλους, οι οποίοι έχοντας συγκεχυμένη εικόνα περί της βασιλείας την οποία ο Χριστός κομίζει, απορούσαν θέτοντας ερωτήματα στον Διδάσκαλο. «Δεν είναι δικό σας γνώρισμα, δική σας ιδιότητα να γνωρίζετε» το πότε, το πού και το γιατί του Θεού. διότι απλά δεν μπορείτε με την δική σας πεπερασμένη λογική ούτε να κατανοήσετε, ούτε να αντέξετε αυτά που η πρόνοια του Θεού σας αποκρύπτει. Εμπιστευθείτε αυτήν του την πατρική πρόνοια, χαρείτε την δωρεά της αποκαλύψεώς του και γνωρίζετε ότι θα γίνετε μετά τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος «έν τε Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γής» μάρτυρες δικοί μου, του κηρύγματός μου, των θαυμάτων, του Πάθους, του Σταυρού, του Τάφου και της Αναστάσεώς μου».
Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και εμείς, αδελφοί μου, δια των μυστηρίων του αγίου Βαπτίσματος και δή του ιερού Χρίσματος, λάβαμε δύναμη «επελθόντος του αγίου Πνεύματος εφ’ ημάς» και καλούμαστε να κηρύξουμε «Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον» και αναστάντα εκ νεκρών, όχι τόσο με τον λόγο όσο με το παράδειγμα τής ζωής μας, σε έναν κόσμο κουρασμένο από ξύλινα και ανέξοδα λόγια που δεν γεννούν, αλλά αντίθετα πνίγουν την ελπίδα. Πιστεύουμε στην Ανάσταση του Χριστού, και τούτο σημαίνει ότι αγωνιζόμαστε για τον εσωτερικό μας ανακαινισμό που, αν είναι αληθής, κηρύττει άνευ λόγων στον κόσμο ότι αληθώς ανέστη Χριστός.
Αρχιμ. Α. Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου