Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Ο ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μια φορά ένας άνθρωπος είδε στον δρόμο έναν άλλον άνθρωπο. Αφού τον χτύπησε, τον βίασε, τον λήστεψε και τον σκότωσε.

Αυτός ο άνθρωπος ΔΕΝ ΗΤΑΝ ο Καλός Σαμαρείτης. Διότι ο καλός Σαμαρείτης βρήκε τραυματισμένο έναν αλλόθρησκο και αλλοεθνή –έναν εχθρό του -  τον φρόντισε και τον βοήθησε.

Ο Χριστός ανέφερε την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη για να μας διδάξει ότι καλός άνθρωπος δεν είναι αυτός που έχει την ίδια θρησκεία και την ίδια καταγωγή με εμάς, αλλά αυτός που στην ανάγκη μας στέκεται συμπαραστάτης μας.

Για να δούμε, αυτό συμβαίνει στην χώρα μας;

Αυτοί που ήρθαν, χωρίς να τους το ζητήσουμε, μας συμπαρίστανται; Αγωνίζονται μαζί μας για το τίμιο ψωμί τους; Όχι βέβαια. Θέλουν να αλλάξουμε την θρησκεία μας και τις παραδόσεις μας. Θέλουν να κυριαρχήσουν στην χώρα μας. Βιάζουν, ληστεύουν και δολοφονούν. Και συν τοις άλλοις, παρασύρουν και τους δικούς μας στο έγκλημα.

Τι θα μας έλεγε ο Χριστός αν κάναμε τον κόπο να ζητήσουμε την συμβουλή του; Τι θα πρέπει να κάνουμε όταν αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους ανθρώπους; Να τους επιτρέψουμε να κακοποιούν σε βάρος μας και σε βάρος των συμπατριωτών μας, ή να αντισταθούμε με κάθε μέσον;

Φιλανθρωπία σε βάρος των παιδιών μας, σε βάρος των κοριτσιών μας, σε βάρος της πατρίδας μας, σε βάρος της πίστης μας, δεν υπάρχει. Φιλανθρωπία για να σφάξουν, να βιάσουν και να ληστέψουν οι αλλόθρησκοι και αλλοεθνείς που εισέβαλαν στην χώρα μας δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει διότι δεν είναι φιλανθρωπία είναι συνεργασία. Είναι συνυπεύθυνοι με τα εγκλήματα που διαπράττουν όσοι ανέχονται και προστατεύουν τους εχθρούς της πίστης και του λαού μας.

Η συμπαράσταση στον εγκληματία που θέλει να εγκληματήσει ονομάζεται συνενοχή. Δεν μας καλεί ο Χριστός να γίνουμε συνένοχοι του κακού, αλλά να μείνουμε αταλάντευτα κοντά Του. Και αυτό απαιτεί αγώνα και θυσίες.

Μπροστά στον αγώνα για την προστασία των αδυνάτων ελλήνων καμία φιλία, ιδεολογική σχέση ή προσωπικό συμφέρον δεν μπορεί να σταθεί.

Είμαστε σε πόλεμο. Και σε αυτόν τον πόλεμο είμαστε καταδικασμένοι με θυσίες και δάκρυα γιατί λοξέψαμε και πάλι να τον κερδίσουμε. Για το καλό των άλλων. Για το καλό των παιδιών μας και της χώρας μας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: