Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Ὁ ρόλος τοῦ πατέρα στό σπίτι



Του Βίκτωρος Κοντονάτσιου, τ. Σχολ. Συμβούλου Π.Ε.
Στίς περισσότερες λληνικές οκογένειες θεωρον τι σημαντικότερη βοήθεια τν γονιν στήν γωγή τν παιδιν τους εναι φροντίδα γιά τή σωστή σωματική νάπτυξη καί γεία καί βοήθεια νά πνε καλά στά μαθήματά τους. Τή φροντίδα ατή τήν ναλαμβάνουν σέ σημαντικότατο ποσοστό ο μητέρες. Συνήθως ο πατεράδες ρκονται σέ μία παρακολούθηση τς λης προσπάθειας, χοντας μπιστοσύνη στή μητέρα τν παιδιν τους.

ρόλος το πατέρα μως στό σπίτι εναι πολύ πιό σημαντικός πό σο κτιμται πό τήν παραπάνω ντίληψη. Εναι ξίσου παραίτητος, πως καί τς μητέρας, καί ναντικατάστατος. πολύ σωστή καί ναμφισβήτητη ντίληψη γιά τήν σότητα τν δύο φύλων δέν πρέπει νά δηγε στή σκέψη τς μοιότητάς τους. πάρχουν νδρικά καί γυναικεα πρότυπα. Καί εναι διαφορετικά μεταξύ τους. Γιά τή σωστή γωγή τν παιδιν στήν οκογένεια χρειάζεται καί τό νδρικό καί τό γυναικεο πρότυπο. Καί χει τό κάθε πρότυπο τά δικά του χαρακτηριστικά. Καί εναι λάθος ντίληψη τι κόρη χρειάζεται τό γυναικεο πρότυπο καί γιός τό νδρικό.

πατέρας θά δώσει σ᾿ λη τήν οκογένεια τό πρότυπο τς δύναμης το χαρακτήρα, τς ατοπεποίθησης, τς σταθερότητας κάποιων ξιν, τς δημιουργικότητας καί ποτελεσματικότητας τν νεργειν, τς ντοχς στίς δυσκολίες, τς σιωπηλς παραδοχς, τς μπιστοσύνης στίς τομικές δυνάμεις, τν λίγων λόγων, τς σοβαρότητας. Ατός θά δώσει τό σωστό νδρικό πρότυπο γιά γκριση καί μίμηση στό γιό καί γιά θαυμασμό καί σωστή πιλογή μελλοντικο συντρόφου στήν κόρη. ατοπεποίθηση τς τομικότητας το δυνατο πατέρα εναι κείνη πού θά δηγήσει τά παιδιά στήν νεξαρτητοποίηση καί πελευθέρωση. αθεντικότητά του δέν θά γοητεύει δεσμευτικά καί σαγηνευτικά καί δέν θά παραλύει γοητευτικά τή δημιουργία νεξαρτήτων καί διαφορετικν τομικοτήτων. πό τόν πατέρα θά μάθουν νά μή διστάζουν νά διαφωνον καί νά μφισβητον τίς πιλογές τν λλων, σο κι ν ατοί ο λλοι πικρατον μέσα στήν κοινωνία, ν ο διοι δέν συμφωνον.

πατέρας θά δηγε καί θά καθοδηγε μέ τή ζωή του, μέ τό παράδειγμά του. Δέν θά διδάσκει μέ λόγια. Δέν θά κάνει κήρυγμα. Δέν θά κουράζει νουθετώντας. Δέν θά πουλάει σοφία. Θά κτινοβολε ριμότητα, θά κπέμπει νδρισμό, γενναιότητα, μπιστοσύνη. Δέ θά κάνει βίαιες καί νακλαστικές νέργειες. Θά εναι ρεμη δύναμη το σάλευτου βράχου.

ρόλος το πατέρα εναι διαφορετικός πό τς μητέρας. πατέρας διδάσκει χι κυρίως μέ λόγια. Διδάσκει μέ ργα, διδάσκει μέ τήν παρουσία του στό σπίτι, διδάσκει μέ σα κάνει λλά καί μέ σα ποφεύγει νά κάνει, ν καί τά μπορε, κριβς γιατί εναι πατέρας στό σπίτι. Γιατί τσι εναι σίγουρος τι κάποτε καί γιός του καί κόρη του θά το πονε σα γραψε σέ φημερίδα σέ να ποίημά του μέ τόν παράξενο τίτλο «Σ᾿ εχαριστ, πατέρα, γιά κενα πού δέν κανες» να μερικανόπουλο, σάν μνημόσυνο το πατέρα του, πού σκοτώθηκε στόν πόλεμο τς Κορέας:

«Θυμσαι τή μέρα πού βρεχε καί μο λεγες νά μήν βγ γιατί θά ρρωστήσω; γώ βγκα καί ρρώστησα. Περίμενα νά μέ μαλώσεις, μά δέν τό κανες. Θυμσαι πού παιζα ς τό βράδυ κι ς μέ φώναζες πολλές φορές νά διαβάσω καί μηδενίστηκα στό διαγώνισμα τς λλης μέρας; Νόμιζα πώς θά μέ μάλωνες καί θά μο λεγες: Σο τό εχα πε. Μά δέν τό επες. Θυμσαι ταν μο επες νά μήν τρέχω στό σπίτι, γιατί θά σπάσω τά κρυστάλλινα πού ταν στό τραπέζι; Δέ σ᾿ κουσα καί τρεχα καί πεσα στό τραπέζι καί τά σπασα λα. Νόμιζα πώς θά μέ δερνες λύπητα. Μά δέν τό κανες. πάρχουν χιλιάδες τέτοια πράγματα, μπαμπά μου, πού δέν τά κανες. Περίμενα νά γυρίσεις πό τόν πόλεμο νά σο τά π. Μά δέ γύρισες».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: