Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΕΛΛΗΝΑ


«Κράτα γερά μέσα σου τα ζώπυρα της πίστεως που παρέλαβες από τους γονείς σου. Η Ελλάδα είναι η χώρα των μεγάλων αγώνων για την κατίσχυση των μεγάλων ιδανικών. Μην αφήσεις τη χώρα σου να χάσει το χαρακτήρα της και να μετατραπεί σε μάζα ανθρώπων, χωρίς συνείδηση, χωρίς εθνικότητα και χωρίς ταυτότητα. Μέσα σ' αυτή τη μάζα κινδυνεύεις να γίνεις ένα νούμερο, ένας αριθμός, να χάσεις την ελευθερία της προσωπικότητάς σου. Αδελφοί, μείνατε εδραίοι και αμετακίνητοι σε όσα μάθατε και σε όσα επιστώθητε. Μείνατε σταθεροί στην πίστη και στα ιδανικά του Γένους. Αυτό είναι το χρέος μας.»


Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Δολοφονική επίθεση σε ηλικιωμένο περιπτερά στην Ομόνοια

Ιστορία που δεν την είπαν ούτε πρόκειται να την πουν τα νέου ήθους ΜΜΕ.



Υπάρχει ένα περίπτερο στην πλατεία Καραϊσκάκη λίγο πιο κάτω από την Ομόνοια,το οποίο επί 30 χρόνια και πλέον δεν έχει κλείσει ποτέ καμία μέρα όλα αυτά τα χρόνια.


Το είχε ένας γέρος μαζί με τον γιό του.


Προχτές το βράδυ πήγαν 3-4 αλλοδαποί αραβικής καταγωγής όχι για να αγοράσουν,αλλά για να κλέψουν από το ψυγείο του περιπτέρου ποτά και από την έξω πλευρά διάφορα άλλα είδη που έφταναν.


Απειλούσαν τον γέρο ότι να μην μιλάει και να τους δώσει και την είσπραξη που είχε γιατί θα τον σκοτώσουν.


Ο γέρος σε μια ένδειξη θάρρους και αυτοθυσίας βγήκε έξω να τους εμποδίσει,αποτέλεσμα να τον χτυπήσουν ανελέητα με σιδερολοστούς και να του σπάσουν την σπονδυλική στήλη.


Το περίπτερο έκλεισε.


Ο γέρος είναι σε πολύ σοβαρή κατάσταση ετοιμοθάνατος.


Μια μικρή καθημερινή αληθινή ιστορία,δείγμα του προγκρόμ των λαθρομεταναστών κατά των Ελλήνων στο κέντρο της Αθήνας.


Αναγνώστης..

Απο το : http://eglimatikotita.blogspot.com/
 
Σχόλιο.
Από τα λίγα περιστατικά που βγαίνουν στο φώς για να μην θιχτούν οι αγαπημένοι του "μετανάστη".

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

ΑΡΧΑΙΑ ΔΙΟΛΚΟΣ

Αγαπητοί φίλοι,


Η σύγχρονη ιστορία του Αρχαίου Δίολκου, του σημαντικού τεχνικού έργου του 600 π.Χ. και που έχει

συνδεθεί με τη μεταφορά ακόμη και ολόκληρων πολεμικών στόλων πάνω από τον Ισθμό της Κορίνθου, είναι απίστευτη.

Από το 1956 - 1960 που ανασκάφηκε η δυτική άκρη του, ένα μεγάλο τμήμα του μνημείου αφέθηκε να
διαλύεται από τη Διώρυγα της Κορίνθου. Το Υπουργείο Πολιτισμού πρόβαλε κατά καιρούς διάφορα
ευτράπελα για την δήθεν φροντίδα του μνημείου, ενώ αρνιόταν ακόμα και τις απλούστερες
σωστικές επεμβάσεις!!!!

Χρειάστηκε να γίνει διεθνώς ρεζίλι το ΥΠΠΟ και να κάνει προανακρίσεις ο Εισαγγελέας, για να στοιχειοθετηθεί επιτέλους ένα πρώτο "Σχέδιο Πλαίσιο" για το μνημείο (κι αυτό φτιαγμένο με στοιχεία που με επιμονή υποδείχθηκαν στο ΥΠΠΟ από ιδιώτες) και να γίνει μια πρώτη στοιχειώδης ενέργεια ώστε να περιοριστεί η διάβρωση σε δύο σημεία όπου το μνημείο "ξηλωνόταν" συνεχώς χάνοντας λίθους στο νερό.

[φωτ. των επεμβάσεων : http://img192.imageshack.us/img192/3867/diolkos2009s.jpg ]

Αν και το ΥΠΠΟ - σπρωγμένο ουσιαστικά σε αυτό από τα έξω - αναφέρει ότι υπάρχει κάποια επίσπευση της διαδικασίας για τη φροντίδα του μνημείου, η διαχρονική εγκατάλειψη και η απίστευτη ως τώρα ανειλικρίνεια δεν αφήνουν περιθώρια να πιστέψει κανείς σε λόγια. Άλλωστε τα ήδη διαταραγμένα τμήματα υφίστανται συνέχεια νέες ταλαιπωρίες (δείτε πρόσφατο βίντεο στο http://www.youtube.com/user/sofiagreek#p/a ) ενώ η διάβρωση επίσης πλησιάζει ένα μεγάλο μέρος του μνημείου από το πλάι.

Η έκκληση για τη Διάσωση και Αναστήλωση του Δίολκου φέρει ήδη υπογραφές από 101 χώρες του κόσμου.

Μπορείτε να υπογράψετε -εάν δεν το έχετε κάνει ήδη- και να βοηθήσετε να σταματήσει αυτός ο θλιβερός βανδαλισμός

www.thepetitionsite.com/petition/870477005

Ευχαριστώ

Σοφία Λοβέρδου

Δημοσιογράφος, μέλος Ένωσης Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου


Υ.Γ. 1. Η Europanostra, πανευρωπαϊκή ένωση για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς φιλοξενεί στον ιστότοπό της την έκκληση.
http://www.europanostra.org/read--amp--share/57/

2. Ένα από τα πολλά παραδείγματα του της ανευθυνότητας με την οποία αντιμετωπίστηκε ο Δίολκος (και σίγουρα άλλα μνημεία) βρίσκεται σε ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ από τον πρώην Γεν. Γραμ. του ΥΠΠΟ κ. Ζαχόπουλο προς το γραφείο του τότε Πρωθυπουργού, όπου αναφέρεται ότι οι κυματισμοί έχουν αρχίσει ΠΛΕΟΝ να διαβρώνουν το υπόστρωμα του μνημείου. Δείτε το στο http://img340.imageshack.us/img340/8380/r1s.jpg .

Την φωτογραφία πλάι την έχω προσθέσει εγώ. Σε αυτήν φαίνεται η πραγματικότητα: δεκάδες μέτρα του Δίολκου σε διάφορους βαθμούς διατάραξης έως διάλυσης, καλύπτονται από τα νερά και τις λάσπες.


«Χριστιανική Παιδεία» αντί «Θρησκευτικών»

Διότι εκτός από γνώση της φύσης χρειαζόμαστε και γνώση της αρετής και του ήθους.
http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2762&Itemid=1

ΗΡΑΚΛΗΣ -Ο ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΩΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ

ΗΡΑΚΛΗΣ O PLUMPER . . . .


1/26/2010 05:00:00 μμ Αναρτήθηκε από Sir_tonimanak

Ο Ηρακλής ο γνωστός ήρωας της μυθολογίας αν ζούσε σήμερα θα ήταν ένας καταπληκτικός υδραυλικός μηχανικός. Ναι, καλά διαβάσατε!

Τα κατορθώματά του μπήκαν στο «μικροσκόπιο» του καθηγητή Γεωλογίας Ηλία Μαριολάκου, ο οποίος, αφού μελέτησε τις αναφορές των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άθλοι του παραπέμπουν σε μεγάλα υδραυλικά έργα και στην αναζήτηση μεταλλευμάτων σε πολύ μακρινές περιοχές.

Υδραυλικού περιεχομένου είναι η Λερναία Ύδρα, οι Στυμφαλίδες Όρνιθες, η Κόπρος του Αυγείου, καθώς και πληθώρα αντιπλημμυρικών και αποστραγγιστικών έργων. Από την άλλη πλευρά μεταλλευτικού περιεχομένου θεωρεί ο κ. Μαριολάκος ότι είναι τα βόδια του Γηρυόνη που τοποθετούνται στην Ιβηρική Χερσόνησο και τα Μήλα των Εσπερίδων (τα χρυσά μήλα που πρόσφερε η Γαία όταν παντρεύτηκε ο Δίας την Ήρα) .

Από κει και πέρα ο Ηρακλής που ενδιαφερόταν για χρυσάφι συμμετείχε και στο μυθικό ταξίδι του Ιάσονα προς την Κολχίδα, ενώ διέσχισε ποταμούς και ωκεανούς και έφθασε ως την Ωγυγία( ο καθηγητής εκτιμά ότι είναι πιθανόν η Ισλανδία ή η Γροιλανδία, ενώ δεν αποκλείει να πρόκειται για την Αμερική).

star
για περισσότερα: http://enimerwsi-gr.blogspot.com/2010/01/o-plumper.html#ixzz0dkbjA0QP

Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ "ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ" ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ...ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ

Μ. Βρετανία: Καρποί Σεξουαλικής Αγωγής (Δ΄)

Σύλλογος γονέων μεγάλου αγγλικού σχολείου έγραφε προς τους αρμόδιους φορείς:

«Σταματήστε τα σεξουαλικά μαθήματα στα σχολεία, θα κάνετε τα παιδιά μας ανώμαλα η σεξουαλικούς εγκληματίες».

Όπως αναφέρει το «ethnos» πρόσφατη έρευνα στη Βρετανία έφερε στο φως στοιχεία σοκ για τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών.

Ακτίνες

Τα κορίτσια που έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης είναι εξαπλάσια από τα αγόρια, ενώ το ένα στα δέκα είναι ηλικίας κάτω των δέκα ετών

Περισσότερα από 21.000 αδικήματα που αφορούν σεξουαλική κακοποίηση παιδιών καταγράφηκαν την προηγούμενη χρονιά στη Βρετανία, κατά μέσον όρο 60 την ημέρα, σύμφωνα με ανακοίνωση φιλανθρωπικής οργάνωσης για την πρόληψη της βίας κατά των παιδιών, στο Λονδίνο.

Η National Society for the Prevention of Cruelty to Children (NSPCC) τόνισε ότι η πραγματική εικόνα όσον αφορά τη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών είναι ακόμα χειρότερη.

Με βάση στατιστικά στοιχεία που διαθέτουν 43 αστυνομικά τμήματα σε Αγγλία και Ουαλία, στο χρονικό διάστημα 2008-2009 κατεγράφησαν 21.618 αδικήματα σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών (κάτω των 18 ετών), συμπεριλαμβανομένων βιασμών και αιμομιξίας.

Τα κορίτσια που έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης είναι εξαπλάσια από τα αγόρια, ενώ το ένα στα δέκα είναι ηλικίας κάτω των δέκα ετών.

"Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι πολλά παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά κάθε μέρα", δήλωσε ο διευθυντής στρατηγικής και ανάπτυξης της NSPCC Φίλιπ Νόγες.

"Είναι σοκαριστικό, κυρίως γιατί πρόκειται για αδικήματα που καταγγέλλονται στην αστυνομία. Πιστεύουμε ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο. Ορισμένα από τα παιδιά αυτά είναι τόσο μικρά που δεν μπορούν να μιλήσουν σε κανέναν γι΄αυτό που τούς συμβαίνει", τόνισε.

Το βρετανικό υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι πέρυσι κατεγράφησαν 51.488 περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, ωστόσο σύμφωνα με την NSPCC τα στοιχεία αυτά δεν αποκαλύπτουν πόσα από τα θύματα είναι παιδιά.

ΔΕΙΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ (η ιστοσελίδα παραπέμπει σε άλλες ιστοσελίδες)

-Μ. Βρετανία, 9 χρονος ξεκίνησε φέτος το σχολείο σαν κορίτσι

-Μ. Βρετανία, Αλλαγή φύλλου για 12χρονο μαθητή Γυμνασίου.

-Μ. Βρετανία, Τα αποτελέσματα μιας διαλυμένης κοινωνίας (Β΄)

-Τα αποτελέσματα μιας διαλυμένης κοινωνίας

-Σόδομα και… Γόμαρα. Δρέπουν τις δάφνες της σεξουαλικής αγωγής

-Καρποί Σεξουαλικής Αγωγής.

-Αυξάνουν οι καρποί της σεξουαλικής αγωγής.

-Καρποί Σεξουαλικής Αγωγής( Β΄).

-Μ. Βρετανία:Καρποί Σεξουαλικής Αγωγής( Γ΄)

http://orthodox-watch.blogspot.com/2010/01/blog-post_8063.html

Εμπλοκή ξένων υπηρεσιών στον εμπρησμό της συναγωγής Χανίων Εtz Hayyim

Σοβαρότατες πολιτικές διαστάσεις με εξαιρετικά ύποπτες και σκοτεινές πτυχές έχει πάρει πλέον η υπόθεση του διπλού εμπρησμού της εβραϊκής συναγωγής Εtz Hayyim στα Χανιά, στις 5 και στις 17 Ιανουαρίου, μετά την αποκάλυψη της ταυτότητας των δραστών.

Όπως γράφει ο Γ. Δελαστίκ στην εφημερίδα Έθνος, έχει προκληθεί πολιτικός και διπλωματικός σάλος καθώς δράστες είναι δύο Αμερικανοί από τη βάση της Σούδας, δύο Βρετανοί από τη βάση του ΝΑΤΟ εκεί και ένας Έλληνας, ο οποίος έχει σχέση με την τροφοδοσία της ΝΑΤΟϊκής βάσης.

Οι δύο Αμερικανοί φυγαδεύτηκαν αμέσως στο εσωτερικό της βάσης και ενδεχομένως να έχουν ήδη μεταφερθεί εκτός Ελλάδας, ενώ κλιμάκιο της αμερικανικής πρεσβείας έσπευσε αμέσως στα Χανιά για να... κουκουλώσει την υπόθεση και να υποβαθμίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αναφορά στους Αμερικανούς δράστες από τα ελληνικά ΜΜΕ. Οι Αμερικανοί απαιτούν για τον σκοπό αυτόν τη συνεργασία της Ελληνικής Αστυνομίας, στην οποία άλλωστε οι υπεύθυνοι της αμερικανικής βάσης αρνήθηκαν να δώσουν τα ονόματα των δραστών. Για τους Βρετανούς, οι αρχικές πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για εκπαιδευτές της ειδικής μονάδας Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, αλλά τα τελευταία 24ωρα καταβάλλεται προσπάθεια να παρουσιαστούν ως εργαζόμενοι σε μπαρ(!) ώστε να υποβαθμιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι επικίνδυνες για το Λονδίνο πολιτικές διαστάσεις του θέματος και φυσικά οι δικαιολογημένες αντίστοιχες υποψίες.

Το πιο διασκεδαστικό είναι ότι στην αναγνώριση των δραστών έπαιξε καθοριστικό ρόλο, όπως μεταδίδεται από τα Χανιά, το κλιμάκιο της Μossad που βρίσκεται μόνιμα στην Κρήτη, αφού στελέχη της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών "εισέβαλαν" στα γραφεία της ΕΛΑΣ και απαίτησαν από τους Έλληνες αστυνομικούς να μαζέψουν το οπτικό υλικό από όλες τις κάμερες των καταστημάτων, βάσει του οποίου όντως αποκαλύφθηκαν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί δράστες, μαζί με τον Έλληνα συνεργάτη τους. Η αποκάλυψη της ταυτότητας των δραστών κατεξευτέλισε παράλληλα το State Department, την Αnti-Defamation League αλλά και την Wall Street Journal, η οποία την περασμένη Πέμπτη δημοσίευσε ημισέλιδο κατάπτυστο άρθρο κάποιου Andrew Apostolou με τίτλο "Η ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας".

Στο παρελθόν έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας διάφορες περιπτώσεις δράσης μυστικών υπηρεσιών στη περιοχή. Στις 19 Οκτωβρίου 2001 συνελήφθησαν 4 Ισραηλινοί για κατασκοπεία ενώ βιντεοσκοπούσαν εγκαταστάσεις της αεροπορικής βάσης Σούδας, έδρας της 115 Πτέρυγας Μάχης. Στις 29 Μαΐου 2006 συνελήφθησαν 3 Τούρκοι τεχνικοί υπάλληλοι, διαπιστευμένοι στο ΝΑΤΟ, να φωτογραφίζουν γενικότερες στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Σούδας.

http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/01/tz-hayyim.html#more


Σχόλιο


Φυσικά πρόκειται καθαρά για προβοκάτσια. Το "αστείο" στην υπόθεση είναι ότι η Κρήτη παραμένει ακόμη ελληνική διότι τρώγονται μεταξύ τους τουλάχιστον τέσσερα κράτη για να αποκτήσουν επιρροή σ’ αυτήν, και μέχρι να τα βρούν, θα παραμένει ελεύθερη και ελληνική.


Εκείνο, όμως, που δεν έχουν λάβει υπόψη τα διάφορα συμφέροντα είναι ότι ο ελληνισμός έχει γκρεμίσει και σακατέψει πολλές αυτοκρατορίες. Αυτά δεν τα έχουν διαβάσει οι αρχαιογνώστες της πέραν του Ατλαντικού δύναμης;

Χωρίς ψωμί ο έλληνας ζεί. Χωρίς Χριστό και Ελλάδα δεν ζεί.

ΛΑΒΡΟΣ ο Κονίτσης Ανδρέας για την κατάργηση των αρμάτων από τις παρελάσεις και το λαθρο-νομοσχέδιο!

Α ντιγράφουμε από το ιστολόγιο "Θρησκευτικά":

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Αριθ. Πρωτ. 2

Εν Δελβινακίω τη 25η Ιανουαρίου 2010



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, έκανε τις ακόλουθες Δηλώσεις :

« Για να βγη η Χώρα μας από το δεινό οικονομικό αδιέξοδο, η Κυβέρνηση βρήκε, ανάμεσα σε άλλους, κι’ αυτόν τον τρόπο : Στις 22 Ιανουαρίου τ.ε. ο υπουργός Εθνικής Αμύνης εδήλωσε - φυσικά, με την σύμφωνη γνώμη της Κυβερνήσεως -ότι «χωρίς την συμμετοχή μηχανοκίνητων μέσων θα πραγματοποιούνται στο εξής οι παρελάσεις, με την ευκαιρία των εθνικών εορτών η επετείων» και ότι «στις παρελάσεις θα λαμβάνουν μέρος μόνο πεζοπόρα τμήματα,ενώ τα μηχανοκίνητα μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων και το έργο των σχετικών μονάδων θα επιδεικνύωνται κατά την διάρκεια επιθεωρήσεων στους τόπους όπου εδρεύουν οι μονάδες αυτές». Εξ’ άλλου, στελέχη του υπουργείου Εθνικής Αμύνης για την λήψη της εν λόγω αποφάσεως επικαλούνται «λόγους οικονομικούς αλλά και επιχειρησιακούς».

Η απόφαση αυτή είναι εξωπραγματική και απαράδεκτη. Γιατί αν θέλη η Πολιτεία, μπορεί να κάνη περικοπές δαπανών σε άλλους τομείς και όχι στις εθνικές παρελάσεις, που, επί τέλους, γίνονται δύο φορές τον χρόνο : στις 25 Μαρτίου και στις 28 Οκτωβρίου. Και δεν αναλογίζεται ο κ. υπουργός, και μαζί του και η Κυβέρνηση, πόσο εξυψώνεται το εθνικό φρόνημα του λαού όταν βλέπη και τα σύγχρονα οπλικά μέσα των Ενόπλων μας Δυνάμεων ; Τι επιδιώκουν με την εν λόγω απόφασή τους και τις φαιδρές δικαιολογίες για περικοπή, τάχα, των δαπανών ; Πως θα φρονηματίζεται η νέα γενιά, αλλά και, γενικώτερα, ο Ελληνικός Λαός, αν τυχόν - ο μη γένοιτο - προκληθή από κάποιον από τους γείτονές μας και χρειασθή να υπερασπίση τα αιματοπότιστα εδάφη της Ελληνικής μας Πατρίδος ;

Ο Έλληνας, κύριε υπουργέ, χωρίς ψωμί ζη. Χωρίς Χριστό, όμως, και Ελλάδα δεν ζη. Αυτό μαρτυρεί η υπερτρισχιλιόχρονη Ιστορία μας. Μη κάνουμε τα ιερά του Έθνους θέμα μόνο οικονομικό.

Είναι, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη να ανακληθή πάραυτα η εν λόγω εξωφρενική απόφαση. Γιατί, πότε καταργώντας τα υπουργεία Μακεδονίας - Θράκης και Αιγαίου, πότε αφαιρώντας τον όρο «εθνικός» από τα υπουργεία Παιδείας και Αμύνης, πότε καταργώντας την παρουσία των μηχανοκινήτων τμημάτων από τις παρελάσεις των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και πότε επιχειρώντας την νομιμοποίηση χιλιάδων λαθρομεταναστών προς άγραν ψήφων, φρονώ ότι ξεπουλάμε ουσιαστικά την Πατρίδα μας, στην οποία, όπως πάμε, θα καταντήσουμε να είμαστε ξένοι...

Χωρίς να υποτιμώ την φιλοπατρία κανενός, κάνω, εν τούτοις, για άλλη μια φορά θερμοτάτη έκκληση να ανακληθή η απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης σχετικά με τις παρελάσεις, υπενθυμίζοντας τον λόγο του Πνεύματος : «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος...». Πρόσχωμεν ! Στώμεν καλώς ! Οι καιροί ου μενετοί ».

(Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως)

Μετά τους Μητροπολίτες Πειραιώς Σεραφείμ,Θεσσαλονίκης Άνθιμο και Καλαβρύτων Αμβρόσιο,ένας ακόμα Ιεράρχης ΤΙΜΑ τα ράσα που φοράει και παίρνει ξεκάθαρη θέση εναντίον των εχθρών του Έθνους και της Ορθοδοξίας!ΑΞΙΟΣ,ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ και μακάρι να σας ακολουθήσουν κι άλλοι!

Σχόλιο


Τίνα καταλάβουν από Χριστό, Ελλάδα και ελληνικό λαό οι ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ και οι νταβατζήδες που όταν κάποτε είχαν την πολιτική ισχύ κάλυψαν τους απατεώνες που τα κονόμαγαν με παράνομες μεταγραφές φοιτητών;

"Ρε παληκάρι και τι κατάλαβες τώρα; Έπεσα κάτω; Ε και;"

"Ρε παληκάρι και τι κατάλαβες τώρα; Έπεσα κάτω; Ε και;"

Αυτή η απάντηση λέει πολλά στα ... μαλάκια.
«Σιδερένια» κοπέλα μου. Και μην σε νοιάζει για τα «παλληκάρια». Θα έρθει η ώρα τους, και θα κλαψουρίζουν, όπως τα ξηρά. Αν και καθώς φαίνεται, δεν θα είναι τόσο τυχεροί όπως εκείνοι.
Δεν τρομοκρατείται ο έλληνας. Απλά κάνει υπομονή για να μην βάψει τα χέρια του κόκκινα, όχι από μπογιές. Καλό είναι να το καταλάβουν "φίλοι" και "σύμμαχοι", οι "πέρα και οι δώθε" και να μην σπρώχνουν τον λαό στα όρια της υπομονής του.

Δεν έδωσε άδεια ο ΥΠΕΞ στους έλληνες διασώστες να πάνε στην Αϊτή

ΜΕ ΛΕΦΤΑ ΙΔΙΩΤΗ ΟΙ ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΪΤΗ

Η Έλενα Αβροσιάδου, 48χρονη επιχειρηματίας από τη Θεσσαλονίκη, έδωσε τα χρήματα στους Έλληνες διασώστες για να πάνε στην Αϊτή. Μάλιστα οι διασώστες επειδή είναι εθελοντές πήγαν στην Αϊτή αφού πήραν τις κανονικές τους άδειες και έφυγαν από τις οικογένειες και τις δουλειές του. Το τραγελαφικό είναι ότι το ΥΠΕΞ απάντησε αρνητικά στην ελληνική αποστολή να πάει στην Αϊτή, όταν αυτή ήταν η αποστολή ήταν ήδη πέντε μέρες στην πρωτεύουσα της χώρας και είχαν απεγκλωβίσει 24χρονο.

http://giannakouli.blogspot.com/2010/01/blog-post_26.html

Σχόλιο

Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο κος ΥΠΕΞ είναι ο πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου που νοιάζεται από ότι φαίνεται για να ελληνοποιήσει το κάθε καρυδιάς καρύδι που θέλει να μας κάτσει στον σβέρκο ενώ αδιαφορεί για την αληθινή ανάγκη των Αϊτινών συνανθρώπων μας. Θέλει να υποβαθμίσει (;)  την ανθρωπιά των ελλήνων. Αμ δεν θα σου κάνουμε την χάρη.

ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

Σύμφωνα με τον νόμο, θα πρέπει όσα τροχοφόρα κυκλοφορούν στην χώρα να έχουν πληρώσει τέλη κυκλοφορίας. Τα αυτοκίνητα και φορτηγά των αλλοδαπών που εισέρχονται στην χώρα δεν κυκλοφορούν; Αυτά γιατί δεν πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας; Να πληρώνουν και να παίρνουν το σήμα στα τελωνεία στα σύνορα της χώρας.


Αφορμή γι αυτήν την ανάρτηση έδωσε φίλος φορτηγατζής που πηγαινοέρχεται στην Ευρώπη όπου πολλές χώρες εφαρμόζουν το σύστημα αυτό.

ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

Άλλοι επτά χριστιανοί μάρτυρες στην Αίγυπτο!


Του Νίκου Χιδίρογλου

Έξι χριστιανοί Κόπτες, όλοι νεαρής ηλικίας, αλλά και ένας μουσουλμάνος φρουρός, πλήρωσαν με τη ζωή τους την «πολυπολιτισμικότητα» στην Αίγυπτο και το μένος των ισλαμιστών κατά κάθε αλλόδοξου. Δέκα οι τραυματίες, τρεις εκ των οποίων χαροπαλεύουν. Τους γάζωσαν τρεις ένοπλοι από αυτοκίνητο, καθώς έβγαιναν από την Εκκλησία, μετά το πέρας της χριστουγεννιάτικης λειτουργίας.

Το έγκλημα διέπραξαν ισλαμιστές, όχι και τόσο «ανεκτικοί», όσο οι νεοφιλελεύθεροι της Δύσης, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου και οι «προοδευτικοί» όμοιοί του (που θέλουν να μας φέρουν εδώ και να παραχωρήσουν «ιθαγένεια» σε όλο το κακό συναπάντημα, που εκβράζουν οι κοινωνίες του Τρίτου Κόσμου).



Και τους σκότωσαν και τους «δουλεύουν»

Το αιματηρό συμβάν έλαβε χώρα στην πόλη Nag Hamadi στη Νότια Αίγυπτο, 40 χιλιόμετρα από το Λούξορ, όπου συνυπάρχουν (με πολλές εντάσεις στο παρελθόν) χριστιανοί και μουσουλμάνοι.

Οι αρχές της Αιγύπτου, που «δυσκολεύονται» γενικώς να «μαζέψουν» τους ισλαμιστές, αντί να κατευνάσουν τα πνεύματα, επιδείνωσαν την κατάσταση βγάζοντας τους χριστιανούς στο δρόμο, καθώς καθυστέρησαν να παραδώσουν τις σορούς των νεκρών στους συγγενείς τους, για την ταφή.

Οι Κόπτες, εξοργισμένοι από την ατιμωρησία και από την απραξία της κυβέρνησης απέναντι στα εγκλήματα των ισλαμιστών, επέδραμαν κατά του νοσοκομείου της πόλης, καταστρέφοντας περιπολικά της αστυνομίας και ασθενοφόρα. Την ίδια ώρα, ο επίσκοπος της περιοχής Κύριλλος, καταγγέλλει ότι δέχεται απειλές, όπως και οι περισσότεροι Κόπτες που ζουν εκεί, με το τελευταίο μήνυμα στο κινητό του να λέει «έρχεται η σειρά σου».

Μέχρι στιγμής βέβαια, καμία σύλληψη, αν και το υπουργείο Εσωτερικών έσπευσε να ανακοινώσει ότι «πιστεύει» πως τα κίνητρα της επίθεσης είναι η εκδίκηση για το βιασμό μιας 12χρονης μουσουλμάνας, τον περασμένο Δεκέμβριο, από Κόπτη κάτοικο της περιοχής, ο οποίος κρατείται και θα δικαστεί.



Πού είναι οι χριστιανοί της Δύσης;

Μην περιμένετε αντιδράσεις, ούτε καν από τις χριστιανικές εκκλησίες της Δύσης. Η πολιτική ορθότητα δεν ανέχεται μύδρους κατά των αλλοθρήσκων, αλλά μόνο κατά των κατά τόπους «σκοταδιστών» χριστιανών της Γηραιάς Ηπείρου.

Τώρα, αν 8.000.000 Κόπτες δεινοπαθούν στην Αίγυπτο, αυτό είναι μια «δευτερεύουσα» υπόθεση για τις κυβερνήσεις της Δύσης. Δεν τις αφορά, αυτές είναι «φιλελεύθερες» και «άθρησκες», ενώ προωθούν επιθετικά την ατζέντα της «εκκοσμίκευσης» και της ανοχής για τους μουσουλμάνους (για τους χριστιανούς όχι, μην μας περάσουν για μισαλλόδοξους»). Υπενθυμίζουμε ότι δέκα χρόνια πριν, το 2000, 21 χριστιανοί έχασαν τη ζωή στη διάρκεια ταραχών εις βάρος τους, που υποδαύλισαν ισλαμιστές.



Πού είναι οι υπέρμαχοι των «δικαιωμάτων»;

Οι χριστιανοί αντιδρούν πλέον βίαια στις επιθέσεις εναντίον τους και έχουν γενικότερα ριζοσπαστικοποιηθεί, καθώς αντιλαμβάνονται ότι στην μουσουλμανική Αίγυπτο αποτελούν πολίτες β’ κατηγορίας.

Άσχετα αν είναι οι γνήσιοι αυτόχθονες, βάσει της ιστορίας... Οι αρχές προβληματίζονται, καθώς τα περιθώρια «στενεύουν», την ώρα που 5000 χριστιανοί παρέστησαν στην κηδεία, φωνάζοντας συνθήματα κατά της καταπίεσης που υφίστανται.

Ο πρωθυπουργός Ahmed Nazif, συνοδευόμενος από τον κορυφαίο σουνίτη μουσουλμάνο κληρικό της χώρας Mohammed Sayyed Tantawi, επισκέφθηκε τον ηγέτη των Κοπτών, Πάπα Σενούντα Γ’, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις και να αποφευχθούν νέα έκτροπα. Όμως, αυτές οι επαναλαμβανόμενες συναντήσεις, δεν έχουν πια κανένα νόημα, καθώς οι επιθέσεις κατά χριστιανών συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.



Δεν «ακούει» κανείς!

Αλήθεια, πού είναι τώρα όλοι αυτοί των αδρά χρηματοδοτούμενων διεθνών ΜΚΟ, που φωνασκούν για παραβιάσεις των «δικαιωμάτων» στο Ιράν;

Πού είναι όλοι αυτοί που φωνασκούν ενάντια –όλως τυχαίως- ηγετών που σηκώνουν το ανάστημά τους στο διεθνές διευθυντήριο της Νέας Τάξης; Πού είναι η «προοδευτική» Αρχιεπισκοπή μας;

Δεν θα βγάλουν κάποια ανακοίνωση; Δεν θα στηλιτεύσουν την εγκληματική ενέργεια; Το Οικουμενικό Πατριαρχείο; Ακούει εκεί κανείς; Μπα... Το δράμα των Κοπτών, αποτελεί μια «ενοχλητική» υπόθεση.

Άλλωστε, για τους Φαναριώτες κληρικούς και όλους τους άλλους με τις παρόμοιες οικουμενιστικές αντιλήψεις, προέχουν οι καλές σχέσεις με τον ισλαμικό κόσμο... Όλα θυσιάζονται στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας και της διπλωματίας!



http://ellinikiafipnisis.blogspot.com



Σχόλιο

Φυσικά κανένας από τους αριστεράτζες καπιταλιστές δεν συμπαραστάθηκε στους Κόπτες που διαμαρτυρήθηκαν την περασμένη Πέμπτη στο Σύνταγμα. Αυτό όμως το περιμέναμε αφού αυτούς τους ξέρουμε.
Και βέβαια, δεν αντέδρασε ούτε η "πράσινη" συναγωγή των ιεραρχών.
Αυτό που δεν γνωρίζει ο κόσμος είναι άλλο. Πέρα από όσα προπαγανδίζουν οι διάφοροι ΜΜΕ και ΜΚΟ, αυτό που ακούει στο όνομα Ισλάμ είναι μια πολιτική ιδεολογία με θρησκευτικό μανδύα που έχει σαν στόχο την παγκόσμια επικράτηση μέσα από την βία και τις δολοφονίες, χρησιμοποιώντας για την απόκτηση οπαδών τα πιο ταπεινά ένστικτα του ανθρώπου, αυτά που τον μετατρέπουν σε κτήνος. Είναι μια άλλη μορφή της θρησκείας του διαβόλου. Το Ισλάμ είναι ντροπή για την ανθρωπότητα και προσβολή για τον Θεό.

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Πυρκαγιά σε οικοδομικό τετράγωνο στην οδό ΑΔΜΗΤΟΥ και Αγίου ΜΕΛΕΤΙΟΥ στον Άγιο Παντελεήμονα Αττικής. Μέχρι στιγμής έχουν σπεύσει 4 πυροσβεστικά οχήματα και ένα ασθενοφόρο. Η αστυνομία έχει κλείσει την οδό ΑΔΜΗΤΟΥ.
Νεότερα στις ειδήσεις.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Κατά Λουκάν ιη 10-14-Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου

Κατά Λουκάν ιη 10-14

10. Ειπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην Άνθρωποι δύο ανέβησαν εις το ιερόν προσεύξασθαι, ο εις Φαρισαίος και ο έτερος τελώνης. 11 ο Φαρισαίος σταθείς προς εαυτόν ταύτα προσηύχετο• ο Θεός, ευχαριστώ σοι ότι ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, η και ως ούτος ο τελώνης• 12 νηστεύω δις του σαββάτου, αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι. 13 και ο τελώνης μακρόθεν εστώς ουκ ήθελεν ουδέ τους οφθαλμούς εις τον ουρανόν επάραι, αλλ' έτυπτεν εις το στήθος αυτού λέγων• ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. 14 λέγω υμίν, κατέβη ούτος δεδικαιωμένος εις τον οίκον αυτού η γαρ εκείνος• ότι πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται.

Νεοελληνική απόδοσις

Είπε ο Κύριος την εξής παραβολή: Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν. Ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε επιδεικτικά κι έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του: «Θεέ μου, σ ευχαριστώ που εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους άρπαγας, άδικος, μοιχός, η και σαν αυτόν εδώ τον τελώνη. Εγώ νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα και δίνω στο ναό το δέκατο απ όλα τα εισοδήματά μου». Ο τελώνης, αντίθετα, στεκόταν πολύ πίσω και δεν τολμούσε ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό. Χτυπούσε το στήθος του και έλεγε: «Θεέ μου, σπλαχνίσου με τον αμαρτωλό». Σας βεβαιώνω πως αυτός έφυγε για το σπίτι του αθώος και συμφιλιωμένος με το Θεό, ενώ ο άλλος όχι• γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, κι όποιος τον ταπεινώνει θα υψωθεί.


Σύντομο σχόλιο

Δεν ζητά ο Θεός να κρίνουμε τους άλλους αλλά να είμαστε όπως Αυτός θέλει: άγιοι, ταπεινοί, ειλικρινείς και γεμάτοι αγάπη για τον συνάνθρωπό μας.

"Ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται." Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου

Αρχίζει το Τριώδιον. Η Αγία μας Εκκλησία, πολύ σοφά το τοποθέτησε στην καταλληλότερη εποχή. Οι δε Ευαγγελικές περικοπές που αναγνώσκονται είναι όλες βαθμηδόν εποικοδομητικές δια να φθάσει ο Χριστιανός να δεχθεί το ύψιστο μεγαλείο, που απορρέει από την θυσία του Χριστού μας.

Και σαν αρχή μιας τέτοιας περιόδου, έχουμε την παραβολή του Τελώνου και Φαρισαίου.

Άνθρωπος αμαρτωλός, κουρασμένος, πονεμένος, συντετριμμένος, αισθάνεται την ανάγκη ο τελώνης να επικοινωνήσω με τον Θεόν δια να πάρει δύναμη και να συνεχίσει την επίγειο ζωή του.

Πόσες και πόσες φορές δεν αρχίζουμε την προσευχή μας με βαριά από τις θλίψεις καρδιά και τελειώνοντας νοιώθουμε την απέραντη γαλήνη να μας πλημμυρίζει και είμαστε ψυχικά τελείως χαρούμενοι, ξαλαφρωμένοι και ήρεμοι. Όσες φορές αισθανόμαστε έτσι, σημαίνει πως η χάρη του Κυρίου μας άγγιζε, και είναι δείγμα πως φεύγουμε δεδικαιωμένοι όπως έφυγε και ο τελώνης. Δυστυχώς όμως, οι φορές αυτές είναι λίγες. Και για αυτό φταίμε εμείς. Το κυριότερο γνώρισμα της προσευχής του χριστιανού και της εν γένει ζωής του πρέπει να είναι η ταπείνωση. Προσευχή ίσον τελεία καταστολή της υπερηφάνειας μας. Ο χριστιανός που προσεύχεται πρέπει να έχει τελεία συναίσθηση της θέσης του. Αυτός είναι ο αιτών, ο αμαρτωλός, ο γεμάτος κακίες και ηθική αθλιότητα. Είναι ο φταίχτης για όλα, φέρει δε ακέραια την ευθύνη των αμαρτωλών του πράξεων. Ενώ ο συνομιλητής του είναι ο Θεός, ο αγαθός, ο φιλάνθρωπος, ο παντογνώστης, ο ισχυρός, ο μοναδικός και αλάθητος, ο μόνος δε εις τον οποίον δύναται ν’ απευθύνεται ο άνθρωπος με τελεία εμπιστοσύνη, να του πει και να του ζητήσει ο, τι θέλει. Γι’ αυτό του λέγει: «άκουσε Κύριε την προσευχήν μου και δος μου την άφεση των αμαρτιών μου». Ταπείνωση και πάλι ταπείνωση. Η ταπείνωση είναι η σωτηρία, η δικαίωση και η ανύψωση. Η ταπείνωση και τους αμαρτωλούς δικαιώνει και τους δίκαιους προφυλάγει από την αμαρτία και τις προσευχές ανεβάζει καθαρές στον Ουράνιο Θρόνο. Με αυτή ο άνθρωπος αποκτάει και το γνώθι σ’ αυτόν, που είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να έχει πολύ τσακίσει το «εγώ» του για να βλέπει και αναγνωρίζει τα λάθη του και να τα ομολογεί συγχρόνως μπροστά στο Θεό και των αντιπροσώπων του για να δικαιωθεί.

Ο ταπεινόφρονας δεν συναισθάνεται μόνο τις αμαρτίες του και λαμβάνει την θεία χάρη, διότι ο Κύριος «επί πάντα ταπεινόν επιβλέπει» ενώ πάντα υψηλόφρονα και ακάθαρτον αποστρέφεται. Αυτός εργάζεται το αγαθόν και προάγεται διότι αναγνωρίζει ότι παρά Θεού λαμβάνει τα πάντα. «Τι έχεις, ο ουκ έλαβες;»

Ο ταπεινός λατρεύει και αγαπά τον Θεόν. Έπειτα δε και στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους χαίρει πλήρους εκτίμησης. Διότι αναγνωρίζει τους ανώτερους του και φέρεται δεόντως, διότι δέχεται τις παρατηρήσεις και συμβουλές και διορθώνεται. Δέχεται και τις αδικίες και δεν επαναστατεί.

Πρέπει όμως να διευκρινίσουμε ότι ταπεινοφροσύνη δεν είναι η παθολογική κατάσταση μειονεκτικότητας, μεμψιμοιρία για φανταστικά ελαττώματα. Η υγιής ταπεινοφροσύνη δεν είναι συνεχής αυτοκατάκριση, ούτε το ατημέλητο της εμφάνισης. Ίσως και γι’ αυτό είναι δύσκολη αρετή. Έχει δε, εκτός των προαναφερθέντων γνωρισμάτων η υγιής ταπείνωση και τούτο: ο ταπεινός δεν συγκρίνει ποτέ τον εαυτό του με τους άλλους, συγκρίνει όμως πάντα τον εαυτό του με τον Νόμο του Θεού «πως με θέλει ο Θεός να είμαι και πως είμαι εγώ». Είθε αυτή η φράση να τη λέμε συνεχώς, διότι τότε θα γνωρίσουμε τα λάθη μας. Ίσως η σύγκριση έκανε τον Παύλο να γράψει: «Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμί εγώ». Τι ταπεινοφροσύνη και τι ύψος αρετής! Ας αναφέρουμε όμως το υπέρλαμπρο παράδειγμα ταπείνωσης του Κυρίου: «Μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών». Ας μιμηθούμε το παράδειγμα του Κυρίου μας και να είμαστε βέβαιοι ότι η δόξα μας δεν θα είναι μεταξύ των ανθρώπων, αλλά αιώνια από τον Θεό. Ο Κύριος μας το υποσχέθηκε «Πας ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται».

Η ταπείνωση δε, όταν συνοδεύεται από την ειλικρινή μετάνοια και την θερμή προσευχή, αποτελεί μια χρυσή αλυσίδα, που συνδέει τον μικρό και αμαρτωλό άνθρωπο με τον άπειρο και άγιο Θεό. Ευτυχείς, όσοι μπορούν να συνδέονται μαζί Του με την χρυσή αυτή αλυσίδα, διότι αυτοί είναι «εγγύς τοις συντετριμμένοις και τοις ταπεινοίς τω πνεύματι».

Αναφέρεται ότι κάποτε εμφανίσθηκε ο σατανάς μπροστά στον περίφημο ασκητή Μακάριο και για να τον κάνει να λιποψυχήσει, του είπε: « Ότι κάνεις εσύ, το κάνω και εγώ. Εσύ νηστεύεις, κι εγώ δεν τρώω ποτέ, σαν άυλο πνεύμα που είμαι. Κάνεις ολονυκτίες, κι εγώ επίσης δεν κλείνω μάτι. Σκέπτεσαι συνεχώς τον Θεό, αλλά κι εγώ Αυτόν έχω στο νου μου πολεμώντας τα τέκνα Του».

Τότε ο Μακάριος του απάντησε:

«Όλα όσα κάνω, μπορείς να τα κάνεις, αλλά ένα μονάχα δεν μπορείς. Να έχεις ταπεινοφροσύνη».

Β προς Τιμόθεον γ 10-15 -Τελώνου και Φαρισαίου

Β προς Τιμόθεον γ 10-15

10 Συ δε παρηκολούθηκάς μου τη διδασκαλία, τη αγωγή, τη προθέσει, τη πίστει, τη μακροθυμία, τη αγάπη, τη υπομονή, 11 τοις διωγμοίς, τοις παθήμασιν, οια μοι εγένοντο εν Αντιοχεία, εν Ικονίω, εν Λυστροις, οίους διωγμούς υπήνεγκα! και εκ πάντων με ερρύσατο ο Κυριος. 12 και πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται• 13 πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι. 14 συ δε μένε εν οις έμαθες και επιστώθης, ειδώς παρά τίνος έμαθες, 15 και ότι από βρέφους τα ιερά γράμματα οίδας, τα δυνάμενά σε σοφίσαι εις σωτηρίαν δια πίστεως της εν Χριστώ Ιησού.


Νεοελληνική απόδοσις

Παιδί μου, Τιμόθεε, ξέρεις από κοντά τη διδασκαλία μου, τη διαγωγή μου, την πρόθεσή μου, την πίστη μου, την μακροθυμία μου, την αγάπη μου, την υπομονή μου, τους διωγμούς μου, τα παθήματά μου, σαν εκείνα που έπαθα στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα Λύστρα.

Τι διωγμούς υπέφερα. Κι απ' όλους με εγλύτωσε ο Κύριος. Μα και όλοι που θέλουν να ζουν με ευσέβεια, σύμφωνα με τις εντολές του Ιησού Χριστού, θα διωχθούν, ενώ άνθρωποι πονηροί και απατεώνες θα προκόψουν στο χειρότερο ξεγελώντας τους άλλους και ξεγελώντας τον εαυτό τους.

Όμως εσύ να μένεις αμετακίνητος σ' εκείνα που έμαθες και για τα οποία βεβαιώθηκες από την πείρα σου πως είναι αληθινά, γνωρίζοντας καλά από ποιόν τα έμαθες και ότι από μικρό παιδί ξέρεις τα ιερά γράμματα, εκείνα που μπορούν να σε κάνουν σοφό για να σωθείς, με την πίστη σου στον Ιησού Χριστό. Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για να διδάσκει, για να ελέγχει, για να διορθώνει, για να παιδαγωγεί στην αρετή, ώστε να μη λείπει τίποτε από τον άνθρωπο του Θεού και να είναι καταρτισμένος για κάθε καλό έργο.

Σύντομο σχόλιο

Όσο διώκονται οι χριστιανοί, τόσο θα χειροτερεύει η κατάσταση των εχθρών τους. Όμως ο πιστός χριστιανός έχει εκτός της πίστεώς του και ένα εφόδιο που τον βοηθά να παραμένει στον δρόμο του Θεού. Την αγία Γραφή που παιδαγωγεί στην αρετή αποφεύγοντας τα έργα κακίας και ακολουθώντας το παράδειγμα της αρετής.

Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής Τελώνου και Φαρισαίου

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Τελώνου και Φαρισαίου

(Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15)

Γράφει ο Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,

Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης

Για άλλο ένα έτος, η αγάπη του Θεού μας αξιώνει να εισέλθουμε στην ευλογημένη περίοδο του Τριωδίου. Και είναι ευλογημένη η περίοδος του Τριωδίου για τους πιστούς, διότι είναι περίοδος μετανοίας και κατανύξεως. Αντιθέτως, για τους ανθρώπους του κόσμου, το Τριώδιο μετατρέπεται σε αντιτριώδιο και καταντά από τον διάβολο σε περίοδο γλεντιών, αισχρών χορών και διασκεδάσεων που εξευτελίζουν τον άνθρωπο, την εικόνα του Θεού......

Βεβαίως οι πραγματικά πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν επηρεάζονται, δεν πρέπει να επηρεάζονται από τον μακράν του Θεού κόσμο, αλλά μένουν σταθεροί στον δρόμο της μετανοίας και του αγιασμού. Και ακριβώς για την σταθερότητα αυτή κάνει ειδικό λόγο ο Απ. Παύλος στον μαθητή του Τιμόθεο.

Ας δούμε σε μετάφραση τους στίχους του Ιερού Κειμένου και στη συνέχεια να σταθούμε σε ένα πολύ βασικό σημείο.

«10 Αλλά συ, παιδί μου Τιμόθεε, έχεις παρακολουθήσει τη διδασκαλία μου, τη διαγωγή μου, την καλή διάθεση (την καλοσύνη), την ευσπλαγχνία, τη συμπάθεια, την αγάπη, την υπομονή, 11 τους διωγμούς, τα παθήματα, όπως αυτά που μου συνέβησαν στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα Λύστρα. Τι διωγμούς υπέφερα! Και από όλους με γλύτωσε ο Κύριος. 12 Αλλά και όλοι, όσοι προσπαθούν να ζουν ευσεβώς, όπως θέλει ο Ιησούς Χριστός, θα διωχθούν. 13 Πονηροί δε άνθρωποι και απατεώνες θα προκόπτουν, αλλά προς το χειρότερο. Θα πλανούν, αλλά και θα πλανώνται.

14 Συ όμως να μένεις σ’ αυτά, τα οποία έμαθες και για τα οποία βεβαιώθηκες. Διότι γνωρίζεις από ποιόν τα έμαθες, 15 και διότι από μικρό παιδί γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα οποία δύνανται να σε κάνουν σοφό προς σωτηρία διά της πίστεως στον Ιησού Χριστό.»

Σπουδαίες πράγματι οι συμβουλές και οι νουθεσίες του μεγάλου Αποστόλου. Μέσα σε λίγες γραμμές μας περιγράφει τη στάση του και τον τρόπο της διακονίας του και της εν γένει συμπεριφοράς του, αλλά κάνει και συγκινητική αναφορά στους διωγμούς και τα παθήματα που πέρασε σε αρκετές περιοχές, για την αγάπη και την δόξα του Χριστού.

Αυτό όμως που εντυπωσιάζει είναι ότι στη συνέχεια του καταγράφει μια συγκλονιστική προφητεία, η οποία από κει και ύστερα πραγματώνεται σε κάθε γενιά και σε κάθε εποχή μέσα στην Εκκλησία μας.

Και ποιά είναι αυτή; Ότι άνθρωποι πονηροί και γόητες (απατεώνες), άνθρωποι οι οποίοι θα φαίνεται ότι βρίσκονται μέσα στην Εκκλησία, άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας, άνθρωποι που όπως βλέπουμε στην Εκκλησιαστική μας Ιστορία, ανήκαν ακόμη και στις τάξεις του Ιερού Κλήρου, και δη του ανωτέρου, μη έχοντας όμως ουσιαστική σχέση με τον γνήσιο τρόπο της Ευαγγελικής ζωής, ξέπεσαν οι ίδιοι και μαζί τους συμπαρέσυραν και πολλούς άλλους που ήταν αστήρικτοι σε αυτό που ονομάζουμε Ορθή Πίστη. Γεμάτη η Ιστορία μας από τέτοιες τραγικές περιπτώσεις πονηρών, απατεώνων και κυρίως εγωιστών ανθρώπων (Και ας μη λησμονούμε ότι οι μεγάλοι αιρεσιάρχες ήταν κληρικοί).

Αλλά μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι και σήμερα, όχι απλώς υπάρχουν οι γόητες και οι πλανεμένοι, αλλά ότι μάλλον έχουν αυξηθεί; Μόνο αν ζει κανείς εκτός πραγματικότητας μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο.

Ναι, χρειάζεται αδελφοί μου πολλή προσοχή και επαγρύπνηση πνευματική διότι στις χαλεπές ημέρες που ζούμε, οι πλανεμένες διδασκαλίες, τόσο στο δόγμα όσο και στο ορθόδοξο ήθος έχουν αυξηθεί σε τόσο και τέτοιο βαθμό, ώστε αναρωτιέται κανείς αν αυτοί που κηρύττουν τις πλάνες τους, έχουν ποτέ τους ανοίξει να μελετήσουν το Ευαγγέλιο.

Και μόνο ότι κηρύσσεται σήμερα το νέο εκκλησιολογικό δόγμα του επάρατου οικουμενισμού, δηλ. του διαθρησκειακού συγκρητισμού, και μόνο ότι διακηρύττουν ορισμένοι «πονηροί και γόητες» ότι Εκκλησία δεν είναι μόνο η Ορθοδοξία αλλά και οι αιρέσεις και οι κακοδοξίες, όπως το σύνολο των αιρέσεων ο Παπισμός, τούτο φανερώνει περίτρανα την εκπλήρωση της προφητείας του Απ. Παύλου, και ταυτοχρόνως μας σημαίνει τον κώδωνα του κινδύνου για το πόσο άγρυπνοι φρουροί αλλά και μαχητές θα πρέπει να γίνουμε αφού, «η πίστις το κινδυνευόμενον».

Αδελφοί μου, εάν θέλουμε να είμαστε γνήσια τέκνα της Εκκλησίας μας, θα πρέπει να παραμένουμε εδραίοι και αμετακίνητοι επί των επάλξεων του χρέους και του ιερού αγώνα. Ο λόγος και πάλι του ουρανοβάμονος Παύλου, θα πρέπει να μας συνέχει «14συ δε μένε εν οις έμαθες και επιστώθης» (Συ όμως να μένεις σ’ αυτά, τα οποία έμαθε και για τα οποία βεβαιώθηκες), θα πρέπει να χαραχτεί στις καρδιές μας.

Παραμένουμε στην Πίστη που μάθαμε και παραλάβαμε και βεβαιωθήκαμε από τους Αποστόλους, τους Αγίους Πατέρες και Διδασκάλους, τους Μάρτυρες και Ομολογητές, τους Οσίους και Δικαίους και με την Χάρη του Θεού δεν έχουμε σκοπό να την αλλοιώσουμε.

Δε θα μετακινηθούμε ούτε «κεραία» από αυτή την ζωντανή Αγία και Ιερά Παράδοση με την οποία ζει η Εκκλησία μας και η οποία εξαγιάζει τα πρόσωπα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.

Ας «κοάζουν οι βάτραχοι» του μοντερνισμού.

Ας βρυχώνται οι πλανεμένοι θολοκουλτουριάρηδες του οικουμενισμού που έχασαν την ακρίβεια του Δόγματος.

Ας μας απειλούν οι πλανεμένοι που ζουν όχι για τον Χριστό, αλλά για τον μάταιο τούτο και αμαρτωλό κόσμο.

Εμείς, καίτοι αμαρτωλοί, πλην όμως τέκνα των Αποστόλων και των Πατέρων, με την διδαχή της Ορθοδοξίας μας, με το Ιερό Ευαγγέλιο, το Ιερό Πηδάλιο, τις αποφάσεις των Αγίων Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων, με τα αθάνατα συγγράμματα και τις ευχές των Αγίων Πατέρων μας, μακριά από τους πλανεμένους και «νεορθοδόξους - νεονικολαΐτες», που ισοπέδωσαν την Ευαγγελική Ηθική, θα αγωνιζόμαστε να ζούμε αυτή την ζωή της Πίστεως, η οποία εκφράζεται με την Ορθόδοξη ασκητική, ησυχαστική και αγωνιστική βιωτή.

Αυτόν τον τρόπο ζωής που παραλάβαμε αλλά και που θα παραδώσουμε. Την αγία μας Παρακαταθήκη που με τόσο δέος λάβαμε και υποσχεθήκαμε να κρατήσουμε έως ότου την παραδώσουμε ακέραιη, όταν αυτή και πάλι μας ζητηθεί.

Αμήν.

ΦΑΡΙΣΑΪΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ -Τελώνου και Φαρισαίου

Η σημερινή ευαγγελική παραβολή μέσα από την συμβολική ιστορία του τελώνη και φαρισαίου μας εισάγει στο Τριώδιο. Μας τοποθετεί μπροστά στο συνηθισμένο φαινόμενο του φαρισαϊσμού και στο σπάνιο ρεαλισμό της ταπείνωσης. Ξεσκεπάζει τον κρυμμένο μας εαυτό, για να δούμε την εξωτερική επιφάνεια και την εσωτερική ουσία, το «είναι» και το «φαίνεσθαι» προσώπων, καταστάσεων, σχέσεων και αισθημάτων.

Ο φαρισαϊσμός αποτελεί μια συμπεριφορά εξαιρετικά επικίνδυνη, που συχνά απειλεί την θρησκευτική μας ζωή, εισχωρεί και παρεισφρύει κάποτε στον πνευματικό μας αγώνα, τον διαψεύδει, τον αναιρεί και τελικά τον αχρηστεύει. Η ψυχολογική τάση να προσποιούμαστε και να παριστάνουμε κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είμαστε, να παίζουμε δηλαδή στην ζωή μας ένα θέατρο, καταδικάζεται απερίφραστα από το Ευαγγέλιο, γιατί οδηγεί στην λανθασμένη και αρρωστημένη θρησκευτικότητα του φαρισαίου. Αυτός ο θρησκευτικός τύπος του ευσεβιστή και φανατικού ανθρώπου έχουν πεί ότι ξανασταυρώνει τον Θεό και λιθοβολεί τον άνθρωπο.

Όποιος θρησκεύει φαρισαϊκά, στην προσπάθειά του να υπερασπισθεί την πίστη του, αυτοπροβάλλεται και επιδεικνύεται στους άλλους. Κομπάζει για τις υποτιθέμενες αρετές του. Επιδιώκει τα χειροκροτήματα των ανθρώπων, και όπως είναι φυσικό, απορρίπτει τους άλλους για να επιβεβαιώσει τον εαυτό του. Όμως, κάθε προσπάθεια εξαπάτησης του Θεού αποδεικνύεται όχι μόνο ένοχη, αλλά και ανόητη αφού «Θεός ου μυκτηρίζεται. Κάθε «φαρισαίος» επειδή είναι άνθρωπος εσωτερικά διασπασμένος και διχασμένος καλλιεργεί το ψέμα, την υποκρισία και την παραπλάνηση. Δηλητηριάζει τις σχέσεις του με τον Θεό και τους άλλους.

Η φαρισαϊκή υπερηφάνεια και αυτοδικαίωση είναι τόσο επιλήψιμη και δαιμονική, όσο η αλαζονεία και αυτοπεποίθηση του σημερινού ανθρώπου, που καυχάται για την υπεροχή του και την απελευθέρωσή του από την θρησκεία και την ηθική. Και οι δύο νοοτροπίες αν και φαίνονται αντίθετες και αλληλοσυγκρουόμενες ( η μία είναι θρησκευτική και η άλλη κοσμική), είναι στο βάθος το ίδιο άθεες. Είναι χωρίς Θεό, γιατί στην ουσία περιφρονούν και παραμερίζουν τον Θεό και στην θέση του βάζουν το είδωλο του ανθρωπίνου εγώ. Ο φαρισαϊσμός δεν είναι μόνο μια θρησκευτική φυλακή, αλλά και ένα φρόνημα αλαζονικό, που λέει ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει οτιδήποτε μόνος του. Στην θρησκευτική πίστη μπορεί να σωθεί με τις αρετές και τις αγαθοεργίες του. Στην υπόλοιπή ζωή του μπορεί, να προοδεύσει και να κατακτήσει τα πάντα μόνο με την εγωιστική του δύναμη. Εδώ η αδίστακτη προβολή, η επίδειξη, και η λάμψη ων επιτυχιών και επιτευγμάτων του ανθρώπου και του πολιτισμού επιβάλλονται ως κάτι φυσικό και αποθεώνονται.



Στον αντίποδα της συμπεριφοράς του φαρισαίου βρίσκεται η στάση του τελώνη. Αυτός εκπροσωπεί ένα άλλο ήθος, πιο αυθεντικό και αληθινό, πιο ρεαλιστικό και ταπεινό το οποίο οδηγεί στην μετάνοια. Η ταπείνωση δεν είναι απλά μια ηθική αρετή δίπλα στις άλλες που διδάσκει το Ευαγγέλιο. Η ταπείνωση είναι κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό. Είναι μια ανατροπή του παραλογισμού που προκαλεί ο εγωισμός με την ψεύτικη εικόνα που δημιουργεί μέσα μας για τον εαυτό μας, τις ικανότητες και τις δυνατότητές μας.

Η ταπείνωση δεν είναι ένα τέρμα στο οποίο ενδεχομένως φθάσαμε, αλλά ένας διαρκής αγώνας που οφείλουμε να κάνουμε, για να βλέπουμε με ρεαλισμό την πεσμένη φύση μας για να συνειδητοποιούμε τα όριά μας, ώστε να μπορούμε να θεραπευόμαστε από την φιλαυτία μας, αυτήν την επικίνδυνη και θανατηφόρα αρρώστια της ύπαρξής μας. Ο ταπεινός και πιστός άνθρωπος βλέπει αντικειμενικά τον εσωτερικό του κόσμο. Συνειδητοποιεί την πάλη του με τον «παλαιό άνθρωπο» και συναισθάνεται την ανεπάρκεια και την μηδαμινότητά του, γι αυτό συντρίβεται και συγκλονίζεται, δεν τον ενοχλεί, η σύγκριση, η ανωτερότητα και η αρνητική στάση των άλλων και γι αυτό δεν προσπαθεί να την ανασκευάσει. Δεν δικαιολογεί τον εαυτό του και δεν μεταβιβάζει τις ευθύνες των πράξεών του ισχυριζόμενος ότι φταίνε οι άλλοι, μόνο αναγνωρίζει και ομολογεί με θάρρος την αμαρτωλότητά του και αναζητά το έλεος του Θεού.

Αγαπητοί αδελφοί, έστω και αν οι πτώσεις μας είναι μεγάλες, έστω και αν το χάος που μας χωρίζει από το μεγαλείο της αγιότητας του Θεού είναι αβυσσαλέο, μόνο με την ταπείνωση μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα γεφυρώσουμε το χάσμα, γιατί μόνο τότε η χάρη του Θεού μας επισκιάζει, μας μεταμορφώνει, μας αγιάζει και τελικά μας σώζει. Αμήν.

Αρχιμ. Ν.Κ.

Ετυμηγορία: "ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣ"

Πολλοί από εμάς έχουμε την εντύπωση ή θέλουμε να πιστεύουμε ότι κατά βάθος είμαστε καλοί άνθρωποι ή τουλάχιστον προσπαθούμε να είμαστε. Στο κάτω κάτω δεν πειράξαμε κανένα, δεν κάναμε χοντρές αμαρτίες, όπως ίσως οι πιο πολλοί, δεν καταχραστήκαμε την περιουσία κανενός, δε συκοφαντήσαμε συνανθρώπους μας. Αν έτυχε να είπαμε κάποια βαριά κουβέντα ε, ίσως να ήταν πάνω στα νεύρα μας. Πάντως κάτω από κανονικές συνθήκες συμπεριφερόμαστε κόσμια, φτάνει φυσικά κι οι άλλοι να μη μας ενοχλούν.

"Εγώ είμαι πολύ καλός, φτάνει οι άλλοι να μη με πειράξουν"

Την πιο πάνω κουβέντα ακούμε αρκετές φορές σε συζητήσεις και η αντίληψη αυτή είναι πλατειά διαδεδομένη ανάμεσα στο λαό μας. Τις περισσότερες φορές έχουμε την τάση να ψάχνουμε αιτίες και αφορμές των καταστάσεων και προβλημάτων μας σε κάποιον άλλον ή άλλους, σίγουρα όμως όχι σ΄ εμάς. Εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας υπερέχοντες, τουλάχιστον δίκαιους και σαν τέτοιους θέλουμε να μας βλέπει κι ο Θεός. Αυτό θυμίζει την ιστορία δυο ανθρώπων οι οποίοι ανέβηκαν στο ιερό του ναού στα Ιεροσόλυμα, για να προσευχηθούν. Ο ένας ήταν φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο φαρισαίος καθώς στάθηκε στο ναό, προσευχόταν περιαυτολογώντας τα εξής:

"Σ΄ ευχαριστώ Θεέ, που δεν είμαι όπως και οι υπόλοιποι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και όπως αυτός ο τελώνης. Νηστεύω δυο φορές τη βδομάδα, δίνω το δέκατο απ΄ όλα όσα έχω".

Πιο μακριά στεκόταν ο τελώνης ο οποίος ούτε τα μάτια του δεν ήθελε να υψώσει στον ουρανό, αλλά κτυπούσε το στήθος του λέγοντας: "Ω Θεέ, σκέπασε με έλεος εμένα τον αμαρτωλό."

Την πιο πάνω παραβολή, που είναι γραμμένη στο ευαγγέλιο του Λουκά κεφ. 18:9, είπε ο Ιησούς απευθυνόμενος σε όσους νόμιζαν ή και σήμερα νομίζουν ότι είναι δίκαιοι και καταφρονούν τους υπόλοιπους• σε όσους έχουν θάρρος στον εαυτό τους, την καταγωγή, τη μόρφωση, την περιουσία και την κοινωνική τους θέση. Ο φαρισαίος δεν ήταν άσχετος με τα του Θεού, έδινε μέρος από τα υπάρχοντα του σύμφωνα με τον θρησκευτικό νόμο του έθνους του, μάλιστα νήστευε κατά την ίδια συνήθεια, δυο φορές τη βδομάδα και προσπαθούσε να είναι άμεμπτος. Όμως ο Ιησούς συνεχίζει παρακάτω κάνοντας διάκριση μεταξύ των ανθρώπων: "Σας λέγω ότι ο τελώνης ανέβηκε στο σπίτι του δικαιωμένος σε αντίθεση με τον φαρισαίο. Όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, κι εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί".

Ο Θεός προχωρεί ακόμη ένα βήμα πιο πέρα, για μας που νομίζουμε ότι είμαστε δίκαιοι και μας πληροφορεί ότι:

"Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας, δεν υπάρχει κάποιος που να έχει σύνεση, δεν υπάρχει κάποιος που να εκζητά το Θεό. Όλοι παρεξέκλιναν, μαζί εξαχρειώθηκαν, δεν υπάρχει αυτός που πράττει το αγαθόν, δεν υπάρχει ούτε ένας. Ο λάρυγγας τους είναι ανοιγμένος τάφος, με τις γλώσσες τους μιλούν δόλια, δηλητήριο οχιάς είναι κάτω από τα χείλη τους, των οποίων το στόμα τους είναι γεμάτο από κατάρα και πίκρα. Τα πόδια τους είναι γρήγορα στο να χύσουν αίμα. Ερήμωση και ταλαιπωρία είναι στον δρόμο τους και δρόμον ειρήνης δεν εγνώρισαν. Δεν υπάρχει ο φόβος του Θεού μπροστά στα μάτια τους" (επιστολή προς Ρωμαίους κεφ. 3:10).

Τα πιο πάνω απευθύνονται τόσον στους Ιουδαίους όσο και σε μας τους Έλληνες και έχουν την ίδια ισχύ και σήμερα. Η ετυμηγορία του Θεού, για όλους εμάς, όσο καλοί κι αν νομίζουμε ότι είμαστε, έχει καταγραφεί:

Και αφού στα μάτια του Θεού δεν φαίνεται κανείς μας δίκαιος, ο λόγος του Θεού μας δηλώνει ξεκάθαρα τις συνέπειες:

"Είναι αποφασισμένον εις τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι, μετά δε τούτο κρίσις". Η θέση αυτή του Θεού είναι αμετάκλητη, αναφέρεται δε στην επιστολή προς Εβραίους 9:27.

Υπάρχει τρόπος διαφυγής από την απόφαση για αιώνια καταδίκη;

"Και καθώς είναι αποφασισμένον εις τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι, μετά δε τούτο κρίσις, ούτω και ο Χριστός, άπαξ προσφερθείς δια να σηκώσει τας αμαρτίας πολλών, θέλει φανεί εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας αυτόν δια σωτηρίαν" (επιστολή προς Εβραίους 9:27 έως 28)

"Είναι δεδομένο ότι όλοι αμάρτησαν και στερούνται τη δόξα του Θεού, ανακηρύσσονται όμως δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη Του, διαμέσου της απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό, τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης δια μέσου της πίστης, με βάση το αίμα Του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης Του, για την άφεση των αμαρτημάτων που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στην μακροθυμία του Θεού, προς φανέρωση της δικαιοσύνης Του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Ιησού....Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος διαμέσου της πίστης, χωρίς τα έργα του νόμου... καταργούμε λοιπόν τον νόμο δια μέσου της πίστης; Μη γένοιτο."

(Ελεύθερη απόδοση από την επιστολή του αποστόλου Παύλου προς Ρωμαίους 3:21)

Συμπέρασμα: ΝΑΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ,

Σχόλιο: Έλληνες:- Τα πιο πάνω απευθύνονται τόσο στους Ιουδαίους όσο και σε μας τους Έλληνες

Στο κεφ. 3:9, στην επιστολή του αποστόλου Παύλου που έγραψε προς τους Ρωμαίους, διαβάζουμε: "Τι λοιπόν; υπερέχομεν των εθνικών; Ουχί βεβαίως, διότι προεξηλέξαμεν Ιουδαίους τε και Έλληνας ότι είναι πάντες υπό αμαρτίαν. Καθώς είναι γεγραμμένον "ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις, δεν υπάρχει τις έχων σύνεσην, δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν. Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν, δεν υπάρχει ο πράττων το αγαθόν, δεν υπάρχει ουδέ εις. Τάφος ανεωγμένος είναι ο λάρυξ αυτών, με τας γλώσσας αυτών ελάλουν δόλια, φαρμάκιον ασπίδων είναι υπό τα χείλη αυτών, των οποίων το στόμα γέμει κατάρας και πικρίας. Οι πόδες αυτών είναι ταχείς εις το να χύσωσιν αίμα. Ερήμωσις και ταλαιπωρία είναι εν τας οδοίς αυτών και οδόν ειρήνης δεν εγνώρισαν. Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών"

Εξαχρειώνω -ση, ερμηνεία λέξης: - εξ + αχρείος= Ηθική και κοινωνική διαφθορά / ηθικός ξεπεσμός / εξευτελισμός / αισχρότητα / αναίδεια ως και συστηματική εμμονή στην κακία / διαφθορά των ηθών.

Σχόλιο


Ναι, υπάρχει ελπίδα και τρόπος να αποφύγουμε την αιώνια καταδίκη, η πίστη στον Θεό και στον Υιό Του Ιησού Χριστό, η μετάνοια, αλλαγή νοοτροπίας με έργα αγάπης.

Υπερηφάνεια και Ταπείνωση

«Άνθρωπε, τι σε φυσά(σε κάνει αλαζόνα) και επαίρει (σε κάνει υπερήφανο); η ευφυΐα του νοός σου; το κάλλος του προσώπου σου; η ανδρεία του σώματός σου; Μη βλέπεις μόνον τα έξω, μη βλέπεις μόνη την επιφάνειά τούτων. Εάν αυτά μόνα βλέπεις, υπερηφανεύεσαι. Βλέπε τα έσω, προσήλωσε το νου σου στο βάθος και την εσωτερική κατάστασή τους. Τότε βλέπεις ότι αυτά είναι φύσει μεταβλητά από την μια ώρα στην άλλη. Τότε βλέπεις ότι αύριο τα εξαφανίζει αυτά ο θάνατος και τα μεταβάλλει σε σκωλήκων βρώμα και δυσωδία. Τότε, γνωρίζοντας το είναι σου και την ευτέλειά σου, καταπιέζεις τα φυσήματά σου για τα αγαθά της φύσεως, και ταπεινώνεις την καρδία σου. Τί σε φυσά; η σοφία σου και η επιστήμη σου; Μη βλέπεις τα έξω, αλλά συλλογίσου τα έσω, μήτε την επιφάνεια, αλλά το βάθος. Εάν στοχασθείς τα έσω και το βάθος, βλέπεις αμάθεια και ουχί σοφία, σκότος και ουχί επιστήμη. Άνθρωπε, γιατί σηκώνεις τα φρύδια και καυχάσαι ότι υπερέχεις από τους άλλους; για τα τυχερά; για τον πλούτο σου; για τα αξιώματά σου; για την προστασία των αρχόντων; Βλέπε βαθύτερα, αύριο στρέφει ο τροχός του κόσμου και τον πλούτο σου σκορπίζουν οι συμφορές, τα δε αξιώματά σου τα εξευτελίζει ο εξουσιαστής, οι δε προστάτες σου μεταβάλλουν γνώμη και τύχη. Αύριο τέλος πάντων έρχεται ο θάνατος, και άλλοι μεν παραλαμβάνουν τον πλούτο σου, ίσως εκείνοι, τους οποίους μισείς και αποστρέφεσαι, ως καπνός δε εξουθενώνονται τα αξιώματά σου, άπρακτοι δε διαμένουν όχι μόνο οι προστάτες και φίλοι, αλλά και αυτοί οι συγγενείς σου. Έρχεται ο θάνατος, και τότε, και αν έχεις του Κροίσου τα τάλαντα, και αν έχεις βασιλικά αξιώματα, και αν έχεις όλη την δόξα του κόσμου τούτου, ένα μόνο σάβανο σου μένει και τρεις πήχεις γης για τον τάφο σου, «διότι πάσα σαρξ ως χόρτος, και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου. Εξηράνθη ο χόρτος, και το άνθος αυτού εξέπεσε» (Α' Πετρ. α' 24), Εάν αυτά στοχάζεσαι, καταβιβάζεις τα όμματά σου κάτω στην γη και γεμίζεις το νου σου ταπεινοφροσύνη. Άνθρωπε, γιατί υπερηφανεύεσαι και κατακρίνεις τους άλλους ως αμαρτωλούς και απηλπισμένους; Διότι απέχεις από τις κτηνώδεις και σαρκικές αμαρτίας; Διότι νηστεύεις και προσεύχεσαι και ελεείς τους πτωχούς; Αλλά στρέψε τα όμματά σου στον εσωτερικό άνθρωπο, όπου η αρετή θεμελιώνεται. Εάν εξετάσεις τα βάθη της συνειδήσεώς σου, τότε βλέπεις τις ακαθαρσίες του νοός σου, τον βόρβορο της καρδίας σου και τους μολυσμούς της ψυχής σου. Τότε βλέπεις πόσα λείπουν για την αναπλήρωση του χριστιανικού χρέους σου. Τότε βλέπεις ότι κάθε ώρα και κάθε στιγμή ανεβαίνει δια των θυρίδων σου (Ιερεμ. θ΄ 21), δηλ. των αισθήσεών σου, ο θάνατος στη ψυχή σου. Εάν ερευνήσεις ακριβώς τις προσβολές της αμαρτίας, τους συνδυασμούς, τα παλαιά, τις συγκαταθέσεις στην ανομία και στις ακάθαρτες επιθυμίες της καρδίας σου, τότε βλέπεις τον εαυτό σου βεβυθισμένο στο πλήθος των ανομιών σου. Γι' αυτό αντί να μεγαλορρημονείς, ως ο Φαρισαίος, να τύπτεις το στήθος ως ο Τελώνης, και με ταπεινοφροσύνη και μετάνοια να κραυγάζεις: «ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» (Λουκ. ιη' 13). Τότε λοιπόν γινόμαστε ταπεινόφρονες, όταν στοχαζόμαστε τα πράγματα ως πρέπει, όταν συλλογιζόμαστε συχνώς την ώρα του θανάτου και σε τι καταντούμε μετά θάνατον, όταν διακρίνομε ότι ει τι και αν έχομε, δεν είναι δικά μας, αλλά του Θεού, όταν μνημονεύουμε ότι χωρίς της ταπεινοφροσύνης ουδείς δύναται να σωθεί, όταν τέλος πάντων έχομε έμπροσθεν μεν των οφθαλμών μας, του Τελώνου και του Φαρισαίου το παράδειγμα, μέσα μας δε στο κέντρο της καρδίας μας αυτά του Σωτήρος μας τα θεία λόγια: «πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται» (Αυτ. 14).

Νικηφόρου Θεοτόκη

πηγή: http://stratisandriotis.blogspot.com/

Ταπεινοφροσύνη, υψοποιός αρετή

Ταπεινοφροσύνη, η μεγάλη αυτή υψοποιός χριστιανική αρετή, είναι η βαθειά συναίσθηση της ατέλειας και αναξιότητας του ανθρώπου απέναντι του τελείου Θεού. Η ταπεινοφροσύνη είναι η πρώτη και κυρία βάση της ύψωσης και της σωτηρίας του ανθρώπου και κατά συνέπεια το θεμέλιο και η βάση όλων των χριστιανικών αρετών και της αληθινής χριστιανικής ζωής.

Αυτή ακριβώς την διαπίστωση την βλέπει με τα μάτια της ψυχής του, ο καθαρός στην καρδία άνθρωπος στους λόγους του Σωτήρα Χριστού, «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών». Μακάριοι είναι εκείνοι που συναισθάνονται, όπως ο Τελώνης, την πνευματική τους πτώχεια, και τα πάντα τα αποδίδουν στο Θεό, τον Δημιουργό του παντός ζητούντες την χάρη και την ευλογία Του, με ταπείνωση, με υπομονή και εγκαρτέρηση.

Η μεγάλη αρετή της ταπείνωσης και τους αμαρτωλούς δικαιώνει, ως τον τελώνη, ως τον ληστή, ως την πόρνη και την αιμορροούσα γυναίκα, αλλά και τους δικαίους προφυλάττει από την αμαρτία και τις προσευχές τους τις μεταφέρει στον θρόνο του Παντάνακτος Θεού, ως της σήμερον εορταζομένης υπό της Εκκλησίας μας Οσίας μητρός Ξένης.

Την Οσία Ξένη, η παιδεία της, η ευγένεια της, η θερμή πίστη της και προπάντων η ταπείνωσή της, την έκαναν γνωστή ώστε καθημερινά να προστρέχουν κοντά της γυναίκες και παρθένες δια να ζητήσουν τις συμβουλές της, αλλά και τις προσευχές της παρά του Νυμφίου Χριστού, και εκείνη τις δέχεται με σεμνότητα, με γλυκύτητα, ως ταπεινή δούλη Κυρίου Ιησού.

Ο ταπεινός άνθρωπος δια της υπομονής και της εγκαρτέρησης γίνεται φίλος Χριστού και αποκτά το «γνώθι σαυτόν» πού είναι πράγμα δύσκολο να γνωρίζει, ζητά όμως με την χάρη του Αγίου Πνεύματος να προαχθεί ηθικά και να γίνει άξιος μαθητής Εκείνου, «όστις είναι ο πράος και ταπεινός τη καρδία».

Ο ταπεινός στην καρδιά άνθρωπος συναισθανόμενος τις αμαρτίες του προσπίπτει ταπεινά ενώπιον του αγαθού Θεού και λαμβάνει την θεία χάρη, διότι ο Θεός «επί πάντα ταπεινόν επιβλέπει» και τους ταπεινούς τω πνεύματι σώζει», ενώ απεναντίας «πάντα υψηλοκάρδιον, ως ακάθαρτον αποστρέφεται και οφθαλμούς υπερηφάνων ταπεινοί».

Έτσι ο υπερήφανος, ο αλαζών, ο εγωιστής, πέφτει και συντρίβεται υπό το βάρος της υπερηφάνειας του, της αλαζονείας του, του εγωισμού του, ενώ ο ταπεινός εργάζεται το αγαθό, το καλό, την αρετή και υψώνεται και προάγεται κατά Χριστό και συγχρόνως αποδίδει στο Θεό την ηθική του αξία και ικανότητα, διότι παρ’ Αυτού έλαβε τα πάντα. «Τι έχεις, ό ούκ έλαβες», λέγει ο Απόστολος Παύλος προς Κορινθίους. ...

Η ταπεινοφροσύνη είναι «το θεμέλιον της αγιότητος», μας λέγει ο άγιος Κυπριανός ή «θεμέλιός εστι της καθ ημάς φιλοσοφίας» ως επίσης μας λέγει ο χρυσούς την γλώττα Ιωάννης. Χωρίς τη αληθινή ταπεινοφροσύνη δεν είναι δυνατό να υπάρχει χριστιανική αρετή και δη και μάλιστα μετάνοια, μετάνοια ειλικρινή, ως αυτή του Τελώνη της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο ταπεινός άνθρωπος κερδίζει τον Χριστό, την άκρα Ταπείνωση και γίνεται φίλος Χριστού.

Ας επιδείξουμε και εμείς ταπείνωση ειλικρινή και μετάνοια, ως ο Τελώνης, δια να δυνηθούμε να λάβουμε παρά του Δικαιοκρίτου Θεού την πνευματική μας ανύψωση και με αποτέλεσμα, το ποθούμενο, να γίνουμε μέτοχοι της εκ δεξιών αυτού παραστάσεως εν τη ημέρα της κρίσεως.

Η Εκκλησία μας από σήμερα μας εισαγάγει στην κατ’ εξοχή περίοδο της ταπείνωσης, της μετάνοιας, και της προσευχής, πού είναι η περίοδος του Τριωδίου και μας καλεί λέγοντας δια του υμνωδού της «της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα, ορθρίζει γάρ το πνεύμα μου, προς ναόν τον άγιόν σου, ναόν φέρον του σώματος όλον εσπιλωμένον, αλλ’ ως οικτίρμων κάθαρον, ευσπλάχνω σου ελέει»....

(από το σημερινό κήρυγμα του επισκόπου μας κ. Παϊσίου)

iereasanatolikisekklisias.blogspot.com

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΙΣ ΙΣΛΑΜΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε τις διώξεις κατά των Χριστιανών


Άντέδρασαν οι «αριστεροί» Ισλαμιστές

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε τη βία που υφίστανται οι χριστιανοί στην Αίγυπτο και τη Μαλαισία, καθώς και «όλες τις μορφές της βίας, της μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων» και καλεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να εμείνουν σταθερά στον σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας ενώ ενθαρρύνει με το ίδιο πνεύμα αιγυπτιακές αρχές και τη Μαλαισία.

Το ψήφισμα εγκρίθηκε χθες από την ολομέλεια με την υποστήριξη όλων των ομάδων του κοινοβουλίου.

Προηγουμένος ευρωβουλευτές της «αριστερής πτέρυγας» είχαν εκφράσει ενστάσεις για τη σκοπιμότητα ενός τέτοιου ψηφίσματος με το σκεπτικό ότι «η ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας είναι «θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, κατοχυρωμένα με διεθνείς εγγυήσεις».

Ο Mario Mauro, αντιπρόεδρος του Κοινοβουλίου και επικεφαλής της PDL, είπε ότι το ψήφισμα «δεν απευθύνεται μόνο στις κυβερνήσεις χωρών όπως η Αίγυπτος και η Μαλαισία» αλλά ότι «δυστυχώς περιστατικά βίας κατά των Χριστιανών συμβαίνουν κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο και το Κοινοβούλιο θέλει να εκφράσει την αποστροφή του για τη βία και τις διακρίσεις εναντίον των χριστιανικών κοινοτήτων».


Αρκετοί ευρωβουλευτές επεσήμαναν ότι και η ίδια η Ευρώπη δεν «είναι απαλλαγμένη από παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας», και ζήτησαν από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ «να επιδείξουν ιδιαίτερη ευαισθησία στην κατάσταση των θρησκευτικών μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των χριστιανικών κοινοτήτων της Ευρώπης».


Τα τελευταία χρόνια, στην Αίγυπτο συχνές και επαναλαμβανόμενες επιθέσεις εναντίον των χριστιανών, ενώ στη Μαλαισία το Ανώτατο Δικαστήριο απαγόρευσε στους χριστιανούς να «χρησιμοποιούν τη λέξη “Αλλάχ” όταν θέλουν να αναφερθούν στο Θεό».

Οι εν Ελλάδι κόπτες συγκεντρώθηκαν την Πέμπτη στην πλατεία Συντάγματος και με ελληνικές σημαίες ανά χείρας διαμαρτυρήθηκαν για τις δολοφονίες ομόδοξών τους στην Αίγυπτο και ξάπλωσαν στο έδαφος υποδυόμενοι τους σκοτωμένους την παραμονή των Χριστουγέννων στην Αίγυπτο.


Πηγή : http://antipolon.blogspot.com

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

ΑΛΛΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΑΤΡΙΔΑ

«Φίλει την πατρίδα καν άδικος η»(*)


Submitted by antibaro on Thu, 21/01/2010 - 20:38

Δημήτρης ΝατσιόςΠαιδεία

«Το ουσιαστικότερο και υψηλότερο περιεχόμενο της αληθινής ανθρώπινης φύσης είναι η πατρίδα και η πίστη»

Δ. Σολωμός, στοχασμοί στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»


Όσοι αγαπούν την πατρίδα μας, αυτό το «πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου» (Σεφέρης), θλίβονται και πικραίνονται για το τωρινό κατάντημά της. Τα συμπτώματα της σήψης και της διάλυσης είναι εμφανέστατα. Κράτος – ζήτουλας της οικουμένης, τετρομαγμένο και δανειοσυντήρητο, πολίτες, ένας ολόκληρος λαός, πανικοβλημένοι, απογοητευμένοι και, το χειρότερο, που δεν σέβονται, δεν συμπονούν, δεν αγαπούν την πατρίδα τους.

Και το πάθαμε αυτό, γιατί ταυτίσαμε την πατρίδα με το κράτος της μίζας, της αρπαχτής, της αναξιοκρατίας, της τεμπελιάς, της αργομισθίας. Είναι τέτοιο σίγουρα, φρόντισαν γι’ αυτό οι ανθυπομετριότητες που το κυβερνούν, που αντί να αναδείξουν και να καλλιεργήσουν τα προτερήματα του λαού, ξέβρασαν τα ελαττώματά του, όμως δεν παύει να είναι και πατρίδα μας, ο τόπος των πατέρων μας, είμαστε γραμμένοι στα μητρώα της, της ανήκουμε, δεν μας ανήκει. Είμαστε παιδιά της και κανένα παιδί δεν απαρνιέται την μάνα του, γιατί έτυχε να ξεπέσει, να χάσει τα πλούτη της, τα φτερά της τα πρωτινά, τα μεγάλα. Δεν έχω τις ικανότητες, μόνο ο ποιητικός λόγος μπορεί να αποδώσει, εν ανθηρώ Έλληνι λόγω, αυτές τους καρδιακούς λόγους.

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο ποιητής της ειρήνης, στρατιώτης του ’40, «μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο»: «Δε θα μου πήγαινε αυτό το ντουφέκι αν δεν ήσουν εσύ, / γλυκό χώμα που νιώθεις σαν άνθρωπος, / αν δεν ήταν πίσω μας λίκνα και τάφοι που μουρμουρίζουν / αν δεν ήταν άνθρωποι κι αν δεν ήταν βουνά με περήφανα / μέτωπα, κομμένα θαρρείς απ’ το χέρι του Θεού / να ταιριάζουν στον τόπο, στο φως και το πνεύμα του». Είναι «γλυκό χώμα που νιώθει σαν άνθρωπος» η πατρίδα και όχι κράτος με εξαπλωμένην την χείρα, είναι αυτό το χώμα που το πατάμε κι όλο ανθίζει, το ατέλειωτο μπλε που μας αγκαλιάζει, που ξόδεψε ο Θεός απλόχερα, για να μην τον βλέπουμε, όπως λέει ο τροπαιούχος μας ποιητής, Ελύτης.

Τώρα «επαχύνθησαν οι καρδιές» μας, μειώνεται το εισόδημα, το κατά κεφαλήν όνειδος, που λέγεται καταναλωτισμός και τρίζουν τα δόντια μας κατά της πατρίδας, πέφτει, και εμείς της κλωτσούμε, μερικοί αδιάντροποι ντρέπονται κιόλας για την ιθαγένεια, θεωρούν δυστυχία το να είσαι Έλληνας. Θα γυρίσω πάλι στους προγόνους, στις παρήγορες και παραμυθητικές παραινέσεις τους. Εξάλλου τι να διαβάσουμε; Το «τι είν’ η πατρίδα μας» της κ. Θάλειας Δραγώνα, τις καταθλιπτικές, επιστημονικοφανείς λίγδες της; Η πατρίδα, όμως, την οποία το εν λόγω, ληρώδες ημιγραϊδιον, ελεεινολογεί, την σιτίζει πλουσιοπάροχα, την αναβίβασε σε υψηλότατο αξίωμα. Ας είναι «έξεστι… ασχημονείν». Τέλος πάντων, όπως λίαν ευστόχως ειπώθηκε, σέβομαι τους νεκρούς κι όταν ακόμη είναι ζωντανοί.

Γύρω στα 1600 ζει στην Κύπρο ο πιο επιφανής λογογράφος του 17ου αι., ο Νεόφυτος Ροδινός. Γράφει στη γλώσσα του λαού. Στο βιβλίο του «περί ηρώων, στρατηγών, φιλοσόφων και άλλων ονομαστών, όπου εβγήκασι από το νησί της Κύπρου», μιλά για το χρέος που έχει ο καθένας όχι μόνο να αγαπά και να τιμά την πατρίδα του, αλλά και να πεθαίνει γι’ αυτή.

Παραθέτω το ωραίο και καλό κείμενο, σε αντίθεση με τους γνωμηγήτορες και λοιπούς εθνομηδενιστές τής σήμερον, που απεχθάνονται «ό,τι παλαιόν, ό,τι εγχώριον», (Παπαδιαμάντης), ό,τι δεν έχει πρόσφατη ημερομηνία λήξεως. Έλεγε ο σοφός Ρωμηός της Κύπρου: «…Δύο πράγματα από όλα περισσότερον μου φαίνεται και είναι ο άνθρωπος χρεώστης εις την ζωήν του, να αγαπά και να διαφενδεύει ήγουν την πίστιν του και την πατρίδα του. Την πίστιν, διότι διά μέσου αυτής της πίστεως όπου κρατεί εβγαίνοντας από τούτην την ζωήν, ελπίζει να έχει ανταμοιβήν και πλερωμήν, καθότι έζησεν εις εκείνην.

Την πατρίδα χρεωστεί κάθε εις να την αγαπά και να την τιμά και να πολεμά διά εκείνην, διότι εβγάζοντας την παλαιάν παραγγελιάν, οπού νουθετά και λέγει μάχου υπέρ πατρίδος, πολέμα διά την πατρίδα σου, είναι ακόμη και ηθικός, μάλιστα φυσικός νόμος, κάθε ένας να αντιστέκεται και να υπερμαχεί της πατρίδος του, καν τε καλή και ονομαστή είναι, καν τε αχαμνή, πτωχή και εις τους πολλούς αγνώριστη». (Το κείμενο το εντόπισα στο «Κυπριακό Ανθολόγιο» Ε’ και ΣΤ’ δημοτικού, μια έξοχη έκδοση, η οποία αποσύρθηκε. Ως γνωστόν η μητέρα Ελλάς «μετακενώνει» τα εκπαιδευτικά της σκύβαλα και στην πολύπαθη Κόρη). Ας προσεχθεί η τελευταία πρόταση του κειμένου: «Χρεωστεί κάθε εις να αγαπά και να τιμά την πατρίδα…καν τε αχαμνή (=αδύνατη), πτωχή και εις τους πολλούς αγνώριστη». Αγάπη, σέβας για την πτωχή πατρίδα, όμως «οι Έλληνες παν να πιστέψουν πως η αλήθεια είναι το κράτος και το κράτος η αλήθεια» θα πει ο Ι. Δραγούμης, για να σημειώσει πρωτύτερα, στο «Μαρτύρων και ηρώων αίμα», την επίκαιρη αποστροφή: «για την κυβέρνηση (το κράτος) μου έρχεται σιχασμός και καταφρόνια· άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νιώθω τον Ελληνισμό (την πατρίδα).

«Στώμεν καλώς», μην συγχέουμε τα πράγματα. «Μια φούχτα χώμα να κρατώ και να σωθώ μ’ εκείνο», είμαστε πολιορκημένοι, από Δύση και Ανατολή, ας παραμείνουμε ελεύθεροι, για να σώσουμε το «χώμα» της πατρίδας, όπως μας κανοναρχεί ο Σολωμός.

Δεν είναι πατρίδα αυτό που βλέπουμε στα βοθροκάναλα (η λέξη πιστώνεται στον έξοχο «Αντιφωνητή» της Κομοτηνής), ούτε όπως μας την παρουσιάζει το εθνομηδενιστικό χτικιό ούτε οι κοντόφθαλμοι λογιστές και λοιποί τζιτζιφιόγκοι (και τζιτζιφιόγκες) που μας κυβερνούν. Πατρίδα είναι λευκασμένα κόκκαλα του παππού μου στις αετοράχες και τα διάσελα της Πίνδου, τα εικονίσματα στην εκκλησιά του χωριού μου. Αυτή είναι η πατρίδα μας, η «ώδε μένουσα πόλις» και αυτήν την αγαπούμε.

Το κράτος είναι αγνώριστο και άδικο, όμως η πατρίδα μας, τούτο το ένδοξο αλωνάκι, το έχουμε κλεισμένο μες στην ψυχή μας και δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.

*να αγαπάς την πατρίδα σου ακόμη κι αν είναι άδικη

Αντισθένης


Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος-Κιλκίς

Το ανεκτικό Ισλάμ δολοφονεί τους Χριστιανούς Κόπτες στην Αίγυπτο

Αιματηρά γεγονότα εναντίον των Χριστιανών στο Nag Hammadi

Πρόσκληση από τους Αιγυπτίους Χριστιανούς που διαβιούν στην Ελλάδα για συμμετοχή στην καθιστική διαμαρτυρία της Πέμπτης 21/01/10 στις 2μμ στην πλατεία Συντάγματος.

Οι Κόπτες στην Αθήνα προσκαλούν όλους τους Αιγυπτίους όλους τους φίλους της Αιγύπτου Έλληνες καί Άραβες στην καθιστική διαμαρτυρία για τα αιματηρά γεγονότα εναντίον των Χριστιανών στο Nag Hammadi στις 07/01/10 και σε όλη την Αιγυπτιακή επικράτεια που συμβαίνουν εδώ και πολλά χρόνια.

Θα έχουμε μαζί μας τις Αιγυπτιακές σημαίες και τον Τίμιο Σταυρό. θα πάμε στην Αιγυπτιακή Πρεσβεία και έξω απο το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ζητούμε να σταματήσει η αδικία εναντίον των Αιγυπτίων Χριστιανών και την πραγματοποίηση των κάτωθι αιτημάτων :

Να σταματήσουν οι τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον των Χριστιανών στην Αίγυπτο

Όχι στις αιματοχυσίες εντός και εκτός των Εκκλησιών

Απαιτούμε να ανοιχτεί ο Κοπτικός Φάκελλος με ειλικρίνεια και αμοιβαιότητα, να δωθούν ριζικές και δίκαιες λύσεις και όχι μόνο λόγια όπως συμβαίνει τόσα χρόνια

Πλήρη ισότητα των Χριστιανών με τους Μουσουλμάνους πολίτες

Όχι στις σχολικές και πανεπιστημιακές εξετάσεις κατά την διάρκεια των Χριστιανικών εορτών

Να αλλάξει η διδακτική ύλη που καλλιεργεί το μίσος προς τις Εκκλησίες και τους Χριστιανούς, όπως απεφάνθη ο " ψυχίατρος θεράπων ιατρός του των σφαγέα των Χριστιανών στην Αλεξάνδρεια"

Δέν πρέπει πλέον η Αιγυπτική Κυβέρνηση να τα βλέπει όλα ώς μεμονομένα περιστατικά.

Όπως όλοι γνωρίζουμε πολλοί Αιγύπτιοι Χριστιανοί μετανάστευσαν φοβούμενοι τις τρομοκρατικές επιθέσεις και την αδικία που βιώνουν επειδή η πίστη τους είναι Χριστιανική.
\-----------------------------------------------------------------------------------------------------------/

Σήμερα το απόγευμα και μέχρι πριν λίγη ώρα Αιγύπτιοι, Χριστιανοί στο θρήσκευμα, συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα διαδηλώνοντας για τις αιματηρές επιθέσεις που σημειώνονται στην Αίγυπτο εναντίον του Χριστιανικού πληθυσμού.


Φαίνεται πως οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Αιγύπτου απεχθάνονται την "πολυπολιτισμικότητα" και το φανερώνουν ακόμα και με δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των Χριστιανών της περιοχής. Οι Χριστιανοί Αιγύπτιοι που συγκεντρώθηκαν στην κεντρικότερη πλατεία της Αθήνας, κάλεσαν σε παύση της αιματοχυσίας των κοπτοχριστιανών από τους φανατικούς ισλαμιστές. Αίσθηση προκάλεσαν τα φέρετρα με τον τον χριστιανικό σταυρό τα οποία προφανώς συμβόλιζαν τους νεκρούς Χριστιανούς από τις επιθέσεις των φανατικών ισλαμιστών. Οι παρευρισκόμενοι κρατούσαν πανό με παρόμοια συνθήματα, ενώ μαζί με σημαίες της χώρας τους κυμάτιζαν και οι Ελληνικές.

http://www.greek-tradition.com

www.ellinikiafipnisis.blogspot.com

ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ

Παραθέτουμε ασχολίαστα μερικά αποσπάσματα από την απάντηση στον … αδελφό Επίσκοπο Μεσσηνίας του Επισκόπου Καλαβρύτων Αμβροσίου. Μας καλύπτει απόλυτα και Ελληνο - Ορθόδοξα


«Με ποιό άραγε δικαίωμα εμείς, αγαπητοί μου Αδελφοί, μπορούμε να ξεπουλήσουμε την Ελλάδα στους άλλοτε κατακτητές μας και στους επίδοξους σημερινούς επιβήτορες; Ποιός μας έδωσε το δικαίωμα να πουλήσουμε το αίμα τόσων και τόσο ηρωϊκών κληρικών αγωνιστών;»

«Ε΄, λοιπόν, εγώ ο ταλαίπωρος, μη μοντέρνος, σκοταδιστής, με σκουριασμένες ιδέες Ιεράρχης ΔΕΝ αποδέχομαι τουλάχιστον τους αλλοδαπούς Ισλαμιστές ως ισότιμα Μέλη της Ελληνικής Κοινωνίας! Μπορώ να τους ταϊζω, να τους ενδύω να τους έχω έργάτες στην επιχείρησή μου, να τους κερνάω καφέ, να τους διορίζω διευθυντές στην επιχείρησή μου, να τους ονομάζω Διευθύνοντες Συμβούλους στην Εταιρεία μου, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΥΦΗ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ μου, ΟΥΤΕ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΧΑΡΙΖΑ! Κι ας με λένε «σκοταδιστή», με «απηρχαιωμένες ιδέες», «οπισθοδρομικό» και ό,τι άλλο θέλουν. Προτιμ'ώ όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς παρά να με πιάνουν ή να με θεωρούν «κορόϊδο», «βλάκα» και «ηλίθιο»!»

«Ας έλθουν λοιπόν όσοι νεώτεροι και νεωτεριστές «α-εθνοι, ά-θεοι και α-πάτριδες» να τα δώσουν όλα στο όνομα «της διαπολιτισμικής κοινωνίας». Ναι, να σεβασθώ την ετερότητα, όπως υποστηρίζη ο Ιεράρχης Αδελφός, εφ’ όσον όμως και ο άλλος θα σεβασθή τη δική μου ετερότητα. Εάν μπορείτε να μου το εγγυηθήτε για τους αλλοδαπούς, οι οποίοι μέσω Τουρκίας καταφθάνουν καθημερινώς κατά χιλιάδες στη δύσμοιρη Ελλάδα μας, για τους Σομαλούς, Αλβανούς, Πακιστανούς κλπ. και οι οποίοι αποτελούν το στρατό των λεγομένων οικονομικών μεταναστών σήμερα, εάν μου εγγυηθείτε λοιπόν, ότι όλοι αυτοί θα σεβασθούν τη δική μου «ετερότητα», τότε να τους δεχθώ και να τους πλύνω μάλιστα και τα πόδια! Εάν όμως ο σεβασμός της «ετερότητος» είναι μονομερής, τότε υπάρχει πρόβλημα! Και θαρρώ πως πολλοί εξ ημών δεν το αντιλαμβάνονται! Να το πω ωμά προς κάθε κατεύθυνση: Στην περίπτωση που ο άλλος δεν θα σεβασθή την ιδική μου «ετερότητα», τότε εγώ θα είμαι ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ΒΛΑΚΑΣ! Και συγχρόνως ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ των προγόνων μου, των «ηρωϊκώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων» υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, υπέρ Βωμών και Εστιών, όπως ψάλλουμε κάθε τόσο στα σχετικά Μνημόσυνα. Λυπούμαι, αλλά δεν μπορώ να βρώ μια καλύτερη έκφραση! Και για αυτό ζητώ τη συγγνώμη όλων. Υπέρ Βωμών και Εστιών, λοιπόν ο αγώνας!»

Την πλήρη τοποθέτηση του Αγίου εν Χριστώ αδελφού Επισκόπου Καλαβρύτων Αμβροσίου μπορείτε να την δείτε εδώ, http://orthodox-watch.blogspot.com/2010/01/blog-post_5573.html#more όπου υπάρχει σε άλλη δημοσίευση και η του Μεσσηνίας.

Υ. γ.


Μήπως μπορεί κάποιος να διδάξει τον Μεσσηνίας ότι Εκκλησία είναι το σύνολο των πιστών στον Χριστό και ότι ενώ αγκαλιάζει όσους την πλησιάζουν και τους κάνει μέλη της δεν τους εξαναγκάζει να γίνουν; Καταλαβαίνει την διαφορά των αξιών: «Εν Χριστώ Ελευθερία» και «εξαναγκασμός».


Μήπως θα πρέπει να ξαναβάλει μπρος την ξυριστική μηχανή η Εκκλησία για ορισμένους υποκριτές που αντί με λόγο και έργο να ανήκουν στον Χριστό είναι υποταγμένοι σε κομματικά ιδεολογήματα;

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΜΨΗ

"Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν
Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις
αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας. Οι
αναθεωρητές πολύ κακή συγκυρία επέλεξαν για να γκρεμίσουν
από τις καρδιές των Ελλήνων τα κάστρα των θυσιών.
ΣΤΑΘΗΤΕ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ στις επάλξεις σας και μη
ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την
αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός
μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ'
 επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση
και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ό,τι έχουμε χάσει, για να
υπερασπισθούμε ό,τι κινδυνεύει".


Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου από το Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του το 2008

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ" ΤΟΥ ΑΔΩΝΙΔΟΣ...

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ" ΤΟΥ ΑΔΩΝΙΔΟΣ...


ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΓΙΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ!!!


Από φίλους μας δημοσιογράφους έχουμε την πληροφορία ότι στα Γραφεία των Ιερών


Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος κυκλοφορεί η επιστολή μιάς αναγνώστριας

πρός την εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» (27 Μαρτίου 2009) που καταγγέλλει μαθήματα

Δωδεκαθεϊσμού από την «Ελληνική Αγωγή» του Άδωνι Γεωργιάδη.

Το κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:

Κύριε Διευθυντά

Σπουδάζω στην «Ελληνική Αγωγή» το μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης. Προ

ημερών, η αξιότιμος καθηγήτριά μας και διευθύντρια της «Ελληνικής Αγωγής» κα

Άννα Τζιροπούλου-Ευσταθίου, εξηγώντας μας για τους αρχαίους ναούς των δώδεκα

θεών του Ολύμπου και εξαίροντας το αρχαίο πνεύμα των Ελλήνων, μάς ετόνισε ότι

όπου υπήρχαν αυτοί οι ναοί χτίστηκαν πάνω στα ερείπιά τους οι ναοί της

καινούργιας θρησκείας. Πάνω δε στον θαυμαστικόν παροξυσμόν της για τους αρχαίους

Έλληνες μάς είπε επί λέξει:

«Όλα μάς τα πήραν, μάς πήραν τους ναούς μας, μάς πήραν και τους θεούς μας και

μάς έφεραν αυτούς τους καινούργιους, άντε να μη πώ τώρα...».



Πάγωσα και κέρωσα, μη μπορώντας να πιστέψω στ' αυτιά μου.



Είναι απορίας άξιον, πώς μία τόσο αξιόλογη καθηγήτρια την οποίαν αγαπάμε και

θαυμάζουμε, να έχει πέσει σε τόση μεγάλη πλάνη. Διότι δεν υπάρχει και δεν μπορεί

να υπάρξει καμμία σύγκρισις μεταξύ των δώδεκα φανταστικών ψευτοθεών με τον

Ένα, Μοναδικό, Ζώντα, Προαιώνιον, Αέναον Θεόν, τον Όντα και τον Ήν.

Πως θα μπορούσαν να συγκριθούν 12 ψευτοθεοί με αδυναμίες και με πάθη, με λάθη

και σκοπιμότητες, με κατώτερα ένστικτα, πονηρές επιθυμίες και ακάθαρτους

λογισμούς, φιλέριδων και φιληδόνων με τον Άγιον Θεόν; Θεόν τον οποίον

προοιωνίζοντο και κάποιοι αρχαίοι φιλόσοφοι, όπου αναφέροντο στον ΈΝΑ ΘΕΟΝ;



Που είναι το πνεύμα της θυσίας των 12 ψευτοθεών;



Που είναι το μήνυμα της αγνής και άδολης αγάπης, που μάς εδίδαξεν ο Χριστός σ'

αυτούς τους ποταπούς ψευδοθεούς;

Που το σχέδιον της σωτηρίας του Υψίστου δημιουργού για τα απωλολότα πλάσματά του

σ΄ αυτά τα κάλπικα είδωλα;

Πού είναι το μεγαλείον της Συγχωρήσεως και των εχθρών μας ακόμα ή της Αφέσεως

των αμαρτιών μας από τον μεγαλόψυχο Θεό μας σ΄ εκείνους τους μικρόψυχους και

εμπαθείς;

Πολλά και αμέτρητα τα ερωτηματικά χωρίς απάντηση

Πως θα μπορούσαμε νάμασταν παιδιά ενός κατώτερου Θεού;

Δεν θα μπορούσαμε και δεν θα θέλαμε κιόλας. Άλλωστε αυτά τα θεολογικά τα

θεολογικά ζητήματα είναι λελυμένα εδώ και 2009 χρόνια, όταν το σχέδιο της

σωτηρίας της ανθρωπότητας πήρε σάρκα και οστά με την ενσάρκωση του Θεανθρώπου

και εγένετο Κοσμογονία κι άλλαξε ο ρούς της Ιστορίας.

Χωρίστηκε ιστορικά ο κόσμος σε Πρό Χριστού και μετά Χριστόν εποχή.

Και ενηλικιώθηκε η ανθρωπότης...

Και ωρίμασαν οι σκέψεις και οι ψυχές μας...

Και δόξα τώ Θεώ!



Τακτική Αναγνώστρια του «Ορθοδόξου Τύπου» και μαθήτρια της κ. Τζιροπούλου

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΑΦΑΡΙ:

Τώρα καταλάβαμε γιατί η προστατευόμενη του Άδωνι Γεωργιάδη, η ΑΛΤΑΝΗ δεν λέει

ότι η Ναυμαχία της Σαλαμίνας έγινε το 480 Πρό Χριστού, αλλά το μείον (-) 480.!!!

Από το http://politikosafari.blogspot.com/



Σχόλιο elekklesia.


Δεν είμαστε βέβαιοι για την γνησιότητα της επιστολής, ούτε για τα λεχθέντα, όπως η φράση που φέρεται να είπε η Αλτάνη: «Όλα μάς τα πήραν, μάς πήραν τους ναούς μας, μάς πήραν και τους θεούς μας και μάς έφεραν αυτούς τους καινούργιους, άντε να μη πώ τώρα...».


Η αλήθεια είναι ότι στον Άδωνι και την επιχείρησή του έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί και εκφραστεί αντιχριστιανικά ορισμένοι τύποι ενώ ο Άδωνις δεν έχει πει κουβέντα.


Επίσης είναι αλήθεια ότι αυτή η φράση έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από τους επιχειρηματίες αντιχριστιανούς – μασονοεβραϊκών συμφερόντων πάντοτε.


Η απάντηση που είχε δοθεί σε παλαιότερο ιστολόγιο ήταν:


«ποιοι πήραν και από ποιους;


α)Εννοείτε βέβαια ότι οι έλληνες που ήταν χριστιανοί, τους ναούς που είχαν αφιερωμένους στον Δία, τον Ποσειδώνα, την Ήρα, την Αθηνά τον Απόλλωνα, κλπ, και στους οποίους τα ιερατεία εξανάγκαζαν τους έλληνες να εκδίδουν τις θυγατέρες και τις συζύγους τους (ιερά πορνεία), αποφάσισαν κάποτε να τους αφιερώσουν στον αληθινό Θεό και να καταργήσουν κάθε ανθρώπινη κτηνώδη συμπεριφορά.


Διότι αν εννοείτε ότι τους ναούς τους πήραν οι … εβραίοι, τότε γιατί δεν τους έκαναν συναγωγές αλλά χριστιανικούς ναούς; Από πότε οι Εβραίοι αναγνωρίζουν και σέβονται τον χριστιανισμό;


β) «μας έφεραν αυτούς τους καινούριους…». Ποιους καινούριους εννοείτε;


Καινούριους θεούς είχαν φέρει οι ρωμαίοι και οι τότε έλληνες, υποταγμένοι και πλήρως εξευτελισμένοι από τους ρωμαίους κατακτητές, τους είχαν δεχθεί –δεν τολμούσαν να κάνουν διαφορετικά. Μόνο όταν κηρύχθηκε ο Χριστός, σήκωσαν οι έλληνες κεφάλι.


Ο ένας, αιώνιος και άναρχος Θεός είναι … καινούριος; Τα όσα έλεγαν οι ποιητές και οι σοφοί για τον ένα Θεό, τον άγνωστο που μόνο αν αποκαλυφθεί θα μπορέσουμε να μιλήσουμε γι αυτόν (Σωκράτης), είναι … καινούριος;




Δεν χρειάζονται περισσότερα για να αντιληφθεί κάποιος τα ανθελληνικά παιχνίδια που παίζονται εναντίον του λαού μας. Η σημερινή κυβέρνηση και τα στελέχη της, όπως και οι ΜΚΟ αποδεικνύουν πως αυτά που από χρόνια φωνάζαμε για αφελληνισμό και εκδίωξη των ελλήνων από την Ελλάδα μέσω δήθεν αρχαιολατρών και ελληνοποιήσεων επιτείνονται στην εποχή μας.


Από εμάς εξαρτάται αν θα πετύχουν ή όχι. Η ακλόνητη τήρηση των παραδόσεων και της πίστης μας θα τους τσακίσει. Αρκεί να μείνουμε ενωμένοι κάτω από αυτήν την πίστη και να φερθούμε ως ζωντανή Εκκλησία και όχι σαν γραφείο … τελετών, όπως την θέλουν οι αλλόφιλοι και οι ρασοφόροι εκπρόσωποί τους.



Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ

Στην οδό Αχαρνών, στα Πατήσια, δύο Σύριοι, ηλικιών 28 και 29 ετών σταμάτησαν με τις μοτοσικλέτες τους μπροστά από ΙΧ αυτοκίνητο, όπου επέβαιναν δύο αδέλφια αστυνομικοί 22 και 21 ετών εκτός υπηρεσίας και τους επιτέθηκαν με κατσαβίδι και το κράνος τους, γιατί θεώρησαν ότι τους κόρναραν με το αμάξι τους.




Οι δύο αλλοδαποί, συνελήφθησαν από αστυνομικούς της Άμεσης Δράσης και οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα Πατησίων όπου ο 28χρονο έσπασε με το κεφάλι του το τζάμι του παραθύρου του τμήματος και τραυματίστηκε ελαφρά.



Σήμερα, και οι δύο οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα.



Και δεύτερο περιστατικό ξυλοδαρμού αστυνομικού χθες το βράδυ στη διασταύρωση Στουρνάρη και Σπύρου Τρικούπη, στα Εξάρχεια όταν αστυφύλακας της τροχαίας που συμμετείχε στην απομάκρυνση με γερανό αυτοκινήτου, δεχτηκε επίθεση από δυο νεαρούς που τον χτύπησαν και του πήραν το πηλίκιο.



Ο αστυνομικός διακομίστηκε για τις πρώτες βοήθειες σε νοσοκομείο.
 
αντιγραή από το http://www.mousiko-cafe.com/
 
Σχόλιο
Οι επιθέσεις κατά των αστυνομικών αποσκοπούν στο να πάψουν οι αστυνομικοί να προστατεύουν τους έλληνες πολίτες και να ασχολούνται μόνο με την αυτοπροστασία τους. Είναι μια καθαρά τρομοκρατική ενέργεια κατά του ελληνικού λαού από τους χαϊδεμένους του συστήματος, ματσωμένα αλητάκια και αλλοεθνείς – αλλόθρησκους εισβολείς.



Ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε. Ήρθε η ώρα για Αυτοπροστασία και Περιπολίες πολιτών. Να αντιμετωπιστούν στα ίσα οι θρασύδειλοι για να τους κοπεί το θράσος που τους προσφέρουν τα ανθελληνικά κόμματα.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 19, 1 - 10 Κυριακή του Ζακχαίου

1. Τῷ καιρῷ ἐκείνω διήρχετο ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν ῾Ιεριχώ· 2 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, 3 καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν.
4 καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. 5 καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. 6 καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. 7 καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. 8 σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. 9 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς ᾿Αβραάμ ἐστιν. 10 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.


Νεοελληνική απόδοσις

Εκείνο τον καιρό περνούσε ό Ιησούς μέσα από την Ιεριχώ. Και να ένας άνθρωπος πού τον έλεγαν Ζακχαίο και αυτός ήταν αρχιτελώνης και επομένως πλούσιος. Και ζητούσε να δει τον Ιησού ποιος είναι και δεν μπορούσε, εξαιτίας του κόσμου καν επειδή ήταν μικρόσωμος. Έτρεξε λοιπόν μπροστά και ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί από κει θα περνούσε. Και μόλις ήλθε σε κείνο το μέρος, σήκωσε τα μάτια του ο Ιησούς και τον είδε και του είπε' Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου. Και ο Ζακχαίος κατέβηκε αμέσως και υποδέχτηκε τον Ιησού με χαρά. Όλοι τότε όταν είδαν αυτό γόγγυζαν και έλεγαν πώς μπήκε να φιλοξενηθεί στο σπίτι ενός αμαρτωλού ανθρώπου. Ο Ζακχαίος όμως στάθηκε μπροστά στον Ιησού και του είπε• Να τα μισά από τα υπάρχοντα μου Κύριε, τα δίνω στους φτωχούς• και αν τύχει και έκλεψα κανενός του το δίνω πίσω τετραπλάσιο. Τότε του είπε ο Ιησούς. Σήμερα έγινε σωτηρία σε τούτο το σπίτι, γιατί και αυτός είναι παιδί του Αβραάμ. Γιατί ο υιός του ανθρώπου ήρθε για να ψάξει να βρει και να σώσει τους χαμένους.


Σύντομο σχόλιο

Μάταια και γελοία τα όσα φτιάχνουν οι άνθρωποι - πλούτη, δόξα, «κοινωνική» θέση - μπροστά στο μεγαλείο της απλότητας και της φιλανθρωπίας του σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Τίποτα δεν αξίζει στον κόσμο όσο η αγάπη και η παρουσία του Κυρίου στην ζωή μας χάρη στον οποίον γινόμαστε αληθινοί και ελεύθεροι άνθρωποι.

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Η σημερινή ευαγγελική διήγηση αφηγείται τη συνάντηση του Χριστού με τον αρχιτελώνη Ζακχαίο.
Ο Ιησούς μπήκε στην Ιεριχώ και ο Ζακχαίος επιθυμούσε να δει ποιος είναι ο Χριστός. Λόγω όμως πλήθους και αναστήματος ανέβηκε σε μια συκομορέα και τον περίμενε να περάσει. Ο Χριστός, όταν έφτασε στο σημείο εκείνο, σήκωσε το βλέμμα Του, είδε τον Ζακχαίο και του είπε « Ζακχαίε , κατέβα γιατί σήμερα θα μείνω στο σπίτι σου».

Γιατί ο Ζακχαίος ήθελε τόσο πολύ να δει τον Χριστό;

Γιατί ο Χριστός έδωσε τόση μεγάλη σημασία στον Ζακχαίο και τον τίμησε τόσο πολύ;

Φαίνεται ότι ο Ζακχαίος, διακατεχόταν από δύο σκέψεις : η μια ήταν να συναντήσει το Χριστό και η άλλη μήπως ο Χριστός τον απορρίψει. Γι' αυτό απέφευγε να εμφανιστεί μπροστά Του. Η κατάστασή του αυτή ήταν συνέπεια της εσωτερικής σύγκρουσης που ζούσε. Η ζωή και τα έργα του τον είχαν απομακρύνει από τον Θεό. Ήταν ένας στιγματισμένος αμαρτωλός - συνεπώς ακάθαρτος και δεν μπορούσε να πάρει μέρος στην λατρεία Του Θεού. Επίσης είχε απομακρυνθεί από τους ανθρώπους, γιατί τους αδικούσε με την είσπραξη των φόρων. Και αυτοί του έδειχναν μίσος και περιφρόνηση.

Ο Ζακχαίος ζούσε χωρίς αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό. Είχε καταστρέψει την εικόνα του Θεού μέσα του, γι' αυτό έπρεπε να την αποκαταστήσει. Έτσι αφού άκουσε, ότι ένας άνθρωπος του Θεού θα περνούσε από την πόλη του και φερόταν με επιείκεια στους αμαρτωλούς, θέλησε να τον συναντήσει. Η επιθυμία του να εγκαταλείψει την αμαρτωλή ζωή τον οδήγησε προς Εκείνον. Η συνείδηση όμως της αμαρτωλότητάς του δεν τον άφηνε να Τον πλησιάσει.

Εξαιτίας των παραπάνω σκέφτηκε να μην συναντήσει τον Χριστό κατά πρόσωπο, αλλά ν' ανέβει σ' ένα δέντρο για να δει από εκεί «τίς ἐστίν» ο Χριστός.

Διαπίστωσε, ότι, αν ήθελε να μη ζει περιφρονημένος από τους ανθρώπους και ακάθαρτος ενώπιον του Θεού, έπρεπε να μισήσει όχι μόνο την κατάσταση που ζούσε αλλά και την αιτία της : την επιθυμία του πλούτου. Αυτή τον είχε οδηγήσει στην εκμετάλλευση των ανθρώπων. Παίρνοντας αυτή την απόφαση, άρχισε να σηκώνει τον σταυρό του. Αυτό απαιτεί πόνο και κόπο. Ο σταυρός του έγινε αναρριχητικό στο Σταυρό του Χριστού. Κι' ανέβηκε στο Σταυρό του Χριστού κι' όχι στις μύτες των ποδιών του δηλ. στις δικές του δυνάμεις. Γι' αυτό ο Χριστός τον είδε, τον αναγνώρισε και πήγε στο σπίτι του.

Για να γίνει όμως αυτό πέρασε μέσα από τον πόνο και πόθησε να δει το Χριστό σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Νόμου του Θεού και όχι με τις δικές του επιθυμίες.

Η σχέση του Θεού με τον καθένα μας είναι σχέση πατέρα και παιδιών, γι' αυτό και είναι σχέση πληγωμένη κα γεμάτη πόνο. Επειδή η αγάπη, οι πληγές, ο πόνος και ο πόθος συνοδεύονται με τα συναισθήματά μας, συχνά μπερδεύουμε το θέλημα του Θεού με τις δικές μας καταστάσεις που θέλουμε να ξεπεράσουμε.

Η περίπτωση του Ζακχαίου μας δείχνει το σωστό δρόμο. Όταν ο Χριστός πήγε στο σπίτι του , εκείνος είπε «Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά μου υπάρχοντα στους φτωχούς και ν' ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα πήρα με απάτες». Ο άνθρωπος ήταν τελώνης και είχε κακές οικονομικές σχέσεις με τους άλλους. Δεν ήταν μέθυσος, πόρνος ή φονιάς. Γι' αυτό και δεν είπε «τώρα που μετάνιωσα θ' αρχίσω να ζω με νηστείες, προσευχές και αγρυπνίες». Αν το έκανε αυτό, θα αποκοίμιζε την συνείδηση του και δεν θα πολεμούσε την αιτία της κατάστασής του και δεν θα αποκαθιστούσε τη σχέση του με τον Θεό. Και δεν θα άκουγε το λόγο του Χριστού «σήμερα αυτό το σπίτι σώθηκε, γιατί κι' αυτός είναι παιδί του Αβραάμ.

Ο Αββάς Ισαάκ λέει : «με ό,τι έχασες το αγαθό με αυτό να το αποκτήσεις». Αν χρωστάς οβολό στο Θεό, δεν δέχεται αντί για αυτό να του δώσεις μαργαρίτη. Αν έχασες τη σωφροσύνη δεν δέχεται ελεημοσύνη, εφ' όσον επιμένεις στην απρέπεια. Σε καιρό θέρους δεν αντιμετωπίζεις τη ζέστη με τα ρούχα του χειμώνα. Έτσι ο καθένας ό,τι σπείρει, αυτό και θα θερίσει και κάθε αρρώστια θεραπεύεται με τα δικά της φάρμακα.

Είναι παρατηρημένο, ότι οι τσιγκούνηδες προτιμούν την νηστεία και οι φιλήδονοι την ελεημοσύνη. Κι' έτσι συμβαίνει, το καλοκαίρι να φορούν ρούχα του χειμώνα και το χειμώνα ρούχα του καλοκαιριού. Είναι ντυμένοι και στις δύο εποχές αλλά δεν μπορούν όμως να λύσουν κανένα πρόβλημα.

Στο σημείο αυτό ο Ζακχαίος διαφέρει. Δεν υπόσχεται να κάνει εκείνο που δεν θα τον θεραπεύσει. Κάνει εκείνο που θα τον οδηγήσει στη θεραπεία και θ' αποκαταστήσει τη σχέση του με το Θεό. Από πλούσιος έγινε φτωχός. Ο Χριστός δέχτηκε τη μετάνοιά του, γιατί ήταν αληθινή κα αυτή πού ήθελε ο Θεός. Κι' έτσι αξιώθηκε να γίνει «υιός Αβραάμ».

Ο Ζακχαίος αναρριχήθηκε σ' ένα δέντρο για να μπορέσει να δει τον Χριστό. Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, κρύφτηκε πίσω από τα δέντρα για να αποφύγει το βλέμμα του Θεού. Εκεί ο Θεός φώναζε «Αδάμ που είσαι»; Εδώ ο Χριστός είπε «Ζακχαίε θέλω να μείνω στο σπίτι σου».

Και στις δυο περιπτώσεις πίσω από τα βλέμματα βρισκόταν αυτό που φέρνει τον άνθρωπο κοντά στο Θεό, η μετάνοια. Ο Θεός περίμενε την μετάνοια του Αδάμ και τον ρωτούσε που βρίσκεται. Ο Ζακχαίος έψαχνε με τα μάτια του τον Χριστό προσπαθώντας να καταλάβει αν η μετάνοιά του θα γινόταν δεκτή.

Και έγινε δεκτή, γιατί έγινε με σωστό τρόπο.

Ας χαρίσει και σε μας ο Θεός την αληθινή μετάνοια όπως ο Ζακχαίος.

π.Γ.Στ.

Κυριακή ΙΕ' Λουκά(Ζακχαίος) (Λουκ. ιθ’, 1-10)κήρυγμα επί του Ευαγγελίου

Ο Ζακχαίος, επειδή ήταν κοντός κατά το σώμα, εμποδίζονταν να προσεγγίσει το Χριστό, πράγμα που το επιθυμούσε πάρα πολύ, γιατί ήθελε να απολαύσει τη ζωογόνο πηγή του ελέους. Οι αντίπαλοι του, οι Φαρισαίοι, οι οποίοι θεωρούσαν τον εαυτό τους ως την πνευματική αριστοκρατία της Ισραηλιτικής κοινωνίας, νόμιζαν ότι είναι τα καλά παιδιά του Θεού και έτσι είχαν καταδικάσει τον τελώνη Ζακχαίο ως αμαρτωλό και άδικο, γι’ αυτό τον αποστρέφονταν.
Ο Ζακχαίος όμως επιμένει να δει το Χριστό γι' αυτό και ανεβαίνει σε ένα δένδρο εκεί από όπου θα περνούσε ο Κύριος και περιμένει με υπομονή ώσπου ο Χριστός πέρασε. Τότε ακούει τη φωνή του Κυρίου να του λέει, Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα από το δένδρο, γιατί σήμερα θα με υποδεχθείς στο σπίτι σου. Ο Χριστός γνώριζε τη λαχτάρα του Ζακχαίου για σωτηρία και έτσι του έκανε τη μεγάλη τιμή να πάει στο σπίτι του. Η τιμητική όμως αυτή επίσκεψη σκανδάλισε τους Φαρισαίους, οι οποίοι άρχισαν να σχολιάζουν ότι στο σπίτι αμαρτωλού ανθρώπου πήγε να φιλοξενηθεί.

Αλλά ο Κύριος δεν εξετάζει εάν φιλοξενηθεί σε αρχοντικό ή σε σπήλαιο, και αδιαφορεί για τους ψιθύρους, γιατί αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η σωτηρία της ψυχής των ανθρώπων. Ο Ζακχαίος αντιλαμβάνεται τα σχόλια των Φαρισαίων και γι' αυτό παίρνει τη μεγάλη απόφαση και λέει στο Χριστό. Κύριε, τα μισά από τα υπάρχοντα μου τα δίνω στους φτωχούς και αν υπάρχει κάποιος που τον αδίκησα του το αποδίδω τετραπλάσιο. Η ειλικρινής και μεγαλόκαρδη αυτή εκδήλωση του τελώνη απέδειξε ότι η ψυχή του δεν είχε διαφθαρεί από το επάγγελμά του και μπορούσε να σωθεί.

Με αυτόν τον τρόπο ο μικρόσωμος Ζακχαίος έφραξε το στόμα των Φαρισαίων και αποδείχθηκε πνευματικός γίγας. Δεν άνοιξε μόνο τη θύρα του σπιτιού του για να φιλοξενήσει τον Θεάνθρωπο Κύριο αλλά ταυτόχρονα άνοιξε και τη θύρα της καρδιάς του για να εισέλθει και να δειπνήσει μαζί του ο παντοδύναμος Λόγος του Θεού. Έτσι δικαίωσε τον λόγον του Κυρίου ότι πολλοί που θεωρούνται πρώτοι θα είναι τελευταίοι ενώ άλλοι που θεωρούνται τελευταίοι θα αποδειχθούν πρώτοι. Αποδείχθηκε δε ο Ζακχαίος έξυπνος έμπορος, ο οποίος πωλεί πάντα για να αγοράσει τον πολύτιμο μαργαρίτη.

Όπως ο ληστής μπήκε στον παράδεισο λέγοντας το μνήσθητί μου Κύριε, έτσι και ο Ζακχαίος κέρδισε τη Βασιλεία των Ουρανών, πράγμα το οποίο το διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Κύριος λέγοντας, σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτω γέγονε.

Και βέβαια οι άνθρωποι των μεταγενέστερων εποχών καλοτυχίζουν και ζηλεύουν το Ζακχαίο, ο οποίος έτυχε τόσο μεγάλης τιμής και σωτηρίας.

Αλλά οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να γνωρίσουν ότι πάντοτε υπάρχει ευκαιρία να δεχθεί ο Χριστός και αυτούς στον ουρανό. Περνάει και σήμερα ο Κύριος μπροστά από όλους μας και είναι έτοιμος να φιλοξενηθεί στην καρδιά μας. Και οποιοσδήποτε άνθρωπος τον δεχθεί με αληθινή διάθεση και πίστη έχει εξασφαλισμένη τη σωτηρία του.

Οι σύγχρονοι μάλιστα άνθρωποι ευρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση από το Ζακχαίο, γιατί εκείνος δέχθηκε μεν το Χριστό στο σπίτι του, εμείς όμως μπορούμε να τον δεχόμαστε μέσα μας με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Αμήν.

 Ιωάννη Δήμου
Θεολόγου - Φιλολόγου
 www.sostikalogia.com

Σχόλια προς το Ευαγγελικό και Αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής (17.01.2010)

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, διαβάσαμε για τον Ζακχαίο. Ο Ζακχαίος ήταν ένας πλούσιος άνθρωπος από την Ιεριχώ, αρχιτελώνης, και συνεπώς πολύ αμαρτωλός στο παρελθόν, μιας και γνωρίζουμε ότι οι τελώνες την τότε εποχή ήταν φιλάργυροι, απατεώνες και μοχθηροί άνθρωποι.

Η απάρνηση της φιλαργυρίας είναι μέγιστη αρετή. Ο άγιος Χρυσόστομος κάνει σχεδόν σε κάθε του ομιλία νύξη ως προς αυτό το θέμα της φιλαργυρίας. Ο ίδιος ο Κύριός μας είπε, ότι ευκολότερα περνάει μια καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας, παρά ένας πλούσιος την πύλη του παραδείσου. Βλέπουμε λοιπόν, ότι η φιλαργυρία είναι ένα πολύ σοβαρό πάθος, το οποίο μόνο δύσκολα μπορεί να ξεφορτωθεί κανείς. Τίποτε όμως δεν είναι ακατόρθωτο για τον Θεό. Το μόνο που ζητάει από εμάς, είναι θέληση και προσπάθεια.

Αυτό γίνεται κατανοητό, όταν διαβάσουμε προσεκτικά την ιστορία του Ζακχαίου.

Έμαθε ότι ο Χριστός περνούσε μέσα στην πόλη και επειδή ήταν κοντός, ανέβηκε σε ένα δέντρο, ώστε να μπορέσει να τον δει. Όταν πέρασε ο Ιησούς, τον κοίταξε και του είπε ότι επιθυμεί να τον πάρει ο Ζακχαίος στο σπίτι του. Εκείνος δέχθηκε αμέσως με μεγάλη χαρά..

Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο Ζακχαίος έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να δει τον Χριστό. Ανέβηκε σε ένα δέντρο. Ανέβηκε πιο ψιλά από εκεί που βρισκόταν. Έκανε ένα μικρό ανθρώπινο κόπο και σκαρφάλωσε ένα-δύο μέτρα. Πόσο κουράστηκε; Κι όμως! Ο Κύριος ανταποκρίθηκε άμεσα.

Οι υπόλοιποι φυσικά γκρίνιαξαν και έλεγαν, πώς είναι δυνατόν να θέλει να συναναστραφεί με έναν τόσο αμαρτωλό άνθρωπο. Δεν είχαν μάθει ακόμα ότι η μετάνοια και η καλή θέληση με λίγο κόπο ανταμείβονται πλουσιοπάροχα από τον Κύριο. Ίσως να μην είχαν κάνει τόσο μεγάλα αμαρτήματα στο παρελθόν, όπως ο Ζακχαίος, αλλά για εκείνα τα μικρά που σίγουρα είχαν κάνει, δεν είχαν μετανοήσει πραγματικά. Και να είχαν μετανοήσει, δεν κατάλαβαν την φιλανθρωπία και την ευσπλαχνία του Χριστού. Δεν είχαν καταλάβει την έννοια των λέξεων: «Έλεος θέλω και όχι θυσία»· ούτε τα λόγια του Ψαλμωδού που λέει: «Ότι ει ηθέλησας θυσίαν έδωκα αν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει».

Ο Ζακχαίος λοιπόν είχε μετανοήσει για τις πράξεις του. Όταν πήρε τον Κύριο στο σπίτι του, του είπε ότι την μισή του περιουσία θα την έδινε στους φτωχούς και όποιον είχε εξαπατήσει, θα του έδινε τα τετραπλάσια από αυτά που του πήρε. Βλέπετε τι δύναμη μας δίνει ο Κύριος; Ο Ζακχαίος έκανε την μικρή προσπάθεια να ανέβει σε ένα δέντρο, είδε τον Χριστό, τον πήρε σπίτι του και με την δύναμη της παρουσίας του Χριστού μπόρεσε να απαλλαγεί από το πάθος της φιλαργυρίας.

Ο Χριστός δεν ζητάει πολλά από εμάς. Μόνο μια μικρή προσπάθεια. Μόνο λίγη θέληση. Τα υπόλοιπα τα παίρνει στους ώμους του και μας βοηθάει να πετύχουμε πράγματα που ποτέ δεν θα πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε. Θέλει εμπιστοσύνη και πίστη. Θέλει πνευματική διάθεση.

Αυτό μας διδάσκει και το Αποστολικό ανάγνωσμα. Να βγούμε έξω από το στρατόπεδο, έξω από την πόλη και να αναζητήσουμε τον Κύριο. Ποιο είναι το στρατόπεδο; Ποια είναι η πόλη; Ο κόσμος τούτος! Να βγούμε έξω από αυτό τον κόσμο και να αναζητήσουμε τον πνευματικό, αληθινό κόσμο του Κυρίου. Βγαίνοντας από την πόλη, μπορούμε να πράττουμε το καλό και να δοξάζουμε από τα βάθη της καρδιάς μας τον Θεό. Αυτή είναι η θυσία που ζητάει ο Θεός από εμάς. Να βγούμε έξω από την πόλη. Να δούμε πέρα από αυτά που βλέπουν τα φθαρτά μας μάτια. Να αναζητούμε πρώτα την βασιλεία των ουρανών και όλα τα άλλα θα μας προστεθούν.

Ακούγοντας ο Χριστός τον Ζακχαίο να του λέει ότι μετά την μετάνοιά του θα ακολουθήσουν πράξεις, του λέει ότι έγινε σωτηρία σε τούτο το σπίτι. Σώθηκε ο Ζακχαίος! Τον αποκαλεί μάλιστα «απόγονο του Αβραάμ». Μη νομίζει όμως κανείς, ότι τον αποκαλεί έτσι λόγου της φυλής του. Ο απόστολος Παύλος, το στόμα του Χριστού, μας λέει, ότι «όσοι είναι άνθρωποι πίστεως, αυτοί είναι παιδιά του Αβραάμ».

Είθε λοιπόν όλοι μας να γίνουμε παιδιά του Αβραάμ. Να βγούμε έξω από την πόλη, έξω από το στρατόπεδο, να σκαρφαλώσουμε στο πνευματικό δέντρο της πίστεως και ο Κύριός μας θα μας βοηθήσει να ζούμε έμπρακτα την χριστιανική και θεάρεστη ζωή. Να εμπιστευτούμε στον Κύριο ό,τι δεν μπορούμε να πράξουμε από μόνοι μας και με αυτή την πραγματική πίστη να γίνουμε πνευματικοί γίγαντες, όπως υπήρξε ο Ζακχαίος, όπως υπήρξε ο Απόστολος Παύλος, παιδιά του μεγάλου Αβραάμ, ο οποίος «επίστεψε εις τον Θεόν και αυτό του λογαριάσθηκε προς δικαίωσιν» (Γαλ. 3, 6).

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ - ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

Πηγή:http://pmeletios.com/ar_meletios/evagelia/sxolia_pros_to_eyaggeliko_kai_apostoliko_anagnosma_17012010.html