Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ, ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ

Από ό,τι γνωρίζουμε, αν κάποιος χρωστά οπουδήποτε, ειδοποιείται για το ποσόν του χρέους, το πώς δημιουργήθηκε και τους όρους αποπληρωμής. Εάν το κράτος μας χρωστά στους οποιουσδήποτε, μήπως θα έπρεπε εμείς, που καλούμαστε πάντοτε να πληρώσουμε, να γνωρίσουμε επιτέλους τί είδους υποχρεώσεις έχουμε, προς ποιους, πώς δημιουργήθηκαν αυτές οι υποχρεώσεις, ποιοί χρεώθηκαν την διαχείριση αυτών των υποχρεώσεων, ποιος είναι υπεύθυνος για τα διάφορα πρόστιμα που ακούμε ότι… χρωστάμε και ποιος εισπράττει τις διάφορες επιχωρηγήσεις, αφού στην τσέπη μας όχι μόνο δεν μπαίνει μία αλλά αντίθετα παράνομα και αντισυνταγματικά, βγαίνει χρήμα; Μήπως τελικά, αν έχουμε δημοκρατία και αν ο πολίτης είναι πάνω και πρώτα από όλα, πρέπει να βρεθούν οι υπεύθυνοι και να τιμωρηθούν;


Διότι, χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο, παίρνουμε δάνεια με εξευτελιστικούς όρους, χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία, και – ουσιαστικά, βρισκόμαστε σε «εμπόλεμη κατάσταση» με έναν εχθρό που θέλει να μας κυβερνά και απαιτεί να μην αντιδράμε.

Σήμερα η Ελλάδα φαίνεται ότι βρίσκεται κάτω από διεθνείς κατακτητές (ΔΝΤ και ΣΙΑ). Εκείνο που φοβούνται είναι η ανυπακοή ως αντίδραση του λαού.

Φαντάζεστε να αντιδρούσαν σε όλον τον κόσμο οι λαοί με ανυπακοή στα κελεύσματα υποταγής των αεριτζήδων που για να βγάλουν ακούραστα και ανώδυνα ένα σκασμό χρήματα τρομοκρατούν και υποτάσσουν λαούς χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους υπαλλήλους τους σαν κυβερνήσεις;
 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
 
 
Σχόλιο
Ο Λαός απαιτεί να μάθει σε ποιούς, πώς και γιατί χρωστά. Δεν είναι διατεθιμένος να πληρώνει τα κλεμμένα ή την κακοδιαχείριση του οποιουδήποτε.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΣΗΜΕΙΟ. Προσοχή. ΓΙΑΝΝΑΡΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ γωνία.

Σήμερα κατά τη μια το μεσημέρι περπατούσα στην οδό Γιάνναρη στα Κάτω Πατήσια. Την στιγμή που είχα διασχίσει την οδό Παρασκευοπούλου και βρισκόμουν στο πεζοδρόμιο, αισθάνθηκα ένα τράβηγμα στο αριστερό μου χέρι.

Κοίταξα και είδα ότι το μανίκι είχε πιαστεί σε μία … σιδερόβεργα που βρισκόταν μπηγμένη στον τοίχο της πολυκατοικίας, στο ύψος της γωνίας και που εξείχε περίπου δέκα εκατοστά από τον τοίχο σε ύψος περίπου ενάμιση μέτρο από το έδαφος.

Οι σιδηγόβεργιες στηρίζουν μιά μεταλλική κατασκευή στο προποτζήδικο που βρίσκεται εκεί.

Ρώτησα μια κυρία μέσα στο προποτζίδικο όπου είχε αυτές τις σιδεριές και μου είπε ότι τα είχαν βάλει από τον ΟΠΑΠ.





Εγώ έπαθα μια απλή ζημιά. Καταστράφηκε το μπλουζάκι μου. Αν από εκεί περάσει ένα παιδί και του καρφωθεί η σιδηρόβεργα στο κεφάλι ή στο μάτι, το σκέφτηκαν αυτοί που παράτησαν έτσι την κατασκευή;

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Σχόλιο
 Δυστυχώς ο ωχαδερφισμός επικρατεί παντού. Να προσέχουμε, γιατί δεν νοιάζεται κανείς για τίποτα.

Ο ΞΕΠΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΕΙΧΑΜΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ. ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ, ΤΗ ΒΛΕΠΟΥΝ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΕΙ, ΘΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΆΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ. ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΟΤΙ ΠΙΘΑΝΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΕΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ.

ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΤΙΜΑ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΑΠΛΩΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΒΡΕΙ ΑΛΛΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΘΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΑΝ ΑΠΛΑ, ΟΤΙ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΗΤΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ.


ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΜΙΑ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ; ΕΓΩ ΝΑΙ


ΕΛΠΙΖΕΤΕ Ω ΔΥΣΤΥΧΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΤΕ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΥΡΩ ΣΑΣ, ΟΤΙ ΤΟ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΔΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΙΑΣΕΙ, ΟΤΙ ΟΙ ΛΑΘΡΟΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΔΕ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΗ ΠΟΡΤΑ ΣΑΣ,

ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΝΑ ΛΕΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ, ΝΑ ΜΗ ΜΠΛΕΚΟΥΝ ΣΕ ΤΣΑΚΩΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΞΕΧΝΙΕΤΣΤΕ ΣΤΟ ΚΑΝΑΠΕ ΚΑΙ ΔΕ ΠΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ.

ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΘΟΥΝ, (ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΓΡΙΕΨΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ), ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΕ ΠΛΕΟΝ ΣΤΙς ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ, ΠΟΥ ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΑΝ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ...


ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΣΑΣ, ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΤΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ. ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΙΑΣΕΤΕ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΑΚΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΕΙ ΑΥΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥ, ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΝΑ ΓΛΥΦΕΤΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΞΕΠΕΣΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ, ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΝΑ ΤΟ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΑΛΒΑΝΟΙ Ή ΝΑ ΤΟ ΒΙΑΖΟΥΝ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΠΟΡΤΑ ΣΑΣ, ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΤΟ ΓΛΥΨΙΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΤΟ ΦΟΝΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ.

ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΑΥΤΟΒΟΥΛΑ, ΑΝ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ, ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΕΣΤΕ ΤΗ ΔΗΘΕΝ ΜΟΙΡΑ ΣΑΣ. ΛΥΠΑΣΤΕ ΤΟ ΞΕΠΕΣΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΔΗΜΑΡΧΟ, ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΛΑΙΓΕΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΟΣ, ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΟΤΙ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΚΤΛ ΚΑΙ ΔΕ ΛΥΠΑΣΤΕ ΤΟ ΣΦΑΓΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΑΣΜΕΝΗ ΚΟΡΗ ΣΑΣ. ΕΛΠΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΥΝΕΒΗ.

ΤΟ ΑΝΤΕΧΕΤΕ ΤΕΛΙΚΑ;

ΑΝΤΑΛΑΣΣΕΤΕ ΤΗ ΒΟΛΕΨΗ ΣΤΟ ΚΑΝΑΠΕ, ΜΕ ΤΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ. ΕΛΠΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ; ΜΑ ΗΔΗ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ. ΑΝ ΔΕ ΤΟ ΣΦΑΞΑΝΕ ΟΙ ΛΑΘΡΑΙΟΙ ΑΚΟΜΑ, ΑΝ ΔΕ ΤΗ ΒΙΑΣΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΑΘΡΟ ΑΚΟΜΑ, ΗΔΗ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟΥΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ... ΤΖΟΥΛΙΑ, ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ, ΚΤΛ.

ΡΕ ΔΕ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΛΙΓΟ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ... ΑΝ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΕΤΕ ΣΩΣΤΑ, ΜΗ ΚΑΝΕΤΕ. ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΔΕ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΕΤΕ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΑΚΙΑ ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΑ.

ΜΗ ΜΕΓΑΛΩΝΕΤΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ

ΜΕΓΑΛΩΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

ΜΗΝ ΑΝΤΑΛΑΣΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗ ΒΟΛΕΨΗ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ. ΘΥΜΩΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!! ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!

Ιωάννης Σ.

αντιγραφή από εδώ

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

ΞΕΠΕΣΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΞΕΠΕΣΕ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ

Δύο κείμενα από το blog του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβροσίου που λένε πολλά. Και για την … παιδεία της αλητείας – 40 χρόνια πιέζεται ο λαός να δείξει ανοχή στην πάσης φύσεως αλητεία – και για τον ραγιαδισμό μας. Αξίζει να τα διαβάσετε.
==============

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ


Απόγευμα. Διπλό λεωφορείο από Γλυφάδα για κέντρο. Φίσκα. Οι όρθιοι κρεμασμένοι από τις χειρολαβές. Οι καθισμένοι έκλειναν τα μάτια κατάκοποι από δουλειά και έγνοιες. Μέσα κατήφεια κι ιδρώτας. Από τα ανοιχτά παράθυρα αύρα και καυσαέριο. Σε μια στάση επιβιβάστηκε μια μεγάλη παρέα εφήβων. Απλώθηκαν σπρώχνοντας άγαρμπα τους ήδη στριμωγμένους. Από την άμμο που σκόρπισαν σε κάθε τους κίνηση φαινόταν ότι επέστρεφαν από μπάνιο στη θάλασσα. 'Αρχισαν να φωνάζουν. Για την ακρίβεια να ουρλιάζουν. Η εθνική μας λέξη επανερχόταν σε κάθε φράση υποκαθιστώντας ονόματα, επίθετα, ουσιαστικά, ρήματα. Δεν ήταν κουβέντα αλλά παραλήρημα. Υστερία διανθισμένη με άναρθρες κραυγές που ξεσήκωναν τα εξωπραγματικά γέλια των υπόλοιπων της αγέλης.

Η μόνη αντίδραση στην εισβολή, απειροελάχιστες συσπάσεις ενόχλησης στα πρόσωπα των επιβατών. Και ερμητικό κλείσιμο στο καβούκι του ο καθένας. Καρτερικά. Ώσπου κάποιος δεν άντεξε. Ήταν γύρω στα εξηνταπέντε με εβδομήντα. Στον τόνο παράπονου κι όχι της επίπληξης, με χροιά απελπισίας, είπε χαμηλόφωνα στον έφηβο που στεκόταν δίπλα του και έκανε το μεγαλύτερο σαματά: “Βρε αγόρι μου κουφός είσαι και φωνάζεις έτσι; Πιο σιγά, σε παρακαλώ, δεν αντέχουμε. Κουρασμένοι άνθρωποι είμαστε.”

Οι επιβάτες αναθάρρησαν για μια στιγμή, πιστεύοντας ότι θα έπιαναν τόπο τα λόγια του. Τα ουρλιαχτά σταμάτησαν για δευτερόλεπτα για να συνεχίσουν επιδεικτικά εντονότερα από πριν. Στάση τη στάση η αγέλη άρχισε να αποδεκατίζεται. Τελευταίος έμεινε ο έφηβος που δέχτηκε την παράκληση του ηλικιωμένου. Επιτέλους ήσυχος. Το μόνο που έκανε ήταν κάποιες περίεργες, ανεξήγητες γκριμάτσες με το στόμα του.

Κάποια στιγμή πάτησε κι εκείνος το κουμπί για στάση. Όταν άνοιξε η πόρτα έσκυψε αστραπιαία στον επιβάτη που τόλμησε να μιλήσει, τον έφτυσε κατάμουτρα, πήδηξε έξω από το λεωφορείο και πριν εξαφανιστεί τέντωσε θριαμβευτικά τον μέσο του δεξιού του χεριού προς το παράθυρο που καθόταν ο αποδέκτης της γιγαντιαίας ροχάλας.

Ο ηλικιωμένος δεν είδε τη χειρονομία. Στεκόταν ακίνητος στη θέση του σαν να μην μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις είχε συμβεί. Μόνο όταν έκλεισε η πόρτα και το λεωφορείο ξεκίνησε, έβγαλε από την τσέπη του με αργές κινήσεις ένα υφασμάτινο άσπρο μαντήλι. Όλοι τριγύρω που είχαν δει τη σκηνή στράφηκαν προς άλλες κατευθύνσεις, αφήνοντάς τον διακριτικά μόνο να σκουπίσει πρώτα το μάτι, μετά το μάγουλό του και τέλος το πουκάμισό του. Ύστερα το δίπλωσε προσεκτικά στα τέσσερα, στα οχτώ, στα δεκάξι. Μέχρι το τέρμα δεν σήκωσε το κεφάλι. Το βλέμμα του έμεινε προσηλωμένο στα δάχτυλα που τρέμοντας έστριβαν τις άκρες του υγρού μαντηλιού.

Κανένας δεν σχολίασε, κανένας δεν είπε κουβέντα. Μόνο μετά από αρκετή ώρα, ανηφορίζοντας πια τη Συγγρού κάποιος μουρμούρισε: “Αυτή είναι η χειρότερη κρίση...” Η φωνή του όμως σκεπάστηκε από τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου.

-------------------------------------------
«Πήραμε την ζωή μας λάθος, κι αλλάξαμε ζωή»


Είναι καιρός να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, πίσω από τελετές και επετείους και να δούμε την σκληρή αλήθεια. Με το σαράκι της διχόνοιας που μας ταλαιπωρεί ανεκαθεν (για αυτό και ο εθνικός ποιητής μας εξορκίζει να την αποφύγουμε «να μην πουν στο λογισμό τους τα ξένα έθνη αληθινά, αν μισούνται αναμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά») υπονομεύσαμε μόνοι μας την επιτυχία της επανάστασης του 1821 και δεχτήκαμε μια μειωμένη ανεξαρτησία από το συνέδριο του Λονδίνου το 1830.

Σκοπός του συνεδρίου ήταν να διχοτομήσει την Οθωμανική αυτοκρατορία (στην οποία οι Ρωμιοί είχαμε ένα μεγάλο μερίδιο) και να δημιουργήσει ένα μικρό δεύτερο ανάχωμα στην κάθοδο των Ρώσων στο Αιγαίο. Ο πρώτος λόγος εξέλειπε (αν θέλουν να διχοτομήσουν την Τουρκία, έχουν τους Κούρδους). Τον δεύτερο δεν τολμάμε φαίνεται ούτε να τον αμφισβητήσουμε, παρά το γεγονός ότι οι «μεγάλοι σύμμαχοι» μας στην Δύση έχουν ήδη συμμαχήσει με όλους τους εχθρούς μας και μας φτύνουν καθημερινά κατάμουτρα, ενώ εμείς κάνουμε σαν να … ψιχαλίζει. Κάνουμε σαν μη τρέχει τίποτα, σαν η κύρια μέριμνα μας να είναι τα λεφτά και τα νιτερέσα, τι θα φάμε, τι θα πιούμε και τι θα καζαντίσουμε («μες στον ψεύτικο ντουνιά, και ο μήνας έχει εννιά»). Έτσι, οδεύουμε προς την καταστροφή. «Των οικιών ημών εμπιπραμμένων, ημείς αδωμεν», σαν τα σαλιγκάρια που σιγοψήνονται σε χαμηλή φωτιά και σφυρίζουν.

Από το 1830 και μετά, προσδεθήκαμε στο άρμα της «διαφωτισμένης» Δύσης και αλλοιωθήκαμε όσο ποτέ άλλοτε, ξεχνώντας τις παραδοσιακές θρησκευτικές και πολιτιστικές αξίες της Ρωμιοσύνης, ξεχνώντας ότι για γενεές γενεών το φως της ζωής μας ήταν ο Χριστός. Έτσι, περάσαμε και περνάμε μια Βαβυλώνια αιχμαλωσία σε ξένες αδιέξοδες ιδέες και πρόσκαιρα σχήματα. Αποτέλεσμα; Στα τελευταία 200 χρόνια χάσαμε τον εαυτό μας και υπέστημεν μεγαλύτερες καταστροφές από ό,τι στα τελευταία 2000 χρόνια. Η καταστροφή της Ρωμιοσύνης στην Μικρασία τον Σεπτέμβριο του 1922 είναι η μεγαλύτερη καταστροφή από την καταστροφή των Αθηναίων στην Σικελία τον Σεπτέμβριο του 413 π.Χ.. (ακόμα αναρωτιούνται οι σοφοί αν μπορεί να υπάρξει Ρωμιοσύνη χωρίς την ψυχική ισορροπία που μας έδινε η Μικρασία). Το ίδιο ισχυει για την καταστροφή της Ρωμιοσύνης της Πόλης το 1955 (όταν οριστικά «εάλω η πόλις» χωρίς το Ελλαδικό Κράτος και οι «σύμμαχοι» του να πουν κουβέντα, ενώ κάποιοι από τους μεγάλους μας συμμάχους συνιστουσαν σε δήμιους και θύτες … «ψυχραιμία»). Το ίδιο επίσης ισχυει και για την Κυπριακή καταστροφή που ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1974 επί Κυβέρνησης Καραμανλή μετά το αμίμητο «η Κύπρος είναι μακριά»). Το ίδιο ισχύει όμως κυρίως για την γλωσσική και πολιτισμική παρακμή μας τα τελευταία 50 χρόνια τουλάχιστον.

Έτσι, αυτό που βλέπουμε στην σύγχρονη Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με την Ρωμιοσύνη (δεν λέω Ελληνισμό, γιατί, αντίθετα με τα όσα λένε οι «διαφωτισμένοι φίλοι» μας, ο Ελληνισμός ολοκληρώθηκε στην Ορθοδοξία ως Ρωμιοσύνη, ο Πλάτωνας είναι ο παππούς μας αλλά ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι ο πατέρας μας). Τι να πει κανείς; Είμαστε ένα από τα αρχαιότερα γένη των ανθρώπων και στον 20ο αιώνα αναγορεύσαμε (όχι εμείς, ούτε και οι ίδιοι, αλλά οι παρατρεχάμενοι τους για να σιγουρέψουν την θέση τους) δυο «εθνάρχες» σαν να γεννηθήκαμε σαν γένος (όχι έθνος, γιατί είμαστε πολλά έθνη-ρατσες με κοινη πιστη, γλωσσα και πολιτισμο) τον 20ο αιώνα και σαν να μην ήταν ο 20ος αιώνας ένας από τους πιο καταστρεπτικούς για την Ρωμιοσύνη!

Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Στο να επιστρέψουμε σε ένα άλλο συνέδριο του Λονδίνου (στην τρόικα) την με αίμα μαρτύρων και ηρώων κερδισμένη ανεξαρτησία μας, και με αυτή και την εδαφική μας ακεραιότητα. Η Θράκη έχει ήδη αυτονομηθεί. Στο Αιγαίο, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα έχουν ήδη ατονήσει αφού δεν τα ασκούμε. Με την παραχώρηση του ονόματος, επιχειρούμε να παραχωρήσουμε τα εδάφη της Μακεδονίας στο κατασκεύασμα των Σκοπίων. Με το σχέδιο Αννάν, που κάποιοι άφρονες στην Ελλάδα αποδέχτηκαν και αποτελεί σημείο εκκίνησης κάθε συζήτησης για τους Τούρκους και την διεθνή κοινότητα, επιχειρήσαμε να καταργήσουμε το Κράτος της Κύπρου και να νομιμοποιήσουμε την κατοχή και τις συνέπειες της. Εγκαταλείψαμε την κιβωτό μας μέσα στον κατακλυσμό, την Εκκλησία μας, την γλώσσα μας, τον πολιτισμό μας. Που πάμε;!

«Το σφάλλειν ανθρώπινον και το ομολογείν ανδρικόν». Ας το παραδεχθούμε λοιπόν πριν είναι πολύ αργά. «Πήραμε την ζωή μας λάθος», όχι τα τελευταία 20 αλλά τα τελευταία 200 χρόνια. Καιρός να αλλάξουμε ζωή, όσο ακόμη υπάρχουμε και «κινούμεθα και εσμέν». Καιρός να ανακαλύψουμε και πάλι κάτω από την στάχτη ως αναγεννώμενο φοίνικα τον εαυτό μας στην κοινοτική και κοινοβιακή παράδοση των Ρωμαίικων κοινοτήτων, όπου έκαστος συνεισφέρει όσα δύναται και εσοδεύει όσα χρειάζεται για μια λιτή ζωή. Καιρός να ξαναθυμηθούμε τις αρετές μας, την αδελφική αλληλεγγύη στο όνομα του Χριστού, το αγωνιστικό πνεύμα του «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης». Καιρός να ξαναανακαλύψουμε την αγάπη, την θυσία, το φως, την ζωή, τον Χριστό, για να μη ξαναπερπατησουμε στο σκοτάδι. Χωρίς δειλία. Χωρίς αμφιβολία. Χωρίς μίσος για κανένα (εθνικισμός και Ρωμιοσύνη είναι αντίθετες έννοιες, αφού η Ρωμιοσύνη έχει οικουμενικό χαρακτήρα και αγκαλιάζει όλους όσους συμμετέχουν της «ημετέρας παιδείας» και θέλουν να είναι και να λέγονται Ρωμιοί). Έχουμε ζωντανό παράδειγμα να ακολουθήσουμε, το Άγιον Όρος, που διέσωσε αυτήν την παράδοση για μας και για όλη την ανθρωπότητα. Για αυτό βάλλεται με τόση λύσσα, από αμετανόητους αλλά και ανόητους, που πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται και αυτοί και ο κόσμος όλος.

Ας πορευτούμε μαζί με όσους δεν τόχουν ακόμη χάσει τελείως και δεν είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν αυτήν την πορεία αυτοκαταστροφής που έχουμε πάρει κι εμείς και ο κόσμος όλος. Ας πορευτούμε μαζί με όσους θέλουν να μας ακολουθήσουν μακριά από το απέραντο κοιμητήριο, την Δύση που ανακάλυψε στην τύφλα της από τον πολύ «διαφωτισμό» τον θάνατο του Θεού. Μαζί με την «καθ’ ημάς Ανατολή» και κυρίως τους ομόδοξους αδελφούς μας από την Ρωσία, που ανακαλύπτει τον εαυτό της πιο γρήγορα από μας και μας καλεί να πάρουμε την θέση μας στην κεφαλή του κοινού αγώνα. Με θάρρος και ελπίδα, εδώ που φτάσαμε θα τραγουδήσουμε και πάλι, εν ανάγκη, σαν τους πατέρες μας το προφητικό τραγούδι του λαού μας (γιατί, αντίθετα με ο,τι πιστεύουν πολλοί, λαό ικανό και φιλότιμο έχουμε, ανάλογη ηγεσία δεν έχουμε). «Ακόμη ένα καλοκαίρι, ραγιάδες, ραγιάδες. Ώσπου νάρθει ο Μόσκοβος την λευτεριά να φέρει.»

ΠΗΓΗ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΟΛΩΝ.

.Πολίτες ενάντια στα προνόμια των πολιτικών


Στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση παραλάβαμε τα ακόλουθα στοιχεία απο “Πολίτες ενάντια στα προνόμια των πολιτικών”. Λόγω του πολλαπλού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει το θέμα παραθέτουμε τις σχετικές πληροφορίες

Στην εποχή που ζούμε όλα διαλύονται και αποδομούνται. Εργατικά δικαιώματα, μισθοδοτικές κατακτήσεις, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ασφαλιστικά δικαιώματα, παιδεία, υγεία, περιβάλλον.

Ενα μόνο μένει σταθερό.

ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ.

Πρέπει εμείς οι πολίτες να υποχρεώσουμε τους πολιτικούς να απεμπολήσουν όλα τα προνόμια τους.


ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ :

1) Η ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ

2) Τα δωρεάν αυτοκίνητο

3) Η βουλευτική δημαρχιακή-νομαρχιακή σύνταξη

4) Οι έκτατες αποζημιώσεις απο τις συνεδριάσεις

5) Η επιδότηση τηλε-επικοινωνιών

6) Η επιδότηση αγοράς ηλεκτρονικού εξοπλισμού

7) Κάθε προνόμιο το οποίο δεν γνωρίζουμε και απολαμβάνουν.

ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΔΥΟ ΘΗΤΕΙΕΣ ΣΕ ΑΙΡΕΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ http://polites2010.wordpress.com/

ή στο facebook http://www.facebook.com/#!/group.php?gid=101788533204888

ή στο email polites2010@gmail.com

ΘΑ ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕ ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΥΣ

είτε ψηφίζοντας ηλεκτρονικά www.gopetition.com/online/37155.html

είτε προωθώντας το μήνυμα σε όσους περισσότερους σκεπτόμενους πολίτες μπορείτε.

To Καλύτερο είναι να κάμετε και τα δύο !!

Αντιγράφηκε από anixneuseis

Σχόλιο

Κανείς δεν βγάζει το δαχτυλάκι του από το μέλι μόνος του. Θέλει και... βοήθεια. Για να γίνουν, λοιπόν, αυτά πρέπει να αναλάβουν οι ΠΟΛΙΤΕΣ.

"ΠΕΡΙΕΡΓΗ" Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟΥ... ΣΑΜΠΟΤΑΖ;

Ο ΥΠ.ΕΘ.Α ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΠΕΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ...



Ανεξήγητη και περίεργη μέχρι στιγμής η πτώση του Στρατιωτικού μας ελικοπτέρου, που είχε ως επακόλουθο το τράγικό θάνατο των δύο πιλότων μας.

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η επικρατέστερη εκδοχή είναι οτι ελικόπτερο έπεσε λόγω αποκόλλησης πτερυγίου ή πτερυγίων.

Μάλιστα δε, ένα από τα πτερύγια εκτοξεύθηκε στον ... γειτονικό αεροδιάδρομο των μικρών πολιτικών αεροσκαφών και από καθαρή τύχη δεν είχαμε και δεύτερο ατύχημα

Τα ελικόπτερα αυτού του τύπου διαθέτουν δύο κινητήρες, με αποτέλεσμα να γεννάται το ερώτημα, πως κτυπήθηκαν και οι δύο κινητήρες..

Επίσης είναι περίεργο πως ξέσπασε φωτιά και απανθράκωσε το πλήρωμα δεδομένου ότι στα Apache, υπάρχουν ειδικά συστήματα απορρόφησης κραδασμών από την πτώση, αλλά και αποφυγής εκδήλωσης πυρκαγιάς.

Είναι "χαρακτηριστική" και η δήλωση του ΥΠ.ΕΘ.Α Ευάγγελου Βενιζέλου που αναφέρει:

Έχει ήδη διαταχθεί η διενέργεια προανάκρισης από τον Εισαγγελέα του Στρατοδικείου και έχει κινηθεί η προβλεπόμενη από το νόμο διαδικασία διερεύνησης των αιτίων του συμβάντος.

Η έρευνα θα εισέλθει στο μέγιστο δυνατό βάθος και θα επεκταθεί σε όλες τις πτυχές.

Παράλληλα έχουν διαταχθεί όλα τα αναγκαία μέτρα ασφάλειας των αεροπορικών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων».

Αναρτήθηκε από POLITIKOSAFARI στις 9:33 π.μ.

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Εμπρησμός σε Εκκλησία στην Αθήνα!!!

Εμπρησμός χθες το βράδυ στην Αγία Τριάδα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην οδό Αγίας Άννης. Περίεργο συμβάν εχθές στις 2.30 το πρωί. Αυτό που κάνει το συμβάν πιο παράξενο είναι το ότι κανένα ΜΜΕ δεν ανέφερε τίποτε. Με γραπτή του επιστολή ένας αυτόπτης μάρτυρας, αναφέρει τα εξής στην Αστυνομία της περιοχής:

"Εχθές το βράδυ στις 2.30 περίπου, ήμουν με την κοπέλα μου στο αυτοκίνητο κοντά στην εκκλησία, στην Αγίας Άννης. Καθόμασταν σε δρόμο κάθετο στην Αγ. Άννης και είχαμε πίσω μας την εκκλησία. Καθόμασταν εκεί για μισή ώρα περίπου.

Πέρασαν δίπλα μας ακριβώς τρεις Πακιστανοί με κελεμπίες και ο ένας κρατούσε ένα μπιτόνι γεμάτο, γιατί το μετάφερε με δυσκολία. Δεν μας είδαν γιατί φοβηθήκαμε και σκύψαμε να μη μας δουν.

Μετά από λίγο είδαμε την φωτιά στην εκκλησία 100 μέτρα πίσω μας και φύγαμε αμέσως. Λίγα λεπτά πριν είχε περάσει από εκεί ένα ασημί Punto που το είδαμε πάλι να περνάει την ώρα που φεύγαμε. Στο Punto ήταν μόνο ο οδηγός και φαινόταν να κάνει βόλτες. Όταν φεύγαμε αυτός πήγαινε προς την φωτιά. Το αριστερό stop ήταν σπασμένο".

Πηγή

Σχόλιο
 Προβοκάτσια ή αρχή θρησκευτικού πολέμου, η δική μας αντίδραση πρέπει να είναι μία. Έξω από την Ορθόδοξη Ελλάδα όλοι οι οπαδοί της θρησκείας της ανθρώπινης αποκτήνωσης και του μισογυνισμού.

Ο εκμουσουλμανισμός της Ευρώπης

Ο εκμουσουλμανισμός της Ευρώπης

της Ευδοξία Αυγουστίνου

Φιλολόγου -Θεολόγου

από το μηνιαίο περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Γρεβενών «Όσιος Νικάνωρ», τεύχος 294, Ιούνιος 2010

Ἔρευνες ἀποδεικνύουν ὅτι, γιά νά ἐπιζήσει ἕνας πολιτισμός, ὁ δείκτης τοῦ ἀριθμοῦ τῶν γεννήσεων γιά κάθε οἰκογένεια πρέπει νά εἶναι 2,11 παιδιά γιά τουλάχιστον 25 χρόνια. Ὅσο μειώνεται ὁ ἀριθμός τῶν γεννήσεων πλησιάζει καί τό τέλος τοῦ ἀντίστοιχου πολιτισμοῦ.

Στήν Εὐρώπη ὁ δείκτης τοῦ ἀριθμοῦ τῶν γεννήσεων διαμορφώνεται ὡς ἑξῆς: Γαλλία 1,8• Μ. Βρετανία 1,6• Ἑλλάδα 1,3• Γερμανία 1,3• Ἰταλία 1,2• Ἰσπανία 1,1. Σέ ὁλόκληρη τήν Ε.Ε. (31 χῶρες) 1,38.

Παρόλα αὐτά ὁ πληθυσμός τῆς γηραιᾶς ἠπείρου δέν μειώνεται λόγῳ τῆς μετανάστευσης κυρίως Μουσουλμάνων. Ἀπό τό 1990 τό 90% τῆς αὔξησης τοῦ πληθυσμοῦ στήν Εὐρώπη ὀφείλεται στήν μετανάστευση. Στή Γαλλία π.χ. ὁ ἀριθμός τῶν γεννήσεων ἀνέρχεται στό 1,8, ἐνῶ μεταξύ τοῦ μουσουλμανικοῦ πληθυσμοῦ στό 8,1! Στήν Ἀγγλία ὑπάρχουν ἤδη 1.000 τζαμιά ἀπό τά ὁποῖα πολλά ἦταν παλιές ἐκκλησίες. Στήν Ὀλλανδία καί τό Βέλγιο τό 50% τῶν νεογέννητων προέρχονται ἀπό οἰκογένειες Μουσουλμάνων. Στή Γερμανία τό Ὁμοσπονδιακό Γραφεῖο Δημογράφησης ἀνακοίνωσε ὅτι μέ αὐτούς τούς ρυθμούς τό 2050 ἡ Γερμανία θά εἶναι ἰσλαμικό κράτος!

Γενικά σήμερα ὑπάρχουν 52 ἑκατομμύρια μουσουλμάνοι στήν Εὐρώπη. Τά ἑπόμενα 20 χρόνια ὁ ἀριθμός θά φτάσει τά 104 ἑκατομμύρια.

Ὁ ἡγέτης τῆς Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι δήλωσε: «Ὑπάρχουν σημάδια ὅτι ὁ Ἀλλάχ θά χαρίσει τή νίκη στό Ἰσλάμ μέσα στήν Εὐρώπη. Χωρίς τό σπαθί, χωρίς ὅπλα, χωρίς κατακτητικούς πολέμους. Δέν χρειάζονται κομάντος αὐτοκτονίας. Τά πάνω ἀπό 50 ἑκατομμύρια Μουσουλμάνοι στήν Εὐρώπη θά τή μετατρέψουν σέ μία μουσουλμανική Ἤπειρο». Ὁ πρόεδρος τῆς τουρκικῆς Δημοκρατίας Τ. Ὀζάλ ἔχει δηλώσει: «Ὁ 21ος αἰώνας ἀνήκει στήν Τουρκία. Οἱ Ἕλληνες εἶναι μηδέν. Θά ἐπιβληθοῦμε σ’ ὁλόκληρη τήν Βαλκανική, στηριζόμενοι στίς τουρκικές μειονότητες...». Καί ἄλλοτε εἶχε ἀποκαλύψει: «Δέν λησμονοῦμε ὅτι ἡ προέλαση τῶν Τούρκων σταμάτησε μπροστά στή Βιέννη»!

Ἀλλά καί στίς ΗΠΑ τό 1990 ὑπῆρχαν 100.000 μουσουλμάνοι. Σήμερα ἀνέρχονται στά 9 ἑκατομμύρια, ἐνῶ ἀνακοινώθηκε ὅτι σέ 30 χρόνια θά ἔχουν γίνει 50 ἑκατομμύρια (βλ. apodimos.com.).

Πρόσφατα, οἱ Ρωμαιοκαθολικοί ἀνακοίνωσαν ὅτι ὁ ἀριθμός τῶν μουσουλμάνων μόλις ξεπέρασε τόν ἀριθμό τῶν μελῶν τους. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι μεταναστεύουν Μουσουλμάνοι σέ χῶρες χριστιανικές καί ὄχι Χριστιανοί σέ μουσουλμανικές χῶρες.

Βεβαίως τό Ἰσλάμ ὑπάρχει ὡς θρησκεία καί ταυτόχρονα ὡς πολιτικο-οικονομικό σύστημα ζωῆς. Ἡ συνύπαρξη πάντως στον ἴδιο γεωγραφικό χῶρο καί ἡ ἀφομοίωση δύο διαφορετικῶν πολιτισμῶν καί προπαντός διαφορετικῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων, δύσκολα μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ. Μοντέλα συναφομοίωσης διαφορετικῶν πολιτισμῶν δέν ἀπαντῶνται στήν ἱστορία. Ἄς μή γελιόμαστε.

Γιά τό λόγο αὐτό οἱ σχεδιαστές τῆς Νέας Ἐποχῆς προωθοῦν τήν παγκοσμιοποίηση• ἐπιβάλλουν στίς χριστιανικές χῶρες τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τίς παραδοσιακές ἀξίες καί τήν υἱοθέτηση τοῦ ἀμερικανικοῦ προτύπου μέ στόχο τήν ἐνσωμάτωση τοῦ Ἰσλάμ στή Δύση. Καί ἡ Εὐρώπη, καθώς παραδέρνει στόν πολυπολιτισμικό της λήθαργο, δέν ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἀποδυναμώνεται καί ἀφοπλίζεται πνευματικά. Τό Ἰσλάμ ἀπό τήν πλευρά του, ἀντιστέκεται στήν παγκοσμιοποίηση καί δέν ἐξευρωπαῒζεται. Ἄς τό λάβουμε σοβαρά ὑπόψη μας: «Ὁ πανισλαμισμός δέν εἶναι κἄν ἐπί θύραις• εἶναι ἤδη στά σπλάγχνα τῆς Εὐρώπης καί τήν κατατρώει» (Ν. Π. Βασιλειάδη, Ὀρθοδοξία, Ἰσλάμ καί πολιτισμός, σελ. 274.). Ὁ ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας εἶχε καυχηθεῖ: «Θά ἐξισλαμίσωμεν τήν Εὐρώπη». Ἕνα δεῖγμα γιά τό πῶς σκέφτονται οἱ δυτικοθρεμμένοι μουσουλμάνοι ἀποτελεῖ καί ἡ ἐπιστολή τοῦ καθηγητῆ Ramadan πρός ὁμόθρησκό του: «Οἱ Μουσουλμάνοι τῶν δυτικῶν χωρῶν σήμερα δέν ἐπιτρέπεται, πλέον, νά συμπεριφέρονται ὡς οἱ «παραγιοί» καί νά ἀρκοῦνται στό νά ζοῦν σύμφωνα μέ τίς «κοινές ἀξίες» τῶν δυτικῶν χωρῶν, ἀλλά θά πρέπει νά συμπεριφέρονται ὡσάν νά ζοῦσαν ἤδη σέ μία πλειοψηφικά μουσουλμανική κοινωνία καί νά μήν κάνουν καμιάν ἀπολύτως παραχώρηση ή ἔκπτωση τῆς πίστεώς τους ὑπέρ τῶν ἄλλων» (Trifkovic, S., «Intifada in France», Chronicles, 4/11/2005).

Κάποιοι πιστεύουν ὅτι διεθνῶς ἐξασθενεῖ τό θρησκευτικό συναίσθημα. Σ’ αὐτούς ἀπαντᾶ ὁ ἰρανός Arsbam Mοmeni: «Ἀξίζει νά μάθουμε γιά τίς πραγματικές διαστάσεις τῶν <ἀρχῶν> τοῦ Ἰσλάμ ἀπό τίς πλέον βασικές πηγές καί νά γνωρίσουμε ὅτι ὁ Ἰσλαμισμός δέν ἀστειεύεται, οὔτε διαπραγματεύεται, ἀλλά καί δέν διανοεῖται νά ὑποχωρήσει ... Πρέπει νά λάβουμε ὑπ’ ὄψη ὅτι: Ὁ Ἰσλαμισμός ἐπιτρέπει τή σύναψη γάμων μικρῆς διάρκειας (μιᾶς ὥρας, μέρας, ἑβδομάδας κλπ.). Στόν Ἰσλαμισμό, ὅταν χύνεται τό αἷμα τῶν ἀπίστων ἀπό τούς μουσουλμάνους, οἱ τελευταῖοι πηγαίνουν κατ’ εὐθεῖαν στόν Παράδεισο•... Χρειάζεται νά χύνεται συνεχῶς αἷμα ἀπίστων» (Ἰσλάμ, Ἱστορία, Ἐπεκτατισμός καί Βία", σελ.135). Νά, λοιπόν, ποιό εἶναι τό πραγματικό πρόσωπο τοῦ Ἰσλάμ.

Τό πρόβλημα λαμβάνει ἀνησυχητικές διαστάσεις καί στή χώρα μας, στήν ὁποία αὐτή τήν ὥρα φιλοξενοῦνται πάνω ἀπό 1.500.000 Mουσουλμάνοι• ὁ ἀριθμός βαίνει ἀνεξέλεγκτα αὐξανόμενος. Ἡ ἀθρόα εἴσοδος λαθρομεταναστῶν, κυρίως Μουσουλμάνων, σέ συνδυασμό μέ τό δημογραφικό μας πρόβλημα συνθέτουν μία ἐφιαλτική καί δυσοίωνη κατάσταση γιά τό μέλλον τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Σήμερα στήν πατρίδα μας οἱ γεννήσεις ἀνέρχονται στίς 100.000, ἀπό τίς ὁποῖες οἱ 20.000 ἀλλοδαπῶν. Τήν τελευταία πενταετία ὅμως σημειώνεται ἀνεπαίσθητα αὔξηση τῶν γεννήσεων τῶν ἡμεδαπῶν κατά 2,99%, ἐνῶ τῶν ἀλλοδαπῶν κατά 21,48%. Ἐπίσης οἱ θάνατοι ὑπερτεροῦν τῶν γεννήσεων. Σχολεῖα λόγῳ τῆς ὀλιγαριθμίας τῶν μαθητῶν κλείνουν καί σέ πολλές περιοχές μεγάλο ποσοστό τοῦ μαθητικοῦ δυναμικοῦ εἶναι ἀλλοδαποί. Μελαγχολία προκαλεῖ ἡ σκέψη ὅτι κάθε τρία χρόνια χάνουμε ἕνα ἑκατομμύριο παιδιά ἐξαιτίας τῶν ἐκτρώσεων. Στό μεταξύ κῦμα ἐγκύων ἀλλοδαπῶν γυναικῶν σπεύδει νά εἰσβάλει στήν Ἑλλάδα, προκειμένου τά παιδιά πού θά φέρουν στόν κόσμο νά προικοδοτηθοῦν μέ τήν ἑλληνική ἰθαγένεια.

Συνεπῶς ἡ ἰσλαμική πρόκληση ἀποτελεῖ μέγιστο πρόβλημα. Ἡ Εὐρώπη καλεῖται ἐγκαταλείποντας τίς ἐπικίνδυνες ἀντιφατικότητες καί τίς περίεργες ἀμφιθυμίες της νά τό ἐπιλύσει. Ὑπάρχουν πλούσια μουσουλμανικά κράτη στά 50 χιλιόμετρα ἀπό τίς χῶρες καταγωγῆς τῶν λαθρομεταναστῶν, πρός τά ὁποῖα μποροῦν νά κατευθύνονται, ἀποφεύγοντας ἔτσι καί τά χιλιάδες χιλιόμετρα τοῦ ἐπικίνδυνου καί ἄνομου δρόμου πρός τήν πενομένη Ἑλλάδα. Ἐξάλλου χῶρες, ὅπως ἡ Σουηδία καί ἡ Δανία, πού δέχονται πολύ μικρότερο ἀριθμό μεταναστῶν ἀπό μᾶς, εἰσπράττουν μέχρι καἰ ὀκταπλάσια κονδύλια γιά τήν ὑποδοχή τους ἀπ’ ὅσα ἡ χώρα μας!

Ἐπιπλέον ἔχουμε ἀναλογισθεῖ τίς ἐπιπτώσεις γιά τήν πατρίδα μας ἀπό τήν ἀντισυνταγματική χορήγηση τoῦ δικαιώματος ψήφου σέ περίπου 643.000 ἀλλοδαπούς (= πάνω ἀπό τό 6% τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος), οἱ ὁποῖοι στήν πλειοψηφία τους εἶναι μουσουλμάνοι; Ἡ κατάσταση γίνεται ἀκόμη πιό ἀπειλητική, ἄν λάβουμε ὑπόψη μας τίς θέσεις τῆς «διανόησης» καί τῆς συμπλέουσας TV, πού ἀρμενίζουν σέ πελάγη πολυπολιτισμικῆς μακαριότητας. Καί ἐπειδή οἱ φορολογούμενοι Ἕλληνες πολῖτες ἀσχολοῦνται μέ τό πῶς ὡς ὑποζύγια θά σηκώσουν τά δυσβάστακτα βάρη τους, ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος τοῦ ἀποπροσανατολισμοῦ ἀπό τό σημαντικότατο θέμα, πού μπορεῖ νά ἐξελιχθεῖ σέ ὡρολογιακή βόμβα γιά τό ἀπισχνασμένο μας κράτος. Γι’ αὐτό ἐπιβάλλεται ἐπαγρύπνηση. Φύλακες, γρηγορεῖτε!

αναδημοσίευση από: http://aktines.blogspot.com/2010/05/blog-post_9166.html

ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ - ΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ

Ώρες - ώρες θυμάμαι τους επαίνους που έπλεκαν για τους ξένους δεξιοί και αριστεροί – μην λέμε ονόματα – για την … γονιμοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Τώρα, που οι βιασμοί έχουν εκτιναχθεί σε αστρονομικά ποσοστά και που η οικονομία έχει τινάξει τα πέταλα, ή κοινώς τα έχει κακαρώσει, τι έχουν να μας πουν;


Φυσικά και δεν τολμούν να πουν τίποτα. Γιατί, όσο κι αν έχουν θράσος πιθήκων οι ελλαδίτες πολιτικάντηδες, δεν είναι τρελοί να προκαλέσουν με τέτοιες μπούρδες τον πεινασμένο λαό. Θα τους πατήσουν κάτω, κυριολεκτικά.

Εδώ που τα λέμε, έφυγαν ορισμένοι αλλοδαποί. Όχι οι ψευτοζητιάνοι, ούτε οι σωματέμποροι, οι ναρκέμποροι, οι ληστές και οι διαρρήκτες. Έφυγαν αυτοί που πραγματικά ήρθαν για να εργασθούν, οι οικογενειάρχες. Και αυτό, από κοινωνικής άποψης, είναι πολύ επικίνδυνο. Διότι αυξάνονται κατ’ αναλογία τα εγκληματικά στοιχεία που έμειναν στην χώρα.

Το νού σας συμπατριώτες. Και μην ξεχνάτε να κλειδώνετε την πόρτα και του διαμερίσματός σας και την πόρτα της εισόδου της πολυκατοικίας σας. Και με το παραμικρό ύποπτο θόρυβο ή κίνηση που θα αντιληφθείτε, καλέστε το 100. Τα παιδιά είναι πρόθυμα. Και αν καθυστερήσουν, μην τα βάλετε μαζί τους. Είναι οι μόνοι που τρέχουν για να μας σώσουν σε όλη την Ελλάδα από τα νύχια των εισβολέων και των … προστατών τους.

Να είστε έτοιμοι για όλα.

Μην απελπίζεστε, σταθείτε ακλόνητοι στην πίστη στον Θεό και στην αγάπη για την πατρίδα. Μπόρα είναι και θα περάσει – και μαζί θα παρασύρει και την βρωμιά. Έτσι δρα η φύση.
Γεμάτη από λαθρομετανάστες ήταν και σήμερα το απόγευμα η πλατεία Αττικής.



Μετά την επιτυχή απομάκρυνσή τους από τον Αγ. Παντελεήμονα, χάρη στην επιμονή των μόνων αρμοδίων, των κατοίκων, των ελλήνων πολιτών, οι λαθραίοι μαζεύονται στην πλ. Αττικής. Παρούσα και όχι ιδιαίτερα διακριτική – και καλά κάνει, η αστυνομία. Θα ήταν βέβαια καλύτερα αν τους μάζευαν και τους έδιωχναν από την χώρα.

Δεν μας φταίνε οι άλλοι.

Ο οδηγός του λευκού αυτοκινήτου θεώρησε καλό να πετάξει από το παράθυρο του αυτοκινήτου του, και ενώ πίσω ερχόταν άλλο αυτοκίνητο και μηχανάκι, μια σακούλα με σάντουιτς. Μπορεί ο τύπος να έχει κάνει το σπίτι του σκουπιδιάρικο, δικό του είναι, δεν μας πέφτει λόγος, αλλά ο δρόμος δεν είναι μόνο δικός του. Είναι και δικός μας. Και δεν γουστάρουμε να βλέπουμε πεταμένα τα σκουπίδια του κάθε σκουπιδόμυαλου πεταμένα εδώ και ‘κεί.

Εκείνο το τμήμα της τροχαίας που με συμβατικά μέσα θα ήλεγχε την συμπεριφορά των οδηγών καταργήθηκε; Ή θα πρέπει να πάρουμε τους νόμους στα χέρια μας;

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Σχόλιο
Εμείς έχουμε μετατρέψει την χώρα μας σε σκουπιδότοπο, όπως ακριβώς έχουμε καταντήσει και την ψυχή μας.


Το να πετάει κάποιος σκουπίδια, όπως και να πετά τσιγάρα, δεν δείχνει μαγκιά. Δείχνει μ@λ@κι@.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Το δικό μας Ολοκαύτωμα. Η Γενοκτονία των Ποντίων




ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ.



Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ



http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=186879



Νέα στοιχεία έρχονται στο φως από τον ομαδικό τάφο Ποντίων σε χωριό της Σαμψούντας της περιόδου 1916-1922, που ήρθε στο φως πριν από δύο χρόνια. Εκπρόσωποι των Ποντίων εκφράζουν την έντονη δυσφορία τους για την παθητική ελληνική πολιτική σε ό,τι αφορά το ποντιακό ζήτημα και τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας στον Πόντο.

Οστά Ποντίων από τον τάφο στο Γιαζισιλάρ Τα οστά βρέθηκαν τυχαία κατά τη διάρκεια εργασιών σε σχολείο του χωριού Γιαζισιλάρ, ενώ, σύμφωνα με τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, οι εργάτες πέταξαν τα οστά στο ποτάμι της περιοχής. Οι κάτοικοι του χωριού, όπου βρέθηκε ο ομαδικός τάφος, υποστηρίζουν ότι υπάρχουν και ερείπια από τέσσερις ελληνικές εκκλησίες. Μία απ' αυτές βρισκόταν εκεί όπου σήμερα έχει κατασκευαστεί το σχολείο. Οι ιστορικοί δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο στο σημείο να βρισκόταν και χριστιανικό νεκροταφείο.

«Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση Ερντογάν μεσολάβησε για να αναγνωρίσουν οι Σέρβοι τη σφαγή μουσουλμάνων αμάχων στη Σρεμπρένιτσα, κωφεύει στο ζήτημα των ομαδικών τάφων στην περιοχή του Πόντου.

Προαποφασισμένο σχέδιο

Την περίοδο που ακολούθησε υλοποιήθηκε το προαποφασισμένο σχέδιο των Τούρκων εθνικιστών, των Νεότουρκων, για φυσική εξόντωση των χριστιανικών κοινοτήτων» σημειώνει ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης. «Ηταν τέτοια η ένταση και η έκταση των διωγμών, ώστε ακόμη και οι σύμμαχοι των Τούρκων διατύπωσαν εγγράφως τις αντιρρήσεις τους. Ο μαρκήσιος Pallavicini (Παλαβιτσίνι) έγραφε τον Ιανουάριο του 1918: "Είναι σαφές ότι οι εκτοπισμοί του ελληνικού στοιχείου δεν υπαγορεύονται ουδαμώς από στρατιωτικούς λόγους και επιδιώκουν κακώς εννοούμενους πολιτικούς σκοπούς". Σχεδόν συγχρόνως ο Αυστριακός πρόξενος της Αμισού Κβιατόφσκι (Kwiatkowski) ανέφερε σε υπηρεσιακή επιστολή του ότι ο εκτοπισμός των Ελλήνων της ποντιακής παραλίας βρισκόταν στο πλαίσιο του προγράμματος των Νεότουρκων, με το οποίο επιδιωκόταν η εξασθένηση του χριστιανικού στοιχείου. Θεωρούσε ο ίδιος ότι η καταστροφή αυτή θα είχε μεγαλύτερη απήχηση στην Ευρώπη απ' ό,τι οι σφαγές που είχαν διαπράξει κατά των Αρμενίων».

Ο συγκεκριμένος ομαδικός τάφος που εντοπίστηκε στη Σαμψούντα φαίνεται ότι ανήκει στη δεύτερη περίοδο της Γενοκτονίας (1919-1922). Για τον τάφο αυτό ο μελετητής της ιστορίας των Ελλήνων του Δυτικού Πόντου, εκπαιδευτικός Γιώργος Αντωνιάδης, υπογραμμίζει: «Το χωριό Γιαζισιλάρ αποτελεί συνοικισμό του χωριού Τερέκιοϊ, που βρίσκεται πάνω στην παραλιακή οδό. Τον Ιούνιο του 1921, οι Τούρκοι συγκέντρωσαν τα γυναικόπαιδα του χωριού Τερέκιοϊ και αφού τα έπνιξαν με βρόχο, τα πέταξαν σε ένα λάκκο και στη συνέχεια κάλυψαν το λάκκο αυτό με χώμα...»

Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας διαμαρτυρήθηκε προς τον Τούρκο πρωθυπουργό και ζήτησε (χωρίς αποτέλεσμα απ' ό,τι φάνηκε) από την τότε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Ντόρα Μπακογιάννη να επέμβει. Στην ανακοίνωσή της αναφερόταν: «Στο χωριό Γιαζισιλάρ της Σαμψούντας κατά τη διάρκεια εργασιών για ανέγερση σχολείου σε οικόπεδο που υπήρχαν τα ερείπια χριστιανικού ναού αποκαλύφθηκε ομαδικός τάφος. Είναι προφανές ότι πρόκειται για οστά των κατά το έτος 1916 σφαγιασθέντων Ελληνοποντίων ανδρών ηλικίας 16-60 ετών της περιοχής Σαμψούντας και Πάφρας. Η αποκάλυψη του τάφου αυτού συνιστά αμάχητο τραγικό τεκμήριο της διαπραχθείσης κατά τα έτη 1916-1923 γενοκτονίας σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών του Πόντου από τους Νεότουρκους και το κεμαλικό καθεστώς, έγκλημα που δυστυχώς η επίσημη Τουρκία επιμένει να μην ομολογεί και αρνείται πεισματικά την επιβαλλόμενη αίτηση συγγνώμης. Εξάλλου είναι προσφιλής και επαναλαμβανόμενη η τακτική της να αποποιείται την ευθύνη για το έγκλημα και τα θύματά της να τα χαρακτηρίζει ως "αγνοούμενους"».

Ο Βλάσης Αγτζίδης σημειώνει: «Για άλλη μία φορά το θέμα υποβαθμίστηκε από τις αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες στο πλαίσιο της υποτίμησης της τραυματικής προσφυγικής εμπειρίας και της επίτευξης ελληνοτουρκικής συνεννόησης χωρίς την τήρηση των στοιχειωδών ανθρωπιστικών αρχών, όπως είναι ο σεβασμός της μνήμης των νεκρών και η απόδοση των στοιχειωδών τιμών που απαιτούν οι -τυπικά αποδεκτοί- απ' όλους πολιτισμικοί κανόνες».

Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό Γ. Θ. Αντωνιάδη, οι περιοχές όπου υπάρχουν γνωστοί ομαδικοί τάφοι βρίσκονται στην Πάφρα, τη Σαμψούντα, το Γαβάκ, την Κάβζα, στην Ερπαα.

«Ενδεικτικά αναφέρω μόνο τους ομαδικούς τάφους της περιοχής της Πάφρας του Δυτικού Πόντου: Στον ποταμό Αλυ (1918): Με πρόσχημα την κατάταξη στον τουρκικό στρατό 4.000-4.500 Ελληνες της Πάφρας από 15-60 ετών, οδηγήθηκαν παρά τον ποταμό Αλυ, αφού προηγουμένως τους είχαν δέσει πισθάγκωνα ανά δύο. Ολους τους πέταξαν και τους έπνιξαν στα βαθιά και θολά νερά του ποταμού. Κατά μήκος του ποταμού υπήρχαν 70 αμιγή ελληνικά χωριά. Το έγκλημα αποκαλύφθηκε το 1938, κατά τη διάρκεια ερευνών καταγραφής του βυθού του ποταμού. Στο χωριό Μουαμλή (15-5-1921): στα οικήματα του καπνεμπόρου Σάββα Τζιβαλόγλου, μαζί με τα παιδιά του Γιώργο και Νικόλα, καίνε ζωντανούς 365 άνδρες που είχαν συλλάβει και μεταφέρει εκεί από τα χωριά Μουαμλή, Καράσεϊν-Εκίζ και Τεπέ-ελταβούρ. Στο χωριό Σουρμελή (1-6-1921): στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου έκαψαν ζωντανά 550 άτομα, που τους συνέλαβαν από τα γειτονικά χωριά. Στο χωριό Κοβτσέ-σου (5-6-1921): 570 άνδρες μεταφέρθηκαν από τους τσέτες του Τοπάλ Οσμάν και φυλακίστηκαν στην εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου. Δολοφονήθηκαν όλοι με τον διά πυράς θάνατο, πλην δύο που κατάφεραν να διαφύγουν. Στο χωριό Σελεμελίκ (8-6-1921): Δολοφονήθηκαν με τον γνωστό τρόπο 520 άτομα. Από το Σελεμελίκ συνελήφθησαν 180 άτομα, 80 μεταφέρθηκαν εκεί από την Πάφρα, 15 από το Τιγκιρλά, 30 από το Αζάι, 30 από το Καράπερτσιν και 180 από άλλα χωριά. Επέζησαν μόνο δύο άτομα».

Λίστα χωρίς τέλος

Ο ίδιος έχει καταγράψει ακόμη τάφους στο χωριό Τσουλφάς-Χότζα (11-6-1921): Στην εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου του Σουλού Τερέ δολοφόνησαν 470 άνδρες και 7 ιερείς, ενώ άλλους 60 τους έκαψαν στην εκκλησία του παρακείμενου συνοικισμού Ελεζλού. Στο χωριό Γαβλαάν (14-6-1921): λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Πάφρας ο Τοπάλ Οσμάν συνέλαβε 250 άντρες και γυναίκες και αφού τους έκλεισε στο σπίτι του Νίκου Γεωργιάδη, του έκαψε ζωντανούς. Μαζί τους πήρε 10 αιχμαλώτους για την Κερασούντα, αλλά τους εκτέλεσε στο πλοίο που τους μετέφερε με φρικτό τρόπο ρίχνοντάς τους στο καμίνι της μηχανής του πλοίου.

Στο χωριό Εβρέν Ουσαγί (15-6-1921): 420 άνδρες δολοφονήθηκαν από τον Τοπάλ Οσμάν μέσα στο Σχολείο και στην οικία του Θεμιστοκλή Χαραλάμπους.

Στο χωριό Τουβάν Γιουβασί (16-6-1921): 180 Ελληνες συλληφθέντες από χωριά που βρίσκονταν γύρω από την Πάφρα, κάηκαν ζωντανοί στην εκκλησία του Αγίου Ευγενίου.

Στην κωμόπολη Καράπουναρ (18-6-1921): οι τσέτες του Τοπάλ Οσμάν περικύκλωσαν τους δύο συνοικισμούς της κωμόπολης και δολοφονούν όποιον συναντούν. Τους κατοίκους που συνέλαβαν τους συγκέντρωσαν μπροστά την εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους. Εκεί ξεχώρισαν 70-80 νεαρές κοπέλες τις οποίες, αφού τις βίασαν, τις μετέφεραν ημιθανείς στην εκκλησία και τις έκαψαν μαζί με τους υπόλοιπους. Στη συνέχεια κατεδάφισαν την εκκλησία και επιχωμάτωσαν το χώρο για να μη διακρίνονται τα ίχνη του εγκλήματος.
πηγή

Σχόλιο
 Δεν ξεχνάμε. Αργά ή γρήγορα θα πληρώσουν. Τα ιερά εδάφη μας θα ελευθερωθούν... θέλουν δεν θέλουν.
Πάλι δικά μας θάναι.

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Άγιος Χριστόδουλος ο εκ Kασσάνδρας που μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη

Βιογραφία

Ο νεομάρτυρας Χριστόδουλος γεννήθηκε σ' ένα χωριό της Κασσάνδρας, που ονομαζόταν Βαλτά. Σε νεαρή ηλικία ήλθε στη Θεσσαλονίκη, όπου έκανε το επάγγελμα του ράφτη.

Όταν πληροφορήθηκε ότι κάποιος χριστιανός Βούλγαρος, ετοιμαζόταν ν' αρνηθεί τον Χριστό προμηθεύτηκε έναν μικρό σταυρό και πήγε στο καφενείο, όπου θα γινόταν η περιτομή του αρνησίχριστου. Διέσχισε το πλήθος των γενιτσάρων, και ενώ χτυπούσαν τα τύμπανα, πλησίασε τον αρνησίχριστο, παρουσίασε τον σταυρό και του είπε: «Αδελφέ τι έπαθες, να η πίστη μας, να ο Χριστός, που σταυρώθηκε για την αγάπη μας, συ γιατί αφήνεις τον Χριστό τον σωτήρα σου και γίνεσαι Τούρκος;». Εξαγριωμένοι οι Τούρκοι, όρμησαν και συνέλαβαν τον Χριστόδουλο και με χτυπήματα τον οδήγησαν στον κριτή, όπου απαίτησαν τον θάνατο του. Στην προτροπή του κριτή ν' αρνηθεί τον Χριστό, ο Μάρτυρας με θάρρος απάντησε: «... και συ άφησε τον μωαμεθανισμό και γίνε Χριστιανός». Αποδεικνύοντας έτσι την ακλόνητη πίστη του, παραδόθηκε στους δήμιους, οι οποίοι τον κρέμασαν κοντά στον ναό του Αγίου Μηνά στη Θεσσαλονίκη. Το λείψανο του αγίου με καρφωμένο τον σταυρό στην πλάτη του, παρέμεινε γυμνό κρεμασμένο για δύο μέρες. Κατόπιν οι Χριστιανοί, αγόρασαν το λείψανο του αντί 600 γροσιών και το έθαψαν με τιμές.

Ανάλυση ονόματος*

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ: (χριστός + δούλος) = ο αφωσιωμένος στον Χριστό.

Σχόλιο



Μας έδωσε ο Θεός στα δύσκολα χρόνια τέτοιους ανθρώπους. Χάρη σε ανθρώπους σαν κι αυτόν κρατήσαμε και την πίστη μας και την γενιά μας. Χάρη στο παράδειγμά τους μείναμε Ορθόδοξοι Έλληνες και δεν τουρκέψαμε.


Αυτά να τα βλέπουν τα όργανα της "νέας εποχής" οι "αρχαιοβλάκες" που τολμούν και υβρίζουν τον ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Βλέπουν γιατί ο Έλληνας είναι Ορθόδοξος, βλέπουν ότι ο Έλληνας δεν μπορεί να μην είναι Ορθόδοξος, αλλιώς αλλοιώνεται η συνείδησή του, και φρίττουν. Διότι αποδεικνύεται η αληθινή τους γενιά. Γενιά διαβόλου, ανθελλήνων και αντιχρίστων.

« ποιοι λειτουργοί; θανάσιμη παγίδα…

Δεν είμαι προφήτης.

Αλλά διαπιστώνω ότι πολλά από αυτά, για τα οποία είχα γράψει πριν από καιρό, επαληθεύτηκαν, στη συνέχεια, σχεδόν μέχρι κεραίας.

Για παράδειγμα:

Το Δεκέμβρη (23) του 2008, σχετικά με τα γεγονότα (καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας, κλπ), που είχαν διαδραματισθεί με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, είχα γράψει, μεταξύ άλλων:

«Τι λέει, έγραφα τότε, η πραγματικότητα των τελευταίων ημερών;

Τάχα λέγεται ότι ο αδικοχαμένος Αλέξης Γρηγορόπουλος, σκοτώθηκε, γιατί βρέθηκε σε λάθος τόπο και σε λάθος χρόνο. Όμως…

Το περιστατικό αυτό καθαυτό δεν φαίνεται να έγινε σε λάθος ούτε τόπο και ούτε χρόνο. Κι ούτε τυχαία φαίνεται να είχαμε τη «συμπαράσταση» κάποιων αλλοδαπών κουκουλοφόρων και τη μεγάλη προβολή των επεισοδίων από κάποια ξένα Μ. Μ. Ε. Ή την όποια-όπως ειπώθηκε- «αλληλεγγύη» μεταξύ κάποιων αστυνομικών και

«κουκουλοφόρων»…

Αντίθετα, όλα αυτά και άλλα πολλά φαίνονται να είναι μια «ματ» κίνηση στη σκακιέρα του κατεστημένου.

Που έγινε στον κατάλληλο, για να εξυπηρετήσει τα σχέδιά τους, και τόπο και χρόνο. Προκειμένου:

1ον. Να συκοφαντήσουν τον οποιοδήποτε αγώνα της νέας γενιάς. Έτσι ώστε

να μη μπορέσει να δραπετεύσει απ’ το γκέτο της ανίας και της αγωνίας,

μέσα στο οποίο την έχουν φυλακίσει. Ιδιαίτερα μάλιστα, επειδή

διαισθάνονται ότι ο αγώνας των νέων γίνεται, όχι μόνο για σωστή

παιδεία, αλλά και για έναν καλύτερο κόσμο. Που οι νέοι ονειρεύονται,

αλλά το κατεστημένο, σε καμιά περίπτωση, δεν θέλει…

2ο. Να ενισχύσουν το παιχνίδι της Σκύλλας και της Χάρυβδης του

δικομματισμού. Που στραγγαλίζει τα δίκαια και συρρικνώνει τα

δικαιώματα του λαού. Ενώ διαιωνίζει τα προνόμια και προωθεί τα

συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κατεστημένου.

3ο. Να πλήξουν τον πολιτικό φορέα, που φαινόταν ικανός να διεμβολίσει

την παντοδυναμία του δικομματισμού, φορτώνοντάς του υποκριτικότατα την

ηθική ευθύνη των επεισοδίων.

4ο. Να «βαλτώσουν» το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Γεγονός, που

αποδεικνύουν και τα…άπορα πορίσματά τους. Με τα οποία έρχονται να

προσθέσουν στο οικονομικό το ηθικό σκάνδαλο, του

απροσχημάτιστου κουκουλώματος. Και..

5ον. Να βλάψουν σε κάθε περίπτωση την ελληνική οικονομία και να

γονατίσουν το λαό. Όπως συνέβη και πέρυσι με τις πυρκαγιές. Γεγονός,

που πολλαπλά συμφέρει το ξένο κατεστημένο, ενώ φαίνεται να αφήνει

αδιάφορους τους ντόπιους τοποτηρητές τους….».

Κι απ’ όσο μπορώ να ξέρω, όλα τα παραπάνω επαληθεύτηκαν. Με πρώτη την ελληνική οικονομία, που δολοφονήθηκε. Για να θαφτούν μαζί της και τα όνειρα και οι ελπίδες της νέας γενιάς. Και μάλιστα για γενεές γενεών….

Ο πολιτικός φορέας, που φαινόταν ικανός να διεμβολίσει τον δικομματισμό κατακερματίστηκε. Και βέβαια ο δικομματισμός νικητής και τροπαιούχος πατεί επί πτωμάτων και προχωρεί ακάθεκτος. Πάντα με το ίδιο ντεκόρ και την ίδια τακτική:

Με τα διάφορα «έκτακτα» περιστατικά. Που, όπως φαίνεται κάποιοι σκηνοθετούν για χάρη του. Έτσι ώστε να αποπροσανατολίζουν το λαό, για να μην καταλαβαίνει τις υποχθόνιες μεθοδεύσεις τους.

Μεθοδεύσεις, που μεταβάλλουν σε θανάσιμες παγίδες ακόμη και τα πιο ιερά του δικαιώματα. Όπως είναι η δημοκρατική εκλογή των εκπροσώπων του. Πράγμα που φαίνεται να ισχύει και τώρα με τις δημοτικές εκλογές. Για τις οποίες ο δικομματισμός προετοιμάζεται σάμπως για φιλικό ντέρμπυ.

Οπότε, φαινομενικά ο λαός θα κληθεί να εκλέξει τους άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αλλά, στην πραγματικότητα, για να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στα μέχρι τώρα άθλια πεπραγμένα του δικομματισμού. Όπως:

Την καταλήστευση των μισθών και των συντάξεων. Το άδειασμα των εργαζομένων-και ιδιαίτερα των νέων- στον Καιάδα της ανεργίας. Την άνευ όρων υποταγή της χώρας και του λαού της στο διεθνές τοκογλυφικό κατεστημένο. Κλπ, κλπ, κλπ…

Θα καταμετρήσουν, λοιπόν, τα ένθεν και ένθεν ποσοστά τους. Τα οποία εναλλάσσονται, αναλόγως των περιστάσεων. Θα πανηγυρίσουν ο καθένας με τον τρόπο του. Αλλά, πάντα «μονά ζυγά» θα είναι δικά τους. Και πάντα ο λαός θα είναι «και μασκαράς και ζημιωμένος».

Και τι θα συμβεί, αφού θα πάρουν ψήφο εμπιστοσύνης για τις μέχρι τώρα αθλιότητές τους;

Ασφαλώς και θα προχωρήσουν σε νέα προκρούστεια μέτρα για τον περαιτέρω ακρωτηριασμό ή την εξάρθρωση της οικονομικής, ηθικής και πνευματικής μας υπόστασης….

Γεγονός, που σημαίνει ότι, όπως έγραφα και στην «έσχατη πλάνη», οι επόμενες εκλογές δεν είναι καθόλου τυπικό θέμα. Αλλά ζήτημα «ζωής ή θανάτου». Για το μέλλον το δικό μας και της πατρίδας μας.

Ειπώθηκε υποκριτικότατα, από κάποιους παμπόνηρους μακελάρηδες του λαού, ότι πόνεσαν πολύ, για τα σκληρά και άδικα μέτρα που πήραν σε βάρος του….

Το ίδιο -με άκρα ειλικρίνεια-πρέπει να κάμει και ο λαός. Να τους πληρώσει με το ίδιο νόμισμα. Να τους στείλει συλλήβδην στον Καιάδα. Όπως τους αξίζει. Με μέτρο όχι τον απάνθρωπο και άπονο πόνο των παμπόνηρων μακελάρηδων.

Αλλά το δικό του ιερό και αβάσταχτο πόνο. Για την άκρως παμπόνηρη και κατά συρροή, εξαπάτηση και την άδικη και άγρια καταλήστευση σε βάρος του….

Παπα-Ηλίας

Υ. Γ. Εκτός από τα δύο μπλοκ (ΥΠΕΡΒΑΣΗ και τα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ) , που μου κατάργησαν, έχουν φιμώσει και τα δύο ιμέηλ, με τα οποία επικοινωνούσα με τους συναδέλφους και αναγνώστες.


Και, όπως φαίνεται, είναι αποφασισμένοι να μου κλείσουν με κάθε τρόπο το στόμα.


Γι’ αυτό παρακαλώ όσους συμμερίζονται το πνεύμα των γραφομένων μου να γνωστοποιήσουν, όσο μπορούν, την κλιμάκωση του διωγμού.


Για να γνωρίζουν και οι άλλοι φίλοι μας ότι η μη επικοινωνία μαζί τους οφείλεται όχι σε υπαιτιότητα δική μου, αλλά στην κατάσταση πολιορκίας…

http://papailiasyfantis.wordpress.com/

Σχόλιο
Δεν χρειάζονται σχόλια. Τα λέει όπως είναι και όπως πρέπει.

"μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι"- Τελικά θα μας κάνουν χουντικούς;

Σε επανάληψη είδαμε από το κρατικό ΝΕΤ «αφιέρωμα» για την Γυάρο και τους εκεί εκτοπισθέντες από την 7 ετία, από την εκπομπή «ιστορικές μνήμες».

Και από την άλλη παρατηρούμε την απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στα θύματα του Καρπενησίου, του Μελιγαλά, του Φενεού που τίμησε τους 3000 εκτελεσθέντες άοπλους έλληνες από τους κομουνιστές στις 18 Ιιουλίου. - Θα μου πείτε, οι νεκροί δεν μιλούν. Έστω, αλλά...

Και αρχίζουν τα ερωτήματα: Στην κομουνιστική - σοβιετική Ελλάδα του σήμερα, εκτός από το σύστημα που λειτουργεί άκρως καπιταλιστικά, μήπως προσπαθούν δια της πλαγίας οδού να μας κάνουν χουντικούς; Μήπως θέλουν να αναπολήσουμε τις ημέρες της ασφάλειας; της άνθισης τοις οικονομίας; της έλλειψης δασικών πυρκαγιών; της έλλειψης εγκληματικότητας; της έλλειψης καταχραστών δημοσίου χρήματος; της έλλειψης κομπιναδόρων;

Γιατί, ναι μέν οι χουντικοί στέρησαν από τους πολίτες το δημοκρατικό δικαίωμα να εκλέγουν … δικτάτορες που δεν μπορούν ούτε να τους ελέγξουν ούτε να τους αλλάξουν ούτε να τους τιμωρήσουν, αλλά τουλάχιστον δεν δουλευόμασταν μεταξύ μας. Είχαμε χούντα. Δεν είχαμε κυβερνήσεις υποτέλειας σε ξένους κατακτητές.

Και σκέφτομαι. Μήπως εφαρμόζεται στην περίπτωση της ΝΕΤ το αγιογραφικό «αποβλακώνει ο κύριος όποιον θέλει να καταστρέψει»;

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΩΑΜΕΘΑΝΟΥΣ

Καλημέρα


Κατα την γνώμη μου το πρόβλημα σήμερα το εχουμε με τούς μουσουλμάνους που έχουν εισβάλει στην χώρα την ΕΛΛΑΔΑ μας
Μπαίνουν στην χώρα κατα χιλιαδες

απο την τουρκία γενοβολλανε σαν κουνέλια φτίαχνυν τζαμιά περιφέρονται σε αγελλες φτιαχνουν

μαγαζιά και ψωνίζουν μεταξυ τούς και το χρήμα φευγεί για τις χωρες τους και σε μας μένει η βρωμία τους

η εγκληματικότητα τους τα παράνομα παζάρια που δημιουργούν κα αντε ενα ενοίκιο που πληρώνουν σε καποιο

υπόγειο 15-20 άτομα που μένουν μαζί

κα εχουν και άμεση προσβαση στα νοσοκομεία και στην υγεία γενικώς τσαμπα κα συ Ελληνα πληρωνε φορους

για να γενοβολανε και να νοσηλευονται αυτοι ασε που εχουν κουβαλήσει και εναν σκασμό αρρώστειες που είχαμε ξεχάσει πως υπάρχουν ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΚΥΡΙΟΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ 8Α ΜΕ ΦΙΛΟΞΕΝΙΣΕΤΕ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΑΣ



ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
 

Σχόλιο


Η αγανάκτησή σας είναι δικαιολογημένη απολύτως. Πριν όμως τα βάλουμε με τους ουτως ή άλλως εχθρούς μας "μουσουλμάνους" - από τότε που εμφανίστηκαν μονίμως στρέφονται κατά του ελληνισμού και του χριστιανισμού - θα πρέπει να βρούμε πώς και ποιος τους επέτρεψε να εισβάλλουν στην χώρα μας.


Μήπως η πόρτες και τα παραθύρια μας είναι ανοικτά; Μήπως αυτοί που μας διοικούν μας έχουν, κατά το κοινώς λεγόμενο, «γραμμένους»; Μήπως αυτοί που πρέπει να φυλάνε σύνορα φυλάνε κατουρημένες ποδιές για εξέλιξη; (γνωρίζουν οι ένστολοι σε ποιούς αναφέρομαι)


 Νόμος της φύσης είναι να μην ασθενεί κανείς υγιείς οργανισμός. Ποιος λοιπόν φταίει που ασθένησε το κράτος μας; Οι διοικούντες; Ο λαός; Οι Ξένοι; Όλοι μας;


Μόλις ισχυροποιηθεί ο οργανισμός – και αυτό γίνεται μόνο με δραστικά μέσα και «εκ των έσω» - τότε να είστε σίγουρος ότι θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Αν όμως αργήσει η θεραπεία, τότε… καλή ψυχή.

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Κατά Ματθαίον ιδ΄22-34

Και ευθέως ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ου απολύση τους όχλους. Και απολύσας τους όχλους ανέβη εις το όρος κατ΄ ιδίαν προσεύξασθαι. οψίας δε γενομένης μόνος ην εκεί. Το δε πλοίον ήδη μέσον της θαλάσσης ην, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων· ήν γάρ εναντίος ο άνεμος. Τετάρτη δε φυλακή της νυκτός απήλθε προς αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί της θαλάσσης. Και ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμά εστι, και από του φόβου έκραξαν. Ευθέως δε ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων· θαρσείτε, εγώ ειμι· μη φοβείσθε. Αποκριθείς δε αυτώ ο Πέτρος είπε· Κύριε, ει συ ει, κέλευσόν με προς σε ελθείν επί τα ύδατα. Ο δε είπεν, ελθέ. Και καταβάς από του πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τα ύδατα ελθείν προς τον Ιησούν. Βλέπων δε τον άνεμον ισχυρόν εφοβήθη, και αρξάμενος καταποντίζεσθαι έκραξε λέγων· Κύριε, σώσόν με. Ευθέως δε ο Ιησούς εκτείνας την χείρα επελάβετο αυτού και λέγει αυτώ· ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας; Και εμβάντων αυτών εις το πλοίον εκόπασεν ο άνεμος. Οι δε εν τω πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες· αληθώς Θεού υιός ει. Και διαπεράσαντες ήλθον εις την γην Γεννησαρέτ.


Νεοελληνική απόδοσις

Αμέσως ύστερα ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη. Αφού τους διέλυσε, ανέβηκε μόνος του στο βουνό να προσευχηθεί. Όταν βράδιασε ήταν μόνος του εκεί. Στο μεταξύ το καΐκι βρισκόταν κιόλας στη μέση της λίμνης και το παίδευαν τα κύματα, γιατί ήταν αντίθετος ο άνεμος. Κατά τα ξημερώματα, ήλθε ο Ιησούς κοντά τους περπατώντας πάνω στη λίμνη. Οι μαθητές, όταν τον είδαν να περπατάει πάνω στη λίμνη, τρόμαξαν· έλεγαν πως είναι φάντασμα κι έβαλαν τις φωνές από το φόβο τους. Αμέσως όμως ο Ιησούς τους μίλησε και τους είπε: «Θάρρος! Εγώ είμαι· μη φοβάστε.» Ο Πέτρος του αποκρίθηκε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω κοντά σου περπατώντας στα νερά». Κι εκείνος του είπε: «Έλα». Κατέβηκε τότε από το πλοίο ο Πέτρος κι άρχισε να περπατάει πάνω στα νερά για να πάει στον Ιησού. Βλέποντας όμως τον ισχυρό άνεμο φοβήθηκε, κι άρχισε να καταποντίζεται· έβαλε τότε τις φωνές: «Κύριε, σώσε με!» Αμέσως ο Ιησούς άπλωσε το χέρι, τον έπιασε και του λέει: «Ολιγόπιστε, γιατί σε κυρίεψε η αμφιβολία;» Και μόλις ανέβηκαν στο καΐκι κόπασε ο άνεμος. Τότε όσοι ήταν στο καΐκι ήρθαν και τον προσκύνησαν λέγοντας: «Αληθινά, είσαι ο Υιός του Θεού!» Αφού διασχίσανε τη λίμνη, ήρθαν στην περιοχή της Γεννησαρέτ.


Σύντομο σχόλιο

Να μην φοβόμαστε στις δυσκολίες που συναντάμε στην ζωή μας. Να έχουμε θάρρος και απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό.

Λόγος στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα - Κυριακή Θ’ Ματθαίου

Η εμπιστοσύνη στον αρχηγό της πίστεως (Κυριακή Θ’ Ματθαίου)


Η διήγηση έχει σαν ιστορικό πυρήνα το βίωμα του κινδύνου που ένιωσαν κάποτε οι μαθητές του Ιησού και της διασώσεως απ’ αυτόν που τους πρόσφερε η παρουσία του διδασκάλου τους επάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα. Συγκεκριμένα το γεγονός έγινε αμέσως μετά τον θαυματουργικό χορτασμό των πεντακισχιλίων, για τον οποίο έκανε λόγο η περικοπή της προηγούμενης Κυριακής. Πέρα όμως από το βίωμα αυτό που συγκλόνισε τους μαθητές, οι ευαγγελιστές διασώζουν το γεγονός, γιατί βλέπουν σε αυτό κάποιο βαθύτερο μήνυμα για την Εκκλησία.

Ο όχλος που ήταν μάρτυρας του πολλαπλασιασμού των άρτων βρίσκεται σε ένα παραλήρημα μεσσιανικού ενθουσιασμού, νομίζοντας ότι έφτασε η μεγάλη στιγμή της ικανοποιήσεως των αναγκών του. Ο Ιησούς, που γνωρίζει καλά ότι αυτός ο ενθουσιασμός μπορεί να σημάνει αποτυχία του πνευματικού έργου του, διώχνει τους μαθητές του με το πλοιάριο στο απέναντι μέρος της λίμνης Γεννησαρέτ κι ο ίδιος αποσύρεται στο όρος για να προσευχηθεί. Όταν όμως αντιλαμβάνεται ότι οι μαθητές κινδυνεύουν από τον αντίθετο άνεμο και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες εμφανίζεται μπροστά τους και λέει: «θαρσείτε, εγώ ειμί· μη φοβείσθε». Η ενθαρρυντική αυτή φράση έκανε ασφαλώς μεγάλη αίσθηση στους φοβισμένους μαθητές. Κι αν την κατέγραψαν, είναι γιατί είδαν σε αυτή τη φράση μια υπόσχεση του Χριστού προς το σκάφος της Εκκλησίας του.

Αλήθεια, πόσες τρικυμίες και πόσους αντιθέτους άνεμους δεν συνάντησε η Εκκλησία στη διάρκεια της ιστορίας της μέχρι σήμερα! Όταν λείψει η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Αρχηγό της, τότε κινδυνεύει να καταποντισθεί μέσα στη θάλασσα των συμβιβασμών, των υποχωρήσεων, της προδοσίας. Το επεισόδιο με τον πάντα αυθόρμητο και ορμητικό αλλά μερικές φορές ολιγόπιστο μαθητή, τον Πέτρο, αυτό ακριβώς θέλει να δείξει: Όσο έβλεπε ο μαθητής με εμπιστοσύνη το Χριστό, μπορούσε να βαδίζει πάνω στη θάλασσα· όταν όμως φοβήθηκε από τον άνεμο και σκέφτηκε τον ενδεχόμενο κίνδυνο -λογικό άλλωστε και πολύ δικαιολογημένο- άρχισε να βυθίζεται. Όσο δηλ. λιγότερο συνειδητοποιεί κανείς την παρουσία του Κυρίου δίπλα του, και όσο αμφιβάλλει για τη δύναμή του, τόσο περισσότερο είναι εκτεθειμένος στο φόβο και στον κίνδυνο. Αλλ’ όταν με εμπιστοσύνη απευθύνεται στο Κύριο, δεν μένει χωρίς βοήθεια. Στο «Κύριε, σώσόν με» που πρόφερε ο Πέτρος έλαβε σαν απάντηση την άμεση βοήθεια. Στην πίστη δεν χωρούν πειραματισμοί και δοκιμές. Δεν χρειάζεται να περπατήσει κανείς πάνω στη θάλασσα για να πιστέψει στο Χριστό, αλλ’ αν πράγματι πιστεύει, μπορεί να προχωρεί με θάρρος πάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα της ζωής, χωρίς να βυθίζεται και να χάνεται. Αυτός που είναι ο χορηγός της τροφής, αυτός που χορταίνει τους ανθρώπους με τον άρτο της ζωής, είναι και Κύριος του θανάτου.

Η διήγησή μας με την αναφορά σ’ ένα βίωμα των μαθητών και ιδίως του Πέτρου, υπογραμμίζει την ακόλουθη αλήθεια: Η πίστη στον Αρχηγό της πίστεως είναι απαραίτητο εφόδιο γι’ αυτούς που βρίσκονται στο σκάφος της Εκκλησίας που πλέει μέσα στην τρικυμία του κόσμου. Όποιος επηρεάζεται από τους άνεμους και αφήνει τον εαυτό του εκτεθειμένο σ’ αυτούς κινδυνεύει να καταποντισθεί. Ας γνωρίζει όμως ότι στη κραυγή «Κύριε, σώσόν με» θα έλθει άμεσος βοηθός ο νικητής των αντίθεων δυνάμεων Υιός του Θεού.

Στο «θαρσείτε, εγώ είμι μη φοβείσθε» της περικοπής μας πρέπει να αναγνωρίσουμε τη ρητή υπόσχεση του Κυρίου στα μέλη της Εκκλησίας του ότι μέσα στις ταραχές της ζωής, στους διωγμούς, στις θλίψεις, στους αντίθετους ανέμους και, στα υπόλοιπα εμπόδια Εκείνος θα βρίσκεται δίπλα τους, σύμφωνα άλλωστε με τη διαβεβαίωσή του με την οποία τελειώνει το ευαγγέλιο του Ματθαίου: «Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντέλειας του αιώνος».

(Ιωαν.Δ.Καραβιδόπουλου, Καθηγ. Παν/μίου, «Οδός ελπίδας»)

vatopaidi.wordpress.com

Αναδημοσίευση από εδώ

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Προς Γαλάτας δ΄22-27

Γέγραπται γαρ ότι Αβραάμ δύο υιούς έσχεν, ένα εκ της παιδίσκης και ένα εκ της ελευθέρας. αλλ΄ ο μεν εκ της παιδίσκης κατά σάρκα γεγέννηται, ο δε εκ της ελευθέρας δια της επαγγελίας. άτινα εστίν αλληγορούμενα. αύται γαρ εισί δύο διαθήκαι, μία μεν από όρους Σινά, εις δουλείαν γεννώσα, ήτις εστίν Άγαρ· το γαρ Άγαρ Σινά όρος εστίν εν τη Αραβία, συστοιχεί δε τη νυν Ιερουσαλήμ, δουλεύει δε μετά των τέκνων αυτής η δε άνω Ιερουσαλήμ ελευθέρα εστίν, ήτις εστί μήτηρ πάντων ημών. γέγραπται γαρ· ευφράνθητι στείρα η ου τίκτουσα, ρήξον και βόησον ουκ ωδίνουσα· ότι πολλά τα τέκνα της ερήμου μάλλον ή της εχούσης τον άνδρα.



Νεοελληνική απόδοσις



Λέει δηλαδή η Γραφή πως ο Αβραάμ απέκτησε δύο γιους, έναν από τη δούλη κι έναν από την ελεύθερη γυναίκα του. Ο γιος της δούλης όμως γεννήθηκε σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους, ενώ ο γιος της ελεύθερης σύμφωνα με την υπόσχεση του Θεού. Αυτά πρέπει να τα καταλάβουμε σαν μια αλληγορία. Οι γυναίκες δηλαδή είναι οι δύο διαθήκες: η μία στο όρος Σινά, που γεννάει δούλους, κι αυτή είναι η Άγαρ. Η Άγαρ συμβολίζει το όρος Σινά στην Αραβία, κι αντιστοιχεί στην τωρινή Ιερουσαλήμ, που πραγματικά είναι υπόδουλη, αυτή και τα παιδιά της. Αντίθετα, η ουράνια Ιερουσαλήμ είναι ελεύθερη, κι αυτή είναι η μητέρα όλων μας. Λέει σχετικά η Γραφή: Να χαίρεσαι, στείρα, που δε γεννάς! Φώναξε και κράξε με χαρά, εσύ που δεν κοιλοπονάς! Γιατί είναι περισσότερα τα παιδιά της διωγμένης παρά εκείνης που έχει τον άντρα.



Σύντομο σχόλιο

Υπόδουλοι όσοι μένουν μακρυά από τον Ιησού Χριστό. Αληθινά ελεύθεροι όσοι ζουν ατενίζοντας το πρόσωπό Του με πίστη και αγάπη.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Γαλάτας Δ΄ 22-27)

Στις 25 Ιουλίου η Αγία μας Εκκλησία τιμά την αγία «Προμήτορα» και «θεόφρονα Άννα». Μια μεγάλη και καταπληκτική μορφή που έζησε στα τέλη της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι Αυτή που αξιώθηκε να αναδειχθεί η «ευλογημένη γη». Αυτή που έφερε με τον σύζυγό της Ιωακείμ, κατά θαυμαστό βέβαια τρόπο, στην ύπαρξη και στη ζωή της Εκκλησίας μας την «Τιμιωτέραν των Χερουβίμ και Ενδοξοτέραν, ασυγκρίτως των Σεραφίμ».

Η ζωή της γενικώς και ο πνευματικός της αγώνας με τη θερμή προσευχή της κυρίως, έχουν να μας διδάξουν πολλά. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη να μελετήσουμε τον βίο των γονέων της «Κυρίας Θεοτόκου» στα Ιερά συναξάρια που κατέχει η Εκκλησία μας.....

Όμως και το Αποστολικό Ανάγνωσμα που θα ακούσουμε στους Ιερούς μας Ναούς και έχει σχέση με την Αγία Άννα η οποία ήταν στείρα, κάνει λόγο για την ιστορία του Ισμαήλ και αυτή του Ισαάκ, ο οποίος γεννήθηκε και αυτός από την μητέρα του Σάρρα, η οποία ήταν και αυτή πολύ προχωρημένης ηλικίας.

Αυτά όμως, όπως ερμηνεύει το Πνεύμα το Άγιον διά του Απ. Παύλου (Γαλ΄ Δ΄24), έχουν αλληγορική έννοια. Δηλ. είναι μεν γεγονότα ιστορικά, αλλά συγχρόνως προτύπωσαν και προεικόνιζαν γεγονότα και αλήθειες της Καινής Διαθήκης. Διότι οι δύο γυναίκες, η Άγαρ (τα τέκνα και οι απόγονοι αυτής, Αγαρηνοί...), και η Σάρρα, είναι τύποι των δύο Διαθηκών. Η μεν μία Διαθήκη είναι εκείνη που δόθηκε από το όρος Σινά, η οποία γεννά τέκνα, για να βρίσκονται στην δουλεία, και η οποία προτυπώνεται από την Άγαρ, η δε άλλη η Σάρρα, συμβολίζει την Καινή Διαθήκη και το πνεύμα της Χριστιανικής Ελευθερίας. Πιο συγκεκριμένα, η Άγαρ, συμβολίζει το όρος Σινά στην Αραβία, κι αντιστοιχεί και προτυπώνει την επίγεια Ιερουσαλήμ, στην οποία δόθηκε ο νόμος του Σινά. Η δε επίγειος Ιερουσαλήμ είναι δούλη μαζί με τα τέκνα της, όπως ακριβώς δούλη ήταν και η Άγαρ. (Δ΄25). Και ενώ αυτό συμβαίνει στην περίπτωση των Εβραίων που επιμένουν πεισματικά δήθεν στην Παλαιά Διαθήκη και παραμένουν πνευματικώς δούλοι, εξ αντιθέτου η επουράνια Ιερουσαλήμ, η θριαμβεύουσα εν ουρανοίς και η επί γης στρατευομένη Εκκλησία, είναι ελεύθερη. Και φυσικά αυτή η Εκκλησία, το Σώμα δηλ. του Χριστού είναι και η μητέρα όλων μας. (Δ΄26).

Αυτή ακριβώς την θεία πραγματικότητα , της ελεύθερης εν Χριστώ Εκκλησίας, με το αμέτρητο πλήθος των πιστών μελών της, είχε προείδει 800 χρόνια π.Χ. διά Πνεύματος Αγίου, ο μεγαλοφωνότατος Προφήτης Ησαίας. Η μεγάλη αυτή μορφή της Παλαιάς Διαθήκης, βλέπει με το προφητικό του βλέμμα στο μακρινό μέλλον την δόξα της Εκκλησίας και περνά από την επίγεια Ιερουσαλήμ στην άνω, την νέα Σιών. Γι’ αυτό και στο ΝΔ΄ κεφ. Του βιβλίου του και στον πρώτο στίχο, αναφέρεται χαρακτηριστικά: « Ευφράνθητι, στείρα η ου τίκτουσα, ρήξον και βόησον, η ουκ ωδίνουσα, ότι πολλά τα τέκνα της ερήμου μάλλον ή της εχούσης τον άνδρα». (Γαλ. Δ΄27). Δηλ. Γέμισε από εφροσύνη, ω στείρα, που δεν γεννάς! Ξέσπασε από χαρά και φώναξε δυνατά εσύ, που δεν έχεις πόνους τοκετού! Διότι είναι πολλά τα τέκνα της ερήμου μάλλον, παρά εκείνης που έχει τον άνδρα.

Την καλή λοιπόν την Εκκλησία ο Προφήτης να κραυγάσει από χαρά και εφροσύνη, διότι, ενώ έως τότε ήταν έρημος (χήρα) και στείρα, τώρα θα αποκτήσει τέκνα πάρα πολλά.

Έρημος και στείρα ονομάζεται «των Εθνών η πληθύς» (Κατά τον Άγιο Κύριλλο), η ειδωλολατρική δηλ. οικουμένη, η οποία δεν είχε σχέσεις με τον αληθινό Θεό και Νυμφίο.

Έχουσα τον άνδρα, χαρακτηρίζεται «η των Ιουδαίων συναγωγή» η οποία γνώριζε τον αληθινό Θεό και ανήκε σ’ Εκείνον.

Τα τέκνα της νέας Σιών, δηλ. της Εκκλησίας, θα είναι ασυγκρίτως περισσότερα από αυτά της συναγωγής, διότι η Εκκλησία θα είναι πράγματι «μήτηρ αναριθμήτων λαών».

Αν θελήσουμε τώρα να σχολιάσουμε κάτι επάνω σ’ αυτές τις όντως μεγάλες Βιβλικές αλήθειες, αδελφοί μου, τούτο είναι, αφ’ ενός μεν η πραγματικότητα των Γραφών, η επαληθεύσις δηλ. του ζωντανού λόγου του Θεού μέσα στη ροή της ιστορίας, αφ’ ετέρου δε, η βεβαιότητα ότι και οι υπόλοιπες προφητείες που περιέχονται στην Αγία Γραφή, οπωσδήποτε θα πραγματοποιηθούν.

Όχι απλώς βλέπουμε εκπληρουμένη την Προφητεία που μας αναφέρει θεοπνεύστως ο Προφήτης Ησαίας, αλλά και ζούμε μέσα στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Όταν μάλιστα διαπιστώνουμε την ολονέν και περισσότερο άνθηση του Σώματος του Χριστού, κατόπιν τόσων αγρίων διωγμών και πολέμων, με ενθουσιασμό αποδεχόμαστε και όλες τις προφητείες του λόγου του Θεού που αναμένεται ακόμη η εκπλήρωσή τους, αλλά και πιστεύουμε ακραδάντως σε όλα όσα είπε και έπραξε Αυτός ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός!

Όπως λοιπόν πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες προφητείες, έτσι έχουμε την βεβαιότητα ότι θα πραγματοποιηθούν και οι επόμενες οι οποίες κάνουν λόγο για οριστικό θρίαμβο της Εκκλησίας, παρά το πείσμα του διαβόλου και των οργάνων του.

Αδελφοί μου, όλα τ’ άλλα για τα οποία κάνουν λόγο και σχέδια οι άνθρωποι, είναι εντελώς αμφίβολα, αφού πλην των άλλων, κατά τον λόγον της Γραφής «πας άνθρωπος ψεύτης». ( Ψαλμ. 115, 2 ).

Το μόνο βέβαιο είναι ο θρίαμβος του Χριστού και της Εκκλησίας του.

Μακάριοι όσοι εννόησαν τούτη την μεγάλη αλήθεια και αγωνίζονται να «πιστέψουν και διδάξουν» και «μαρτυρούν» την Θεότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Όντως , γι’ αυτές τις ευλογημένες προσωπικότητες ισχύει και πάλι ο θεόπνευστος λόγος του βιβλίου της Αποκαλύψεως: « ... Γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής» (Αποκαλ. Β΄10). Αμήν.

Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος,Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης

ΠΗΓΉ

Ο ΠΙΣΤΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ

Την ανθρώπινη ψυχολογική εναλλαγή θάρρους και φόβου, εμπιστοσύνης και αμφιταλάντευσης παρουσιάζει μεταξύ άλλων το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα μέσα από το θαύμα του Χριστού που περπατά πάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα. Το περιστατικό αυτό μας βοηθά να κατανοήσουμε και την δική μας προσωπική σχέση με τον Χριστό μέσα από τα καθημερινά βιώματα των ποικίλων περιπετειών, φόβων και κινδύνων της ζωής μας.

Ο Χριστός αναγκάζει τους μαθητές Του «εμβήναι εις το πλοίον και προάγεις αυτός εις το πέραν». Αυτός, αφού διέλυσε τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος, για να προσευχηθεί. Το πλοίο δοκιμάζεται από σφοδρή θαλασσοταραχή. Όσο ανέβαινε η αγωνία τους, τόσο περισσότερο οι μαθητές ήθελαν την παρουσία του Χριστού. Τελικά, ο Χριστός εμφανίζεται «περιπατών επί της θαλάσσης» και παύει η θύελλα της θάλασσας και, ίσως το πιο σημαντικό, την ταραχή της ψυχής τους. Ένας θεοφώτιστος πατέρας της Εκκλησίας γράφει ότι «όταν βρισκόταν οι μαθητές στα ανοιχτά της θάλασσας, άφησε ο Ιησούς να ξεσπάσει φουρτούνα, ώστε να μην έχουν ελπίδα σωτηρίας από πουθενά. Και τους άφησε να ταλαιπωρούνται όλη την νύχτα χωρίς να έρθει σε βοήθεια, ώστε να διεγείρει την καρδιά τους και να την γεμίσει με μεγαλύτερη επιθυμία για τον ερχομό του.

Έτσι νουθετεί και εμάς ο Κύριος να μην ζητούμε βιαστικά την απαλλαγή μας από τα δεινά, αλλά να τα υπομένουμε με γενναιότητα. Και όπως λέει το Ευαγγέλιο εκεί που νόμισαν οι μαθητές ότι γλίτωσαν πιά, τότε μεγάλωσε πάλι ο φόβος τους, ταράχθηκαν και φώναξαν, καθώς τον είδαν να περπατά πάνω στα κύματα. Ούτε διέλυσε το σκοτάδι, ούτε φανερώθηκε αμέσως. Έτσι γύμνασε ο Χριστός τους μαθητές Του, για να είναι καρτερικοί μέσα στα αλλεπάλληλα δεινά».

Η ενθαρρυντική φράση του Χριστού «θαρσείτε, εγώ ειμί, μη φοβήσθε» είναι μια υπόσχεση του Χριστού σε κάθε πιστό μέλος της Εκκλησίας Του. Πόσες τρικυμίες και πόσους αντίθετους ανέμους δεν συναντάμε στην διάρκεια της ζωής μας, αλλά και στην ιστορία της Εκκλησίας! Η αποθάρρυνση είναι υποτίμηση και περιφρόνηση του εαυτού μας. Είναι άρνηση και απόρριψη της προσφερόμενης δύναμης του Θεού «ου γαρ έδωκεν ημίν ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως». Όταν ατονεί η εμπιστοσύνη στην αλήθεια του Ευαγγελίου, η σχέση μας με τον Χριστό ψυχραίνεται επικίνδυνα και απειλείται να διαλυθεί. Τότε κινδυνεύουμε να καταποντισθούμε στην θάλασσα των συμβιβασμών, των υποχωρήσεων και της προδοσίας. Σκληρά κτυπήματα της ζωής, απρόβλεπτες και οδυνηρές καταστάσεις, μας βυθίζουν κυριολεκτικά στην αβεβαιότητα και την απόγνωση, ώστε να νιώθουμε ότι χανόμαστε «Κύριε, σώσον ημάς, απολλύμεθα». Σκοτισμένοι και αναστατωμένοι από του πειρασμούς δεν μπορούμε να αποκρυπτογραφήσουμε την ζωντανή παρουσία του Θεού και την θαυμαστή επέμβασή Του, με τα ευεργετικά αποτελέσματά της, στην ζωή μας.

Όσο λιγότερο συνειδητοποιούμε την παρουσία του Κυρίου δίπλα μας και όσο αμφιβάλλουμε για την δύναμή Του, τόσο περισσότερο είμαστε εκτεθειμένοι στους φόβους, στους κινδύνους και στις απειλές που διαπερνούν την ύπαρξή μας. Απορροφημένοι από τις εξωτερικές συνθήκες και δυσκολίες, ξοδεύουμε πολύ χρόνο, για να αναλύουμε και να ερμηνεύουμε τους «ανέμους» και τα «κύματα» της ζωής μας. Μέσα στην μοναξιά μας, χανόμαστε στην προσπάθειά μας να εξηγήσουμε το πώς και το γιατί.

Ο απόστολος Πέτρος στην κρίσιμη και οριακή στιγμή του κινδύνου αυθόρμητα φωνάζει «Κύριε, σώσόν με». Αυτή η κραυγή συμπυκνώνει το βαθύ βίωμα της συντριβής και της εμπιστοσύνης. Ο Χριστός αναστέλλει την χάρη Του και τον αφήνει να δοκιμασθεί, ώστε έτσι να καταλάβει την αδυναμία του και να εκφρασθεί η ελευθερία του. και όμως, ο Χριστός ήταν κοντά στον Πέτρο και τους άλλους μαθητές. Έτσι είναι κοντά μας και μέσα μας και εμείς μέσα σ’ Αυτόν. «εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν». Είναι κοντά μας στις ευχάριστες και στις δύσκολες στιγμές της καθημερινότητάς μας. Απλώνει το χέρι Του, για να του προσφέρουμε το δικό μας.

Αγαπητοί αδελφοί, αυτήν την πίστη και την βεβαιότητα ότι ο Χριστός στέκεται διαρκώς πλάι μας και πολύ περισσότερο κοντά μας από όσο εμείς νομίζουμε δεν μπορεί να την κλονίσουν οι φοβίες μας και τα άγχη μας, δεν μπορούν να την σκορπίσουν οι λύπες και, κάποτε, ακόμη και αυτές οι απελπισίες μας. Αμήν.

Αρχιμ. Ν.Κ.

Ἡ Κοίμηση τῆς Ἁγίας Ἄννας Μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (25 Ιουλίου)

Ἡ Ἁγία Ἄννα, ἡ μητέρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Λευί.

Ὁ πατέρας της, ποὺ ἦταν ἱερέας, ὀνομαζόταν Ματθᾶν καὶ ἡ μητέρα της Μαρία. Ἡ Ἄννα εἶχε καὶ δυὸ ἀδελφές, τὴν ὁμώνυμη μὲ τὴ μητέρα της Μαρία καὶ τὴ Σοβήν. Καὶ ἡ μὲν Μαρία εἶχε κόρη τὴ Σαλώμη, ἡ δὲ Σοβῆ τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ἡ Ἄννα τὴν Παρθένο Μαρία.

Ἡ Ἁγία Ἄννα ἀξιώθηκε νὰ ἔχει τὴ μεγάλη τιμὴ καὶ εὐτυχία νὰ ἀποκτήσει μοναδικὴ κόρη, τὴν μητέρα τοῦ Σωτῆρος τοῦ κόσμου.

Ἀφοῦ ἡ Ἁγία Ἄννα ἀπογαλάκτισε τὴν Θεοτόκο καὶ τὴν ἀφιέρωσε στὸ Θεό, αὐτὴ πέρασε τὴν ὑπόλοιπη ζωή της μὲ νηστεῖες, προσευχὲς καὶ ἐλεημοσύνες πρὸς τοὺς φτωχούς.

Τέλος, εἰρηνικὰ παρέδωσε στὸ Θεὸ τὴ δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τὰ αἰώνια ἀγαθά. Διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος διαβεβαίωσε ὅτι «οἱ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιο ἀπελεύσονται».Οἱ δίκαιοι, δηλαδή, θὰ μεταβοῦν γιὰ νὰ ἀπολαύσουν ζωὴ αἰώνια.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε Ζωὴν τὴν κυήσασαν, ἐκυοφόρησας, Ἁγνὴν Θεομήτορα, θεόφρον Ἄννα· διὸ πρὸς λῆξιν οὐράνιον, ἔνθα εὐφραινομένων, κατοικία ἐν δόξῃ, χαίρουσα νῦν μετέστης, τοῖς τιμῶσί σε πόθῳ, πταισμάτων αἰτουμένη ἱλασμόν, ἀειμακάριστε.

Κοντάκιον Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.



Προγόνων Χριστοῦ, τὴν μνήμην ἑορτάζομεν, τὴν τούτων πιστῶς, αἰτούμενοι βοήθειαν, τοῦ ῥυσθῆναι ἅπαντας, ἀπὸ πάσης θλίψεως τοὺς κράζοντας· ὁ Θεὸς γενοῦ μεθ’ ἡμῶν, ὁ τούτους δοξάσας ὡς ηὐδόκησας.

πηγή

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

εύκολα ξεχνάμε

δείτε το βίντεο
http://wwwaristofanis.blogspot.com/2010/07/blog-post_9313.html

«Έφυγε» ο δημιουργός του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων των Ιωαννίνων



Ο διάσημος γλύπτης Παύλος Βρέλλης,μας άφησε τεράστια κληρονομιά

Τον άνθρωπο που ίδρυσε το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας στο Μπιζάνι Ιωαννίνων,όπου ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με την ιστορία, μέσα από κέρινα ομοιώματα, ξακουστών, αλλά και αφανών ηρώων, που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην Ελλάδα, από την προεπαναστατική περίοδο έως και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο,αποχαιρετούν σήμερα τα Γιάννενα!!!Ο διάσημος γλύπτης Παύλος Βρέλλης,«έφυγε» αφήνοντας μας,μια τεράστια κληρονομιά.



Διαβάστε περισσότερα από εδώ: epirusgate
Μνημείο την Οθωμανικής κατοχής αναστηλώνουν οι γραικύλοι κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης.


«Ήδη εμείς έχουμε αποφασίσει να γίνει η ανακαίνιση και αποκατάσταση του «Φετιχιέ» και νομίζω αυτό είναι μια ένδειξη της βούλησής μας». Αυτά δήλωσε ο πρωθυπουργός μας στον Ερντογάν εφέντη του, όταν ο δεύτερος του έθεσε ερώτημα για την αποκατάστασή του.

Το Φετιχιέ τζαμί βρίσκεται ακριβώς έξω από τον σταθμό του ΗΣΑΠ «Μοναστηράκι». Χτίστηκε πάνω σε βυζαντινή Εκκλησία, η οποία χρησιμοποιήθηκε σαν Μητροπολιτικός ναός των Αθηνών την περίοδος της Φραγκοκρατίας. Το 1458, όταν ο Μωάμεθ ο Πορθητής (ΦΕΤΙΧ) κατάφερε να καταλάβει και την ακρόπολη των Αθηνών, το τελευταίο προπύργιο αντίστασης της Αττικής κατά των Οθωμανών, έχτισε το τζαμί αυτό προς ανάμνηση της κατάκτησης και της Αθήνας – γι αυτό ονομάστηκε φετιχιέ.

Παρέμεινε τζαμί μέχρι την απελευθέρωση όταν καταστράφηκε ο μιναρές και χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή και αργότερα σαν στρατιωτικό αρτοποιείο.

Αυτό το μνημείο σκλαβιάς θέλουν να … αποκαταστήσουν οι νεοοθωμανοί και τα γιουσουφάκια που κακή μας μοίρα αφήσαμε να κυβερνούν την πατρίδα μας.

Την είδηση λάβαμε από την εφημερίδα «Νέοι Άνθρωποι», της 25-6-2010.


Συμφωνούμε απόλυτα με την πρόταση της εφημερίδας να κυρωθεί με νόμο η μετατροπή του … μνημείου σε «Μουσείο της Γενοκτονίας του Ελληνισμού», όπου θα εκτίθενται στοιχεία για την Τουρκοκρατία, το Παιδομάζωμα, την Γενοκτονία του Άργους, του Ποντιακού, Μικρασιατικού, Νησιωτικού και Ηπειρωτικού Ελληνισμού. «Για να το βλέπουν Έλληνες και ξένοι που περιδιαβαίνουν το Μοναστηράκι και μιλούν για ιστορίες και θαύματα, ότι τον Ελληνικό Πολιτισμό, δεν τον συνθέτουν μονάχα οι βράχοι της αέτινης Ακρόπολης, αλλά και οι ματωμένοι βράχοι του Πόντου, της Καππαδοκίας, της Ιωνίας, της Θράκης, της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Θεσσαλίας, της Ρούμελης, της Στερεάς, του Μοριά, της Κρήτης, της Κύπρου, της Κάσου, της Χίου και των Ψαρών» και της Κύπρου, προσθέτουμε εμείς και προσυπογράφουμε.

Άγιος Θεόφιλος ο Νεομάρτυρας από τη Ζάκυνθο

Θεόφιλος πυρποληθείς εν Xίω,

Θεού φιλίαν εύρεν· ω ευτυχίας!





Βιογραφία

Ο Άγιος Θεόφιλος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1617 μ.Χ. και ήταν ωραίος και ρωμαλέος στο σώμα.



Εργαζόμενος σαν ναυτικός δεν θέλησε να υπηρετήσει σε τούρκικο πλοίο. Εναντιούμενος στη θέληση του Τούρκου πλοιάρχου, συκοφαντήθηκε απ' αυτόν, ότι δήθεν είχε φορέσει τούρκικο κάλυμμα στο κεφάλι του. Οδηγήθηκε βίαια στον κριτή, όπου με κολακείες και φοβερισμούς προσπαθούσαν να τον εξισλαμίσουν. Ομολογώντας με θάρρος τον Χριστό ο Θεόφιλος, περιτμήθηκε με τη βία από τους Τούρκους, που θέλησαν να τον στείλουν δώρο στο παλάτι του Σουλτάνου.



Ο Θεόφιλος όμως, όταν ακόμα ήταν στη Χίο, απόδρασε και πήγε στη Σάμο, όπου παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα. Όταν επανήλθε στη Χίο, οι Τούρκοι τον αναγνώρισαν και αφού τον συνέλαβαν τον οδήγησαν στον κριτή. Ο κριτής, βλέποντας τον Θεόφιλο να εμμένει στην πίστη του τον καταδίκασε σε θάνατο δια πυρός. Απτόητος ο γενναίος αυτός μάρτυρας της πίστης μας, έκανε το σημείο του σταυρού και είπε «στα χέρια σου Χριστέ μου παραδίδω την ψυχή μου». Και μπήκε μόνος του στη φωτιά, όπου παρέδωσε στον αγωνοθέτη Θεό την αγία ψυχή του στις 24 Ιουλίου 1635 μ.Χ.



Τα εναπομείναντα από τη φωτιά λείψανα του, αγοράστηκαν από χριστιανούς και εναποτέθηκαν με τιμές στον ναό του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου στη Χίο.



Μαρτύριο του Αγίου αυτού, συνέγραψε πρώτα ο Γεώργιος Κορέσιος ο Χίος.

πηγή

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Το νέο Μαντζικέρτ

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Μετά το Μαντζικέρτ και την αιχμαλωσία του Ρωμανού Διογένη από τους λεηλάτες κατσαπλιάδες του Αλπ Αρσλάν άρχισε η κατρακύλα της Αυτοκρατορίας. Ο Σπύρος Βρυώνης στο μνημειώδες έργο του «Η παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού και η διαδικασία εξισλαμισμού στη Μικρά Ασία» περιγράφει την αποσύνθεση του Ελληνισμού, που ακολούθησε, στην ανατολική όχθη της Ελληνικής Λίμνης και την ενδοχώρα της.

Η μακρά σύγκρουση γραφειοκρατίας και στρατιωτικών και κυρίως η προδοσία των Δυνατών, της αριστοκρατίας, που για να διατηρήσει τα προνόμια και τις γαιοκτησίες της και να επικρατήσει στην πολιτική εξουσία, αδίστακτα πρόδωσε τον Αυτοκράτορα της, την πίστη της, το Λαό της, έφτασε ως την εγκατάλειψη στο πεδίο της μάχης του πρόμαχου Ηγέτη από τους Άρχοντες και στην λιποταξία ολόκληρων μονάδων.

Οι χρονικογράφοι αναφέρουν από κει και πέρα κι ένα νέο είδος πληθυσμού, τους μιξοβάρβαρους. Ήσαν το προϊόν του δοσιλογισμού της αριστοκρατίας και των παρατρεχάμενων. Ελληνόφωνοι που υπηρετούσαν τους Σελτζούκους, οι οποίοι είχαν δημιουργήσει ακόμη κι Ελληνική Υπηρεσία, με περίεργα ονόματα, μισά τουρκικά, μισά ελληνικά, άλλοι ακόμη τύποις χριστιανοί, άλλοι μουσουλμάνοι, ανέλαβαν κάθε είδους ρόλο στον μηχανισμό της υποταγής και της τουρκικής επέκτασης. Από αριστοκράτες διοικητές που παρέδιδαν αμαχητί κάστρα για να πάρουν αλλού γαιοκτησίες ως υποτελείς του Σουλτάνου, ως μικροκαθάρματα που για την επιβίωση τους και την εξασφάλιση προνομίων έναντι των ραγιάδων, γίνονταν πρόθυμοι «ταγματασφαλίτες», διερμηνείς, έστω και ιπποκόμοι του κατακτητή.

Η αποδομητική δράση των Δυνατών, των «νταβαντζήδων» της εποχής, πριν μαχαιρώσουν πισώπλατα τον Αυτοκράτορα τους, κάνουν σουνέτι και φορέσουν σαρίκι, πρώτα διέλυσε την ραχοκοκκαλιά της κοινωνίας, την τάξη των μικρών και μεσαίων αγροτών, απ’ όπου στρατολογούνταν οι ισχυροί Στρατοί των Θεμάτων. Ευτέλισαν το φρόνημα και την νομιμοφροσύνη των μικρών ανθρώπων, διέσπασαν την κοινωνική και ηθική συνοχή της Ελληνικής Ανατολής.

Όπου προσκύνησε η αριστοκρατία, ακολούθησαν κι οι απονευρωμένες μάζες των χωρικών και των επαγγελματιών.

Υπήρχε λοιπόν και τότε μια τάξη από γραφειοκράτες και «αριστοκράτες», που είχε συμφέροντα ξεχωριστά κι αντίθετα από το Λαό και την Πατρίδα. Του στρατιωτικού Μαντζικέρτ προηγήθηκαν τα Μαντζικέρτ στην οικονομία, στον κοινωνικό ιστό, στο φρόνημα. Της προδοσίας στο πεδίο της μάχης προηγήθηκε η εσωτερική κατάρρευση της κοινωνίας.

Σήμερα έχουμε σε εξέλιξη πολλά Μαντζικέρτ. Στην Παιδεία και στην Οικονομία πρωτίστως. Υπάρχουν σε εξέλιξη και πολλά άλλα μικρότερα αλλά αιματηρά Μαντζικέρτ. Της πρέζας, της εγκληματικότητας, της τρομοκρατίας. Υπάρχει το μέτωπο του εκβαρβαρισμού του αστικού τοπίου, της γενοκτονίας της ελληνικής αισθητικής στους δημόσιους χώρους, στην μουσική, στα ΜΜΕ.

Οι μιξοβάρβαροι κυκλοφορούν πια ανάμεσα μας. Ελληνόφωνοι κι ελληνότατοι την καταγωγή. Δούλοι όμως των βαρβαρικών πεποιθήσεων τους. Η συντριπτική πλειοψηφία δεν υπηρετεί σε κάποια Ελληνική Υπηρεσία του νέου «σουλτάνου». Είναι απλώς σπασμένες προσωπικότητες, κήρυκες μιας ψευτοπροοδευτικής υποταγής σε ιδεολογήματα που βάλλουν ευθέως τον κοινωνικό ιστό, το φρόνημα, την επιβίωση μας.

Ποιά θα έπρεπε να είναι η απάντηση;

Μια και μόνη. Η πιστή εφαρμογή του Συντάγματος και των Νόμων. Προβλέπουν την εθνική, ηθική και θρησκευτική ανάπτυξη των ελληνοπαίδων ως καθήκον της κρατικής Παιδείας. Ορίζουν τα ίσα καθήκοντα όλων προς την Πατρίδα και την ίση μεταχείριση τους από το Νόμο, την διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, προνοούν αυστηρές προϋποθέσεις για την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, διασφαλίζουν δικαιώματα κι επιβάλλουν υποχρεώσεις. Για όλους.

Με ρωτούσε δηκτικά φίλος σε σχόλιο του προχθές: «πόσο πατριώτες είναι ο δείνα και ο τάδε», παραθέτοντας μου ονόματα σύγχρονων Δυνατών. Δεν μ’ ενδιαφέρει αν και πόσο είναι. Δεν τους ξέρω και δεν θα τους μάθω.

Αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι να φοβούνται τον Νόμο. Αυτό που θέλω, που θέλουμε όλοι, είναι ευνομία.

Ισχυρό Κράτος, άγρυπνο Φύλακα της νομιμότητας και του λαϊκού και εθνικού συμφέροντος.

Οι άνθρωποι αν τους αφήσεις ανεξέλεγκτους, είτε είναι μεγαλοπαράγοντες της οικονομίας, είτε αριστεροί συνδικαλιστές, ρέπουν στην ασυδοσία, στην απληστία. Το ισχυρό κράτος ρυθμιστής είναι αυτό που θα βάλει σε τάξη τις σχέσεις, θα περιορίσει τους καταστροφικούς εγωϊσμούς, την ασύδοτη ιδιοτέλεια, την κοινωνική ανθρωποφαγία και πρωτίστως θα καταστείλει και προλάβει την ανομία και την ατιμωρησία.

Η διαφορά μας από την άλλη πολιτική όχθη και τους σύγχρονους μιξοβάρβαρους είναι η πίστη μας στην κοινωνική, διαταξική ενότητα.

...

Ο καθένας στο ρόλο του. Ο αστυνομικός να πιάνει τον κλέφτη αλλά και τον Δυνατό απατεώνα.

Η Παιδεία να βγάζει Έλληνες κι όχι ανδράποδα.

Ο Στρατός να φυλάει άγρυπνα τα σύνορα και να εμπνέει φόβο στους επιβουλείς.

Τα ΜΜΕ να ενημερώνουν κι όχι να παραπλανούν.

Οι επενδυτές να προστατεύονται από τους εκβιασμούς και την Λερναία Ύδρα της γραφειοκρατίας.

Οι Δυνατοί κι οι αδύνατοι να φοβούνται ίσα τον Νόμο.

Στην προσπάθεια του αυτή θα επιλέγει πρόσωπα, τους στρατηγούς και τους στρατιώτες του. Από αυτούς που έχει. Σε κάθε επιλογή κάποιοι θα γκρινιάζουν. Οι νομιμόφρονες πρώην υποστηρικτές του θηλυκού κλώνου του Γιώργου, γιατί έβαλε κάποιον του «σαμαρικού» «Ιερού Λόχου», οι «σαμαρικοί» γιατί έβαλε «καραμανλικό» και πάει λέγοντας. Ο καθένας θεωρεί ότι κατέχει δυο πήχες κομματικού εδάφους, το ‘χει σημαδέψει στις γωνίες και το φυλάει. Αγνοούν όλοι, ότι δεν μας ανήκει ούτε η φτυαριά χώμα που θα φάμε μια μέρα άπαντες στα μούτρα.

Αυτά έχουν ελάχιστη σημασία.

...

Πρέπει με όπλα αυτές τις Ιδέες να γυρίσουμε τον Τροχό της Ιστορίας. Να νικήσουμε τους ασύδοτους Άρχοντες και τους μιξοβάρβαρους. Να νικήσουμε στα Μαντζικέρτ της Κοινωνίας, της Οικονομίας, του Πολιτισμού. Αυτή τη φορά θα αναμετρηθούμε στα πεδία της Ιστορίας πρώτα με τον κακό εαυτό μας. Και πρέπει να νικήσουμε. Γιατί το αληθινό Μαντζικέρτ πάντα παραμονεύει.

πηγή

Σχόλιο



Οι νόμοι πρέπει να λειτουργούν όπως τα τείχη. Να προστατεύουν. Στην χώρα μας με την νοοτροπία του ραγιά, του κοτζαμπάση, του παραεξουσιαστή, οι νόμοι γίνονται εργαλείο καταπίεσης και καταπάτησης των δικαιωμάτων του «κυρίαρχου» λαού. Ο λαός απαιτείται να ξαναγίνει κυρίαρχος. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο με την αναίμακτη επανάσταση της αλλαγής της νοοτροπίας του ίδιου του λαού και με την ανάδειξη από τα σπλάχνα του ενός ηγέτη που επαναστατικώ δικαίω θα εφαρμόσει στην πράξη Σύνταγμα και Νόμους.


Το κράτος έχει διαλυθεί. Ή θα το αρπάξουν οι διάφοροι ή θα το ξαναφτιάξουμε από το μηδέν. ΕΜΕΙΣ.

Χωρική θάλασσα, ραγιαδισμός και Casus Belli

"Για να σε γονατίσουν πρέπει να γονατίσεις"

Το πλαίσιο της Χωρικής θάλασσας είναι ξεκάθαρο κι όμως υπάρχει μια τάση ραγιαδισμού που όχι μόνο αλλοιώνει τα πράγματα αλλά προωθεί στον δικό μας χώρο το Casus Belli. Η μελέτη των δεδομένων επαρκεί για να απορρίψει αυτήν την τάση και να δείξει το πεδίο δράσης

Η Ελλάδα έχει καθορίσει το εύρος των 6 ΝΜ για τη χωρική θάλασσα με το Νόμο 230/17 Σεπτ.-13 Οκτ. 1936 (ΦΕΚ Α΄ 450/1936), ο οποίος επιβεβαιώνεται με τον νεώτερο Νόμο 187/20 Σεπτ. 1973, (ΦΕΚ Α΄ 261/1973). Στη συνέχεια κύρωσε την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας με το Νόμο 2321/1995 (ΦΕΚ 136 Α΄ από 23 Ιουν. 1995) η οποία καθορίζει το εύρος των 12 ΝΜ για τη Χωρική θάλασσα. Η Τουρκία έχει ορίσει εύρος 12 ΝΜ στην Μαύρη θάλασσα και στην Μεσόγειο με την υπ’ αριθμ. 8/4672 απόφαση του Υπουργικού της Συμβουλίου.

Καταλαβαίνουμε τώρα ότι σε όλο αυτό το πλαίσιο, το οποίο είναι φυσιολογικό, ότι η γενική κατάσταση είναι ότι τα 12 ΝΜ είναι μια παγκόσμια σταθερά για το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας. Ενώ η Τουρκία και ο ραγιαδισμός μαζί της προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν είναι σωστό να επιβάλουμε τα 12 ΝΜ στο Αιγαίο. Πολλοί από τους δικούς μας δεν ξέρουν και ότι η Τουρκία έχει συμφωνήσει για τα 12 ΝΜ και στην Μαύρη θάλασσα και στην Μεσόγειο και τους δημιουργείται η εντύπωση ότι έχει άλλη άποψη για όλο το θέμα. Κι όσον αφορά στο ραγιαδισμό, εκείνος μας εξηγεί ότι το Αιγαίο δεν είναι δίκαιο.

Ξεχνά βέβαια τις γενοκτονίες που διέπραξε η Τουρκία κατά τους Ασσυροχαλδαίους, τους Πόντιους, τους Εβραίους και τους Αρμένιους για να μην υπάρχει μη τουρκικό στοιχείο στην Τουρκία κι ότι αφάνισε τον Ελληνισμό από τις ακτές της και μας παρουσιάζει τα νησιά του Αιγαίου ως μία αδικία. Και δεν τους φοβίζει το γελοίο της υπόθεσης. Ακόμα κι αν δεν είχαν γίνει όλες αυτές οι γενοκτονίες, τις οποίες δεν αναγνωρίζει η Τουρκία, η δικαιοσύνη θα ήταν η ίδια για τα νησιά του Αιγαίου.

Όλα τα νησιά που βρίσκονται πέρα από 3 ΝΜ της ακτής της Τουρκίας, ανήκουν στην Ελλάδα καθώς είναι ρητά γραμμένο και στην απόφαση των Έξι δυνάμεων και στη Συνθήκη της Λωζάνης. Και δεν υπάρχει κανένα σοβαρό επιχείρημα εναντίον της Ελλάδας.

Τώρα ότι η Ελλάδα στο άρθρο 2 του υπόψη κυρωτικού νόμου αναφέρει ότι επιφυλάσσεται όποτε κρίνει να επεκτείνει με Νόμο τη Χωρική θάλασσά της έως 12 ΝΜ, δεν είναι θέμα δικαιοσύνης αλλά απλής πολιτικής βούλησης. Εδώ ο ραγιαδισμός παίζει το ρόλο του και έχει πεδίο δράσης, διότι ο καθένας, όταν δεν μπορεί να σταθεί, βρίσκει δικαιολογίες.

Όμως ο λαός δεν ξεχνά το ρητό του Ρίτσου: «Για να σε γονατίσουν πρέπει να γονατίσεις». Το εύρος της Χωρικής θάλασσας δεν μετριέται σε μήκος αλλά σε ύψος.

πηγή

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Πώς φτάσαμε στην καταστροφή

Επειδή η καταστροφή ή το μεγαλείο ενός λαού είναι προϊόντα ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ο Δ. Μυταράς εξηγεί πώς φτάσαμε στην καταστροφή, με ένα κείμενο που γράφτηκε δύο χρόνια πριν.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΥΤΑΡΑ*

Το ηφαίστειο της Σαντορίνης εξερράγη πριν από χιλιάδες χρόνια, αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στο νησί, προκάλεσε καταστροφές στο Αιγαίο και εξαφάνισε τον μινωικό πολιτισμό.

Τι προκάλεσε την έκρηξη; Σίγουρα αλληλοσυγκρουόμενες πιέσεις, κινήσεις προς πάσαν κατεύθυνση και ασύμμετρες μετατοπίσεις στα έγκατα της Γης...

Οι ίδιοι λόγοι ακριβώς προκάλεσαν την έκρηξη και τις καταστροφές που συντάραξαν τον τελευταίο καιρό το πανελλήνιο και ακόμα μας ταλαιπωρούν οι μετασεισμικές δονήσεις. Ολοι περιγράφουν την εικόνα και πολύ λίγο ασχολούνται «με τους λόγους και τις αιτίες που μας αφήνουνε μισούς».

Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Πρώτον: Ο δαίμονας της ψηφοθηρίας.

Όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως και με διάφορους τρόπους και οποιοδήποτε τίμημα, προσπαθούν να κερδίσουν έστω και ελάχιστες ψήφους, υποσχέσεις, προτάσεις ανεφάρμοστες· λαϊκισμοί, συχνά με ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος, σπατάλη λόγων, σπατάλη ανθρωπίνων ψυχών. Όλα στο βωμό της ψήφου!!!

Πολιτικοί, που η άμετρη φιλοδοξία τους είναι πολύ περισσότερη από τις ικανότητές τους να διοικούν και να καθοδηγούν λαούς.

Το κάθε ένα από αυτά τα 5 κόμματα έχει διαχωρίσει απολύτως τις θέσεις του από τα υπόλοιπα, χωρίς καμιά επαφή σε οποιοδήποτε σημείο, ώστε να μοιάζουν σαν να αφορούν διαφορετικά κράτη!!!

Ότι και αν προταθεί από το ένα κόμμα απορρίπτεται τελείως από τα άλλα, έχουν μοιραστεί την πίτα του ελληνικού λαού και τον τραβούν από τα «5 σημεία» του ορίζοντα!!!

Ούτε ίχνος συνεργασίας δεν φαίνεται να υπάρχει. Αν γινότανε παγκόσμιος πόλεμος, το ένα κόμμα θα κήρυττε τον πόλεμο στη Γερμανία, το άλλο στη Ρωσία, άλλο στην Ιταλία και μερικοί θα κολυμπούσαν για την Αμερική. Σε στιγμές κρίσεων, όπως η συγκεκριμένη, ο κάθε ένας προσπαθεί να εκμαιεύσει ψήφους.

Φυσικά η δυσπιστία και η ανασφάλεια είναι αποτέλεσμα της αναξιοπιστίας που δημιουργούν τα κόμματα!!! Όλα δε μαζί ζητούν συνεχώς, και αναλόγως με την εποχή, μονίμως εκλογές!!! Σαν κάποιος που ποντάρει συνεχώς στο καζίνο, μπας και κερδίσει.

Στο παιχνίδι της ψηφοθηρίας οι πάντες προσφέρουν τα πάντα σε υποσχέσεις που δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν. Τη στάση αυτή γενικώς θα τη θεωρούσα επιζήμια, ανεύθυνη και αντεθνική για την έρημη την Ελλάδα!!

Δεύτερον: Παιδεία.

Σαν πανεπιστημιακός δάσκαλος θα εντόπιζα το πρόβλημα με 5 λέξεις: έξω τα κόμματα από τα πανεπιστήμια. Έχοντας ζήσει σ' αυτό τον χώρο 30 χρόνια, έχω να πω και πάλι ότι τα πανεπιστήμια πριν απ' όλα είναι χώρος γνώσης και μετά όλα τα άλλα!!

Εάν δεν εξυπηρετείται η γνώση, τότε είναι άχρηστα και θα έπρεπε να μεταβληθούν σε κομματικά γραφεία. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, με σκόπιμη αποσιώπηση του προβλήματος, σας λέω ότι ο νόμος-πλαίσιο του '83 έχει υποβαθμίσει τα πανεπιστήμια, διότι έχει δώσει την απόλυτη ευχέρεια στους ήδη υπηρετούντες να αυτοεξελίσσονται μέσω των συντεχνιακών συμφερόντων, αποκλείοντας οποιονδήποτε υποβάλλει υποψηφιότητα εκτός συντεχνίας. Οι δε μόνιμες απεργίες, καταλήψεις, οι οποίες μειώνουν τον χρόνο διδασκαλίας στο 1/4, προκαλούν ανυπολόγιστες βλάβες στη διδασκαλία και τη γνώση και μας τοποθετούν μόνιμα χαμηλά στην αξιολόγηση ποιότητος πανεπιστημίων.

Το δε πανεπιστημιακό άσυλον πρέπει να αναθεωρηθεί εκ βάθρων ώστε να λειτουργεί θετικά. Είναι τραγικό να υβρίζονται, να ταλαιπωρούνται, να δέρνονται και να στέλνονται στο νοσοκομείο καθηγητές και πρυτάνεις χωρίς να διαμαρτύρεται κανείς. Είναι άθλιο να καίγονται πανεπιστημιακά κτήρια και βιβλιοθήκες και να μην διαμαρτύρονται υπουργοί και πρωθυπουργοί γι' αυτή την κατάντια!!!

Όλα αυτά είναι ανάξια ευρωπαϊκού κράτους που θέλει να έχει θέση στην πανεπιστημιακή κοινότητα!!!

Εγκλήματα κοινού ποινικού δικαίου διαπράττονται μέσα στα άσυλα πανεπιστημίων και δεν μιλάει κανείς!! Οι μεν καθηγητές για να μην χάσουν τη βολή τους και τα κεκτημένα, οι δε πολιτικοί για να μη χάσουν τις φοιτητικές ψήφους!!!

Και οι 15χρονοι μαθητές των γυμνασίων, κάτω απ' το μαύρο σύννεφο της μελλοντικής τους εξέλιξης, αποτελούν το καινούργιο επαναστατικό στράτευμα που έδειξε τη μάχιμη ικανότητά τους στις τελευταίες ταραχές!!!!

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε τελικά ότι στην Ελλάδα τα κανονικά σχολεία είναι τα φροντιστήρια, και τα δημόσια σχολεία παίζουν τον ρόλο του συμπληρώματος που παρέχει γνώσεις. Παγκόσμια πρωτοπορία!!! Διότι πουθενά αλλού στον κόσμο δεν γίνεται αυτό. Αυτό δεν έχει ενοχλήσει ούτε υπουργεία ούτε τους εκπαιδευτικούς και στις 3 βαθμίδες, ώστε να κάνουν κάποια απεργία γι' αυτό...

Τους ενοχλεί μόνο όταν θίγονται προσωπικά και συνδικαλιστικά συμφέροντα.Δεν τους ενοχλεί η άθλια και πλημμελής λειτουργία των πανεπιστημίων.

Δεν τους ενοχλεί ο τρόπος εκλογής των καθηγητών, δεν ενοχλούν οι ατελείωτες και χρονοβόρες επεμβάσεις των συνδικαλιστών και των κομμάτων, δεν τους ενοχλεί ότι είμαστε στον πάτο της εκπαιδευτικής πολιτικής στον κόσμο.

Δεν καταλαβαίνουν και ούτε το σχολιάζουν ότι χιλιάδες Έλληνες πηγαίνουν να σπουδάσουν εκτός Ελλάδος σ' όλες τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, ξοδεύοντας τεράστια ποσά συναλλάγματος, δεν τους ενοχλεί ότι η φοιτητική κοινότητα δεν διαθέτει ερευνητικά προγράμματα, δεν τους ενοχλεί ότι τα κόμματα τούς εκμεταλλεύονται για να μαζεύουν ψήφους και απορούν διότι, λόγω αγραμματοσύνης, δεν θα βρίσκουν δουλειά ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη, δεν γνωρίζουν ότι με 3 απουσίες αδικαιολόγητες χάνεις το έτος σου από οποιοδήποτε σοβαρό πανεπιστήμιο. Τέλος δεν τους ενοχλεί ότι πολλοί σπουδάζουν στη Ρουμανία, στην Ιταλία ή αλλού και μέσω του παλιού ΔΙΚΑΤΣΑ παίρνουν την ισοτιμία, ότι τα ΤΕΙ αναβαθμίζονται στα χαρτιά ισοδύναμα των πανεπιστημίων ενώ στην πραγματικότητα η επιλογή του προσωπικού και τα προγράμματα σπουδών παραμένουν στην παλιά κατάσταση με χαμηλότερα κριτήρια, αρκεί να έχουμε μερικές ψήφους περισσότερο. Δεν είδα καμιά μαρτυρία ή συμπαράσταση στον πρύτανη που στείλανε στο νοσοκομείο πράγμα που θεωρώ έσχατη αθλιότητα.

Πότε θα συνέλθουμε και θα αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά προβλήματα που μας κατατρύχουν στην Παιδεία; Είναι ευθύνη όλων!!!!

Και επαναλαμβάνω... «Έξω τα κόμματα από την Παιδεία».

* Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών

(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 22-12-08σελ. 56 )

αντιγραφή από εδώ

ΕΞΩ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΥΤΑΡΑ*


Ας μιλήσουμε για την Ανώτατη Παιδεία και τα Πανεπιστήμια. Έζησα σαράντα χρόνια στους χώρους του Πολυτεχνείου και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Μπορώ να έχω έναν λόγο λοιπόν.

1 Κάθε Πανεπιστήμιο διοικείται και ελέγχεται από τη Γενική Συνέλευση και μόνο.

2 Ο Πρύτανης εκλέγεται από τον σύλλογο των καθηγητών με τη συμμετοχή αριθμού φοιτητών. Ο αριθμός τους είναι ισοδύναμος μ' εκείνον των εκλεκτόρων. Αυτά λέει ο νόμος - πλαίσιο.

3 Επειδή οι σύλλογοι των φοιτητών ελέγχονται από τα κόμματα κάθε είδους, τελικώς ο πρύτανης εκλέγεται με κομματικές σκοπιμότητες, και συχνά κατεβαίνει σε εκλογές με πολιτικό πρόγραμμα.

4 Θεωρώ αδιανόητο και επικίνδυνο για ένα Πανεπιστήμιο να καθοδηγείται από πολιτικούς, οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο για την ψηφοθηρία φοιτητικών ψήφων και τίποτε άλλο.

5 Οι καθηγητές υποχρεούνται να εκδίδουν τα βιβλία τους χωρίς καμία αμοιβή, εφόσον είναι υποχρέωσή τους, και εν συνεχεία να πληρώνει το κράτος την εκτύπωσή τους και να διανέμονται δωρεάν και εγκαίρως στους φοιτητές με την αρχή της σχολικής χρονιάς.

6 Πιστεύω, οι καθηγητές όλων των βαθμίδων πρέπει να ελέγχονται κατά διαστήματα, με την ευθύνη της Πρυτανείας, για την επαρκή διδασκαλία, την παιδαγωγική ικανότητα και την ενημέρωσή τους, ως προς το αντικείμενο διδασκαλίας τους.

7 Δυστυχώς, αντ' αυτού, ο νόμος - πλαίσιο, δίνει την ευχέρεια στο διδακτικό προσωπικό, να αυτοεξελίσσεται κατά διαστήματα, με δική του πρωτοβουλία και ευθύνη. Σ' αυτές τις περιπτώσεις δημιουργούνται, εντός του Πανεπιστημίου, συντεχνίες με ίδια συμφέροντα, αποκλείοντας συμμετοχή υποψηφίων εκτός Πανεπιστημίου.

Με άλλα λόγια, εάν ο Αϊνστάιν υπέβαλλε υποψηφιότητα, δεν θα μπορούσε να εκλεγεί ούτε λέκτορας.

8 Εάν κάνουμε μια έρευνα θα διαπιστώσουμε ότι οι νυν καθηγητές είναι σε συντριπτική πλειονότητα οι λέκτορες του 1982. Μερικοί απ' αυτούς και πρυτάνεις. Αλλά όλοι γνωρίζουν ότι οι λέκτορες επιλέγονται με τελείως διαφορετικά προσόντα από εκείνα των τακτικών καθηγητών.

9 Ο Σύλλογος των φοιτητών ασχολείται με προτάσεις και προβλήματα που τους αφορούν και τα οποία υποβάλλουν για συζήτηση στη γενική συνέλευση και αναλόγως προωθούνται στο υπ. Παιδείας. Στη διάρκεια των ετών έχουμε υποστεί άπειρες καταλήψεις, χωρίς προσωπικά να έχω καταλάβει πώς αυτές οι καταλήψεις νομιμοποιούνται «επαναστατικώ δικαίω» μέσα στις Ανώτατες Σχολές.

Πιο απλά, πώς έχει το δικαίωμα ο σύλλογος των φοιτητών να διακόψει τη συνέχεια των σπουδών, συχνά για απεριόριστο χρόνο, εις βάρος της παιδείας των φοιτητών και θα έλεγα και του κοινωνικού συνόλου. Πώς έχει το δικαίωμα να απαξιώνει τη γενική συνέλευση και να αποφασίζει μόνος του τη διακοπή της εκπαιδευτικής λειτουργίας. Είναι άθλιο το θέαμα του φοιτητή που αναγγέλλει στον Πρύτανη ότι κλείνει το Πανεπιστήμιο επ' αόριστον ο Πρύτανης παραδίδει τα κλειδιά και όλο το διδακτικό προσωπικό αποχωρεί πανικόβλητο. Η Σχολή κλείνει και η περιφρούρηση φοιτητών αναλαμβάνει την ευθύνη προστασίας του χώρου.

Σπάνια έχω δει να αποδίδει καρπούς αυτή η περιφρούρηση. Ακολουθούν καταστροφές πολλών εκατομμυρίων χωρίς κανείς να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

10 Το άσυλο υποτίθεται ότι προστατεύεται και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επέμβει.

11 Τι είναι αυτό το άσυλο; Πρέπει κάποια στιγμή να επαναπροσδιοριστεί η ύπαρξη και η λειτουργία του. Πρέπει να διαχωριστούν οι ευθύνες για τα ποινικά αδικήματα που συντελούνται στη διάρκεια των καταλήψεων.

12 Ο γ.γ. της Αν. Σχολής όταν αντιληφθεί ότι διαπράττονται ξυλοδαρμοί Πρυτάνεων, που μεταφέρονται στο Νοσοκομείο, κακοποιήσεις καθηγητών, εμπρησμοί, -θυμηθείτε τον εμπρησμό του μισού Πολυτεχνείου στη δεξιά πτέρυγα- κλοπές οργάνων και εκπαιδευτικού υλικού διδασκαλίας, οφείλει κατά τη γνώμη μου να ειδοποιεί αμέσως τον εισαγγελέα για να επέμβει αυτεπαγγέλτως.

13 Δεν είναι δουλειά του Πρύτανη, εφόσον πρόκειται για ποινικά αδικήματα. Ο πρύτανης δεν είναι ούτε αστυνομικός ούτε εισαγγελέας και δεν πρέπει να μεταθέτουμε τις ευθύνες αυτών των εγκλημάτων στους εκπαιδευτικούς. Εξω λοιπόν τα κόμματα από το Πανεπιστήμιο.

14 Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι όταν οι καταλήψεις ακυρώνουν το σχολικό έτος, λόγω απουσιών, το έτος θα πρέπει να επαναλαμβάνεται και να μην μπαλώνεται εκ του προχείρου, διότι η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος έγινε μόνο μια φορά. Αγαπητοί φίλοι, αυτά που καταθέτω παραπάνω είναι μόνο μερικά απ' όσα μας τοποθετούν στον πάτο του σκουπιδοντενεκέ της παγκόσμιας εκπαίδευσης. Το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό απ' ό,τι μερικοί νομίζουν.

* Ζωγράφος

(δημοσιεύθηκε στην εφημ. «Ελευθεροτυπία» το Σάββατο 19/09/2009)